Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 25 marca 2024r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie III Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodnicząca: sędzia Grażyna Sienicka

Protokolantka: stażystka Daria Parol

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2024r.

na rozprawie

sprawy z powództwa W. D.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej
w W. na rzecz powoda W. D. kwotę 2 703,43 (dwóch tysięcy siedmiuset trzech złotych czterdziestu trzech groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 12 maja 2021r. ;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda koszty postępowania w kwocie
2 501,38 (dwóch tysięcy pięciuset jeden złotych trzydziestu ośmiu groszy) wraz
z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku, do dnia zapłaty;

4.  poleca pobrać od powoda W. D. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie kwotę 80,44 (osiemdziesięciu złotych czterdziestu czterech groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;

5.  poleca pobrać od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej
w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum
w S. kwotę 1 050,94 (tysiąca pięćdziesięciu złotych dziewięćdziesięciu czterech groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sędzia Grażyna Sienicka

Sygn. akt III C 1118/21

UZASADNIENIE

w postępowaniu zwykłym

Przedmiot i przebieg postępowania

Pozwem z dnia 12 maja 2021 roku (data stempla pocztowego) powód W. D. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwot: 2.476,19 zł tytułem odszkodowania wraz
z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu, 34,19 zł tytułem skapitalizowanych odsetek wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu oraz 400 zł tytułem zwrotu wydatków wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia, a także złożył wniosek o zasądzenie kosztów procesu. Powód wskazał, że w dniu 5 lutego 2021 roku doszło do uszkodzenia lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w budynku przy ulicy (...) z (...)
w S. należącego do poszkodowanych I. R. oraz P. R.. Szkoda została zgłoszona ubezpieczycielowi, który wycenił ją na kwotę 1.393,85 zł, a następnie wypłacił poszkodowanym odszkodowanie
w identycznej wysokości. Dochodzona kwota stanowi różnicę pomiędzy wysokością szkody obliczoną jako suma wskazana w kosztorysie przedwykonawczym wraz
z kosztem jego opracowania (3.870,04 zł + 400 zł) a wysokością dotychczas wypłaconego odszkodowania. Nadto, powód dochodzi zapłaty również skapitalizowanych odsetek w wysokości 34,19 zł, które zostały wyliczone od kwoty 2.476,19 zł za okres od dnia 11 lutego 2021 roku do dnia 11 maja 2021 roku. Legitymację do wytoczenia powództwa powód wywodzi umowy cesji z zawartej
z poszkodowanymi (pozew, k. 5-10).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 3 stycznia 2022 roku (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwany zakwestionował wysokość roszczenia wskazując, iż odszkodowanie zostało wypłacone na podstawie § 13 ust. 1 w zw. z § 14 ust. 1-3 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia (OWU). Powód zarzucił, że wydatek w postaci sporządzenia prywatnej wyceny w sposób niezasadny zwiększył rozmiar szkody. W ocenie pozwanego dopłata do odszkodowania nie była powodowi należna (sprzeciw, k. 62-64).

Pismem procesowym z dnia 14 czerwca 2022 roku powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie (pismo powoda, k. 87-93).

Ustalenia faktyczne

5 lutego 2021 roku, wskutek prowadzenia prac remontowych w sąsiednim lokalu, doszło do zdarzenia polegającego na uszkodzeniu lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w budynku przy Placu (...) z (...) w S., należącego do I. R. oraz P. R.. W mieszkaniu poszkodowanych doszło do pęknięcia w formie rys na poszczególnych ścianach i suficie w trzech pomieszczeniach – kuchni (pęknięcie sufitu) i dwóch pokojach (mikropęknięcie
w postaci poziomej rysy o długości 40 cm, nie przekraczającej 1 mm rozwarcia
w mniejszym pokoju oraz pęknięcie na krawędzi łączenia sufitu ze ścianą, występujące odcinkowo na długości około 450 cm - w większym pokoju). Pęknięcie w kuchni nastąpiło na podwieszanym suficie i przybrało postać rys między dwoma płytami. Pęknięcia i rysy mają charakter powierzchniowy i nie zagrażają konstrukcji budynku.

