Sygn. akt III Ca 2377/21
U Z A S A D N I E N I E N I E
T. B. wystąpił przeciwko (...) Spółce Akcyjnej V. (...) w W. o zapłatę kwoty 17.479,76 zł. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 października 2020r. do dnia zapłaty. Powód powołał się na nabycie wierzytelności służącej poszkodowanemu W. W. (1) wobec pozwanego z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego. Konieczność wynajęcia pojazdu była skutkiem uszkodzenia samochodu poszkodowanego marki C. nr rej. (...) w wyniku kolizji, do jakiej doszło w dniu 16 kwietnia 2020r. Powód wyjaśnił, że pojazd zastępczy został wynajęty na okres 126 dni, dobowa stawka najmu wynosiła 190 zł. brutto (154,47 zł. netto). Odszkodowanie wypłacone przez pozwanego ubezpieczyciela w wysokości 6.460 zł. nie pokryło w całości kosztów najmu wynoszących 23.939,76 zł. brutto. Dochodzona kwota stanowi różnicę między odszkodowaniem należnym a wypłaconym.
(...) Spółka Akcyjna V. (...) w W. wniosło o oddalenie powództwa. Pozwany przyznał, że ponosi odpowiedzialność za skutki kolizji, w wyniku której uszkodzeniu uległ samochód W. W. (1), wskazał, że wypłacił odszkodowanie z tytułu konieczności najmu pojazdu zastępczego w wysokości 6.460 zł. uznając za usprawiedliwiony najem w okresie 76 dni oraz stawkę najmu w wysokości 85 zł. brutto. Pozwany podniósł, że zaoferował poszkodowanemu zorganizowanie najmu pojazdu zastępczego a dobowa stawka najmu stosowana przez asystorów ubezpieczyciela wynosi 85 zł. netto.
Wyrokiem z dnia 17 września 2021r. Sąd Rejonowy w Pabianicach zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 5981,45 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 listopada (...). do dnia zapłaty oraz kwotę 988,71 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. W pozostałym zakresie Sąd I instancji oddalił powództwo.
Apelację od powyższego rozstrzygnięcia w zakresie oddalonej części powództwa złożył powód.
Skarżący zarzucił wyrokowi:
1.naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynika sprawy tj.:
a. art. 233 § 1 k.p.c. poprzez nieuzasadnione przyjęcie, że poszkodowany miał realną możliwość zapoznania się z ofertami wynajmu pojazdu zastępczego oferowanych przez ubezpieczyciela lub podmioty z nim współpracujące, w sytuacji gdy pozwany ograniczył się wyłącznie do przesłania informacji w zakresie akceptowanych stawek, a skutkiem tego jest błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na przyjęciu, że pozwana skutecznie zaoferowała najem pojazdu zastępczego,
b.art. 233 § 1 k.p.c. poprzez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego polegające na pominięciu załącznika do pozwu w postaci „Dodatkowej informacji dla poszkodowanego”, z które wynika, że pozwany wskazał, iż jeśli poszkodowany korzysta już z pojazdu zastępczego i zgłosi zapotrzebowanie na pojazd zastępczy to pozwany zorganizuje dalszy najem ze swojej sieci wypożyczalni, podczas gdy w świetle tych wytycznych poszkodowany zgłosił takie zapotrzebowanie w chwili zgłoszenia szkody, a pozwany i tak nie podjął żadnych działań zmierzających do podmiany pojazdu zastępczego ograniczając się do wskazania akceptowanych przez siebie stawek,
c. art. 233 § 1 k.p.c. poprzez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego polegające na niewłaściwej ocenie treści maila z dnia 16 kwietnia 2020 r. wysłanego przez powoda do pozwanego ( zgłoszenie szkody) i zignorowanie faktu, że powód w imieniu poszkodowanego wnosił o zorganizowanie przez pozwanego auta zastępczego, a pozwany przez cały proces likwidacji szkody nie zorganizował tego pojazdu, tylko ograniczył się do wyłania informacji w zakresie stawki oraz informacji, że jeśli poszkodowany zgłosi zapotrzebowanie na pojazd zastępczy, to pozwany zorganizuje dalszy najem i bezpodstawne przyjęcie przez sąd, że pozwany umożliwił poszkodowanemu skorzystanie z pojazdu zastępczego, podczas gdy pozwany nie dał szansy poszkodowanemu na wynajem od niego auta, gdyż poza przesłaniem stawek zignorował prośby poszkodowanego o podstawienie auta, co w konsekwencji doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych, co do faktu, że pozwany umożliwił poszkodowanemu skorzystanie z jego auta zastępczego,
