Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 kwietnia 2014r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Polikowska

Protokolant: Joanna Szmel

po rozpoznaniu w dniu: 23 kwietnia 2014r.

s p r a w y : D. M.

syna W. i A. zd. S.

urodzonego w dniu (...) w J.

oskarżonego o to, że:

w dniu 17 listopada 2013 r. w J., woj. (...) przy ul. (...), usiłował dokonać kradzieży z włamaniem do mieszkania nr (...) w ten sposób, że przy użyciu kamienia wybił szybę w oknie mieszkania, następnie przez powstały otwór dokonał jego otwarcia, dostał się do wnętrza lokalu, z którego usiłował zabrać w celu przywłaszczenia elektronarzędzia w postaci młotowiertarki marki DeWalt, uniwersalnego miernika przewodów gazowych wraz z oprzyrządowaniem, elektrycznego mieszadła do zapraw, elektrycznej piły tarczowej oraz poziomicy o wartości łącznej 500 zł, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez patrol Policji, czym działał na szkodę Zakładu (...) w J. powodując szkodę z tytułu wybicia szyby w oknie o wysokości 50 zł, przy czym zarzuconego mu czynu dopuścił się działając w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazany:

■

wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 15 kwietnia 2010 r., w sprawie sygn. II K 577/09, za czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, za czyny z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. przy przyjęciu ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności, za czyn z art. 278 § 1 k.k. i art. 278 § 5 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności - które to kary połączono i wymierzono mu karę łączną 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności,

■

wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 12 sierpnia 2010 r., w sprawie sygn. II K 1096/10, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

■

wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 10 marca 2011 r., w sprawie sygn. II K 1938/10, za czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności, za czyny z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. przy przyjęciu ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności - które to kary połączono i wymierzono mu karę łączną 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

■

wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 21 marca 2012 r., w sprawie sygn. II K 980/11, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 27 czerwca 2012 r., sygn. akt VI Ka 298/12, za czyn z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności - które to kary połączono i wymierzono mu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności,

które to wyroki zostały następnie objęte wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 marca 2013 r., w sprawie sygn. II K 1909/12, przy czym wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 21 marca 2012 r., w sprawie sygn. II K 980/11 tylko w zakresie czynu z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. - którym to wyrokiem łącznym wymierzono skazanemu karę łączną 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od dnia 3 lipca 2011 r. do dnia 23 kwietnia 2013 r., kiedy został warunkowo zwolniony, na poczet której zaliczono okresy od dnia 14 marca 2010 r. do dnia 15 marca 2010 r. i od dnia 17 listopada 2010 r. do dnia 27 czerwca 2011 r.

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

I.  uznaje oskarżonego D. M. winnym popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w części wstępnej wyroku tj. występku z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. wymierza mu karę 2 /dwóch/ lat i 7 /siedmiu/ miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu D. M. okres zatrzymania od dnia 17 listopada 2013 r. do dnia 18 listopada 2013 r. przyjmując jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jako równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art.415 § 3 k.p.k. pozostawia powództwo cywilne bez rozpoznania;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego D. M. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 240/14

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Mieszkanie nr (...) znajdujące się w budynku przy ul. (...) w J., należy do zasobu Zakładu (...) w J.. W mieszkaniu tym wykonywane były prace remontowe. Pracownicy Zakładu (...) w J. wykonujący te prace remontowe, w dniu 16 listopada 2013 r. zakończyli pracę około godziny 14.30. Wychodząc, po zakończeniu pracy w tym dniu, zamknęli wszystkie okna w mieszkaniu oraz drzwi wejściowe na klucz. W mieszkaniu pozostały elektronarzędzia w postaci młotowiertarki marki DeWalt, uniwersalnego miernika przewodów gazowych wraz z oprzyrządowaniem, elektrycznego mieszadła do zapraw, elektrycznej piły tarczowej oraz poziomicy o łącznej wartości 500 zł.

Dowód:

- zeznania świadka B. K. k. 11-14, 59-60,

W dniu 17 listopada 2013 r. oskarżony D. M. przy użyciu kamienia wybił szybę w oknie mieszkania nr (...) znajdującego się w budynku przy ul. (...) w J.. Przez powstały otwór dokonał jego otwarcia. Dostał się do wnętrza lokalu. Z lokalu tego usiłował zabrać w celu przywłaszczenia elektronarzędzia w postaci młotowiertarki marki DeWalt, uniwersalnego miernika przewodów gazowych wraz z oprzyrządowaniem, elektrycznego mieszadła do zapraw, elektrycznej piły tarczowej oraz poziomicy o wartości łącznej 500 zł. Przedmioty te przemieścił z miejsc, gdzie pozostawili je pracownicy Zakładu (...) w J.. Nie dokonał ich kradzieży z uwagi na zatrzymanie przez patrol Policji. Czynem tym działał na szkodę Zakładu (...) w J..

