Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIIK97/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

I. K.

Punkt I tenoru wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Libacja alkoholowa w dniu 23.012.2022 r. w domu przy ul. (...) w S.. Ów dom oficjalnie należał do J. C. (2), jednakże ww. starsza bo 68-letnia wówczas kobieta mieszkała wraz z uzależnionym od alkoholu synem J. C. (1), który często tam wyprawiał tego rodzaju imprezy. Do powyższego dodać wypada, że ów mężczyzna, z uwagi na styl życia, który prowadził, był schorowany do tego stopnia, że miał kłopoty z poruszaniem się.

Wyjaśnienia oskarżonego

362v-363, 40, 46v-47

Zeznania J. C. (2)

363-364v, 9v-10, 56v-57v, 67v-68, 220v, 233v

Opinie biegłej psycholog E. S.

280-283, 364v-365v, 403-405

Zeznania M. M. (3)

366v-367v, 37v

Zeznania M. S.

32-33

Zeznania A. P.

363-363v, 58v-59

Ożywiona dyskusja podczas ww. imprezy pomiędzy J. C. (1), a jedną z uczestniczek M. S.. Istotnym jest, że z tą kobietą spotykał się i mocno sympatyzował inny uczestnik tej biesiady I. K.. Nie mniej istotnym jest również, że tuż po zakończeniu tej imprezy i opuszczeniu przez ww. parę tego mieszkania będąca w stanie upojenia alkoholowego ww. kobieta zorientowała się, że została ugodzona nożem w nogę. Finalnie wezwano do niej karetkę pogotowia, która udzieliła jej pomocy.

Wyjaśnienia oskarżonego

362v-363, 40, 46v-47

Zeznania J. C. (2)

363-364v, 9v-10, 56v-57v, 67v-68, 220v, 233v

Opinie biegłej psycholog E. S.

280-283, 364v-365v, 403-405

Zeznania M. M. (3)

366v-367v, 37v

Zeznania M. S.

32-33

Udanie się dwa dni później tj. w dniu 25.12.2022 r. podejrzewającego J. C. (1) o spowodowanie ww. uszkodzeń ciała M. S. oskarżonego do jego miejsca zamieszkania. Ów mężczyzna wybrał się tam wraz ze swym kolegą M. M. (3), który także brał udział w libacji z dnia 23.12.2022 r. Powodem tej wizyty chęć zemsty za uczynienie krzywdy jego sympatii.

Wyjaśnienia oskarżonego

362v-363, 40, 46v-47

Zeznania J. C. (2)

363-364v, 9v-10, 56v-57v, 67v-68, 220v, 233v

Opinie biegłej psycholog E. S.

280-283, 364v-365v, 403-405

Zeznania M. M. (3)

366v-367v, 37v

Od razu po otwarciu drzwi przez J. C. (2) i wejściu do mieszkania ok. godz. 17.30 I. K. agresywne jego zachowywanie się wobec ww. mężczyzny. W pierwszej kolejności udał się on za J. C. (2) w stronę stojącego na korytarzu pieca i włożył do niego szufelkę służącą do wyjmowania żaru, by rozgrzała. Następnie podszedł do pokoju do tapczanu, na którym siedział J. C. (1) i zaczął wyrażać agresywnie swe pretensje za zranienie nogi M. S.. J. C. (1) zaprzeczał swemu sprawstwu. Po krótkiej wymianie zdań oskarżony cofnął się, zabrał ww. szufelkę, po czym ponownie podszedł do tapczanu i podstawiając rozgrzaną szufelkę J. C. (1) zażądał, by ów położył na niej rękę. Na ten widok J. C. (2) wyrwała mu ja z rąk, po czym po chwili odniosła ja na miejsce.

Wyjaśnienia oskarżonego

362v-363, 40, 46v-47

Zeznania J. C. (2)

363-364v, 9v-10, 56v-57v, 67v-68, 220v, 233v

Opinie biegłej psycholog E. S.