d. art. 233 § 1 k.p.c. poprzez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego polegające na pominięciu maila z 17 kwietnia 2020r. ( godzina 14: 17), w którym to mailu powód ponownie prosił pozwanego o wskazanie podmiotu, który wynajmie pojazd zastępczy po wskazanych przez pozwanego stawkach, kontaktu do podmiotu, który będzie wynajem realizował, warunków nijakich najem będzie realizowany, co w konsekwencji doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych, że pozwany umożliwił poszkodowanemu skorzystanie z pojazdu zastępczego,
e. art. 233 § 1 k.p.c. poprzez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego i zupełne pominięcie zeznań świadka W. W. (1), który na rozprawie w dniu 5 sierpnia 2021r. zeznał, iż: „ nic mi nie wiadomo, aby ze strony ubezpieczyciela padła propozycja wynajmu pojazdu zastępczego. Ja dwukrotnie telefonowałem do ubezpieczyciela. Udało mi się nawiązać połaczenie.To było już po zgłoszeniu szkody – po upływie miesiąca lub więcej od zgłoszenia szkody. Rozmowy moje z ubezpieczycielem dotyczyły wyłącznie naprawienia szkody. Nikt nie pytał, czy jest mi potrzebny pojazd zastępczy ( 00: 04: 24- 00: 16: 19), a tym samym przyjęcie przez Sąd, że poszkodowany miał realną możliwość skorzystania z oferty ubezpieczyciele w zakresie wynajmu pojazdu zastępczego,
f. art. 233 § 1 k.p.c. poprzez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego polegający na nieuzasadnionym przyjęciu, że że nie zostało wykazane, aby zachodziły przeszkody uniemożliwiające poszkodowanemu skorzystanie z propozycji ubezpieczyciela,
g. art. 233§ 1k.p.c. poprzez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego, polegające na błędnej i sprzecznej z doświadczeniem życiowym ocenie zeznań świadka A. N., który na rozprawie w dniu 5 sierpnia 2021r. zeznał, iż „często bywają sytuacje, kiedy auto musi oczekiwać na naprawę do zakończenia naprawy innego pojazdu. Mam 4 stanowiska do naprawy. Zatrudniam 3 pracowników. My zajmujemy się jednym samochodem, jeśli ktoś dysponuje czasem, to zajmuje się kolejnym” ( 00: 17: 04- 00: 29: 08) oraz, który wskazał w oświadczeniu z dnia 20 sierpnia 2020r., że „w przedmiotowej szkodzie, ponieważ wykonywaliśmy inne bieżące zlecenia pojazd klienta musiał poczekać kilka dni na swoją kolej. Nie jesteśmy w stanie zaczynać naprawy i przerywać jej w połowie. Niezwłocznie po zwolnieniu miejsca blacharskiego podjęliśmy dalszą naprawę”, a tym samym, że przedłużenie procesu naprawy było konsekwencja złej organizacji pracy warsztatu, w sytuacji, gdy warsztat nie miał wpływu na czas niezbędny do dostarczenia mu zamówionej części, (co potwierdza także dowód z harmonogramu prac), a także, jako profesjonalista musiał zapewnić normalny tok pracy wynikający z realizowanych na bieżąco usług naprawy innych pojazdów, a zatem oczekiwanie na stanowisko blacharskie w okresie od 15 czerwca do 18 czerwca 2020r. oraz w okresie 12 sierpnia do 17 sierpnia 2020r. było pełni zasadne;
h.art.233 §1 k.p.c. poprzez błędne, nielogiczne i sprzeczne z opinią biegłego z zakresu wyceny, naprawy i eksploatacji pojazdów mechanicznych, który na rozprawie w dniu 16 września 2021r. zeznał; „ wymiana belki zajmuje pół dnia roboczego. Moim zdaniem nie można czekać kilu dni z naprawą usprawiedliwiając się, że jest kilku pracowników (…) ja i tak dodałem jeden dzień zwłoki „ w sytuacji, gdy w opinii uzupełniającej biegły podtrzymał swoje stanowisko, wskazując, ze przy 8 dniowym czasie naprawy uwzględnił już 4 dni organizacyjno-techniczne związane z naprawami innych pojazdów, a dalsze dni wykraczające poza ten okres świadczą o złej organizacji czasu pracy zakłady, a powyższe odniósł tylko do pierwszego etapu naprawy, nie uwzględniając 4 dni w przypadku drugiego etapu, co w konsekwencji skutkowało błędem w ustaleniu, ze naprawa pojazdu powinna być zakończona w dniu1 3 sierpnia 2020r.;