Dowód:

- zeznania świadka B. K. k. 11-14, 59-60,

- wyjaśnienia oskarżonego D. M. k. 24-26, 65-67,

- protokół oględzin wraz z dokumentacją fotograficzna k. 4-8,

- materiał poglądowy k. 58,

Oskarżony D. M. po zatrzymaniu został poddany badaniu trzeźwości przez funkcjonariuszy Policji. Wynik badania wynosił 0,81 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Dowód:

- protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym wraz z wydrukiem k. 3,

Oskarżony D. M. ma 47 lat, posiada wykształcenie zawodowe, z zawodu jest malarzem, jest osobą bezrobotną, utrzymuje się z prac dorywczych, z których osiąga dochód 1.000 zł miesięcznie, na jego utrzymaniu pozostaje jedno dziecko, nie posiada wartościowego majątku.

Dowód:

- dane osobo-poznawcze oskarżonego D. M. k. 24-25,

Oskarżony D. M. był uprzednio karany sądownie. W szczególności był on karany:

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 15 kwietnia 2010 r., w sprawie sygn. II K 577/09, za czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, za czyny z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. przy przyjęciu ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności, za czyn z art. 278 § 1 k.k. i art. 278 § 5 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności - które to kary połączono i wymierzono mu karę łączną 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności,

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 12 sierpnia 2010 r., w sprawie sygn. II K 1096/10, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 10 marca 2011 r., w sprawie sygn. II K 1938/10, za czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności, za czyny z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. przy przyjęciu ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności - które to kary połączono i wymierzono mu karę łączną 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 21 marca 2012 r., w sprawie sygn. II K 980/11, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 27 czerwca 2012 r., sygn. akt VI Ka 298/12, za czyn z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności - które to kary połączono i wymierzono mu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności,

które to wyroki zostały następnie objęte wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 marca 2013 r., w sprawie sygn. II K 1909/12, przy czym wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 21 marca 2012 r., w sprawie sygn. II K 980/11 tylko w zakresie czynu z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. - którym to wyrokiem łącznym wymierzono skazanemu karę łączną 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od dnia 3 lipca 2011 r. do dnia 23 kwietnia 2013 r., kiedy został warunkowo zwolniony, na poczet której zaliczono okresy od dnia 14 marca 2010 r. do dnia 15 marca 2010 r. i od dnia 17 listopada 2010 r. do dnia 27 czerwca 2011 r.

Dowód:

- dane o karalności oskarżonego D. M. k. 18-22,

- odpisy wyroków wraz z danymi o odbyciu kar k. 29-48,

Oskarżony D. M. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W złożonych wyjaśnieniach wskazał, że w dniu 17 listopada 2013 r. około godz. 03.00 wyszedł od brata zamieszkałego na strychu w budynku przy ul. (...). Znajdował się pod działaniem alkoholu. Schodząc po schodach zauważył puste mieszkanie pod numerem (...). Kamieniem rozbił szybę w oknie tego mieszkania, otworzył okno i wszedł do wnętrza. We wnętrzu mieszkania znajdowały się elektronarzędzia. Postanowił je zabrać. Przeniósł je w jedno miejsce. Stwierdził jednakże, iż w nocy nie będzie z nimi chodził. Położył się spać w tym mieszkaniu. Obudziła go Policja i został zatrzymany. Oskarżony wyraził żal z powodu tego czynu. Wskazał, że była to jego głupota.

Sąd odmówił wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego D. M. w zakresie w jakim wskazywał on, iż wchodząc do mieszkania nr (...) przy ul. (...) w J. nie wiedział, iż w jego wnętrzu znajdują się elektronarzędzia, a zamiar kradzieży elektronarzędzi powziął dopiero będąc w mieszkaniu. Wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie Sąd ocenił jako linię obrony zmierzającą do umniejszenia jego odpowiedzialności. Oskarżony w złożonych wyjaśnieniach nie przedstawił żadnego racjonalnego wytłumaczenia, z jakiego powodu postanowił wejść do wnętrza remontowanego mieszkania, wybijając w szybę w oknie kamieniem. Oczywistym jest, iż D. M. wiedział, iż skoro w mieszkaniu trwa remont, to znajdują się tam przedmioty służące do jego wykonywania i zamierzał dokonać kradzieży tych przedmiotów wybijając szybę w oknie i dostając się do wnętrza mieszkania, a następnie przenosząc te narzędzia do jednego pomieszczenia z miejsc, gdzie pozostawili je pracownicy wykonujący remont.