280-283, 364v-365v, 403-405

Zeznania M. M. (3)

366v-367v, 37v

Odpowiedzią I. K. na wyrwanie szufelki było dwukrotne uderzenie siedzącego na tapczanie J. C. (1) gołą pięścią w lewą stronę głowy. Istotnym jest, że napadnięty wskutek tych uderzeń nie spadł na podłogę, a jedynie pod wpływem uderzenia przewrócił się tapczanie, na którym siedział o nic się nie uderzając. Nie mniej istotnym jest, że I. K. zaniechał dalszego ataku gdyż bezpośrednio po zadaniu drugiego uderzenia odwrócił się i wyszedł z mieszkania. Wraz z nim wyszedł także M. M. (3), który biernie przyglądał się całemu zajściu.

Zeznania J. C. (2)

363-364v, 9v-10, 56v-57v, 67v-68, 220v, 233v

Opinie biegłej psycholog E. S.

280-283, 364v-365v, 403-405

Opinia biegłej z zakresu medycyny sądowej M. D.

28

Sprawozdanie z oględzin zewnętrznych i sekcji zwłok wraz z opinią I. S.

194-206

Opinie biegłej z zakresu medycyny sądowej i neurologii I. S.

415-435, 451-452v

Złe samopoczucie J. C. (1) po otrzymaniu od oskarżonego tych uderzeń. Pomimo tego mężczyzna odwiódł matkę od wezwania karetki pogotowia, co chciała uczynić. Dopiero następnego dnia, gdy przybyła do ich mieszkania sąsiadka J. C. (2) za jej namową wezwała do leżącego i będącego w coraz gorszym stanie J. C. (1) pomoc.

Zeznania J. C. (2)

363-364v, 9v-10, 56v-57v, 67v-68, 220v, 233v

Opinia biegłej psycholog E. S.

280-283, 364v-365v, 403-405

Zeznania H. K.

368-368v, 29v-30

Spowodowanie ww. uderzeniami drobnych otarć naskórka na czole i twarzy po stronie lewej, stłuczenia tkanek miękkich lewostronnego krwiaka podtwardówkowego oraz obrzęku mózgu J. C. (1), co skutkowało powstaniem ropnego zapalenia mózgu i opon mózgowych i w konsekwencji doprowadziło do ostrej niewydolności ośrodkowego układu nerwowego w następstwie którego w dniu (...) roku zmarł on w SP ZOZ w S.. Niezwykle istotnym jest, że I. K. nie przewidywał i nie godził się na wystąpienie tak tragicznego skutku swego działania, choć przy zachowaniu reguł ostrożności mógł go przewidzieć.

Dokumentacja lekarska

26

Opinia biegłej z zakresu medycyny sądowej M. D.

28

Sprawozdanie z oględzin zewnętrznych i sekcji zwłok wraz z opinią

194-206

Opinie biegłej z zakresu medycyny sądowej i neurologii I. S.

415-435, 451-452v

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

I. K.

Punkt I tenoru wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Udanie się oskarżonego do J. C. (1) wyłącznie celem wyjaśnienia sytuacji bez agresywnych zamiarów.

Wyjaśnienia oskarżonego

362v-363, 40, 46v-47

Nie straszenie - żądanie położenia ręki na rozgrzanej szufelce przez J. C. (1) i nie zadanie mu dwóch uderzeń pięścią przez oskarżonego.

Wyjaśnienia oskarżonego

362v-363, 40, 46v-47

Zeznania M. M. (3)

366v-367, 37v

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Wyjaśnienia oskarżonego

W tej części Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne skoro potwierdzają je inne dowody. Wskazać jednakże wypada, że uznana za wiarygodną część depozycji I. K. to wyłącznie potwierdzenie pewnych znanych szerszemu gronu faktów, które nie mają wpływu na jego odpowiedzialność.