i. art. 233 § 1 k.p.c. poprzez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego polegający na nieuzasadnionym przyjęciu, że drugi etap naprawy należało rozpocząć 12 sierpnia 2020, w sytuacji, gdy uzasadnione było także 4 dni organizacyjnych w przypadku drugiego etapu prac, co powinno prowadzić do konstatacji, ze usprawiedliwiony okres najmu powinien wynosić 126 dni tj. od dnia 16 kwietnia 2020r. do 20 sierpnia 2020r.;
j. art. 233 § 1 k.p.c. poprzez nieuzasadnione i nielogiczne przyjęcie stanowiska biegłego sądowego w opinii z dnia 4 kwietnia 2021r. w zakresie, w jakim w drugim etapie naprawy nie należało doliczyć odpowiedniej ilościom dni organizacyjnych w sytuacji, gdy drugi etap został wymuszony działaniami pozwanego i zarówno warsztat jak i poszkodowana nie maili na to żadnego wpływu,
k. art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 6 k.c. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że pozwany udowodnił, iż faktycznie poniósłby koszty najmu pojazdu zastępczego w kwocie 85 zł brutto za dobę, w sytuacji, gdy pozwany jedynie twierdził, że za taka stawkę pojazd zastępczy wynajmie firma z nim współpracująca, a nie wykazał w żaden sposób ile pozwany zapłaciłby za taki najem;
2.Naruszenie przepisów prawa materialnego, a to:
a. art. 361 § 1 i 2 k.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie tj. brak
zasądzenia należnej powodowi kwoty odszkodowania w pełnej wysokości, a tym samym naruszenie zasady pełnego odszkodowania, podczas gdy powód wykazał zasadność najmu pojazdu zastępczego, zasadność skorzystania z oferty pojazdu zastępczego przez powoda, a stawka najmu pojazdu zstępczego była stawka występująca na rynku lokalnym;
b. art. 362k.c. w zw. z art. 822§ 1 k.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że pozwany przyczynił się do powstania szkody przez brak skontaktowania się z ubezpieczycielem oraz podmiotami wskazanymi przez niego, które mogły wynająć pojazd zastępczy, w sytuacji, gdy poszkodowany i powód w rzeczywistości dołożyli starań w celi weryfikacji oferty pozwanego, co do najmu pojazdu zastępczego a pozwany, jako profesjonalista zaniechał jakichkolwiek działań, które umożliwiłyby poszkodowanemu wynajęcie pojazdu zastępczego za pośrednictwem pozwanego,
W konkluzji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda dalszej kwoty 11.019,76 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 listopad 2020r. do dnia zapłaty,
W zakresie punktu 3. Wyroku skarżący wniósł o zmianę rozstrzygnięcia poprzez zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego.
Nadto skarżący wniósł o zasądzone od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych za postępowanie przed sądem II instancji.
W odpowiedzią na apelację strona pozwana wniosła o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego.
Sąd Okręgowy dodatkowo ustalił, co następuje:
W dniu 16 kwietnia 2020r. powód nabył od poszkodowanego W. W. (2) roszczenie z tytułu odszykowania za najem pojazdu zastępczego. W tej samej dacie powód zgłosił szkodę stronie pozwanej ( umowa cesji –k. 15v, oświadczenie poszkodowanego –k. 16, zgłoszenie szkody-k.50-51).
W dniu17 kwietnia 2020r. wiadomością mailową z godziny 12.46 skierowaną do powoda, strona pozwana powiadomiła powoda o zarejestrowaniu szkody pod nr (...). Do zawiadomienia dołączone zostały dodatkowe informacje dotyczące najmu pojazdu zastępczego. W piśmie tym wskazano adres maila, do kontaktu w celu ustalenia warunków najmu.
W dniu 17 kwietnia 2020r. godzina 14.17 powód wysłał na adres maila z pisma strony pozwanej, prośbę o wskazanie podmiotu wynajmującego pojazdy zastępcze po wskazanych przez pozwanego stawkach, kontakt podmiotu, który najem będzie realizować i warunków, na jakich najem będzie realizowany (pismo –k.18, k.53).
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja jest uzasadniona w znacznej części.
Zgodzić należy się w pełni ze skarżącym, że w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, brak jest podstaw do twierdzenia, iż powód nie wykazał, że podjął czynności zmierzające do uzyskania od strony pozwanej informacji w przedmiocie możliwości wynajęcia pojazdu zastępczego.
W tym zakresie zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. znajduje uzasadnienie.