Sąd dał natomiast wiarę wyjaśnieniom oskarżonego D. M. w zakresie w jakim opisał okoliczności popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu. Brak było w przedmiotowej sprawie bezpośrednich świadków dopuszczenia się przez oskarżonego tego czynu. Wyjaśnienia D. M. w zakresie sposobu, w jaki dostał się on do wnętrza mieszkania nr (...) przy ul. (...) w J. korespondowały jednakże z protokołem oględzin tego mieszkania sporządzonym przez Policję w dniu 17 listopada 2013 r. wraz z dokumentacją fotograficzną. W zakresie zaś przemieszczenia elektronarzędzi znajdujących się we wnętrzu mieszkania, wyjaśnienia oskarżonego korespondowały z zeznaniami świadka B. K. – pracownika Zakładu (...) w J., który w mieszkaniu tym wykonywał remont. Z zeznań wskazanego świadka wynika, iż zauważył wybite szyby w jednym z okien i skontaktował się ze swoim majstrem A. W., który polecił mu wziąć klucz i wejść do mieszkania. Gdy przyszedł pod drzwi mieszkania, na drzwiach zastał kartkę od Policji z prośbą o kontakt. Po otwarciu drzwi mieszkania i wejściu do wnętrza stwierdził wybitą szybę w oknie oraz przemieszczone elektronarzędzia w porównaniu ze stanem, w jakim pozostawił je dzień wcześniej. Wartość przedmiotów znajdujących się w mieszkaniu B. K. określił na kwotę 500 zł. Oskarżony kwoty tej nie kwestionował. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka B. K.. Wskazany świadek jest osobą obcą dla oskarżonego, nie był on w żaden sposób zainteresowany rozstrzygnięciem przedmiotowej sprawy. Złożone przez niego zeznania były logiczne i spójne.

Walor wiarygodności Sąd przydał pozostałym dowodom z dokumentów zgromadzonym w przedmiotowej sprawie. Brak było obiektywnych okoliczności, które nakazywałyby kwestionować ich wiarygodność.

Zachowaniem swoim oskarżony D. M. wyczerpał znamiona występku z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. Oskarżony bowiem w dniu 17 listopada 2013 r. w J., przy ul. (...), usiłował dokonać kradzieży z włamaniem do mieszkania nr (...) w ten sposób, że przy użyciu kamienia wybił szybę w oknie mieszkania, następnie przez powstały otwór dokonał jego otwarcia, dostał się do wnętrza lokalu, z którego usiłował zabrać w celu przywłaszczenia elektronarzędzia w postaci młotowiertarki marki DeWalt, uniwersalnego miernika przewodów gazowych wraz z oprzyrządowaniem, elektrycznego mieszadła do zapraw, elektrycznej piły tarczowej oraz poziomicy o wartości łącznej 500 zł, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez patrol Policji. Czynem tym działał na szkodę Zakładu (...) w J..

Oskarżony D. M. czynu tego dopuścił się będąc uprzednio karanym za przestępstwa przeciwko mieniu popełnione w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 k.k., w ciągu 5 lat po odbyciu ostatniej kary pozbawienia wolności w wymiarze przewyższającym 1 rok. D. M. był bowiem karany:

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 15 kwietnia 2010 r., w sprawie sygn. II K 577/09, za czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, za czyny z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. przy przyjęciu ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności, za czyn z art. 278 § 1 k.k. i art. 278 § 5 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności - które to kary połączono i wymierzono mu karę łączną 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności,

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 12 sierpnia 2010 r., w sprawie sygn. II K 1096/10, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 10 marca 2011 r., w sprawie sygn. II K 1938/10, za czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności, za czyny z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. przy przyjęciu ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności - które to kary połączono i wymierzono mu karę łączną 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 21 marca 2012 r., w sprawie sygn. II K 980/11, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 27 czerwca 2012 r., sygn. akt VI Ka 298/12, za czyn z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności - które to kary połączono i wymierzono mu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności,

które to wyroki zostały następnie objęte wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 marca 2013 r., w sprawie sygn. II K 1909/12, przy czym wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 21 marca 2012 r., w sprawie sygn. II K 980/11 tylko w zakresie czynu z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. - którym to wyrokiem łącznym wymierzono skazanemu karę łączną 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od dnia 3 lipca 2011 r. do dnia 23 kwietnia 2013 r., kiedy został warunkowo zwolniony, na poczet której zaliczono okresy od dnia 14 marca 2010 r. do dnia 15 marca 2010 r. i od dnia 17 listopada 2010 r. do dnia 27 czerwca 2011 r.

Sąd zmienił kwalifikację prawną czynu zarzuconego oskarżonemu aktem oskarżenia i przyjął, iż oskarżony czynu tego dopuścił się działając w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 2 k.k.

