Pełny tekst orzeczenia

WYROK

UZASADNIENIE

M. J. G. wniósł o podwyższenie na jego rzecz od pozwanego R. la H. G. (1) renty alimentacyjnej z kwoty 750 zł miesięcznie orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 27 czerwca 2019 roku w sprawie IC 2346/18 do kwoty 1500 zł płatnych z góry do 15-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności

Uzasadniając roszczenie powód podał m.in., że Wyrokiem z dnia 27 czerwca 2019 roku Sądu Okręgowego w sprawie I C 2346/18 R. G. został zobowiązane do płacenia alimentów na rzecz M. G. w kwocie po 750 zł miesięcznie do rąk matki J. G. z domu K.

R. G. jest ojcem powoda. Pozwany został zobowiązany do łożenia renty alimentacyjnej wysokości 700 zł miesięcznie, kiedy powód był absolwentem gimnazjum, miał wówczas 15 lat.

Na chwilę obecną sytuacja znacznie się zmieniła, potrzeby powoda są większe, a to głównie uwagi na zamiar podjęcia studiów wyższych od października 2022 roku.

J. K. jest matką powoda. Powód nie zarobkuje. Powód ma problemy zdrowotne, które go ograniczają w zasadniczy sposób, choruje na astmę, na alergię i ma stwierdzony Zespół (...) - chorobę polegającej na jałowej martwicy kręgosłupa uniemożliwiającą dźwiganie, długotrwałe stanie i siedzenie - powód wymaga w zasadzie codziennej rehabilitacji i systematycznego leczenia. Powód choruje na schorzenia urologiczne, co wiąże się z rygorem dietetycznym - specjalną dietą i zażywaniem leków. Astma i alergia również ograniczają aktywność fizyczną powoda i zmusza go do codziennego przyjmowania leków i wielu ograniczeń.

W chwili obecnej powód jest na utrzymaniu swojej matki i pozwanego w zakresie przekazywanych alimentów. Pozwany, poza świadczeniem alimentacyjnym nie przekazuje ani powodowi, ani matce powoda żadnych - środków - pieniędzy, podarków, prezentów poza kartką z życzeniami z okazji świąt tudzież urodzin czy imienin powoda. Pozwany nie kontaktuje się z powodem, nie zabiega o utrzymanie więzi, nie dba o trwanie rodzicielskich relacji z powodem. Nie interesuje się postępami w nauce powoda, nie zna planów edukacyjnych powoda. Powód nie ma w pozwanym żadnego wsparcia - ani finansowego ponad zasądzone świadczenie przez sąd, ani psychicznego. Pozwany nie interesuje się stanem zdrowia powoda, nie dąży do poprawy komfortu życia powoda poprzez np. dodatkowe zabiegi lecznicze, rehabilitacyjne, mimo, iż deklarował, że zdrowie i dobrostan jego dziecka są dla niego najważniejsze.

Matka powoda wyłącznie troszczy się o jego zdrowie, chodzi do lekarzy, organizuje wypoczynek wakacyjny, dba o powoda, wspiera go, motywuje. Poświęca mu czas i zainteresowanie. Pozwany sam zwolnił się z obowiązków rodzica - nie interesował się losem powoda i jego postępami w nauce, planami na przyszłość - nie udzielał rad, wskazówek, nie brał udziału w życiu powoda, kiedy miejsce miały tak doniosłe wydarzenia jak: 18- te urodziny, studniówka, uzyskanie prawa jazdy, czy w końcu egzamin maturalny.

Powód mieszka z matką, na której ciąży obowiązek utrzymania powoda oraz obowiązek ponoszenia opłat związanych z mieszkaniem, mediami. Matka powoda zaspokaja jego niezbędne potrzeby, w tym także zabezpiecza środki techniczne takie jak: komputer, drukarka. Pracuje, jako nauczyciel współorganizujący proces kształcenia - specjalista i terapeuta dzieci ze spektrum autyzmu w tym z zespołem (...) i zarabia 2979,19 zł netto, biorąc nadgodziny i dodatkowe prace, tak, aby powód miał jak najlepsze warunki życiowe.

