Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 9 listopada 2023r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Grzegorz Olejarczyk

Protokolant: st. sekr. sądowy Iwona Batko

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2023r. w K. sprawy

z powództwa małoletniej M. T.

reprezentowanej przez K. H.

przeciwko S. T.

o zmianę orzeczeń w zakresie alimentów

Podwyższa alimenty od pozwanego S. T. na rzecz małoletniej M. T. do kwoty po 1200 (jeden tysiąc dwieście złotych) miesięcznie, płatne przy zachowaniu dotychczasowych warunków i terminów płatności z ustawowymi odsetkami w wypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat poczynając od 16 grudnia 2022r. w miejsce dotychczasowych alimentów ustalonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 16.11.2016r w sprawie VI RC 784/16 w kwocie 700 zł miesięcznie.

Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

Koszty procesu wzajemnie znosi.

Zasądza od pozwanego S. T. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 420 (czterysta dwadzieścia) zł w tym 20 zł opłaty kancelaryjnej tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności .

Sędzia Grzegorz Olejarczyk

UZASADNIENIE

K. H. działając w imieniu małoletniej powódki M. T. wniosła o podwyższenie alimentów od pozwanego S. T. na rzecz córki z kwoty 700 zł miesięcznie na kwotę 1400 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu podała, że w czasie ostatniej sprawy w zakresie alimentów małoletnia córka miała 9 lat i alimenty ustalono na poziomie 700 zł miesięcznie. Obecnie małoletnia powódka ma 16 lat i rozpoczęła naukę w liceum plastycznym w O.. Matka ponosi koszty związane z nauką córki poza miejscem stałego zamieszkania, które określiła na kwotę ok. 1250 zł miesięcznie. Ponadto małoletnia w 2020r. rozpoczęła leczenie ortodontyczne, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Podniosła, że możliwości zarobkowe pozwanego pozwalają mu na łożenie wyższych alimentów. Pozwany pobiera emeryturę ze straży granicznej oraz dodatkowo prowadzi działalność gospodarczą jako ratownik medyczny, ponadto jest właścicielem domu w miejscowości R., posiada samochody osobowe, motocykl. Podała jednocześnie, że z własnego dochodu w wysokości najniższej krajowej nie jest w stanie zabezpieczyć usprawiedliwionych potrzeb córki, często korzysta z pomocy najbliższej rodziny (k. 3-11).

S. T. w odpowiedzi na pozew domagał się oddalenia powództwa w całości.

W uzasadnieniu podał, że regularnie wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego na rzecz córki w kwocie po 700 zł miesięcznie. Ponadto pomaga finansowo starszemu synowi O. przekazując mu także 700 zł miesięcznie. Pozwany dokłada się także do dodatkowych wydatków na rzecz córki min. opłacił założenie aparatu ortodontycznego w kwocie 1800 zł, prezenty w czasie świąt czy z okazji urodzin. Swoje dochody określił na kwotę ok. 15.000 zł miesięcznie. Podniósł, że ma spłaca liczne zobowiązania min. kredyt na zakup domu, przebudowę, wyposażenie, co stanowi znaczne obciążenie jego budżetu. Ponadto obecnie pozostaje w nowym związku małżeńskim i wychowuje małoletnią córkę K., która jest w wieku przedszkolnym (k. 78-80).

Pismem z dnia 16 października 2023r. K. H. rozszerzyła powództwo i wniosła o podwyższenie alimentów na rzecz córki do kwoty 1650 zł miesięcznie. Podniosła, że małoletnia córka będzie wymagała specjalistycznego wsparcia psychoterapeutycznego. Obecnie córka korzysta z wizyt u specjalisty dwa razy w miesiącu, których koszt wynosi między 150-200 zł jednorazowo (k. 262-263).

S. T. w odpowiedzi na rozszerzenie powództwa uznał powództwo do kwoty 800 zł miesięcznie, a w pozostałym zakresie domagał się oddalenia powództwa. Podniósł, że małoletnia korzysta ze wsparcia psychoterapeutycznego w ramach świadczeń z NFZ, zatem dodatkowe sesje terapeutyczne prywatne są nieuzasadnione (k. 275-276).

Ostatecznie na rozprawie w dniu 9 listopada 2023r. uznał powództwo do kwoty 900 zł alimentów miesięcznie (k. 292).

Sąd ustalił, co następuje:

Wyrokiem z dnia 16 listopada 2016r. Sąd Okręgowy w Olsztynie rozwiązał przez rozwód małżeństwo K. T. (1) (obecnie H.) i S. T., wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dziećmi: O. i M. T. powierzył obojgu rodzicom, ustalając miejsce zamieszkania dzieci przy matce, na zgodny wniosek stron nie ustalił kontaktów ojca z dziećmi oraz zobowiązał K. T. (2) do łożenia alimentów na rzecz małoletnich: O. i M. w kwocie po 700 zł miesięcznie.

Obecnie K. H. wspólnie ze swoją matką zamieszkuje w K.. Jest zatrudniona u swojej siostry, gdzie zarabia minimalne wynagrodzenie krajowe. Dodatkowo prowadzi zajęcia taneczne dla kobiet i z tego tytułu osiąga wynagrodzenie w wysokości ok. 1000 zł miesięcznie. Spłaca kredyt zaciągnięty na zakup mieszkania, którego rata wynosi ok. 1000 zł miesięcznie. Koszt jej utrzymania matka określiła początkowo na kwotę ok. 1400 zł miesięcznie, lecz ze względu na konieczność uczestnictwa małoletniej w terapii psychologicznej koszty te zwiększyły się.

