Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 59/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. R. (1)

D. R. (1) został oskarżony o to, że:

I. w okresie od dnia 25.03.2019 r do dnia 27.01.2020 r., w R., pełniąc funkcję prezesa zarządu Spółki V.” Sp. z o.o. z siedzibą w R., zajmując się sprawami gospodarczymi, w tym finansowymi, tej spółki, działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru, podał nieprawdziwe dane w złożonych Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w R. deklaracjach VAT-7 Spółki (...) Sp. z o.o., NIP: (...), za okres od lutego 2019 r. do grudnia 2019 r., w których rozliczył podatek naliczony poprzez zaewidencjonowanie w rejestrach zakupu VAT spółki (...):

a) 14 faktur wystawionych przez (...) Sp. Z o.o. z siedzibą w P., w okresie od 31.03.2019 r. do 02.01.2020 r., tytułem sprzedaży usług outsourcingu pracowniczego, o łącznej wartości netto 5.772.299,55 zł i podatek vat 1.327.628,89 zł, tj. faktur VAT:

- z dnia 2019-03-31 r. nr (...) (...), kwota netto 308.943,09 zł, podatek VAT 71.056,91 zł;

- z dnia 2019-03-31 r. nr (...) (...), kwota netto 150.517,63 zł, podatek VAT 34.619,05 zł;

- z dnia 2019-04-30 r. nr (...) (...), kwota netto 317.073,17 zł, podatek VAT 72.926,83 zł;

- z dnia 2019-04-30 r. nr (...) (...), kwota netto 250.180,81 zł, podatek VAT 57.541,59 zł;

- z dnia 2019-05-31 r. nr (...) (...), kwota netto 610.239,84 zł, podatek VAT 140.355,16 zł;

- z dnia 2019-06-30 r. nr (...) (...), kwota netto 298.373,98 zł, podatek VAT 68.626,02 zł;

- z dnia 2019-06-30 r. nr (...) (...), kwota netto 261.423,49 zł, podatek VAT 60.127,4 zł;

- z dnia 2019-07-31 r. nr (...) (...), kwota netto 382.113,82 zł, podatek VAT 87.886,18 zł;

- z dnia 2019-07-31 r. nr (...) (...), kwota netto 289.332,52 zł, podatek VAT 66.546,48 zł;

- z dnia 2019-08-31 r. nr (...)- (...), kwota netto 700.937,37 zł, podatek VAT 161.215,59 zł;

- z dnia 2019-09-30 r. nr (...) (...), kwota netto 768.574,40 zł, podatek VAT 176.772,11 zł;

- z dnia 2019-10-31 r. nr (...) (...), kwota netto 455.284,55 zł, podatek VAT 104.715,45 zł;

- z dnia 2019-11-30 r. nr (...) (...), kwota netto 486.703,25 zł, podatek VAT 111.941,75 zł;

- z dnia 2020-01-02 r. nr (...) (...), kwota netto 492.601,63 zł podatek VAT 113.298,37 zł;

b) 7 faktur wystawionych przez (...) Sp. Z o.o. z siedzibą w R. NIP: (...), w okresie od 08.10.2019 r. do 02.01.2020 r., tytułem sprzedaży usług outsourcingu pracowniczego o łącznej wartości netto 1.206.033,33 zł i podatku VAT 277.387,67 zł, tj. faktur VAT:

- z dnia 2019-10-08 r. nr (...) (...), kwota netto 1.788,62 zł, podatek VAT 411,38 zł;

- z dnia 2019-09-30 r. nr (...) (...), kwota netto 81.300,81 zł, podatek VAT 18.699,19 zł;

- z dnia 2019-10-29 r. nr (...) (...), kwota netto 2.845,53 zł, podatek VAT 654,47 zł;

- z dnia 2019-10-31 r. nr (...) (...), kwota netto 267.134,96 zł, podatek VAT 61.441,04 zł;

- z dnia 2019-11-30 r. nr (...) (...), kwota netto 394.833,33 zł, podatek VAT 90.811,67 zł;

- z dnia 2019-11-01 r. nr (...) (...), kwota netto 1.219,51 zł, podatek VAT 280,49 zł;

- z dnia 2020-01.-02 r. nr (...) (...), kwota netto 456.910,57 zł, podatek VAT 105.089,43 zł;

c) 3 faktur wystawionych przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. NIP: (...), w okresie od 18.02.2019 r. do 22.02.2019 r., tytułem sprzedaży usług outsourcingu pracowniczego o łącznej wartości netto 347.830 zł i podatku VAT 80.000,9 zł, tj. faktur VAT:

- z dnia 2019-02-18 r. nr (...), kwota netto 176.000 zł, podatek VAT 40.480 zł;

- z dnia 2019-02-15 r. nr (...), wartość netto 154.000 zł, podatek VAT 35.420 zł;

- z dnia 2019-02-22 r. nr (...), wartość netto 17.830 zł, podatek VAT 4.100,9 zł;

które są nierzetelne, bowiem nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, w wyniku czego doszło do naruszenia art. 86 ust. 1 w zw. Z art. 88 ust. 3 a pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, a przedmiotowe faktury VAT zaewidencjonował w rejestrach zakupu (...) Spółka z o.o. za okres od lutego 2019r. do grudnia 2019r., przez co naraził na uszczuplenie podatek od towarów i usług za miesiące od lutego 2019r. do grudnia 2019r. w łącznej kwocie 1.685,017 zł, a kwota uszczuplonej należności publicznoprawnej jest dużej wartości, tj. o przestępstwo skarbowe z ;

II. w okresie, od lutego do grudnia 2019 r. w R., działając jako prezes Zarządu (...) Sp. z o.o., przy sporządzeniu i przekazaniu za pomocą środków komunikacji elektronicznej plików JPK_VAT za okres od lutego 2019 r. do grudnia 2019 r., posłużył się, w ramach z góry powziętego zamiaru fakturami VAT nie odzwierciedlającymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych wystawionymi w sposób nierzetelny przez:

1) (...) Sp. z o.o., fakturami VAT:

- z dnia 2019-03-31 r. nr (...) (...), kwota netto 308.943,09 zł, podatek VAT 71.056,91 zł;

- z dnia 2019-03-31 r. nr (...) (...), kwota netto 150.517,63 zł, podatek VAT 34.619,05 zł;

- z dnia 2019-04-30 r. nr (...) (...), kwota netto 317.073,17 zł, podatek VAT 72.926,83 zł;

- z dnia 2019-04-30 r. nr (...) (...), kwota netto 250.180,81 zł, podatek VAT 57.541,59 zł;

- z dnia 2019-05-31 r. nr (...) (...), kwota netto 610.239,84 zł, podatek VAT 140.355,16 zł;

- z dnia 2019-06-30 r. nr (...) (...), kwota netto 298.373,98 zł, podatek VAT 68.626,02 zł;

- z dnia 2019-06-30 r. nr (...) (...), kwota netto 261.423,49 zł, podatek VAT 60.127,4 zł;

- z dnia 2019-07-31 r. nr (...) (...), kwota netto 382.113,82 zł, podatek VAT 87.886,18 zł;

- z dnia 2019-07-31 r. nr (...) (...), kwota netto 289.332,52 zł, podatek VAT 66.546,48 zł;

- z dnia 2019-08-31 r. nr (...) (...), kwota netto 700.937,37 zł, podatek VAT 161.215,59 zł;

- z dnia 2019-09-30 r. nr (...) (...), kwota netto 768.574,40 zł, podatek VAT 176.772,11 zł;

- z dnia 2019-10-31 r. nr (...) (...), kwota netto 455.284,55 zł, podatek VAT 104.715,45 zł;

- z dnia 2019-11-30 r. nr (...) (...), kwota netto 486.703,25 zł, podatek VAT 111.941,75 zł;

- z dnia 2020-01-02 r. nr (...) (...), kwota netto 492.601,63 zł podatek VAT 113.298,37 zł

2) (...) Sp. z o.o., fakturami VAT:

- z dnia 2019-10-08 r. nr (...) (...), kwota netto 1.788,62 zł, podatek VAT 411,38 zł;

- z dnia 2019-09-30 r. nr (...) (...), kwota netto 81.300,81 zł, podatek VAT 18.699,19 zł;

- z dnia 2019-10-29 r. nr (...) (...), kwota netto 2.845,53 zł, podatek VAT 654,47 zł;

- z dnia 2019-10-31 r. nr (...) (...), kwota netto 267.134,96 zł, podatek VAT 61.441,04 zł;

- z dnia 2019-11-30 r. nr (...) (...), kwota netto 394.833,33 zł, podatek VAT 90.811,67 zł;

- z dnia 2019-11-01 r. nr (...) (...), kwota netto 1.219,51 zł, podatek VAT 280,49 zł;

- z dnia 2020-01-02 r. nr (...) (...), kwota netto 456.910,57 zł, podatek VAT 105.089,43 zł;

3) (...) Sp. z o.o., fakturami VAT:

- z dnia 2019-02-18 r. nr (...), kwota netto 176.000 zł, podatek VAT 40.480 zł;