W aktualnej sytuacji powód oczekuje na wyniki egzaminu maturalnego i ma zamiar rozpocząć studia wyższe w T., co niewątpliwie jest w zasięgu możliwości powoda, bo na świadectwie ukończenia liceum ma średnią ocen 5,0. Podjęcie studiów stacjonarnych przez powoda generować będzie dodatkowe, koszty nie do udźwignięcia przy obecnym wkładzie finansowym pozwanego - przez matkę powoda, bo na przykład wydatki takie jak:

wynajęcie stancji - około 800 zł

przejazdy - około 140 zł

podręczniki i inne pomoce naukowe

bilety komunikacji miejskiej - około 100 zł

prowadzenie odrębnego gospodarstwa w formie zakupu artykułów żywnościowych, ale także korzystanie z gastronomii w sytuacji, gdy rozkład zajęć uniemożliwia dojazd i powrót z miejsca zamieszkania na uczelnię

są wydatkami koniecznymi na podstawowym poziomie.

To, co było adekwatne do potrzeb dziecka, mając na uwadze kwotę 750 zł miesięcznie jest dzisiaj kwotą ułamkową, jeśli idzie o potrzeby powoda związane nie tylko z jego zdrowiem i edukacją.

(dowód: pozew wraz z odpisem załączników k. 3 -290

W odpowiedzi na pozew R. G. wniósł o oddalenie powództwa.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwany podał m.in., że od 30 czerwca 2022 jest osobą bezrobotną z prawem do zasiłku i aktywnie poszukujące pracy.

Wysokość zasiłku – to kwota 1 186,73zł netto za lipiec i sierpień 2022,

Wysokość zasiłku za dzień 30.06.22- to kwota 43,50zł

Przed dniem 30 czerwca 2022r. pozwany otrzymywał Świadczenie Rehabilitacyjne z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i tak:

-wysokość świadczenia za czerwiec 2754,76zł netto

- wysokość świadczenia za maj 2944,64 netto

Pozwany podniósł, że kontaktował się regularnie z synem M. J., spotykał się w miarę możliwości zarówno u siebie jak i 74 letniej mamy-babci M. J., jak również w Pizzerii C. na Dużym (...) czy też ul. (...). Sytuacja pandemiczna związana z (...) oraz obowiązek izolacji spowodowała, że spotkania zostały czasowo zawieszone, jednakże kontakt telefoniczny czy też przez komunikatora M. pozostał nadal.

Imieniny, urodziny czy też święta były okazją do przekazania dziecku upominków, o czym zawsze pamiętałem.

Zawsze udzielał odpowiedzi wychowawcy syna oraz innym nauczycielom I LO poprzez dziennik elektroniczny.

Sygnalizował gotowość spotkania się w celu omówienia postępów oraz osiągnięć syna, który włada bardzo dobrze językiem niemieckim dzięki tylko i wyłącznie jego pracy.

Zawsze deklarował synowi chęć wsparcia nie tylko materialnego, lecz również życiowego.

Kontakt zerwał się w dniu 26 lipca 2021, po wizycie powoda oraz po imieninach H. G. (2). Zdaniem pozwanego szczera rozmowa z jego strony potraktowana została, jako zupełnie niepożądana i niezrozumiana.

Syn uznał, że nie chce mieć z nim kontaktu.

Tego samego dnia został zablokowany przez syna na M. i jego wiadomości nie mogły zostać doręczone.

Pomimo tego faktu, zawsze pamięta o urodzinach, imieninach i innych okazjach syna-Dzień Dziecka, przesyłając SMS lub kartkę z życzeniami.

Życząc sukcesu na maturze, prosił syna w wiadomości SMS o udzielenie informacji, jakie ma dalsze plany życiowe i edukacyjne. Do chwili obecnej nie otrzymał żadnej odpowiedzi.

Syn ignoruje go, jako ojca, nie pamięta o urodzinach, imieninach ani też świętach. Zapomniał również o swojej babci 74 letniej H. G. (2), z którą niegdyś spędzał wiele czasu i otrzymał oprócz korzyści materialnych, wiele uczucia i miłości. Czas pokazał, że niestety brakuje mu empatii i uczuć. Zdaniem pozwanego, osoba pełnoletnia, jasno i wyraźnie zrywająca kontakt z rodzicem, pozbawiona szacunku wobec rodzica, nie powinna wysuwać dodatkowych roszczeń, żądań i przesadnych oczekiwań. Pozwany jest osobą niepełnosprawną, przebywa od ponad 18 miesięcy na zasiłku chorobowym oraz świadczeniu rehabilitacyjnym, z uwagi na szereg schorzeń oraz powikłań powypadkowych związanych z wypadkiem komunikacyjnym w dniu 15 czerwca 2019 roku, którego sprawca został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy.

