Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 196/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

M. K. (1)

w okresie od dnia 21 lutego 2020 roku w nieustalonym miejscu przywłaszczył maszyny rolnicze przekazane do dyspozycji (...) sp. z o.o. tj. na mocy umowy leasingu nr (...) z dnia 19.04.2017 roku siewnik pneumatyczny do kukurydzy M. G. (...) nr seryjny (...) rok produkcji 2017 o wartości 190.650,00 złotych oraz na mocy umowy leasingu nr (...) z dnia 12.09.2017 roku agregat uprawowo – siewny do siewu bezpośredniego A. (...) (...) nr seryjny (...) rok produkcji 2015 o wartości 301.350,00 złotych, będące własnością (...) SA z siedzibą w Ł., stanowiące mienie znacznej wartości,

tj. o czyn z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. K. (2) prowadziła działalność pod firmą (...) sp. z o.o., w której była prezesem zarządu. Faktycznie jednak działalność tą prowadził i zajmował się wszystkimi sprawami firmy jej mąż M. K. (1).

W dniu 07.04.2016 r. spółka (...) została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym, a przedmiot jej działalności koncentrował się na uprawach rolnych, m.in. na uprawie zbóż, roślin strączkowych i oleistych, działalności wspomagającej produkcję rośliną, działalności usługowej następującej po zbiorach. Główna siedziba spółki znajdowała się pod adresem (...), (...)-(...) D., gm. S..

M. K. (2) formalnie podejmowała działania w imieniu spółki zaciągając w jej imieniu zobowiązania, w rzeczywistości jednak prowadzeniem działalności zajmował się jej mąż M. K. (1). W dniu 6 marca 2018 r. (...) sp. z o.o. zostali T. K. i M. A. (1), a w dniu 5 lipca 2018 r. dołączył do nich Ł. S.. M. K. (2) i M. K. (1) sprzedali swoje udziały T. K..

W dniu 19 kwietnia 2017 r. M. K. (2) w imieniu spółki zawarła z (...) S.A. umowę leasingu operacyjnego nr (...) dotyczącą siewnika pneumatycznego M. G. (...) o numerze seryjnym (...) i rok produkcji 2017 o wartości 190 650, 00 zł brutto oraz nr (...) z dnia 12 września 2017 roku dotyczącą agregatu uprawowo-siewnego do siewu bezpośredniego A. (...) (...) o numerze seryjnym (...), rok produkcji 2015 o wartości 301 350,00 zł brutto. Zabezpieczeniem tych umów był weksel wraz z deklaracją wekslową. Wymienione maszyny zostały przekazane spółce do używania.

Na skutek zaprzestania spłat rat przez leasingobiorcę, (...) S.A. pismami z dnia 10 sierpnia 2018 r. wypowiedział powyższe umowy leasingu ze skutkiem natychmiastowym oraz wezwał do wydania swojej własności w terminie do 17.08.2018 r. Pomimo podjęcia tych działań, maszyny nie zostały zwrócone.

Również czynności windykacyjne podjęte w okresie od dnia 14 grudnia 2018 r. do dnia 7 października 2019 r. przez firmę (...) S.A. nie doprowadziły do odzyskania maszyn.

Wobec niewyegzekwowania zwrotu należnych przedmiotów umowy (...) S.A. upoważniła do podjęcia czynności mających na celu odzyskanie wymienionych rzeczy pracownika Kancelarii (...) S.A. Sp. z o.o. (...). Jednak te działania również nie przyniosły efektu, wobec tego Kancelaria (...) S.A. sp. z o.o. złożyła zawiadomienie o przestępstwie.

Pomimo faktu, iż M. K. (2) zawarła umowy leasingu maszyn, osobą faktycznie działającą w imieniu spółki i podejmującą wszystkie decyzje był M. K. (1). To on dysponował maszynami rolniczymi przekazanymi spółce do używania na podstawie wskazanych powyżej umów leasingowych. To z oskarżonym kontaktowały się osoby prowadzące czynności windykacyjne zmierzające do odzyskania przedmiotów leasingu. W dniu 21 lutego 2020 roku doszło do spotkania G. T. z M. K. (1), podczas którego oskarżony potwierdził, że jest w posiadaniu maszyn, których dotyczą zawarte umowy leasingu z (...) S.A. i zobowiązał się do ich zwrotu sporządzając w tym przedmiocie pisemne oświadczenie. Oskarżony zobowiązał się do zwrotu agregatu uprawowo-siewnego do siewu bezpośredniego A. (...) (...) w terminie do 16.03.2020 r., a siewnika pneumatycznego M. G. (...) do 31.03.2020 r.