Niesporne, nadto dowód:

- dokumenty zgromadzone w aktach szkody, k. 75;

- opinia biegłego sądowego z zakresu budownictwa J. P. wraz
z kosztorysem, k. 146-175

W dniu zdarzenia szkodowego poszkodowani posiadali dobrowolną polisę ubezpieczeniową (...) o numerze (...) zawartą w (...) S.A. z siedzibą w W., której przedmiotem była ochrona ubezpieczeniowa ww. lokalu mieszkalnego. Zakres ubezpieczenia nieruchomości
tj. mieszkania wraz ze stałymi elementami został zawarty w wariancie od wszystkich ryzyk, w tym od zdarzeń losowych. Suma ubezpieczenia mieszkania wraz ze stałymi elementami ustalona w wartości nowej wynosiła 60.000 złotych. Sporządzono ogólne warunki ubezpieczenia (...) (OWU), ustalone uchwałą Zarządu (...) S.A. nr (...) z 5 lipca 2019 roku.

Dowód:

- polisa ubezpieczeniowa (...), k. 68-69;

- ogólne warunki ubezpieczenia (...) (OWU), ustalone uchwałą Zarządu (...) S.A. nr (...) z 5 lipca 2019r.
k. 14-24.

Szkoda została zgłoszona ubezpieczycielowi. Zakład ubezpieczeń przeprowadził postępowanie likwidacyjne, które zostało zarejestrowane pod numerem (...). Decyzją z dnia 10 lutego 2021 roku (...) S.A. z siedzibą w W. przyznał I. R. oraz P. R. odszkodowanie w kwocie 1.393,85 zł. Poszkodowani oświadczyli, że wypłacona kwota nie doprowadziła do naprawienia poniesionej szkody.

Dowód:

- decyzja (...) S.A. z siedzibą w W. z dnia 10 lutego 2021 roku, k. 26;

- oświadczenie poszkodowanych z dnia 6 maja 2021 roku, k. 25.

6 maja 2021 roku I. R. oraz P. R. przelali na W. D. roszczenie odszkodowawcze przysługujące im względem (...) S.A. z siedzibą w W. z tytułu przedmiotowej szkody.

Dowód:

- umowa cesji z dnia 6 maja 2021 roku, k. 12;

- pełnomocnictwo z dnia 1 sierpnia 2020 roku, k. 13.

W. D. zlecił sporządzenie kosztorysu przedwykonawczego prac mających na celu likwidację szkody. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. sporządził kosztorys 30/05/2021, zgodnie z którym wartość prac naprawczych wyniosła kwotę 3.870,04 zł brutto. Tytułem sporządzenia wyceny S. Sp.
z o.o. z siedzibą w S. wystawił W. D. fakturę VAT na kwotę 492 zł brutto.

Dowód:

- kosztorys 30/05/2021, k. 27-31;

- faktura FV (...) z dnia 11 maja 2021 roku, k. 32.

W trzecim kwartale 2022 roku, przy uwzględnieniu średnich cen wstępujących na lokalnym rynku, wartość robót naprawczych niezbędnych do przywrócenia lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w budynku przy Placu (...) z (...)
w S. do stanu sprzed zdarzenia z dnia 5 lutego 2021 roku wyniosła kwotę 3.665,91 zł brutto.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego z zakresu budownictwa J. P. wraz
z kosztorysem, k. 146-175;

- pierwsza uzupełniająca opinia biegłego sądowego z zakresu budownictwa J. P. wraz z kosztorysem, k. 217-241;

- druga uzupełniająca opinia biegłego sądowego z zakresu budownictwa J. P. wraz z kosztorysem, k. 305-325;

- ustna opinia uzupełniająca biegłego sądowego z zakresu budownictwa J. P., k. 358-359.

Omówienie dowodów

Sąd oparł się na wyżej wymienionych dowodach. Ich wiarygodność nie budziła wątpliwości sądu, a okoliczności faktyczne dotyczące zawarcia pomiędzy stronami umowy ubezpieczenia mieszkania, zaistnienia szkody i wypłaty części odszkodowania przez pozwanego nie były przedmiotem sporu między stronami. Sporne między stronami było ustalenie kosztów remontu niezbędnego do przywrócenia mieszkania do stanu sprzed zdarzenia szkodowego z dnia 5 lutego 2021 roku i ewentualnej dopłaty przez pozwanego do już wypłaconego kwoty odszkodowania. Z uwagi na konieczność zasięgnięcia wiadomości specjalnych sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu budownictwa.