- z dnia 2019-02-15r. nr (...), wartość netto 154.000 zł, podatek VAT 35.420 zł;

- z dnia 2019-02-22 r. nr (...), wartość netto 17.830 zł, podatek VAT 4.100,90;

poświadczając w nieprawdę co do okoliczności faktycznych mających znaczenie dla określenia wysokości należności publicznoprawnej, zawierających kwotę należności ogółem 7.326,88 zł brutto, w tym podatek VAT 1.685.017 zł, stanowiący mienie wielkiej wartości, tj. o przestępstwo z art. 271 a § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

(...) Spółka z o.o. z siedzibą w R. została zarejestrowana w KRS w dniu 16 lutego 2018r. przez SR dla (...). Jak wynika z KRS wspólnikami Spółki byli M. K. i P. K.. Osobami upoważnionymi do reprezentowania Spółki byli D. R. (1) jako prezes zarządu i B. S., jako jego członek.

D. R. (1) od lat jest osobą borykającą się z nałogiem alkoholowym, pozostającą w kryzysie bezdomności.

Posiada wykształcenie zawodowe, w przeszłości był kierowcą. Obecnie, od sześciu lat utrzymuje się z prac dorywczych i zasiłku. Nigdy nie prowadził własnej działalności gospodarczej, w szczególności związanej z najmem pracowników z zagranicy.

Od wielu lat zamieszkuje w najętym lokalu położonym na nieruchomości zarządzanej przez Z. T. (1), w zamian za co świadczy prace związane ze sprzątaniem posesji.

Na przełomie 2018r. i 2019r. P. Ś. - znajomy D. R. (1) – zaproponował mu, by został on prezesem podmiotu gospodarczego, przy czym zapewniał, że do obowiązków D. R. (1) należeć będzie jedynie odbieranie przesyłek pocztowych, natomiast wszystkimi sprawami tej firmy zajmować się miał P. Ś.. W zamian za „użyczenie” nazwiska D. R. (1) miał obiecane gratyfikacje finansowe.

Skuszony łatwym zarobkiem D. R. (1) wyraził zgodę na formalne wpisanie go jako prezesa (...) Spółki z o.o. W kolejnych miesiącach D. R. (1) kilkukrotnie pojechał pociągiem do R., skąd odbierał przesyłki pocztowe adresowane na (...), które następnie przekazywał P. Ś.. Pieniądze na bilety (...) otrzymywał od P. Ś..

Ponadto D. R. (1), wraz z J. K. (1) pojechał do W., gdzie w jednym z oddziałów B. M. otworzył w imieniu Spółki (...) rachunek bankowy, do którego dostęp przekazał P. Ś., bądź J. K. (1), wraz z którym otworzył jeszcze rachunek w banku (...) (J. K. (1) został upoważniony do tego rachunku).

Obok D. R. (1) członkiem zarządu została powołana B. S. – kobieta, która również pomieszkiwała w lokalach zarządzanych przez Z. T. (1), osoba bez stałego zatrudnienia, borykająca się z problemem alkoholowym.

D. R. (1) w ogóle nie zajmował się sprawami spółki, w której formalnie pełnić miał funkcję prezesa zarządu. Nie wiedział, czym konkretnie firma ta się miała zajmować. Nigdy też nie kontaktował się z podmiotami, z którymi Spółka utrzymywała relacje gospodarcze, nie rozliczał się z urzędami, w tym – urzędem skarbowym. Nie wiedział, kto dokonywał formalności zwianych z funkcjonowaniem Spółki, nie znał także osób zatrudnionych w tym podmiocie. Nie dysponował także środkami zgromadzonymi na jej rachunkach, do których nie posiadał z resztą żadnego dostępu.

P. Ś. przedstawiał D. R. (1) do podpisu dokumenty, których D. R. (1) nie czytał. Zdarzało się, że D. R. (1) składał swoje podpisy in blanco na czystych kartkach papieru.

Faktycznie sprawami Spółki (...) zajmował się A. U., który wraz ze swoją żoną podejmował wszystkie decyzje administracyjne, biznesowe i finansowe tej firmy. To on traktowany był przez pracowników i kontrahentów (...) jako szef i jedyna osoba decyzyjna, zarówno w kwestiach związanych z podpisywaniem umów z kontrahentami, spółki, jak i w kwestiach związanych z zatrudnieniem.

W kontaktach z kontrahentami (...) przedstawiał się jako jej Dyrektor (...), okazując pełnomocnictwo pisemne do działania w jej imieniu, noszące podpis D. R. (1).