Zeznania J. C. (2)

Już w tym miejscu podkreślić wypada, że Sąd uznał zeznania świadka w miażdżącej większości za wiarygodne. Jedynie minimalne rozbieżności w tych depozycjach, odnoszące się tego, czy w czasie zdarzenia szufelkę do wyjmowania żaru z pieca oskarżony sam tam włożył celem rozgrzania, i następnie chciał się nią posłużyć, czy też jedynie wyjął ją z pieca gdyż wprzódy włożyła ją tam J. C. (2), należało uznać za pewną niespójność. Podkreślenia jednakże wymaga, że jest ona nieistotna i nie ma wpływu na ocenę pozostałej części zeznań świadka. Zdaniem Sądu ta niespójność spowodowana jest dużym tempem zdarzenia i sporym zaskoczeniem J. C. (2) działaniami oskarżonego, jak również jej wiekiem. Przypomnienia wymaga, że zaledwie dwa dni wcześniej I. K. spożywał z J. C. (1) alkohol w tym mieszkaniu i rozstał się z nim bez kłótni. Logicznym zatem jest, że w takiej sytuacji agresja z jego strony bezpośrednio od momentu wejścia do mieszkania musiała mocno zaskoczyć J. C. (2), co w powiązaniu z dużą dynamiką rozgrywającego się zdarzenia i jej podeszłym wiekiem spowodowało powstanie tych rozbieżności. Jak jednakże wskazano nie mają one wpływu na uznanie tych depozycji za wiarygodne w zdecydowanej większości, a wskazane wyżej rozbieżności należało uznać w tych okolicznościach za naturalne i odnoszące się do drugorzędnych faktów. Do powyższego dodać wypada, że jakkolwiek świadek nie powiedziała tego wprost to jej zeznania potwierdzają częste spożywanie w jej mieszkaniu alkoholu przez syna z różnymi osobami, które do nich przychodziły jak i dobrą znajomość oskarżonego.

Opinie biegłej psycholog E. S.

Sąd dał wiarę sporządzonym opiniom w całości z uwagi na wysokie kwalifikacje zawodowe i etyczne biegłej. Dodać należy, że lektura opinii przekonuje o ww. ocenie kwalifikacji biegłej. Kategorycznego podkreślenia wymaga, że opinie te w całości uwierzytelniają treść zeznań J. C. (2).

Zeznania M. M. (3)

W tej części zeznania te znajdują potwierdzenie w ww. dowodach. Podobnie jak przy ocenie wyjaśnień wskazać należy, że ta część tych depozycji to jedynie potwierdzenie pewnych znanych szerszemu gronu faktów, które nie mają wpływu na jego odpowiedzialność.

Zeznania M. S.

Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka w całości. Zauważyć jednak wypada, że relacja ta dotyczy wyłącznie zdarzenia z dnia 23.12.2022 r., który ujawnia jedynie motyw działania I. K. - przypuszczeń, że w nogę najprawdopodobniej zranił ją J. C. (1). Zasadnym jest jednakże również przyjąć na podstawie tych depozycji, że zeznania te potwierdzają, iż w miejscu zamieszkania J. C. (1) często dochodziła do alkoholowych libacji skoro opis tej z dnia 23.12.2022r., ukazuje, że świadek opuściła to mieszkanie w stanie tak znacznego upojenia alkoholowego, że nie była nawet w stanie stwierdzić, kto ją dość poważnie zranił. Okoliczność ta predestynuje do tego rodzaju wniosku.

Zeznania A. P.

Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka, z których jednakże możliwym jest wydedukować wyłącznie częste odbywanie w domu przy ul. (...) w S. pijackich libacji - z uwagi na to, że świadek w czasie zdarzenia znajdował się w stanie upojenia alkoholowego. Treść jego zeznań jednakże pozwala na wyciągnięcie ww. wniosków.