Biegły sądowy z zakresu budownictwa J. P. dokonał stosownych wyliczeń wartości robót naprawczych na podstawie cen jednostkowych materiałów
i robocizny według średniego poziomu cen obowiązujących na lokalnym rynku. Biegły po uprzednim dokonaniu oględzin mieszkania ustalił pierwotnie wartość kosztorysową robót na kwotę 3.611,70 zł brutto, uwzględniając ceny obowiązujące w pierwszym kwartale 2021 roku. Kwota ta została zredukowana, najpierw do kwoty 3.171,25 zł brutto, a następnie podwyższona do kwoty 3.655,91 zł brutto, odpowiednio,
w pierwszej i drugiej opinii uzupełniającej, które zostały dopuszczone przez sąd
w związku z uwagami wnoszonymi do opinii pierwotnej przez strony. Zawyżona wartość robót w opinii głównej wynikała z zastosowania 23%, a nie 8% stawki podatku VAT (wartość kosztorysowa robót w opinii głównej i pierwszej uzupełniającej są identyczne). Ostatecznie, wartość kosztorysowa robót została podwyższona do kwoty 3.655,91 złotych z uwagi na wzrost cen części materiałów i kosztów robocizny
w trzecim kwartale 2022 roku. Na przykład w pierwszym kwartale 2021 roku koszt emulsji wynosił 5,95 zł za kilogram zaś w kwietniu 2022 roku wynosił już 7,10 zł za kilogram.

Wobec dalszego kwestionowania opinii przez stronę pozwaną, sąd dopuścił dowód z ustnej opinii uzupełniającej biegłego. Z uwagi na to, ze strona pozwana nie uczestniczyła w rozprawie z dnia 20 marca 2024 roku, biegły ograniczył się do podtrzymania dotychczasowych wniosków przedstawionych w poprzednich opiniach
i odpowiedział na pytania zadane mu przez sąd.

W ocenie sądu opinie pisemne biegłego zostały sporządzone w sposób rzetelny, a biegły odpowiedział w nich na wszystkie pytanie zawarte w tezie dowodowej zgodnie ze zaleceniem sądu. Przedstawione wnioski biegły potwierdził również
w złożonej na rozprawie ustnej opinii uzupełniającej, którą sąd również uznał za wiarygodną i przydatną dla sprawy. Zarzuty pozwanego przedstawione w piśmie z dnia 23 listopada 2022 roku są subiektywnym przekonaniem strony, które nie podważa fachowości opinii biegłego (biegły wyjaśnił, że zakres prac był mały, ale pracochłonny, co wymagało zastosowanie pozycji kosztorysowych do wyceny prac konserwatorkach).

Ocena prawna

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

Zgodnie z art. 805 § 1 i § 2 pkt 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku,
a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Przy ubezpieczeniu majątkowym świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku, przy czym w myśl art. 824 ¹ § 1 k.c., o ile nie umówiono się inaczej, suma pieniężna wypłacona przez ubezpieczyciela z tytułu ubezpieczenia nie może być wyższa od poniesionej szkody. Odszkodowanie ma zasadniczo na celu naprawienie szkody wyrządzonej ubezpieczającemu lub ubezpieczonemu w wyniku zajścia wypadku ubezpieczeniowego.

Odpowiedzialność ubezpieczyciela w niniejszej sprawie wynika z faktu zawarcia z poszkodowanymi I. R. oraz P. R. umowy ubezpieczenia, której przedmiotem był lokal należący do poszkodowanych. Odpowiedzialność ta ma więc charakter umowny, tym samym wysokość szkody określa się w ramach swobody umów. Kwestię odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanego regulowała zawarta między poszkodowanym a pozwanym umowa ubezpieczenia, na którą składały się polisa nr (...) oraz ogólne warunki ubezpieczenia (...) (OWU), ustalone uchwałą Zarządu (...) S.A. nr (...) z 5 lipca 2019 roku.