Wina oskarżonego D. M. w zakresie zarzucanego mu czynu nie budzi wątpliwości. Wobec oskarżonego nie zachodziły jakiekolwiek okoliczności, które mogłyby wpływać na umniejszenie jego winy. Oskarżony D. M. działał z winy umyślnej z zamiarem bezpośrednim.

Stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego ocenić należy jako znaczny. Zgodnie z art. 115 § 2 k.k. przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości bierze się pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. Na ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego wpływa przede wszystkim sposób i okoliczności popełnienia tego czynu przez oskarżonego. Oskarżony D. M. bowiem godził w jedno z podstawowych dóbr chronionych prawem jakim jest własność. Czynem swoim oskarżony zmierzał do wyrządzenia szkody, której wartość nie była zbyt duża – wartość przedmiotów, które usiłował ukraść oskarżony wynosiła 500 zł. Uwzględnić jednakże należy, iż nie były to przedmioty niezbędne do życia oskarżonemu.

Jako okoliczność obciążającą Sąd zaliczył oskarżonemu jego uprzednią karalność za wyjątkiem tej, która służyła do czynienia ustaleń w zakresie działania przez oskarżonego w warunkach powrotu do przestępstwa oraz stan nietrzeźwości w jakim oskarżony znajdował się dokonując zarzucanego mu czynu.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd zaliczył oskarżonemu wyrażony przez niego żal z powodu popełnienia zarzucanego mu czynu. Przyznanie się do popełnienia zarzucanego czynu nie mogło być potraktowane przez Sąd jako okoliczność łagodząca. Oskarżony bowiem w treści złożonych wyjaśnień w istocie nie przyznał się do usiłowania dokonania kradzieży z włamaniem.

Przy wymiarze oskarżonemu D. M. kary Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 § 1 i 2 kk. Sąd miał na uwadze znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, w tym także rodzaj naruszonego przez oskarżonego dobra prawnego oraz wysoki stopień jego winy. Sąd uwzględnił nadto, iż jest on osobą wysoce zdemoralizowaną. Był on już wielokrotnie karany za przestępstwa przeciwko mieniu i odbywał kary pozbawienia wolności. Kary pozbawienia wolności uprzednio wykonane wobec oskarżonego nie przyniosły skutków resocjalizacyjnych. W szczególności oskarżony zarzucanego mu czynu dopuścił się w okresie niespełna 7 miesięcy od opuszczenia zakładu karnego. Oskarżony bowiem placówkę penitencjarną opuścił dnia 23 kwietnia 2013 r. po odbyciu kary łącznej 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 21 marca 2012 r. w sprawie sygn. akt II K 980/11. Z tego względu oskarżonego ocenić należy jako sprawcę, niepoprawnego, powracającego do przestępstwa.

W tych okolicznościach Sąd uznał, iż karą adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego D. M. jest kara 2 lat i 7 miesięcy pozbawienia wolności.

Kara pozbawienia wolności orzeczona wobec oskarżonego D. M. w tym wymiarze winny uświadomić oskarżonemu naganność jego postępowania oraz wdrożyć go do przestrzegania norm społecznych. Natomiast w zakresie prewencji generalnej, rozstrzygnięcie to zaspokoi społeczne poczucie sprawiedliwości i będzie pozytywnie kształtować świadomość prawną społeczeństwa.

Oskarżony był zatrzymany w niniejszej sprawie w okresie od dnia 17 listopada 2013 r. do dnia 18 listopada 2013 r. Z tego względu Sąd, na podstawie art. 63 § 1 k.k., na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu wskazany okres zatrzymania, przyjmując jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jako równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

Prokurator wraz z aktem oskarżenia skierował do Sądu pozew cywilny, w którym domagał się zasądzenia od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego Zakładu (...) w J. kwoty 50 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wyrządzenia szkody do dnia zapłaty. Sąd, na podstawie art.415 § 3 k.p.k., pozostawił powództwo cywilne bez rozpoznania. Materiał dowodowy ujawniony w toku rozprawy nie wystarczał bowiem do rozstrzygnięcia powództwa cywilnego, a uzupełnienie tego materiału powodowałoby znaczną przewlekłość postępowania. Brak było bowiem w przedmiotowej sprawie dowodów, które w sposób stanowczy pozwalałyby na zweryfikowanie dochodzonej pozwem kwoty głównej.

Oskarżony D. M. ma 47 lat, posiada wykształcenie zawodowe, z zawodu jest malarzem, jest osobą bezrobotną, utrzymuje się z prac dorywczych, z których osiąga dochód 1.000 zł miesięcznie, na jego utrzymaniu pozostaje jedno dziecko, nie posiada wartościowego majątku, orzeczona została wobec niego kara pozbawienia wolności. Okoliczności te wskazują, iż uiszczenie przez oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych byłoby dla niego zbyt uciążliwe. Z tego względu Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.