Mimo tak złożonej deklaracji przedmioty leasingu nie zostały zwrócone.

Oskarżony M. K. (1) był osobą upoważnioną do kontaktu w imieniu (...) sp. z o.o. Odbierał pisma od leasingodawcy i firm windykacyjnych dotyczące wypowiedzenia umów leasingu oraz wezwania do zwrotu maszyn.

W dniu 31 kwietnia 2021 r. (...) S.A. wystąpiło przeciwko (...) S.A. do Sądu Okręgowego w Ł. z pozwem o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym dotyczący umowy leasingu nr (...), tj. siewnika pneumatycznego M. G. (...) o numerze seryjnym (...). W dniu 1 czerwca 2021 roku, sygn. akt (...) Sąd Okręgowy w Ł. nakazał pozwanej spółce (...), aby w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zapłaciła z weksla na rzecz strony powodowej kwotę 436.505.22 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie.

M. K. (1) ma 47 lat, posiada wykształcenie średnie. Jest żonaty z M. K. (2). Z małżeństwa posiada dwoje dzieci. Był uprzednio karany. Wyrokiem Sądu Rejonowego w O. z dnia 4 listopada 2020 r., sygn. akt (...) utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego we W. z dnia 12 maja 2021 r., sygn. (...) M. K. (1) został uznany za winnego popełnienia czynu z art. 284 § 2 k.k. i została wymierzona mu kara grzywny w ilości 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 zł. Ponadto w okresie od 2013 roku do 2023 roku M. K. (1) figurował w Rejestrze Karnym za zdarzenie, które miało identyczny przebieg jak w niniejszej sprawie.

-pełny odpis z KRS z dnia 17.02.2021 r.

k. 284-292.

-kopia umowy leasingu nr (...)

k. 35-48.

-kopia umowy leasingu nr (...)

k. 49-60.

-zeznania T. K.

k. 453-454, 628-odwrót-629.

-zeznania Ł. S.

k. 323-324, 600-600-odwrót.

-zeznania M. A. (1)

k. 385-386, 475-476, 629-630.

-kopia faktury VAT nr (...)

k. 62.

-kopie wypowiedzeń umów leasingu nr (...)

k. 64-67.

-kopia pisma Kancelarii (...) S.A. wezwanie do wydania

k. 68.

-kopia faktury kupna-sprzedaży agregatu uprawno-siewnego do siewu bezpośredniego A. (...) (...)

k. 62.

-kopia faktury kupna-sprzedaży siewnika do kukurydzy M. G. (...) nr seryjny (...)

k. 70.

-zawiadomienie o przestępstwie

k. 27-71

-protokół przeszukania w miejscu (...)

k. 77-78.

-częściowo wyjaśnienia M. K. (1)

k. 306-310, 447-448, 517-520, 596-odwrót-597.

-kopia umowy zbycia udziałów pomiędzy M. K. (2) a (...) Sp. z o.o.

k. 379-380.

-kopia umowy zbycia udziałów pomiędzy M. K. (1) a (...) sp. z o.o.

k. 381-383.

-zeznania M. G.

k. 435-436, 597-597-odwrót.

-zeznania A. Ż.

k. 481-482, 597-odwrót-598.

-kopia wezwań do zapłaty (...) S.A.

k. 492-493 oraz 504-505.

-kopia pozwu o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym wraz z dokumentami w postaci weksla z deklaracją wekslowa, wezwania do wykupu weksla oraz wydruku z KRS dotyczący umowy leasingu siewnika pneumatycznego M. G. (...) o numerze seryjnym (...)

k. 525-543.

-nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 1 czerwca 2021 r., (...)

k. 548.