W sprawie nie zaszły żadne okoliczności, które zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego (art. 827 k.c. czy art. 815 § 3 k.c.), zwalniałyby pozwanego od odpowiedzialności. Wątpliwości sądu nie budziła ponadto legitymacja czynna powoda, wywodzona z zawartej z poszkodowanymi umowy cesji. Umowa ta nie sprzeciwia się ustawie, zastrzeżeniom umownym ani właściwości zobowiązania (art. 509 k.c.)

Ubezpieczyciel nie kwestionował swojej odpowiedzialności za skutki zdarzenia z dnia 5 lutego 2021 roku. W przeprowadzonym postępowaniu likwidacyjnym uznał odpowiedzialność za doznaną przez poszkodowanych szkodę, poniesioną w związku z uszkodzeniem lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w budynku przy Placu (...) z (...) w S.. W toku postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel wypłacił odszkodowanie w wysokości 1.393,85 złotych.

Ustalenie wysokości odszkodowania zostało uregulowane w postanowieniach zawartych w OWU.

Zgodnie z § 13 ust. 1 OWU, wysokość odszkodowania (...) ustala w kwocie, która odpowiada wysokości poniesionej szkody i nie przekracza sumy ubezpieczenia wskazanej w polisie oraz uwzględnia limity odpowiedzialności określone w § 12. Wysokość odszkodowania (...) ustala dla mieszkania: a) w wartości rynkowej –
w przypadku szkody całkowitej, stanowiącej takie naruszenie lub zniszczenie budynku, w którym znajduje się ubezpieczone mieszkanie, które uniemożliwia dalsze zamieszkiwanie lub powoduje unicestwienie tego mieszkania; b) w wartości nowej –
w przypadku innego rodzaju szkód (§ 13 ust. 2 OWU).

Stosownie do treści § 14 ust. 1 OWU, wysokość odszkodowania z tytułu ubezpieczenia nieruchomości i ubezpieczeniu stałych elementów wysokość odszkodowania ustalana jest na podstawie kosztorysu, który sporządziło (...): a) w eksperckim systemie kosztorysowania robót i obiektów budowlanych lub b) w oparciu o cenniki budowlane opracowane przez podmioty wyspecjalizowane w zakresie budownictwa. W porozumieniu z ubezpieczonym (...) może ustalić wysokość odszkodowania na podstawie: 1) rachunków za odbudowę lub naprawę przedmiotu ubezpieczenia, które są potwierdzone a) kosztorysem powykonawczym, który sporządził podmiot dokonujący odbudowy lub naprawy, zgodnie z zasadami kalkulacji i ustalania cen robót budowlanych, elektrycznych i instalacyjnych w budownictwie, które uwzględniają dotychczasową konstrukcję i wymiary mienia oraz standard wykończenia, przy zastosowaniu takich samych lub najbardziej zbliżonych materiałów lub b) specyfikacją zakresu wykonanych robót, który sporządził podmiot dokonujący odbudowy lub naprawy, jeżeli wysokość szkody przed uwzględnieniem stopnia zużycia technicznego nie przekracza kwoty 10 000 zł lub 2) kosztorysu odbudowy lub naprawy dokonanej system gospodarczym (§ 14 ust. 2 OWU). Jak ustalono w § 16 ust. 10 OWU kosztorysy, o których mowa w ust. 2 (...) weryfikuje w zakresie zgodności ze stanem faktycznym: wysokości poniesionych kosztów, dotychczasowych wymiarów przedmiotu ubezpieczenia, zakresu robót i użytych materiałów. W odniesieniu do kosztów naprawy powłok malarskich lub lakierniczych ścian, podłóg, sufitów
i schodów, które znajdują się wewnątrz mieszkania lub budynku (...) nie uwzględnia stopnia zużycia technicznego (§ 14 ust. 4).

W myśl § 15 ust. 1 i 2 OWU przy ustalaniu wysokości odszkodowania (...) uwzględnia wartość pozostałości po uszkodzonym lub zniszczonym mieniu. Wysokość odszkodowania (...) ustala na podstawie cen z dnia jego ustalenia, za wyjątkiem szkód udokumentowanych rachunkiem za odbudowę lub naprawę potwierdzoną kosztorysem powykonawczym lub specyfikacją zakresu wykonywanych robót lub udokumentowane kosztorysem odbudowy lub naprawy dokonanej systemem gospodarczym, o których mowa w § 14.