1.1.1

Wyjaśnienia oskarżonego

Podobniej jak wyżej tak i ta część wyjaśnień winna zostać uznana za wiarygodną skoro potwierdzają je poniższe dowody. Ponownie wskazać wypada, że ta ich część to wyłącznie potwierdzenie pewnych znanych innym osobom faktów, które nie mają wpływu na zakres jego odpowiedzialności i dotyczą zdarzenia, które zaistniało dwa dni przed niniejszym czynem.

Zeznania J. C. (2)

Ocena zeznań jak wyżej.

Opinie biegłej psycholog E. S.

Ocena opinii jak wyżej

Zeznania M. M. (3)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka w zakresie, w którym potwierdził okoliczności libacji alkoholowej z dnia 23.12.2022 r. w domu przy ul. (...) w S., podczas której M. S. została dźgnięta nożem oraz, że wcześniej kobieta prowadziła ożywioną dyskusję z J. C. (1) co rzucało na niego podejrzenia spowodowania tych obrażeń. W tej części zeznania te korelują w tym zakresie z wszystkimi ujawnionymi w sprawie dowodami.

Zeznania M. S.

Ocena zeznań jak wyżej. Dodać wypada, że jakkolwiek świadek z uwagi na stan upojenia alkoholowego nie wiedziała, kto dźgnął ją w nogę to na podstawie przedstawionej relacji nie sposób nie podejrzewać o popełnienie tego czynu J. C. (1). Zasadnym jest zatem wskazać, biorąc pod uwagę stopień relacji między świadkiem, a I. K., że ww. okoliczność ujawnia motyw działania oskarżonego w dniu 25.12.2022 r.

1.1.1

Wyjaśnienia oskarżonego

W zakresie, w jakim I. K. potwierdził fakt przybycia w dniu 25.12.2022 r. do domu przy ul. (...) w S. wyjaśnienia są potwierdzone innymi dowodami przy braku dowodów przeciwnych.

Zeznania J. C. (2)

Ocena zeznań jak wyżej. W tym zakresie żadna ze stron ich nie kwestionowała.

Opinie biegłej psycholog E. S.

Ocena opinii jak wyżej.

Zeznania M. M. (3)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka także w zakresie, w którym potwierdził, że dwa dni po zranieniu M. S. na prośbę I. K. i razem z nim ponownie udał się do domu przy ul. (...) w S.. W tej części depozycje świadka także korelują z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

1.1.1

Wyjaśnienia oskarżonego

Twierdzenie I. K., że tego dnia przyszedł do J. C. (1) z pretensjami wyrażając je mocno podniesionym głosem gdyż podejrzewał go o uszkodzenie ciała M. S. należało uznać za wiarygodne. Zasygnalizować jednakże w tym miejscu należy, że pozostałą część wyjaśnień Sąd ocenił jako nieprawdziwą i zmierzającą do uchronienia się przed odpowiedzialnością za popełniony czyn. Natomiast niniejsza, uznana za wiarygodną część to wyłącznie potwierdzenie pewnych faktów, którym w logiczny sposób trudno zaprzeczyć skoro tę wizytę i mocno artykułowaną jej przyczynę widziało i słyszało kilka innych osób.

Zeznania J. C. (2)

Kategorycznego podkreślenia wymaga, że ukazują one początek zdarzenia zakończony zadaniem przez oskarżonego uderzeń J. C. (1). Zasadnym jest wskazać, że z uwagi na wiek i chorobę świadka Sąd uznał pierwszą jej relację w zakresie zawierających niewielkie nieścisłości detali zdarzenia za najbardziej wiarygodną. Ukazuje ona, że po wejściu oskarżony udał się za J. C. (2) do stojącego na korytarzu pieca i to on włożył szufelkę do jego wnętrza do żaru. Następnie podszedł do J. C. (1) i zaczął artykułować pretensje o uszkodzenie ciała M. S., po czym po krótkiej dyskusji cofnąć się na korytarz by wrócić z rozgrzaną szufelką, na której kazał położyć J. C. (1) rękę, co spotkało się z reakcją świadka, która mu tę szufelkę wyrwała z ręki.