Przedmiotem działalności Spółki (...) był najem pracowników. W okresie 2019r. (...) podpisała umowy będące podstawą współpracy z (...) SA, (...) Spółką z o.o., (...), (...) Spółki z o.o. w K., którym dostarczała pracowników fizycznych. Umowy będące podstawą współpracy z tymi podmiotami nigdy nie były zawierane z D. R. (1) działającym w imieniu (...).

Rachunkowość (...) w 2019r. prowadzona była przez biuro (...) w W.. Bezpośrednio obsługę księgową tej spółki prowadziła A. W. (1) z pomocą S. M.. Deklaracje VAT-7 w imieniu (...) składane były w formie elektronicznej z konta mailowego A. W. (1), a sporządzane na podstawie dokumentacji źródłowej dostarczanej drogą mailową.

Spółka (...) ujęła w rejestrze zakupu za II, III, IV, V, VI, VII, VIII i IX 2019r. faktury wystawione na jej rzecz przez podmioty: (...) Spółkę z o.o., (...) Spółkę z o.o. i (...) Spółkę z o.o., przy czym faktury te dokumentowały nabycie przez (...) usług nie mających odzwierciedlenia w rzeczywistości, zaś wystawione zostały wyłącznie po to, by obniżyć podatek należny o podatek naliczony wynikający z tych faktur, a w konsekwencji – obniżenie kwot podatku, do którego uiszczenia zobowiązana była ta Spółka.

D. R. (1) nie był dotychczas karany.

KRS

Zeznania Z. T.

Wyjaśnienia D. R.,

Wyjaśnienia D. R.,

Zeznania Z. T.

Zeznania Z. T.,

Wyjaśnienia D. R.,

Zeznania Z. T.,

Wyjaśnienia D. R.,

Zeznania O. I.

Zeznania J. K.

Zeznania Ł. J.

Zeznania P. B.

Zeznania A. W.

Wyjaśnienia D. R.,

Zeznania Z. T.,

Zeznania Ł. J.,

Zeznania P. B.,

Zeznania O. I.,

Zeznania D. V.,

Kopia wizytówki, k. 1425

Kopia pełnomocnictwa,

Zeznania M. B.,

Zeznania S. L.

Zeznania M. C.,

zeznania A. C.,

zeznania R. K.

Zeznania Ł. J.,

Zeznania P. B.,

Zeznania A. W.

Dokumenty – deklaracje VAT 7 wraz z kopiami nadań pocztą elektroniczną

Zeznania A. W.,

Zeznania S. M.,

Wynik kontroli

Decyzja skarbowa

Informacja o karalności

153 i dalsze

2122-2123

2086 i dalsze

2086 i dalsze

2122-2123

2122-2123

2086 i dalsze

2122-2123

2086 i dalsze

2143v.-2114

2105v.

2106v.

2106v.

2129v.-2130

2086 i dalsze

2122v-2123

2106v.

2106v.

2143v.

2130v-2131

1424

, 2107v.

1392

1388

1398 – 1399

2106v.

2106v.

2130

736 i dalsze

2130

1661-1665

707 i dalsze

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego,

Zeznania świadków, w tym A. W. (1), D. V.,

A. I., Z. T. (1)

Wyjaśnienia D. R. (1) sąd uznał za w pełni wiarygodne.

Oskarżony w sposób spontaniczny i nieskrępowany opisał swój związek ze spółką (...), przedstawił powody, które skłoniły go do „użyczenia” swego nazwiska dla funkcji w zarządzie tej spółki, opisał rolę, jaka przypadła mu w udziale w związku z „prowadzeniem spraw” tego podmiotu. Swe wiarygodne depozycje poparł szczerym i przekonywującym rozpoznaniem podpisów, które własnoręcznie złożył na niektórych dokumentach zebranych w aktach sprawy oraz wyjawieniem okoliczności, w jakich do złożenia tych podpisów doszło.