-kopie odpisu wyroków

k. 572-574, 583-583-odwrót.

-informacja z K.

k. 549-549-odwrót.

-dokumentacja (...) SA obejmująca wezwanie do wydania maszyn wraz z oświadczeniem M. K. (1)

k. 461-468.

-wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem doręczenia

k. 485-514.

-zeznania G. T.

k. 457-459, 598-599.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

-

-

-

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

-

-

-

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.

Zeznania świadków

Sąd uznał za wiarygodne, logiczne i spójne zeznania T. K., Ł. S., M. A. (2) i G. T.. Świadkowie jasno wskazywali, że to M. K. (1) osobą, która faktycznie działa w imieniu spółki (...). G. T. w swoich zeznaniach potwierdził, iż chcąc doprowadzić do zwrotu przedmiotów leasingu kontaktował się z oskarżonym, co również wskazuje, że to on był osobą, która faktycznie działała w imieniu spółki. Sąd dał także wiarę zeznaniom M. A. (2), T. K. oraz Ł. S., którzy zgodnie twierdzili, że nie mieli wiedzy na temat zawartych przez spółkę (...) umów leasingowych, a także nie wiedzieli, iż spółka ta została wezwana do zwrotu maszyn.

1.1.

Kopie dokumentów, odpisy wyroków, kopie umów, informacja z K..

Sąd dał wiarę wszystkim dowodom z dokumentów. Nie były bowiem one kwestionowane przez żadną ze stron.

1.1.

Wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie, w którym wyjaśniał on okoliczności powstania i działania spółki (...). Oskarżony wskazywał również w jakich okolicznościach doszło do sprzedania udziałów spółki (...), M. A. (2) i Ł. S..

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za niespójne i nielogiczne oraz częściowo odmówił im przyznania waloru wiarygodności. Początkowo oskarżony twierdził, że maszyny są w jego posiadaniu, ale nie może ich oddać, ani wskazać miejsca ich przechowywania. M. K. (3) zobowiązał się do zwrotu sprzętu będącego przedmiotem umów leasingu, które ostatecznie nie nastąpiło. Ponadto M. K. (1) w swoich wyjaśnieniach wskazywał, że działalnością (...) Sp. z o.o. zajmowali się razem z żoną, co wyraźnie stoi w sprzeczności z zeznaniami świadków, przede wszystkim z zeznaniami M. A. (2), Ł. S. i T. K..

Wyjaśnienia oskarżonego w części, w której wskazywał on, że nie wie gdzie znajdują się przedmioty leasingu należy uznać jedynie za przyjętą linie obrony. Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Ponadto M. K. (1) przyznał w swoich wyjaśnieniach, iż był osobą upoważnioną do kontaktu z firmami windykacyjnymi, co potwierdził G. T.. Pomimo, iż M. K. (1) twierdził także, że nie przedmiotów leasingu nie posiada, gdyż zbył je wraz ze zbyciem udziałów na rzecz T. K., wyjaśnienia w tym zakresie również nie polegały na prawdzie. T. K. w swoich zeznaniach zaprzeczył, iż taka sytuacja miała miejsce. Zarówno T. K., Ł. S. i M. A. (2) stanowczo zaprzeczyli, iż został im przekazany sprzęt będący przedmiotem leasingu. Również w treści umowy zbycia udziałów nie ma o tym wzmianki. Ponadto oskarżony w swoich wyjaśnieniach wskazuje, iż, pomimo że miał świadomość, iż umowy leasingowe zostały wypowiedziane, nie został wezwany do zwrotu maszyn, co wyraźnie stoi w sprzeczności chociażby z dowodem w postaci doręczenia pisma dotyczącego wezwania do wydania przedmiotów, którego odebranie M. K. (1) potwierdził własnoręcznym podpisem. (...) S.A. jasno wskazało w jakim terminie spółka ma zwrócić maszyny leasingodawcy. Oskarżony przyznał, że spółka (...) miała opóźnienia z płatnościami wynikającymi z zawartych umów leasingowych, lecz nie jest prawdą, iż rozmowy z firmami windykacyjnymi zmierzały do spłaty zaległości z umów leasingowych, a nie do odebrania maszyn jak wyjaśniał oskarżony.