Opinie biegłej psycholog E. S.

Ocena zeznań jak wyżej.

Zeznania M. M. (3)

W tej części jedynie słowa o awanturze, która wywiązała się między I. K., a pokrzywdzonym w czasie ich wizyty w dniu 25.12.2022 r. zostały uznane za rzetelne skoro znajdują potwierdzenie w depozycjach J. C. (2) jak i oskarżonego. W pozostałym zakresie Sąd uznał zeznania świadka za niewiarygodne z niżej wskazanych powodów.

1.1.1

Zeznania J. C. (2)

Kategorycznego podkreślenia wymaga, że w tej części tj. odnoszącej się do zadania przez I. K. dwóch uderzeń pięścią w lewą stronę głowy J. C. (1) tuż po wyrwaniu mu przez jego matkę szufelki zeznania te są bardzo konsekwentne i spójne. Zdaniem sądu logicznym i zgodnym z zasadami doświadczenia życiowego jest przyjęcie, że każdy świadek najlepiej zapamięta najbardziej traumatyczne części danego zdarzenia, a nie towarzyszące mu drobiazgi. Równie mocno podkreślić należy, że ta część zeznań świadka znajduje oparcie nie tylko w opiniach biegłej psycholog, ale również dokumentacji lekarskiej i opiniach biegłej z zakresu medycyny sądowej. Ukazujących, że J. C. (1) doznał w tym czasie urazu mózgu, który finalnie doprowadził do jego zgonu. Stanowczego podkreślenia również wymaga uczciwość świadka. Pomimo, że wskutek uderzeń zadanych przez oskarżonego straciła ona syna J. C. (2) nie koloryzuje swych zeznań i nie stara się ponad miarę go obciążyć. Jasno wskazując, że zadał on jedynie dwa uderzenia, po czym zaniechał dalszego ataku i wyszedł z mieszkania. Jak też, że J. C. (1) pod wpływem uderzeń nie upadł na podłogę, lecz jedynie przewrócił się na tapczanie. Jak również, że w momencie, gdy wyraziła chęć wezwania pogotowia on ją od tego odwiódł. Okoliczności te pozwalają jednoznacznie stwierdzić, że pomimo straty syna zeznania świadka nacechowane są obiektywizmem skoro niczego nie ubarwia nie obciążając ponad miarę I. K..

Do powyższego zasadnym jest dodać, że treść tych zeznań dobitnie wskazuje, że to właśnie pod uderzeniach oskarżonego J. C. (1) źle się poczuł i nie wstał już z tego tapczanu do przyjazdu karetki. Okoliczność ta wyklucza możliwość przyjęcia, że do tych urazów głowy pokrzywdzonego doszło w inny sposób.

Opinie biegłej psycholog E. S.

Ocena opinii jak wyżej

Opinia biegłej z zakresu medycyny sądowej M. D.

Sąd uznał przedmiotową opinię za w całości wiarygodną z uwagi na zawodowe i etyczne kwalifikacje biegłej. Dodać jedynie wypada, że niniejsza opinia w najmniejszy sposób nie stoi w opozycji do opinii sporządzonych przez dr I. S. ekspertyz.

Sprawozdanie z oględzin zewnętrznych i sekcji zwłok wraz z opinią I. S.

Sąd dał wiarę przedmiotowemu sprawozdaniu i dołączonej doń opinii z uwagi na bardzo wysokie kwalifikacje zawodowe i etyczne biegłej. Dodać należy, że dowód ów jednoznacznie ukazuje, że zgon J. C. (1) miał związek z doznanym przez niego w dniu 25.12.2022 r. urazem.

1.1.1

Zeznania J. C. (2)

Ocena zeznań jak wyżej. Istotnym jest, że część odnosząca się do tego faktu koreluje z depozycjami przypadkowego świadka jakim była H. K..