W kwestii edukacji pozwany podniósł, że syn nigdy nie konsultował się z nim w sprawie dalszej edukacji, ani też jakiejkolwiek innej istotnej kwestii związanej z nakładami finansowymi.

M. J. G. jest już osobą pełnoletnią, prawie 19 letnią i ma również możliwość podjęcia pracy zarobkowej, jako absolwent czy też student. Osoba pełnoletnia z reguły myśli o swojej przyszłości, wykazuje inicjatywę i aktywność zawodową. W kwestii nauki, istnieje możliwość podjęcia studiów w trybie zaocznym, a tym samym szansa uzyskania zatrudnienia, co w rezultacie daje możliwość uzyskania dodatkowego wynagrodzenia na edukację i rozwój powoda.

Obecnie istnieje dużo więcej możliwości zarobkowych dla osoby młodej, zdolnej do pracy, studiującej czy uczącej się aniżeli dla człowieka w wieku pozwanego po 50 roku życia, borykającego się od lat z istotnymi problemami zdrowotnymi.

Pozwany podniósł, że do listopada 2021r, powód otrzymywał szereg świadczeń ze strony Państwa m.in. 500+ czy wyprawka szkolna, które miały być przeznaczone na edukację, tak, więc zakup komputera czy też drukarki oraz garnituru oraz innych akcesoriów był możliwy i przy umiejętnym zarządzaniu finansami, do zrealizowania. Zdaniem pozwanego przy założeniu, że - alimenty od ojca 750zł i matki 750zł + świadczenie 500plus i inne dają łącznie kwotę przekraczającą 2000zł miesięcznie, rocznie 12x2000zł, dawało ponad 24000zł na utrzymanie powoda. B. turystyczny czy też wakacyjny również ze strony państwa, stanowił dla powoda pomoc w realizacji planów wakacyjnych.

Obecnie kwota 750zł jest dla pozwanego dość znacznym obciążeniem, z uwagi na jego stan zdrowia, wiek oraz fakt pozostawania bez pracy. Pozwany jest absolwentem (...), nauczycielem historii i w chwili obecnej poszukuje każdej pracy, lecz niestety szanse są bardzo niekorzystne.

Pomimo wielu trudności i wyrzeczeń, renta alimentacyjna przekazywana jest powodowi zawsze regularnie i przedterminowo.

Podnoszona kwestia niewystarczających alimentów w wysokości 750zł jest bezzasadna, albowiem wysokość ta ustalona przez SO Toruń poprzedzona została zawarciem wzajemnego porozumienia-ugody, wiosną 2019 roku, która zawarta została na czas nieokreślony.

Podniósł, że ponosi regularne koszty miesięczne z tytułu utrzymania mieszkania, ogrzewania, zakupu żywności, odzieży, lekarstw, wizyt lekarskich czy też ponoszenia bieżących opłat. Ponadto opiekuje się 74 - letnią matką, która z uwagi na wiek i stan zdrowia wymaga jego opieki

Sąd ustalił, co następuje:

Powód M. J. G. urodził się (...) ze związku małżeńskiego J. G. (z domu K.) i R. G..

Na dzień orzeczenia rozwodu rodziców powoda tj. 27 czerwca 2019r.:

Sąd Okręgowy w Toruniu I Wydział Cywilny wyrokiem z dnia 27 czerwca 2019r. w sprawie I C 2346/18 z powództwa J. G. przeciwko R. G. rozwiązał związek małżeński stron bez orzekania o winie. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem M. J. G. powierzył obojgu rodzicom oraz ustalił, że miejsce zamieszkania dziecka będzie każdoczesne miejsce zamieszkania J. G. (obecnie K.). Sąd nałożył na obie strony obowiązek ponoszenia kosztów utrzymania małoletniego syna i udziałem pozwanego w tych kosztach zasądził od R. G. alimenty na rzecz M. G. w kwocie po 750zł miesięcznie płatne z góry do dnia 15 – tego każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności.

Sąd Okręgowy nie orzekł w przedmiocie wykonywania kontaktów pozwanego z dzieckiem.