1.1.

Zeznania A. Ż.

Sąd uznał zeznania A. Ż. za nie mające większego znaczenia dla ustalenia faktów. Świadek potwierdził jedynie, że pracuje dla firmy windykacyjnej K. I., a także, że były prowadzone czynności windykacyjne przeciwko spółce (...).

1.1.

Zeznania M. G.

Sąd uznał zeznania M. G. za nie mające znaczenia dla ustalenia faktów. Świadek potwierdziła, że prowadziła księgowość w (...) Sp. z o.o. w okresie od września 2018 do sierpnia 2019, a deklaracje VAT- od września 2018 do listopada 2019. M. G. zeznała, iż na ewidencji środków trwałych nie widniała informacja o zawarciu umów leasingu maszyn przez (...) Sp. z o.o.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I części dyspozytywnej wyroku

M. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 284 § 1 k.k. stanowi, iż kto przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą lub prawo majątkowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Z kolei zgodnie z art. 294 § 1 k.k. kto dopuszcza się przestępstwa określonego m.in. w art. 284 § 1 w stosunku do mienia znacznej wartości, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Szczególnym przedmiotem ochrony jest własność rzeczy. Czynność wykonawcza tego przestępstwa polega na przywłaszczeniu cudzej rzeczy. Od kradzieży przywłaszczenie różni się brakiem elementu zaboru. Rzecz przywłaszczana znajduje się we władaniu sprawcy (postanowienie SN z 24.09.2020, IV KK 201/20, LEX nr 3082197), a przywłaszczane prawo może on wykonywać. Przez fakt przywłaszczenia nie następuje żadna fizyczna zmiana w sytuacji rzeczy ani żadna zmiana w zakresie faktycznej możliwości wykonywania prawa, zmiana dotyczy stanu prawnego (wyrok SN z 4.08.1978 r., Rw 285/78, OSNKW 1978/10, poz. 118; Górniok [w:] Górniok i in., t. 2, s. 401; Michalski [w:] Wąsek, Zawłocki II, s. 1088 i n.).

Samo przywłaszczenie musi zostać przez sprawcę w odpowiedni sposób zamanifestowane na zewnątrz. Owo uzewnętrznienie przywłaszczenia przyjmować musi postać zachowania, uniemożliwiającego osobie, której przysługuje odpowiednie prawo do rzeczy, swobodne nią rozporządzanie. Sprawca dla dokonania tego przestępstwa musi podjąć jedną chociażby czynność w stosunku do rzeczy ruchomej lub prawa majątkowego, która wskazuje, iż traktuje on rzecz lub prawo majątkowego tak, jakby był właścicielem. Przestępstwo określone w art. 284 jest przestępstwem materialnym, do dokonania, którego ustawa wymaga powstania skutku, w postaci utraty przez właściciela (posiadacza) lub osobę posiadającą inne prawo do rzeczy tej rzeczy w wyniku działania sprawcy lub utraty prawa majątkowego.

Stronę podmiotową opisywanego przestępstwa stanowi tu zamiar bezpośredni. Nie wystarczy tu samo rozporządzenie cudzym mieniem, konieczne jest, aby sprawca chciał je zatrzymać bez prawnego tytułu (wyrok SN z 6.01.1978 r., V KR 197/77, OSNPG 1978/6, poz. 64; Górniok [w:] Górniok i in., t. 2, s. 400; Korpysz, Glosa, s. 202). Stąd należy przyjąć, że przywłaszczenie jest przestępstwem kierunkowym (Marek, Komentarz, s. 606; Michalski [w:] Wąsek, Zawłocki II, s. 1094–1095).

Analiza zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego wskazuje, iż działanie oskarżonego M. K. (1) wypełniło wszystkie znamiona czynu z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. Oskarżony w okresie od dnia 21 lutego 2020 roku w nieustalonym miejscu przywłaszczył maszyny rolnicze przekazane do dyspozycji (...) sp. z o.o. tj. na mocy umowy leasingu nr (...) z dnia 19.04.2017 roku siewnik pneumatyczny do kukurydzy M. G. (...) nr seryjny (...) rok produkcji 2017 o wartości 190.650,00 złotych oraz na mocy umowy leasingu nr (...) z dnia 12.09.2017 roku agregat uprawowo – siewny do siewu bezpośredniego A. (...) (...) nr seryjny (...) rok produkcji 2015 o wartości 301.350,00 złotych, będące własnością (...) SA z siedzibą w Ł., stanowiące mienie znacznej wartości.

