Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem zaocznym z dnia 10 listopada 2021r. Sąd Rejonowy w Łowiczu oddalił powództwo (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. przeciwko P. K. o zapłatę.

Na powyższe orzeczenie złożyła apelację powódka, zaskarżając wyrok w całości.

Skarżąca wnosiła o zmianę zaskarżonego wyroki i zasądzenie roszczenia dochodzonego pozwem od pozwanego na rzecz powódki, ewentualnie wnosiła o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Ponadto wnosiła o zasądzenie kosztów postępowania za obie instancje.

Powyższemu wyrokowi zarzuciła:

1.  naruszenie przepisów postępowania, mające wpływ na wynik sprawy, a to:

- art. 233 § 1 k.p.c., poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, tj. brak wszechstronnego rozważania materiału i odmówienie mocy dowodowej przedłożonym w sprawie dowodom w postaci wydruków, w sytuacji gdy przedmiotowe wydruki winny być traktowane jako dowody należycie wskazujące istnienie przysługującej wierzytelności;

- art. 308§1 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie i zaniechanie przez Sąd I instancji przeprowadzenia dowodów z przedłożonych w postepowaniu dokumentów jako dowodów utrwalonych za pomocą urządzeń wskazanych w wymienionym przepisie;

- art. 339§2 k.p.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie przez Sąd, że w sprawie zachodzą uzasadnione wątpliwości, w sytuacji, gdy w sprawie takie wątpliwości nie zachodziły, czego skutkiem powinno być przyjęcie wskazanych przez powódkę twierdzeń za prawdziwe;

- art. 208 § 1 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie i wobec powzięcia wątpliwości przez Sąd I instancji zaniechanie wezwania strony powodowej do przedstawienia dowodów oraz zajęcia stanowiska celem wyjaśnienia wspomnianych wątpliwości.

Ponadto w apelacji powódka podnosiła również, że w związku z niemożnością sporządzenia uzasadnienia wyroku zaocznego przez Sąd I instancji nie zna przyczyn oddalenia powództwa i zarzuty sformułowała nie znając treści uzasadnienia.

Dodatkowo Sąd Okręgowy ustalił:

Sąd Rejonowy przedstawił akta w raz z apelacją powódki bez sporządzonego uzasadnienia zaskarżonego wyroku. Prezes Sądu Rejonowego w Łowiczu zawiadomił w trybie art. 331§4 k.p.c. pełnomocnika powoda , że sporządzenie uzasadnienia wyroku zaocznego jest niemożliwe z uwagi na długotrwałe zwolnienie lekarskie asesora sądowego, który wydał wyrok.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Trafny okazał się zarzut powódki, że na skutek nie sporządzenia przez Sąd I instancji uzasadnienia zaskarżonego wyroku uniemożliwiano stronie powodowej poznania sfery motywacyjnej zaskarżonego rozstrzygnięcia tj. jego motywów i podstaw, w szczególności faktów, które Sąd uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, i przyczyn dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, a także uczynienie niemożliwym poddanie w/w orzeczenia ocenie instancyjnej. Z powyższego powodu niniejszej spawie zachodzi konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania spawy do ponownego rozpoznania. Należy podnieść, że w niniejszej spawie nie zostało sporządzone uzasadnienie zaskarżonego wyroku z uwagi na długotrwałe zwolnienie lekarskie asesora sądowego, który wydawał zaskarżone orzeczenie. Okoliczność ta powoduje, że zaskarżony wyrok nie poddaje się kontroli instancyjnej. Trzeba wskazać, że brak uzasadniania powoduje, że została uniemożliwiona realizacja jednej z jego podstawowych funkcji, jaką jest kontrolowalność decyzji Sądu i skutkuje to uchyleniem orzeczenia, którego prawidłowość nie może zostać zbadana przez Sąd II instancji. Na skutek braku uzasadnienia nie można zbadać, czy została rozpoznana przez Sąd I instancji istota sprawy, jaki został ustalony stan faktyczny spawy, na jakich dowodach oparł się Sąd Rejonowy, a jakim odmówił wiarygodności, oraz jakie normy prawa materialnego zostały przez niego zastosowane, a wiec nie wiadomo co legło u podstaw oddalenia powództwa powódki. Ponadto powódka została ograniczona w możliwości postawienia zarzutów apelacyjnych, a to z powodu nie poznania motywów rozstrzygnięcia przez Sąd I instancji. To wszystko powoduje, że zaskarżone orzeczenie nie może się ostać i winno zostać uchylone.

Konieczne stało się zatem wydanie orzeczenia kasatoryjnego przewidzianego w art. 386 § 4 k.p.c. Dopiero stan faktyczny ustalony w zgodzie z przepisami prawa procesowego pozwoli na ocenę zasadności żądania pozwu od strony przepisów prawa materialnego. Z uwagi na powyższe bezprzedmiotowe było ustosunkowanie się do pozostałych zarzutów apelacyjnych.

Sąd Rejonowy ponownie zatem rozpozna niniejszą sprawę mając na względzie powyżej poczynione rozważania, dokona ustaleń faktycznych, bacząc by uwzględniały one wszystkie okoliczności relewantne. Następnie, w oparciu o nie ponownie rozstrzygnie o zasadności stanowisk stron niniejszego postępowania w świetle przepisów prawa, po uprzednim należytym odniesieniu się i rozważeniu okoliczności i argumentów podnoszonych w tym względzie przez strony. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy, winien wszechstronnie ocenić zgłoszone dowody i poczynić ustalenia faktyczne, co do okoliczności istotnych w sprawie z uwagi na znajdujące w tym procesie zastosowanie normy prawa materialnego oraz dokonać - w tym samym kontekście - oceny prawnej skuteczności zgłoszonych zarzutów.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji wyroku art. 386 §4 k.p.c. w zw. z art. 108 §2 k.p.c. W wypadku uchylenia orzeczenia co do istoty sprawy powstaje stan rzeczy taki, jakby uchylone orzeczenie nie zostało wydane. Rozstrzygając o kosztach procesu w orzeczeniu kończącym postępowanie, sąd I instancji, który ponownie będzie rozpoznał sprawę w następstwie uchylenia wyroku przez sąd II instancji i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania odwoławczego (art. 108 par. 2 k.p.c.), orzeka o całości kosztów poniesionych przez każdą ze stron od chwili wytoczenia powództwa, rozliczając je przy zastosowaniu reguł określonych w art. 98 - 110 k.p.c. w odniesieniu do wyniku sprawy zawartego w końcowym rozstrzygnięciu.