Na dzień 27 czerwca 2019r. - ustalenia ostatnich alimentów tj. sprawy o rozwód rodziców powoda:

Matka powoda J. K. (wówczas G.) miała 47 lat i z zawodu była nauczycielką. Zatrudniona była w Szkole Podstawowej im. Kawalerów Orderu Uśmiechu w T. i netto otrzymywał wynagrodzenie 414,62zł. Dodatkowo pracowała na umowie zlecenia, jako konsultant telefoniczny, za która to prace otrzymywała kwoty 1200 – 1800zł miesięcznie. Na rozprawie w dniu 27 czerwca 2019r. matka powoda zeznała również, że wraz z pozwanym R. G. podzielili się wspólnym majątkiem i ona z tego tytułu uzyskała kwotę 275zł tysięcy, za którą kupiła mieszkanie dla siebie i syna. Koszt miesięczny utrzymania małoletniego M. G. podała w kwocie 1500zł. Małoletni nie uczęszczał na odpłatne zajęcia.

Pozwany R. G., miał lat 47. Mieszkał w B. i zawodu był nauczycielem. Zeznał, że posiada majątek, który przypadł mu z podziału wspólnego majątku małżeńskiego. W aktach sprawy o rozwód dołączono umowę o podział majątku, z której wynikało, że R. G. nabył środki pieniężne w kwocie 275.000zł. Pracował i z tytułu pracy otrzymywał 2000zł netto miesięcznie. Był właścicielem dwóch mieszkań, posiadał udział w kamienicy, jednego nie wynajmował w drugim mieszkał. Przebywał na zwolnieniu lekarskim, był poszkodowanym w wypadku komunikacyjnym.

(dowód: akta I C 2346/18 dołączone do akt)

Na dzień dzisiejszy:

M. J. G. ma lat 19. Obecnie jest studentem pierwszego roku (...) M. K. w T. na kierunku logistyka. Okoliczności podane w pozwie i załącznikach podtrzymał i uczynił swoimi zeznaniami dodatkowo podał, że:

Powód z pozwanym od 2-3 lat nie ma kontaktu. Pozwany dotychczasowe alimenty płaci. Powód mieszka z matka w mieszkaniu, które jest własnością jego matki. Powód podał, że pozwany ma nieruchomości tj. kamienicę gdzie w jednym mieszkaniu mieszka jego babcia, w jednym mieszkaniu mieszka pozwany i w tejże kamienicy na ul. (...) są dwa puste mieszkania, które można wynająć. Pozwany jest też właścicielem działki przy tym budynku tj. ogród i to może być też działka wykorzystana na potrzeby usługowo handlowe. Pozwany jest tłumaczem języka niemieckiego i korzysta z tego doświadczenia. Pozwany nie ma innych osób na utrzymaniu a powód jest jego jedynym dzieckiem. Nie wykazywał do tej pory, że jest osobą chorą, niesprawną. Mama mi mówiła, że tata chodził niestety często po lekarzach, żeby mieć świadczenia socjalne. Powód wynajmuje lokal tj. jeden pokój w T. za kwotę 800zł miesięcznie. Powód biegle znam język niemiecki i też chciałbym pracować w tym kierunku. Wynajęcie mieszkania jest w tym momencie jego największym kosztem. Powód, ma stwierdzoną kamicę nerkową, więc potrzebuje też pewnej intymności. Dodatkowo opłaca media tj. Internet 45zł miesięcznie, telefon ok. 30zł miesięcznie abonament, bilet miesięczny. Powód ma specjalną dietę składającą się głownie ze świeżych warzyw i owoców, żeby wyeliminować szczawiany i cytryniany. Matka powoda J. K. zatrudniona jest, jako nauczyciel współ -organizujący w Zespole Szkolno – Przedszkolnym nr (...) w B. na czas nieokreślony w wymiarze 22/22 i za okres od 1 lutego 2022 do 30 kwietnia 2022 otrzymała netto (...).30 zł. Mama powoda pracuje również w nadgodzinach. Ponad kwotę alimentów pozwany nie wspiera syna.

(dowód: zeznania powoda M. G. k. 116v., umowa przedwstępna wynajmu lokalu k. 10, zaświadczenie o zatrudnieniu J. K. k. 11, 12,13, zestawienie wydatków bieżących k. 18)

Pozwany R. G. od dnia 30 czerwca 2022r. zarejestrowany jest w Powiatowym Urzędzie Pracy w B.. Za okres miesiąca lipca 2022r otrzymał zasiłek w wysokości 100% w kwocie 1186,73zł. Zasiłek został przyznany pozwanemu na okres 180 dni. W okresie od 1 maja 2022r. do 31 maja 2022r. zostało mu wypłacone świadczenie rehabilitacyjne w kwocie 2944,64 zł netto, a w okresie od 1 czerwca 2022r. do 29 czerwca 2022r. świadczenie rehabilitacyjne w kwocie 2754,76zł. decyzją z dnia 9 czerwca 2021r. (...) ds. Orzekania o Niepełnosprawności w B. wydał orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zaliczając R. G. na okres do 30 czerwca 2023r. do osób do stopnia niepełnosprawności – lekkiego.