Pomimo, iż prezesem spółki była M. K. (2) i to ona w imieniu spółki zawarła przedmiotowe umowy, a więc znała ich treść oraz ich postanowienia, to oskarżony faktycznie działał w imieniu spółki. To z M. K. (1) kontaktowały się z firmy leasingowe, a także firmy windykacyjne w sprawie wezwania do zwrotu maszyn. Pomimo wypowiedzenia umów oraz wezwaniu przez leasingodawcę do zwrotu maszyn, przedmioty leasingu nie zostały zwrócone. Oskarżony mimo, iż początkowo zobowiązał się do zwrotu maszyn, jednocześnie podkreślał, iż nie ma wiedzy, gdzie one się znajdują. M. K. (1) miał więc świadomość konieczności zwrotu mienia właścicielowi, lecz żądania te ignorował. Twierdził, że maszyny te przekazał wraz ze zbyciem udziałów spółki (...), T. K. i Ł. S., podczas gdy ci świadkowie zgodnie zeznali, że nie wiedzieli nawet, iż (...) Sp. z o.o. posiada zobowiązania leasingowe.

Należy wskazać, iż przywłaszczenie wymaga działania w zamiarze bezpośrednim kierunkowym postąpienia z cudzą rzeczą, tak jakby się było jej właścicielem. Sprawca przywłaszczenia musi więc zmierzać do zatrzymania cudzej rzeczy lub innego mienia (prawa majątkowego) dla siebie lub innej osoby bez żadnego do tego tytułu (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 I 1978 r., V KR 137/77, OSNPG 1978, nr 6, poz. 64). Działanie oskarżonego M. K. (1) spełnia te przesłanki, działał on bowiem w celu zatrzymania cudzej rzeczy w postaci siewnika pneumatycznego i agregatu uprawno-siewnego. Oskarżony wyjaśniał, iż nie wiedział, że zaległość spłaty rat leasingowych będą skutkowały żądaniem wydania maszyn. Jednakże w ocenie Sądu oskarżony już wówczas, gdy odebrał pismo (...) S.A. wzywające do wydania rzeczy wyczerpał znamiona przestępstwa przywłaszczenia mienia, gdyż potraktował je jak swoją własność i uniemożliwił tym samym dysponowanie tymi przedmiotami przez prawowitego właściciela, jakim był zgodnie z warunkami umowy leasingu leasingodawca.

Brak dobrowolnego wydania leasingowanych maszyn, niemożność ustalenia ich przechowywania długotrwale wyłączały możliwość dysponowania przedmiotami leasingu przez leasingodawcę i w obiektywnym ujęciu były wyrazem wykonywania uprawnień właścicielskich przez oskarżonego.

Działanie oskarżonego M. K. (1) spowodowało straty o łącznej wysokości 301.350,00 zł na szkodę (...) S.A. w Ł..

Tym samym wina oskarżonego M. K. (1) odnośnie do popełnienia przez niego czynu z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. nie budzi wątpliwości.

Pogląd wyrażony przez obrońcę oskarżonego, iż konsekwencje wynikłe z niedotrzymania umowy leasingu należy oceniać wyłącznie przez pryzmat niedotrzymania lub nienależytego wykonania zobowiązania należy uznać za chybione. W ocenie Sądu, to czy niniejsza sprawa powinna być rozpoznana na gruncie cywilnoprawnym nie ma znaczenia dla oceny prawnej czynu oskarżonego, ponieważ M. K. (1) nie był stroną umów leasingowych. Brak płynności w spłacaniu rat leasingowych, powinien skłonić oskarżonego do podejmowania bardziej racjonalnych decyzji finansowych. M. K. (1) działał z premedytacją, ponieważ przewidywał, iż w konsekwencji niespłaconych rat leasingowych, leasingodawca wezwie go do zwrotu maszyn. Oczywistym jest, że prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się z pewnym ryzykiem wynikającym z zawartych umów leasingowych. Natomiast oskarżony nie dość, że nie miał zamiaru oddać przywłaszczonych maszyn, to jeszcze po zbyciu udziałów spółki wskazywał, że to nowi wspólnicy spółki są w posiadaniu siewnika pneumatycznego i agregatu uprawno-siewnego, co w żadnym stopniu nie znalazło potwierdzenia w rzeczywistości. Działanie oskarżonego było świadome i celowe, a zobowiązanie się do zwrotu maszyn, a w konsekwencji ich niewydanie leasingodawcy świadczy o istnieniu zamiaru trwałego włączenia przedmiotów leasingu do swojego majątku.