Wiarygodność wyjaśnień D. R. (1), w których – wbrew zarzutom aktu oskarżenia – przeczył on faktycznemu działaniu jako Prezes Spółki i prowadzeniu jej spraw oraz posiadanej przez niego choćby elementarnej wiedzy co do tego, czym V. miałby się zajmować potwierdziły relacje wszystkich przesłuchanych świadków, w szczególności osób, które zajmowały się rachunkowością tego podmiotu, współpracowały z nim na podstawie zawartych umów, czy – w reszcie – były zatrudnione w tej spółce. Żaden ze świadków nie potwierdził założeń, na których oparte zostały zarzuty aktu oskarżenia, by D. R. (1) kiedykolwiek podejmował jakiekolwiek decyzje w zakresie prowadzenia spraw Spółki, czy nawet – by widywany był w jej siedzibie. Przeciwnie. Świadkowie zgodnie zeznawali, że wszystkie decyzje dotyczące działalności Spółki (...) podejmowane były przez U. A. S. i jego małżonkę. Dotyczyło to w szczególności prowadzenia bieżących spraw spółki, rozliczeń i kontaktów z pracownikami. A. W. (1) – osoba prowadząca bieżącą księgowość tego podmiotu i zajmująca się rozliczeniami spółki w zakresie danin publicznych wprost zeznała, że to ona, w formie elektronicznej przesyłała do urzędu skarbowego deklaracje VAT-7 i zaprzeczyła, by w tym zakresie (bądź w jakimkolwiek innym) polecenia wydawał jej D. R. (1).

Zeznania A. W. (1), D. V., A. I., Z. T. (1) sąd uznał za wiarygodne. Relacje tych świadków nie tylko brzmiały szczerze, ale były wzajemnie zgodne, przedstawiając spójną, wzajemnie uzupełniającą się wersję zdarzeń, która – co istotne – korespondowała z relacją samego oskarżonego.

A. W. (1), D. V., A. I. – osoby powiązane ze spółką, bądź zatrudnione w V. - zgodnie twierdziły, że nazwisko D. R. (1) było im znane wyłącznie z dokumentacji spółki, jednak żadne z nich nie otrzymywało od oskarżonego żadnych poleceń, a nawet – nie spotkało i nie kojarzyło D. R. (1) z jakąkolwiek decyzją zarządczą. W ich zgodną relację wpisują się zeznania Z. T. (1), z których wynikało, że oskarżony jest osobą nieco nieporadną, która zwabiona przez (nieżyjącego już) P. Ś. możliwością łatwego zarobku zdecydowała się na swe powiązanie ze spółką (...) w zamian za gratyfikację finansową. Co znamienne, Z. T. (1) nie tylko opisał okoliczności, w jakich oskarżony zdecydował się na swój związek z tą spółką, ale również szczerze i spontanicznie, a przy tym – obiektywnie i zgodnie z wersją D. R. (1) – wskazał osoby, które nakłoniły go do owego ryzykownego przedsięwzięcia. Co więcej, był on świadkiem, jak oskarżony na prośbę P. Ś. składał dla potrzeb związanych z działalnością V. podpisy in blanco, co w przekonywujący sposób tłumaczy fakt, że części okazanych dokumentów z jego podpisami D. R. (1) nie potrafił skojarzyć i rozpoznać jako te, które faktycznie autoryzował swoją sygnaturą. Zeznania Z. T. (1) były istotne również z tego względu, że posiadał on wiedzę na temat roli, jaką w funkcjonowaniu V. odegrała B. S. (która, obok oskarżonego, formalnie miała być członkiem Zarządu Spółki). Jego relacje potwierdziły także wersję oskarżonego w tej części, która dotyczyła roli P. Ś. w kaperowaniu osób, które „użyczyły” swoje nazwiska celem ich wpisu w KRS jako członków zarządu, ale również przedstawienia okoliczności dotyczących fikcyjności czynności zarządczych, które miały być podejmowane przez D. R. (1).

Sąd dał wiarę oskarżonemu, który kategorycznie i stanowczo rozpoznał swoje podpisy jedynie na części okazanych mu dokumentów (k. 2087-2088v), co do okoliczności ich złożenia oraz co do tego, że przedłożył je D. R. (1) do podpisu P. Ś.. W tym zakresie depozycje oskarżonego pozostawały zgodne z odpowiednim fragmentem zeznań Z. T. (1) (k. 2113), z których wynikało, że był on świadkiem tego, jak P. Ś. dawał oskarżonemu czyste kartki do złożenia na nich podpisów in blanco.

Za równie przekonywujące i obiektywne sąd uznał zeznania J. K. (3), Ł. J. (2), P. B. (2) , P. B. (3), S. L., M. C., A. C., R. K., M. B. (2) - reprezentantów podmiotów, z którymi Spółka (...) miała utrzymywać relacje biznesowe. Co znamienne, świadkowie ci zgodnie i niezależnie zeznali, że nigdy nie widzieli, a nawet – nie mieli pośredniego kontaktu (czy to osobistego, czy też telefonicznego, bądź mailowego) – z D. R. (1), bowiem Spółkę (...) w kontaktach z nimi reprezentowały osoby narodowości ukraińskiej, działające z upoważnienia jej władz zarządczych, w szczególności A. S., który przedkładał pełnomocnictwo do działania w imieniu V. noszące podpis D. R. (1) jako członka zarządu tej spółki. Zeznania tych świadków wprost potwierdzają wersję oskarżonego, z której wynikało, że nigdy nie działał w imieniu Spółki, której miał być Prezesem.