Opinia biegłej psycholog E. S.

Ocena opinii jak wyżej.

Zeznania H. K.

Zeznania przypadkowego, a zatem wiarygodnego w całości, świadka, który przyszedł do mieszkania J. C. (2) dopiero dzień po zdarzeniu. Istotnym jest, że zeznania te jasno wskazują, że wówczas "na gorąco", kiedy obrażenia pokrzywdzonego nie wydawały się jeszcze aż tak niebezpieczne, J. C. (2) powiedziała świadkowi o przyczynach złego samopoczucia syna nie wskazując danych napastnika. Okoliczność ta kategorycznie uwierzytelnia zeznania matki pokrzywdzonego. Nadto zaznaczenia wymaga, że treść tych zeznań potwierdza, iż w dalszym ciągu J. C. (1) leżał na tapczanie, co potwierdza zeznania J. C. (2).

Do powyższego należy dodać, że złożona na rozprawie część zeznań świadka, odnosząca się do sposobu bycia J. C. (2) wprost przeczy sugerowanej przez obronę tezie, że kobieta ta nadużywała alkoholu co w połączeniu z przyjmowanymi lekarstwami miałoby zaburzać jej percepcję.

1.1.1

Dokumentacja lekarska

Dokumenty sporządzone przez lekarzy w zakresie ich ustawowych upoważnień.

Opinia biegłej z zakresu medycyny sądowej M. D.

Ocena dowodu jak wyżej.

Sprawozdanie z oględzin zewnętrznych i sekcji zwłok wraz z opinią I. S.

Ocena dowodu jak wyżej.

Opinie biegłej z zakresu medycyny sądowej i neurologii I. S.

Sąd dał wiarę przedmiotowym opiniom z uwagi na bardzo wysokie kwalifikacje zawodowe i etyczne biegłej. Kategorycznie podkreślić należy, że prócz analizy okoliczności powstania urazu J. C. (1) zawierają one szczegółowe rozważania dotyczące przyczyn jego zgonu. Ukazując bez cienia wątpliwości, że zadanie tych uderzeń przez oskarżonego w sytuacji, gdyby pokrzywdzony był osobą zdrową, nie wyniszczoną alkoholem, nie doprowadziłoby do tak tragicznego skutku. To bowiem ów sposób życia spowodował u J. C. (1) nasilony zanik mózgu. Powiększanie się wraz z wiekiem i tym stylem funkcjonowania przymózgowych przestrzeni płynowych spowodowało u pokrzywdzonego rozciąganie się i napinanie żył mostkujących łączących powierzchnię mózgu z oponą twardą. Proces ten znacznie zwiększa ryzyko uszkodzenia tych naczyń nawet, jak określiła biegła, w wypadku banalnego urazu głowy. W takiej sytuacji ryzyko uszkodzenia naczyń żylnych powierzchni mózgu rośnie, i szybciej dochodzi u tego rodzi osób do atrofii mózgu oraz do uszkodzenia wątroby, a w konsekwencji do koagulopatii (zaburzeń krzepnięcia). Zaburzenia krzepnięcia powodują zwiększenie ryzyka powstania krwiaka podtwardówkowego. Konkluzją tych opinii było wyrażone na rozprawie przekonania biegłej, że w okolicznościach niniejszego zdarzenia dwukrotne uderzenie pięścią w głowę zdrowej osoby nie doprowadziłoby do powstania krwiaka podtwardówkowego I nie sposób mówić w okolicznościach przedmiotowego zajścia (gdzie pokrzywdzony upadł na tapczan nie doznając innych obrażeń) o umyślnym spowodowaniu w ten sposób uszkodzenia ciała kwalifikowanego z art. 156 § 1 k.k., a obrażenia te należało zakwalifikować z art. 157 § 2 k.k.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