Wartość nowa według OWU (§ 2 pkt 46) stanowi zaś wartość odpowiadającą kosztom przywrócenia mienia do stanu nowego, lecz nie ulepszonego: w przypadku stałych elementów: wartość odpowiadająca kosztom naprawy lub odbudowy, przy uwzględnieniu średnich cen wstępujących na terenie, na którym wystąpił wypadek ubezpieczeniowy, określona zgodnie z zasadami kalkulacji i ustalania cen robót budowlanych, elektrycznych i instalacyjnych, stosowanych w budownictwie. Przy określaniu wartości (...) uwzględnia również koszty transportu, montażu i demontażu.

Ustalenie wartości robót naprawczych mających na celu usunięcie skutków zdarzenia szkodowego z 5 lutego 2021 roku wymagało zasięgnięcia wiadomości specjalnych, dlatego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu budownictwa J. P..

Sąd w całości podzielił wnioski głównej i drugiej uzupełniającej pisemnej opinii biegłego sądowego J. P.. Biegły w opinii głównej, sprecyzowanej co do wysokości kosztów w rzeczonej opinii uzupełniającej oraz po przeprowadzeniu oględzin lokalu mieszkalnego, oszacował, iż wartość prac naprawczych wynosi ostatecznie 3.665,91 zł brutto (3.394,36 zł netto). Wnioski z opinii zostały podtrzymane przez biegłego na rozprawie w dniu 20 marca 2024 roku. Odnosząc się do zarzutów strony pozwanej biegły wyjaśnił, iż roboty naprawcze pęknięć nie posiadają typowych pozycji katalogowych. Są to roboty wykonywane miejscowo, dlatego biegły przyjął pozycje z analogicznych katalogów. Biegły zastosował katalog (...) z uwagi na fakt, że lokal, w którym doszło do zdarzenia szkodowego pochodzi z końca XIX wieku,
a obszar na którym położony jest budynek mieszkalny został objęty strefą A ochrony struktury przestrzennej. Przyjęte stawki wg katalogu (...) odzwierciedlają rzeczywisty stosunek cen obowiązujących na lokalnym rynku. Z uwagi na to, że zakres prac naprawczych jest niewielki i punktowy, naprawę należy wykonywać ostrożnie. Sąd podzielił wniosek biegłego, iż prace te mają charakter specyficzny dla których nie ma konkretnych pozycji w katalogu KNR. Biegły zatem zasadnie przyjął pozycje
o zbliżonym zakresie robót. Zarzuty strony pozwanej okazały się nietrafne.

Zgodnie z art. 363 k.c., naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu (§ 1). Jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili (§ 2). Biorąc pod uwagę powyższe, sąd przyjął wartość cen jednostkowych materiałów i robocizny obowiązujących w trzecim kwartale 2022 roku. Przy ustaleniu wysokości odszkodowania sąd wziął pod uwagę rzeczone postanawiania OWU. Sąd przyjął, iż wysokość kosztów określonych przez biegłego odzwierciedla w pełni przyjęte przez strony ustalenia zawarte w OWU i stanowi rzeczywisty koszt naprawy lokalu mieszkalnego.

Sąd przyjął za zasadną 8 % stawkę podatku VAT, zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

Należy dodać, że żadna z prac wymaganych do przywrócenia lokalu do stanu poprzedniego nie służyła przywróceniu lub nadaniu lokalowi zabytkowego charakteru. Wysokość szkody w majątku poszkodowanych na skutek zdarzenia z dnia 5 lutego 2021 roku, którą pozwany winien wyrównać, sąd ustalił na kwotę 3.665,91 zł. Z uwagi na to, że pozwany w toku postępowania likwidacyjnego wypłacił poszkodowanym odszkodowanie w kwocie 1.393,85 zł winien z tego tytułu dopłacić powodowi kwotę 2.272,06 zł.