Dowody przeprowadzone na rozprawie głównej przekonywująco wykazały, że osobą, która faktycznie decydowała o sposobie funkcjonowania Spółki (...), w szczególności o rozliczeniach z urzędem skarbowym w zakresie podatku VAT był mężczyzna o nazwisku A. S., który reprezentował jej interesy na podstawie pełnomocnictwa, które udzielić mu miał w imieniu tego podmiotu fikcyjny prezes D. R. (1). To właśnie A. S., wykorzystując kamuflaż mający odwrócić ewentualne zainteresowanie i podejrzenia organów kontroli skarbowej od jego osoby, decydował nie tylko o treści umów o współpracę z parterami biznesowymi Spółki, ale również o przedstawianiu faktur pochodzących od fikcyjnych sprzedawców usług na rzecz V.. Nie sposób bowiem przyjmować, bez narażenia się na słuszny zarzut dowolności ustaleń i braku logiki, że D. R. (1) – w rzeczywistości osoba nieporadna i nie mająca żadnego rozeznania w prowadzeniu działalności gospodarczej, tym bardziej w zakresie związanym z najmem pracowników zza wschodniej granicy na bardzo dużą skalę – mógł, bez dostępu do bieżących danych i pracowników Spółki jednocześnie koordynować fikcyjny obieg dokumentów z trzema innymi podmiotami, które wystawiały kilkadziesiąt faktur VAT dokumentujących niezaistniałe w rzeczywistości zdarzenia gospodarcze. Wniosek taki, zdaniem sądu okręgowego, w sposób jednoznaczny wynika z przedstawionej powyżej analizy dowodów i wzajemnych ich powiązań.

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

1.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Zarzut I.

Ustalenia faktyczne dokonane w oparciu o przeprowadzone dowody nie potwierdziły tezy, na której prokurator oparł zarzut przedstawiony w punkcie I. aktu oskarżenia, by D. R. (1) opisanym tam czynem wypełnił znamiona art. 56 § 1 kks w zb. z art. 61 § 1 kks i art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks przy zast. art. 7 § 1 kks i art. 9 § 3 kks, w zw. z art. 37 § 1 pkt 1a kks.

Na żadnym z przeprowadzonych dowodów nie można oprzeć twierdzenia, by D. R. (1):

- faktycznie zajmował się sprawami gospodarczymi, w tym – finansowymi – Spółki (...),

- składał w okresie objętym zarzutem jakiekolwiek deklaracje podatkowe w imieniu spółki, w szczególności – deklaracje VAT-7,

- posiadał wiedzę, że takie deklaracje VAT-7 były składane w imieniu Spółki przez inną, znaną u osobę,

- obejmował swym zamiarem oraz świadomością fakt, że w owych deklaracjach zawarte były nieprawdziwe dane, oparte na fakturach VAT, które nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a w konsekwencji, by podatek od towarów i usług, który winien zostać uiszczony przez tę Spółkę narażony został na uszczuplenie.

Rekonstrukcja zdarzeń, których dotyczył akt oskarżenia, doprowadziła do odmiennych wniosków. O ile D. R. (1) formalnie widniał w KRS i dokumentacji urzędowej jako członek zarządu Spółki (...), to – prócz podpisywania, nierzadko in blanco – dokumentacji firmowej, oraz otwarcia rachunku bankowego nie pełnił on żadnej, faktycznej roli w zarządzaniu tą Spółką, nie reprezentował jej na zewnątrz, nie negocjował kontraktów, której podmiot ten był stroną, nie wystawiał i nie przyjmował w jej imieniu faktur, nie przebywał w siedzibie Spółki, nie kontaktował się z jej pracownikami, wreszcie – nie prowadził żadnych rozliczeń z Urzędem Skarbowym.

Jak wynika ze zgodnych zeznań świadków i wyjaśnień oskarżonego, jego rola w funkcjonowaniu V. była iluzoryczna; D. R. (1) był figurantem, potocznie określanym jako „słup”, a rolę tę przyjął w zamian za obietnicę osiągnięcia korzyści majątkowej. W związku z tym nie miał żadnej wiedzy, na czym polegała działalność podmiotu, którego formalnie był prezesem, nie dysponował informacjami, w jaki sposób podmiot ten rozliczał się z tytułu należnych podatków (a w konsekwenncji – nie miał świadomości co do prawidłowości takich rozliczeń) i na czynności z tym związane nie miał żadnego wpływu.