Przeciwnie, jak wynika z załączonej do akt sprawy korespondencji mailowej, powód po potrzymaniu broszury informacyjnej w zakresie najmu pojazdu zastępczego i stawek w nim wskazanych, zwrócił się do strony pozwanej na wskazany przez nią adres mailowy o nadesłani informacji i wskazanie podmiotu wynajmującego pojazdy zastępcze po przedstawionych stawkach, kontakt podmiotu, który najem będzie realizować i warunków, na jakich najem będzie realizowany.
Strona pozwana nie odpowiedziała na tego maila, nie nadesłała powodowi żadnych informacji w zakresie przedstawionego przez niego zapytania.
W tym stanie rzeczy, zdaniem Sądu Okręgowego, brak było podstaw do ustalania wysokości stawki dziennej za najem pojazdu zastępczego na poziomie wskazanym w broszurze informacyjnej pozwanego.
Jak wynika z opinii biegłego, pojazd zastępczy oraz pojazd uszkodzony są klasyfikowane w segmentacji stosowanej przez wypożyczalnie pojazdów w grupie C. S. dobowe najmu pojazdów klasy C w okresie kwiecień-sierpień 2020r. w wypożyczalniach na rynku lokalnym ( (...) i okolice) wahały się od 83 zł. do 246 zł. brutto. Zastosowana przez powoda stawka 190 zł. brutto mieściła się w granicach najmu dla pojazdów z segmentu klasy C.
W tej sytuacji, w ocenie Sądu Okręgowego zarzuty apelacji w zakresie przyjętej stawki dobowej za koszty najmu pojazdu zastępczego były uzasadnione, a tym samym zasadne były zarzuty apelacji w zakresie naruszenia art. 361 k.c. były także zasadne.
Zatem, należne powodowi odszkodowanie winno zostać ustalone na poziomie kwoty 16.150 zł ( 119 dni x 190 zł = 22610 zł – kwota 6460 zł wypłacona przez pozwanego ).
W tym stanie rzeczy, Sąd Okręgowy na podastwie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok i podwyższył kwotę zasądzonego odszkodowania do kwoty 16.150 zł, w pozostałej części oddalając powództwo jako bezzasadne.
Z uwagi na to, że powód wygrał proces w 93%, zatem uległ swojemu żadaniu jedynie w niewielkiej części, Sąd Okręgowy zmieniając rozstrzygnięcie Sądu I instancji, na zasadzie art. 100 zdanie 2 k.p.c. obciążył w całości kosztami postępowania za I instancję stronę pozwaną.
W pozostałym zakresie apelacja jako bezzasadna podlega oddaleniu.
W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd I instancji prawidłowo ustalił usprawiedliwiony czas trwania najmu pojazdu zastępczego na 119 dni. W tym zakresie Sąd Okręgowy ustalenia stanu faktycznego poczynione przez Sąd I instancji przyjmuje za własne, bez konieczności ponownego ich przytaczania.
W szczególności, bezzasadne są zarzuty wadliwego określenia uzasadnionego czasu II etapu naprawy.
Biegły specjalista z zakresu wyceny, naparwy i ekspoloatacji pojazdów mechanicznych P. Z. zarówno w opinii pismenje ( -k. 66), jak i w opinii uzupełniającej ( -k.83) uzasadnił czas naprawy w okresie od dnia 5 sierpnia do 13 sierpnia 2020r.. Jak wynika z opinii biegłego w dniu 11 sierpnia 2020 r, do zakładu naprawczego dotarła zamówiona część. Drugi etap naparwy można było rozpocząć w dniu 12 sierpnia 2020r. licząc dwa dni robocze naparwa powinna się zakończyć w dniu 13 sierpnia 2020r. Biegły na rozprawie w dniu 16 września 2021r. potwierdził te tezę.
W tym stanie rzeczy, w ocenie Sądu Okręgowego, Sąd I instancji w pełni zasadnie określił czas naparwy na 119 dni , a tym samym uzasadniony czas trwania najmu pojazdu zastępczego nie mógł przekraczać 119 dni.
Mając na uwadze powyższe, w pozostałym zakresie Sąd Okręgowy oddalił apelację jako bezzasadną na podstawie art. 385 k.p.c.
O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na zasadzie art. 100 zdanie 2 k.p.c. z uwagi na to, że powód wygrał postępowanie apelacyjne w 93 % , a więc uległ swemu żądaniu jedynie w nieznacznej części. Na koszty te złożyła się kwota 750 zł z tytułu opłaty od apelacji oraz kwota 1800 zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego określona na podstawie § 2 pkt 5 i § 10 ust.1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie ( Dz.U. poz.1800 ze zm.).