W ocenie sądu powód był uprawniony do żądania zapłaty przez pozwanego skapitalizowanych odsetek za opóźnienie liczonych za okres od dnia 11 lutego 2021r. do dnia 11 maja 2021r. , co dało kwotę 31,37 zł, jak też dalszych odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o szkodzie. W dniu 10 lutego 2021 roku pozwany przyznał poszkodowanym odszkodowanie w kwocie 1.393,85 zł, zatem uzasadnione jest roszczenie powoda, w świetle art. 476 k.c. w zw. z art. 481 § 1 i 2 k.c. , o zapłatę odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu.

W ocenie sądu na uwzględnienie zasługiwało także żądanie pozwu co do zasądzenia na rzecz powoda od pozwanego kwoty 400 zł tytułem kosztów zlecenia wykonania osobie trzeciej ekspertyzy rzeczoznawczej mającej na celu prawidłowe ustalenia wartości szkody powstałej w przedmiotowym pojeździe. Wykonanie tej ekspertyzy i poniesienie związanych z tym kosztów zostało wykazane przez powoda. Wskazać należy, iż koszt usunięcia szkód wskazany w ekspertyzie prywatnej załączonej do pozwu jest zbliżony do wyliczenia kosztów remontu przez biegłego sądowego powołanego w niniejszej sprawie, co wskazuje na prawidłowość
i zasadność zlecenia ekspertyzy prywatnej. Wykonanie ekspertyzy było niezbędne
w celu sprawdzenia prawidłowości kwoty odszkodowania wynikającej z wyceny dokonanej przez ubezpieczyciela, a także określenia wysokości roszczenia żądanego przez stronę powodową i określenia wartości przedmiotu sporu w niniejszej sprawie. Z opóźnieniem w zapłacie tej kwoty pozwany pozostawał od dnia wniesienia pozwu, co uzasadniało w świetle art. 476 k.c. w zw. z art. 481 § 1 i 2 k.c. zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie od tej daty.

Podsumowując, powództwo podlegało uwzględnieniu w zakresie kwoty 2.703,40 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 12 maja 2021 roku. Powództwo wykraczające ponad tę kwotę podlegało oddaleniu. Stosownemu zmniejszeniu uległy również skapitalizowane odsetki – z żądanej pozwem kwoty 34,19 zł do zasądzonej kwoty 31,37 zł.

Koszty postępowania

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania sąd oparł na art. 100 zd. 1 k.p.c. Zgodnie z tym przepisem w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone.

Sąd ustalił, iż powód wygrał proces w 92,89 %, zaś pozwany w 7,11 %. Na poniesione przez powoda koszty złożyły się: opłata sądowa od pozwu (200 zł), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł), koszty zastępstwa procesowego pełnomocnika będącego adwokatem (900 zł - na podstawie § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłaty za czynności adwokackie), zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego (1.700 zł) - łącznie 2.800 zł. 92,89 % z kwoty 2.800 zł to 2.600,92 zł. Na koszty pozwanego złożyła się koszty zastępstwa procesowego pełnomocnika będącego radcą prawnym (900 zł - na podstawie 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłaty za czynności radców prawnych) oraz zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego (500 zł) - łącznie 1.400 zł. 7,11% z 1.400 zł to 99,54 zł. Po kompensacji powyższych kwot (2.600,92 zł – 99,54 zł) do zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda pozostaje kwota 2.501,38 zł tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie zgodnie z treścią art. 98 § 1 ¹ k.p.c..

Oprócz tego należało rozliczyć między stronami także koszty wynagrodzenia biegłego. Biegłemu J. P. z tytułu sporządzenia opinii pisemnych oraz złożenia na rozprawie ustnej opinii uzupełniającej wypłacono z sum budżetowych kwotę łącznie kwotę 1.131,38 zł. Strony w stosunku, w jakim przegrały proces powinny zatem ponieść koszty sporządzenia tych opinii: powód: 80,44 zł (7,11 % z 1.131,38 zł), a pozwany 1.050,94 zł (92,89% z 1.131,38 zł). Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 83 ust. 2 w zw. z art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazał pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie, tytułem nieuiszczonych przez strony kosztów wynagrodzenia biegłego: od powoda kwotę 80,44 zł oraz od pozwanego kwotę 1.050,94 zł.

Sędzia Grażyna Sienicka