Z zeznań A. W. (1) – osoby zajmującej się księgowością tej Spółki (k. 2129v.) jednoznacznie wynikało, że to ona, na podstawie źródłowej dokumentacji księgowej, finalnie drogą elektroniczną przesyłała deklaracje VAT-7 do Urzędu Skarbowego, zaś same deklaracje sporządzane były przez ówczesną pracownicę biura – S. M. na podstawie dokumentów księgowych, w tym faktur, które nie budziły żadnych merytorycznych ani formalnych zastrzeżeń. Z ich zeznań nie wynikało, by polecenie przesłania tych deklaracji, pośrednio, czy bezpośrednio pochodziło od D. R. (1). Co więcej, zarówno A. W. (1), jak i S. M., podobnie jak pracownicy Spółki i osoby działające w imieniu jej kontrahentów, nie kojarzyły oskarżonego z jakąkolwiek, choćby najbardziej błahą, czynnością zarządczą podejmowaną w imieniu spółki (...), w szczególności w związku z rozliczeniami z Urzędem Skarbowym.

W związku z tym nie sposób zasadnie przyjmować, że oskarżony – jak wynika z opisu zarzucanego mu czynu – nie tylko w formie sprawstwa bezpośredniego, ale w jakiejkolwiek formie sprawstwa wynikającej z art.18 § 1 kk, w tym również – sprawstwa kierowniczego, czy polecającego – zrealizował znamiona przestępstw ujętych w podstawie prawnej zarzutu.

Co więcej, sąd nie znalazł podstaw dla uznania, że zachowanie oskarżonego stanowiło zjawiskową postać przestępstwa art. 56 § 1 kks w zb. z art. 61 § 1 kks i art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks przy zast. art. 7 § 1 kks i art. 9 § 3 kks, w zw. z art. 37 § 1 pkt 1a kks.

Zgodnie z art.18 § 3 kk odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie.

Normatywna konstrukcja tej zjawiskowej postaci czynu zabronionego przewiduje możliwość jego popełnienia zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i kierunkowym. Inaczej rzecz ujmując, pomocnik musi chcieć, by inna osoba popełniła przestępstwo, do którego dopomaga, albo co najmniej – mając wyobrażenie popełnienia takiego przestępstwa – godzić się na taką ewentualność.

Przenosząc powyższą uwagę do okoliczności sprawy można więc przyjmować, że oskarżony mógłby odpowiadać za pomocnictwo do przywołanego czynu karnoskarbowego, jeśli jego zachowanie ujęte w zarzucie I. aktu oskarżenia, po pierwsze - sprowadzałoby się do ułatwienia innej osobie popełnienia tego czynu, po drugie – oskarżony dopomagałby w ten sposób sprawcy głównemu działając z zamiarem (bezpośrednim albo ewentualnym), którym obejmował zarówno osobę sprawcy głównego, jak i wszystkie istotne elementy tego czynu.

Analizując wyniki postepowania dowodowego sąd uznał, że żaden z przeprowadzonych dowodów nie pozwolił na przyjęcie, że D. R. (1) wyrażając zgodę na „użyczenie” swojego nazwiska dla potrzeb statutowych Spółki (...) posiadał jakąkolwiek wiedzę, że zamiarem osób faktycznie nią zarządzających będzie wyłudzanie podatku VAT poprzez jego nierzetelne rozliczanie z Urzędem Skarbowym. Nie sposób więc przyjmować, że miał on w tym zakresie działać z zamiarem bezpośrednim.