(dowód: zaświadczenie z Powiatowego Urzędu Pracy w B. k. 58, kserokopia Starosty (...) k. 59, zaświadczenie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. k. 60, 61, kserokopia orzeczenia o stopniu niepełnosprawności k. 62)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

- zeznań powoda M. J. G. k. 116 – 116 v.

- dokumentów przedłożonych przez stronę powodową:

- odpisu aktu urodzenia,

- odpisu Wyroku Sądu Okręgowego k. 9,

- umowy wynajmu lokalu k. 10,

- odpisu zaświadczenia o wynagrodzeniu i zatrudnieniu J. K. k. 11, 12, 13

- zestawienia wydatków, odpisów paragonów fiskalnych faktur na koszty utrzymania k. 14 – 28,

- dokumentów przedłożonych przez stronę pozwaną:

- zaświadczenia z Powiatowego urzędu pracy k. 58,

- kserokopii decyzji Starosty (...) k. 59,

- zaświadczenia z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych k. 60, 61,

- kserokopii orzeczenia o stopniu niepełnosprawności k. 62,

- akt sprawy Sądu Okręgowego Toruniu I C 2346/18

Sąd zważył, co następuje:

Orzeczeniem Sądu Okręgowego w Toruniu Sąd był związany.

Dokumentom ich odpisom i kserokopią złożonymi przez strony Sąd dał wiarę. Strony nie kwestionowały ich prawdziwości a jedynie różniły się w ich ocenie na okoliczność wykazania zasadności zajętego stanowiska w sprawie.

Pozwany nie kwestionował okoliczności, że potrzeby powoda wzrosły. Podniósł jedynie, że on nie jest w stanie płacić dochodzonej kwoty. Akcentował brak porozumienia z powodem. W pismach procesowych pozwany zarzucał powodowi – synowi brak porozumienia z nim i niewłaściwe podejście do niego, jako ojca.

Zeznania powoda M. J. G. były szczerze i rzetelnie powód nakreślił swoje potrzeby materialne, sytuację osobistą, edukacyjną. Wyczuwało się żal powoda do pozwanego, ale element subiektywny nie przesłonił obiektywnych okoliczności które nakreślił powód. Powód kontynuuje naukę na studiach. Opłaca miesięcznie pokój za kwotę 800zł i pokrywa dodatkowe koszty za internet 45 zł, telefon, 30zł. Bieżące pozostałe koszty utrzymania to kwota 1500zł. miesięcznie. W ocenie sądu powód nie wyolbrzymiał swoich potrzeb. Powód nie krył, że nie ma kontaktu z ojcem. Szczerze nakreślił, jaka jest jego wiedza w przedmiocie posiadanego majątku przez ojca tj. pozwanego w tym możliwości zarobkowych pozwanego.

Obowiązek alimentacyjny polega na dostarczaniu środków utrzymania, a w razie potrzeby także środków wychowania. O zakresie obowiązku alimentacyjnego decydują w każdym razie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego (art. 135 krio.) oraz możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego.

W związku z tym, że pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego stałego kryterium odniesienia, ich rodzaj i rozmiar jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od splotu okoliczności natury społecznej i gospodarczej, w których osoba uprawniona się znajduje.

Natomiast zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokajane, wyznacza treść art. 96 kro., według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka. W myśl tej dyrektywy wyrażonej w uchwale SN z dnia 16.12.1987r. (III CZP 91/86) rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), a także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego).

Obowiązek alimentacyjny z chwilą uzyskania przez dziecko pełnoletności nie wygasa automatycznie.

Zgodnie z przepisem art. 138 krio w razie zmiany stosunków można żądać zmiany umowy bądź orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. A zatem gdy zmienią się usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentów oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego do ich łożenia można żądać podwyższenia alimentów. Dokonując pod tym kątem oceny okoliczności przedmiotowej sprawy uznać należy, że zaistniały podstawy do częściowego podwyższenia alimentów należnych od pozwanego na rzecz jego syna M. J. G.. Wysokość ostatnich alimentów należnych od pozwanego ustalona była przeszło trzy lata temu a więc w odmiennym stanie faktycznym i w innych realiach społecznych, w których funkcjonował wówczas małoletni powód. Nie trzeba specjalnych dowodów na okoliczność, że rozwój dziecka psycho – fizyczny generuje większe koszty utrzymania.