☐

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K. (1)

I części dyspozytywnej wyroku

I części dyspozytywnej wyroku

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na względzie wszystkie dyrektywy jej wymiaru, a w szczególności zawarte w art. 53 k.k.

Wymierzając karę Sąd miał na uwadze społeczną szkodliwość czynu oraz rozmiary wyrządzonej przestępstwem szkody.

W przypadku przypisanego oskarżonemu czynu, Sąd miał na uwadze stosunkowo wysoki stopień społecznej szkodliwości, jak i duży stopień winy oskarżonego, który ponownie popełnił przestępstwo przeciwko mieniu.

Działanie oskarżonego było wymierzone w podstawowe dobro jakim jest prawo własności.

Sąd miał także na względzie rozmiar wyrządzonej szkody majątkowej znacznej wartości i ilość przywłaszczonych maszyn.

Niebagatelne znaczenie miał również tutaj fakt, iż w okresie od 2013 roku do 2023 roku figurował on w Rejestrze Karnym za zdarzenie, które miało identyczny przebieg jak w niniejszej sprawie.

Oskarżony po raz kolejny przy tym popełnił przestępstwo przeciwko mieniu, co oznacza, że taki obrał, przynajmniej w tamtym okresie, styl życia i stopień jego demoralizacji nie jest mały.

W ocenie Sądu wymierzona kara 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności jawi się jako odpowiednia i adekwatna do stopnia winy oskarżonego.

M. K. (1)

II części dyspozytywnej wyroku

II części dyspozytywnej wyroku

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego M. K. (1) obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A. w Ł. kwoty (KRS (...)) kwoty 492 000 (czterysta dziewięćdziesiąt dwa tysiące) zł, z tym zastrzeżeniem, że spełnienie w całości lub w części przez spółkę (...) sp. z o.o. w D. do kwoty 190 650 zł świadczenia określonego nakazem zapłaty wydanym w dniu 1 czerwca 2021r. w postępowaniu nakazowym przez Sąd Okręgowy w Ł. sygn. (...) zwolni oskarżonego M. K. (1) o uiszczoną kwotę z obowiązku naprawienia szkody.

Dla przestępstw przeciwko mieniu szczególnie istotne jest orzekanie środka kompensacyjnego w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem. Sąd orzekając ww. świadczenie zobowiązany jest uwzględnić na moment wyrokowania rozmiary pokrytej już szkody, jak i uwzględnić rzeczywistą tj. określoną na moment dokonania czynu, wartość przywłaszczonego mienia. Wobec tego, jako w pełni zasadne jawi się orzeczenie obowiązku naprawienia szkody we wskazanej wysokości.

Sąd orzekł również o odsetkach od ww. kwoty od dnia wyrządzenia szkody do dnia zapłaty. Odsetki spełniają funkcję waloryzacyjną oraz odszkodowawczą w postaci rekompensaty uszczerbku spowodowanego brakiem możliwości korzystania z rzeczy przez właściciela i pobierania z niej pożytków.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

-

-

-

-

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Nie dotyczy.

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III części dyspozytywnej wyroku

Na podstawie art. 627 k.p.k., biorąc pod uwagę wysokość zarobków oskarżonego, Sąd zasądził od oskarżonego M. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu w kwocie 766,40 zł, w tym wymierzył mu opłatę w kwocie 300 złotych.

1Podpis

Sędzia Mariusz Wiązek