Za bezpodstawne sąd uznał także zaakceptowanie poglądu, że decydując się na ujęcie jego nazwiska w dokumentacji statutowej Spółki w funkcji prezesa, jak również podpisywanie niektórych dokumentów jako prezes Spółki, bądź składanie podpisów in blanco – w ujawnionych okolicznościach sprawy, samo w sobie stanowiło dowód na to, że godził się on, że inne osoby będą popełniać przestępstwa skarbowe. Za bezpodstawne sąd przyjął również powiązanie na płaszczyźnie przyczynowo-skutkowej faktu ujęcia D. R. (1) w funkcji prezesa V. i składania zawierających nierzetelne dane deklaracji VAT-7 w oparciu od nierzetelne faktury, których to dokumentów sprzedażowych oskarżony nigdy nie widział, a nawet nie miał pojęcia o ich istnieniu. Nie bez znaczenia jest fakt, że D. R. (1) to osoba w słusznym wieku, ufna i naiwna, borykająca się z kryzysem bezdomności, dotknięta nałogiem, o wykształceniu zawodowym i niewielkiej świadomości zagrożeń związanych ze współczesną przestępczością, a przez to – żyjąca nieco na marginesie współczesnego świata, co czyni go potencjalnie łatwym celem dla osób sprytnych i przebiegłych. Owe warunki osobiste związane z osobą oskarżonego, poddane ocenie przez pryzmat nieodzownego doświadczenia życiowego popartego praktyką orzeczniczą wynikającą z rozpoznawania spraw o podobnym charakterze skłoniły sąd do przyjęcia, że D. R. (1) zdecydował się na użyczenie swego nazwiska w naiwnej ufności do P. Ś., do tego skuszony obietnicą uzyskania „łatwych” pieniędzy, działając w zaufaniu, że Spółka (...) będzie działać legalnie, nie wchodząc w konflikt z prawem. Z tych względów jego zachowanie, będące przedmiotem powyższych ustaleń faktycznych, nie może być uznane jako realizujące znamiona oszustwa karnoskarbowego dokonanego w formie pomocnictwa.

Wydaje się, że uwadze oskarżyciela uszła istotna okoliczność, która wynika z relacji wszystkich istotnych osobowych źródeł dowodowych: sprawami związanymi z prowadzeniem Spółki (...), w tym – kontaktami z biurem rachunkowym, rozliczeniami, zawieraniem umów z kontrahentami Spółki zajmował się A. S., który z tego tytułu czerpał realne i bezpośrednie korzyści majątkowe. To on był osobą wyłącznie decyzyjną, to on przedstawiał się jako dyrektor V., zaś wszyscy pracownicy Spółki, w szczególności D. V., O. I., K. B. traktowali go jak szefa. W ich zeznaniach nie ma miejsca dla D. R. (1). Nazwisko oskarżonego jest im znane w zasadzie wyłącznie z treści dokumentów, nikt z nich nie miał jednak z oskarżonym żadnego osobistego kontaktu, ani też nie załatwiał żadnej sprawy związanej z działalnością Spółki.

Te niewątpliwe okoliczności niezbicie potwierdzają ustalenia sądu, z których wynika, że oskarżony nie zajmował się w najmniejszym zakresie prowadzeniem spraw V., zaś osoba, która faktycznie odpowiedzialna była za rozliczenia z urzędem skarbowym i z nieprawidłowości związanych z rozliczeniami podatku VAT Spółki (...) osiągała niemałe korzyści finansowe, wciąż pozostaje poza sferą zainteresowań organów ścigania. Ów oportunizm organów ścigania jest dla sądu całkowicie niezrozumiały.

Zarzut II.

Drugi z czynów zarzucanych D. R. (1) związany jest z posłużeniem się – w warunkach czynu ciągłego – fakturami VAT nieodzwierciedlającymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych i wystawionymi w sposób nierzetelny, a przez to - poświadczeniem nieprawdy co do okoliczności mających znaczenie dla określenia wysokości należności podatku VAT (art.271a § 2 kk w związku z art.12 § 1 kk).

Konstrukcja tego zarzutu wskazuje na ścisły związek opisanego w nim zachowania z zarzutem opisanym w punkcie I. aktu oskarżenia, stąd większość uwag poczynionych w powyższej części rozważań prawnych jest aktualna dla tego czynu, dlatego więc wydaje się wystarczające stwierdzenie, że żaden z dowodów nie wskazuje, by D. R. (1) sporządzał i przesyłał, jak również zlecał sporządzenie na podstawie przedstawionych faktur VAT oraz przesłanie w drodze komunikacji elektronicznej do urzędu skarbowego deklaracji VAT-7. Żaden z dowodów przeprowadzonych na wniosek oskarżyciela i dopuszczonych z urzędu nie wskazuje, by D. R. (1) miał wiedzę o istnieniu takich podmiotów, jak (...), P., czy R., nie mówiąc już o tym, że V. miałby z nimi współpracować. Tym bardziej żaden z dowodów nie wskazuje, by oskarżony miał posłużyć się fakturami wystawionymi przez te Spółki dla celów związanych z nierzetelnym rozliczeniem podatku VAT przez V..

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnie nia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

O kosztach postepowania sąd rozstrzygał na podstawie art.632 pkt 2 kpk, uprzednio zasądzając na rzecz obrońcy z urzędu D. R. (1) stosowne wynagrodzenie, w oparciu o przepisy Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie(Dz. U. poz. 1800 z późniejszymi zmianami).

Podpis