Wyjaśnienia oskarżonego

Tej części wyjaśnień przeczy ujawnione zeznaniami J. C. (2) mocno agresywne zachowanie oskarżonego dosłownie od momentu przekroczenia progu domu świadka. Przeczą im również zasady doświadczenia życiowego i logiki. Nie było bowiem żadnego innego powodu przybycia oskarżonego do mieszkania przy ul. (...) w S.. Zatem chcąc wyjaśnić sprawę I. K. mógł uczynić to na wiele innych sposobów - podczas przypadkowego spotkania, telefoniczne itp., a nie udawać się wyłącznie w tym celu i z takim nastawieniem, jakie zaprezentował od momentu przekroczenia progu tego domu.

Wyjaśnienia oskarżonego

Tę część wyjaśnień Sąd potraktował jako próbę uchronienia się przed odpowiedzialnością karną za czyn, którego skutkiem była śmierć J. C. (1). Kategorycznego podkreślenia wymaga, że przeczy im zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań matki pokrzywdzonego wspieranej innymi dowodami, w tym opiniami biegłej z zakresu medycyny sądowej i neurologii.

Zeznania M. M. (3)

Sąd ocenił tę część zeznań świadka, gdzie zasłaniając się niepamięcią spowodowaną upojeniem alkoholowym podnosił, iż nie pamięta, by podczas zdarzenia I. K. miał w ręku rozgrzaną szufelkę, jak też, by uderzył pokrzywdzonego, za udzielenie mu pomocy w uniknięciu odpowiedzialności za popełnione przestępstwo. Spowodowaną dobrą znajomością oskarżonego skoro wspólnie spożywali alkohol. Zdaniem Sądu zasady doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania wskazują, że człowiek, który dał wówczas radę udać się do mieszkania ww. kobiety i zapamiętał awanturę, która wybuchła pomiędzy oskarżonym, a pokrzywdzonym, winien również zapamiętać pozostałą część tego zdarzenia bądź choćby fakt, że w momencie gdy opuszczał on z I. K. to mieszkanie, pokrzywdzony leżał, a nie siedział na tapczanie.

Zeznania A. P.

Zeznania świadka w zakresie zdarzenia z dnia 25.12.2022 r. z domu przy ul. (...) w S. należało uznać za bezwartościowe skoro pomimo fizycznej tam obecności podczas zdarzenia stan upojenia alkoholowego świadka spowodował, że niczego on nie zapamiętał.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że I. K. swym działaniem w dniu 25.12.2022 r. w S., polegającym na dwukrotnym uderzeniu pięścią w prawą stronę głowy J. C. (1) spowodował powstanie w jego organizmie lewostronnego krwiaka podtwardówkowego i stłuczenia mózgu, co skutkowało powstaniem ropnego zapalenia mózgu i opon mózgowych i w konsekwencji doprowadziło do ostrej niewydolności ośrodkowego układu nerwowego pokrzywdzonego, w następstwie czego w dniu (...) roku nastąpił jego zgon w SP ZOZ w S.. Istotnym jest, że treść opinii biegłej z zakresu medycyny sądowej i neurologii kategorycznie wskazuje, że w sytuacji, gdyby pokrzywdzony nie był chory i wyniszczony alkoholizmem tego rodzaju śmiertelny skutek by nie zaistniał. Predestynuje to do twierdzenia, że tego tragicznego skutku swego działania I. K. nie przewidywał i na jego wystąpienie się nie godził. Nie mniej istotnym jest, że oskarżony dobrze znał J. C. (1) skoro urodzili się i mieszkali w niewielkiej miejscowości jaką są S. i wspólnie od dłuższego czasu spożywali alkohol. Miał on zatem wiedzę, że pokrzywdzony jest człowiekiem schorowanym skoro miał wiedział, że ów praktycznie nie jest w stanie się sam poruszać. Ta świadomość choroby J. C. (1) uzasadnia przyjęcie, że uderzając go dwukrotnie pięścią w głowę I. K. nie zachował wymaganej w tych okolicznościach ostrożności skoro mógł przewidzieć, że schorowany człowiek wskutek zaistnienia pewnych niesprzyjających okoliczności pod wpływem uderzeń pięścią w głowę może umrzeć. Tym samym należało uznać, że swym działaniem I. K. wyczerpał dyspozycję art. 155 k.k. Przyjmując tę kwalifikację sąd podzielił argumentację zawartą w wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach o sygn. II AKa 89/06 (Lex 196126) że „.. nagle i brutalnie uderzając silnie pięścią w twarz starszego i nietrzeźwego człowieka, powodując tym samym umyślne uszkodzenie ciała, naruszające jego czynności i powodujące rozstrój jego zdrowia na okres przekraczający 7 dni, mógł i powinien przewidzieć, że może, przy zaistnieniu jakichś szczególnie niekorzystnych okoliczności, doprowadzić do jego śmierci." Jakkolwiek zatem J. C. (1) nie był w podeszłym wieku zaś siła uderzeń oskarżonego była słabsza skoro nie wywołała skutków jak wyżej to jeszcze raz podkreślenia wymaga, że I. K. wiedział, że ma do czynienia z mocno schorowaną osobą, co uzasadnia przekonanie, że winien on mieć świadomość, iż przy zaistnieniu jakichś szczególnie niekorzystnych okoliczności, uderzając go w dany sposób może doprowadzić do jego śmierci.