M. G. kontynuuje naukę, chłopiec chce zdobyć odpowiednie wykształcenie, rozwijać swoje zainteresowania, uzdolnienia. Kontynuacja nauki na studiach jest kontynuacją wysokiego poziomu wiedzy, jaką zdobył wcześniej i powód ma prawo to rozwijać. Powód obecnie nie jest dolny do samodzielnego utrzymania się. Powód nie krył, że w miarę możliwości będzie chciał uzyskać swój dochód, wykorzystać posiadaną znajomość języka niemieckiego. Powyższe wskazuje, że jest młodym, zdolnym, rozsądnym chłopcem, którego pozwany ma obowiązek wspierać. Pozwany jest ojcem powoda i niezależnie od wieku powoda cały czas łączą ich relację ojciec – syn. Swoimi niepowodzeniami w relacjach z synem nie może całkowicie obarczać dziecka jak to uczynił w pismach procesowych.

Została w ocenie Sądu spełniona została przesłanka - wzrost uzasadnionych kosztów powoda.

Postępowanie dowodowe wykazało, że pozwany w pełni nie wykorzystuje sowich możliwości zarobkowych.

Na dzień zasądzenia ostatnich alimentów był w stosunku zatrudnienia z kwotą 2000zł. Na czas wydania wyroku przebywał na zwolnieniu lekarskim. Przyznał wówczas, że był właścicielem dwóch mieszkań, które stoją puste i że trzeba je wyremontować i na ten cel przeznaczył część środków. Postępowanie wykazało, że cały czas posiada pozwany majątek w postaci nieruchomości, który w odpowiedni sposób nie wykorzystuje. Pozwany ma obowiązek wobec syna, więc powinien podjąć takie działania, aby wykorzystać posiadane środki na utrzymanie syna. Orzeczenie o lekkiej niepełnosprawności nie przeszkadza mu w działaniach mających na celu, aby korzystać z posiadanych nieruchomości tym bardziej, że już kilka lat temu mówił, że w tym kierunku należy podjąć stosowne działania. Pozwany nie ma przeciwskazań do pracy. W orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności ma napisane, że rynek pracy jest dla niego otwarty.

Pozwany tak naprawdę bardzo ogólnikowo nakreślił swoje możliwości zarobkowe. Pozwany akcentował jedynie złe relacje z synem i wsparcie jakie udziela swojej matce. Nie podał konkretnych kwot, ile i na jakich zasadach opłaca koszty nieruchomości, koszty ogrzewania utrzymania itp. podał, jedynie, że ponosi je a jeżeli tak to w ocenie sądu na pewno ma na to źródło dochodu. Pozwany biegle włada obcym językiem - językiem niemieckim i trudno dać mu wiarę ze bezskutecznie poszukuje zajęcia. Powód podniósł, że z tej wiedzy pozwany korzystał. Powód wynajmuje tylko pokój za kwotę 800zł miesięcznie a pozwany ma do dyspozycji mieszkania. Oczywistym jest, że T. to znaczenie większe miasto i rozwinięte pod każdym względem ekonomicznym gospodarczym, ale nie trzeba specjalnego postępowania żeby wykazać, że część nieruchomości pozwanego mogłaby „zapracować” na jego dochód. (...) na studiach poza dotychczasowym miejscem zamieszkania generuje znaczne koszty utrzymania co powód również wykazał. Pozwany nie ma obowiązku w całości pokrywać kosztów standardu życia powoda ale tak jak matka powoda, która czyni starania m.in. pracując dodatkowo ma pozwany obowiązek wspierania syna w większym zakresie.

Dokonując pod tym kątem oceny okoliczności przedmiotowej sprawy Sąd uznał, że zaistniały podstawy do podwyższenia alimentów należnych od pozwanego na rzecz powoda.

W ocenie Sądu - pozwany faktycznie ma możliwości zarobkowe, aby łożyć na syna na dzień dzisiejszy alimenty większe kwoty o 550 zł. miesięcznie.

Mając powyższe na uwadze Sąd na mocy cytowanych przepisów orzekł jak w pkt 1 wyroku oraz a contrario w pkt 2.

O pkt 3 orzekł na mocy art. 98 kpc i 108 §1 kpc.

Wyrokowi w punkcie 4 Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności - po myśli art. 333 §1 pkt.1 kpc.