Do powyższego należy już tylko dodać, że Sąd podzielił również argumenty zawarte w uzasadnieniu wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 05.12.2012 r. o sygn. II AKa 342/12, że "Jeżeli z okoliczności sprawy wynika, iż umyślnością po stronie oskarżonego objęte jest co najwyżej spowodowanie lekkiego uszczerbku na zdrowiu, a działanie wskutek niezachowania wymaganej w danych warunkach ostrożności doprowadziło do śmierci pokrzywdzonego, to taki zbieg przepisów art. 157 § 2 k.k. i art. 155 k.k. należy ocenić jako zbieg pomijalny." (Lex 1240276)

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

I. K.

I

I

Sąd wymierzając karę miał na uwadze dyrektywy art. 53§ 1 i 2 k.k. nakazujący uwzględnić okoliczności obciążające jak i łagodzące.

Do tych pierwszych Sąd zaliczył okoliczności popełnienia czynu. Nie może ujść uwadze, że agresywnie nastawiony oskarżony udał się ze swego miejsca zamieszkania do J. C. (1) wyłącznie celem odwetu za uczynienie krzywdy jego koleżance. Jeszcze bardziej istotna jest uprzednia, wielokrotna, w tym za przestępstwa przeciwko zdrowiu i popełnione z użyciem przemocy, jak w niniejszej sprawie, karalność I. K.. Także naruszone reguły ostrożności należało uznać za okoliczność negatywnie wpływającą na wymiar kary skoro polegały one na uderzeniu człowieka pięścią w głowę.

Sąd nie dopatrzył się okoliczności łagodzących

W tych okolicznościach, w szczególności mając na uwadze tak znaczną uprzednią karalność I. K. jak również limitującą funkcję jego niewielkiego stopnia winy skoro jest on co prawda dojrzałym, lecz o wyłącznie podstawowym wykształceniu, prowadzącym nieustabilizowany tryb życia mężczyzną, należało uznać, że kara 3 lat pozbawienia wolności jest karą sprawiedliwą, we właściwy sposób uwzględniającą wszystkie ww. okoliczności.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

I. K.

II

I

Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył I. K. okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 26 grudnia 2022 r. godz. 17.45 do dnia 20 grudnia 2023 r. przyjmując, iż jeden dzień pozbawienia wolności jest równy jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Z uwagi na złą sytuację majątkową na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych.

1.Podpis