Natomiast K. T. (2) wspólnie z drugą żoną i małoletnią córką zamieszkuje na terenie gminy W.. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie ratownictwa medycznego, która przynosi mu dochód w wysokości ok. 13.000-14.500 zł miesięcznie oraz dodatkowo pobiera emeryturę mundurową w wysokości ok. 5500 zł miesięcznie. Jego żona pracuje jako funkcjonariusz w zakładzie karnym gdzie zarabia ok. 4400 zł miesięcznie oraz dodatkowo także prowadzi działalność w zakresie ratownictwa medycznego. Wspólnie z żoną spłaca liczne zobowiązania min. kredyt na zakup i wyposażenie domu. Na rzecz małoletniej powódki regularnie łoży kwotę 700 zł alimentów miesięcznie. Dodatkowo wspomaga finansowo starszego syna O., któremu dobrowolnie przelewa także 700 zł miesięcznie.

Małoletnia M. T. obecnie ma 17 lat, jest uczennicą liceum plastycznego w O.. W dni nauki szkolnej zamieszkuje w internacie, weekendy spędza u matki. Korzysta z pomocy psychoterapeutycznej w ramach usług z NFZ oraz dodatkowo odbywa sesje terapeutyczne prywatnie, których koszt wynosi ok. 150-200 zł jednorazowo.

Powyższy stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił, w oparciu o zeznania stron (k.155-156,k. 201v-203, k.214v-216, k. 273v-274, k. 292) zeznania świadka M. M. (2) (k. 154v-155) oraz dokumenty złożone przez strony znajdujące się w aktach sprawy (k. 13-64, k. 81-113, k. 163-202, k. 228, k. 250-259, k. 264-272, k. 277-289).

Sąd zważył, co następuje:

Dokonując ustalenia stanu faktycznego w sprawie, Sąd dał wiarę zeznaniom stron i zeznaniom powołanego świadka oraz uznał za wiarygodne wszystkie zebrane w toku postępowania dokumenty albowiem nie budziły one żadnych wątpliwości. Ponadto strony nie kwestionowały ich prawdziwości i wiarygodności.

Na podstawie art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Jednocześnie ustalając wysokość obowiązku alimentacyjnego Sąd bierze pod uwagę nie tylko usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, ale także ustala na jakiej stopie życiowej żyją uprawnieni i zobowiązany do alimentacji (art. 135§1 kro).

W sytuacji gdy rodzic, który nie wykonuje bieżącej pieczy nad dzieckiem jest wówczas zobowiązany finansowo do łożenia na jego rzecz celem zapewnienia utrzymania.

Bezsporne jest, że małoletnia powódka nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie i nie posiada majątku, wobec tego oboje rodzice obowiązani są do przyczyniania się do łożenia na jej utrzymanie.

Orzekając w niniejszej sprawie, na podstawie całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego, Sąd doszedł do przekonania, że powództwo o podwyższenie alimentów zasługiwało jedynie na częściowe uwzględnienie tj. na zmianę wysokości do kwoty po 1200 miesięcznie na rzecz małoletniej powódki.

Niewątpliwie od czasu orzekania w zakresie alimentów w 2016r. potrzeby małoletniej powódki zmieniły się, co determinuje Sąd do ponownej weryfikacji wysokości należnych alimentów. Małoletnia powódka obecnie jest nastolatką, kontynuuje naukę w liceum plastycznym poza miejscem zamieszkania, zatem zabezpieczenie jej podstawowych potrzeb stanowi znaczne koszty.

Wskazać należy, że to głównie na matce małoletniej spoczywa ciężar utrzymania córki, gdyż to ona pełni rolę rodzica pierwszoplanowego. Ojciec w bardzo ograniczonym zakresie uczestniczy w wychowaniu córki.

Matka małoletniej podniosła, że odkąd córka zaczęła kontynuować naukę w szkole średniej w O., koszty jej utrzymania bardzo wzrosły. Zaszła konieczność opłacania internatu dla córki oraz dokonywania zakupów wyposażenia szkolnego w kierunku plastycznym. Ponadto małoletnia wymaga wsparcia zdrowia psychicznego, korzysta z terapii w ramach funduszu zdrowia oraz prywatnie (ok. 150-200 zł za sesję). Obecnie matka z własnego dochodu nie jest w stanie zaspokoić wszelkich usprawiedliwionych potrzeb córki.

Sąd uznał, że pozwany powinien obecnie łożyć na rzecz córki alimenty w zwiększonej wysokości, adekwatnie do jej aktualnych potrzeb. Sąd ocenił, że sytuacja majątkowa pozwanego pozwala mu na płacenie alimentów na rzecz córki w wysokości 1200 zł miesięcznie. Pozwany prowadzi działalność gospodarczą w zakresie ratownictwa medycznego i dodatkowo pobiera emeryturę mundurową. Podał, że razem z żoną dysponuje dochodem w wysokości ok. 30.000 zł miesięcznie (zeznania k. 215). Ustalając wysokość należnych alimentów, Sąd wziął pod uwagę także wysokość stałych zobowiązań pozwanego oraz fakt, że pozwany ma na utrzymaniu jeszcze jedną małoletnią córkę i dobrowolnie łoży na utrzymanie starszego syna O., który studiuje w G..

Powództwo o podwyższenie alimentów w pozostałej części Sąd oddalił albowiem ustalił, że żądana przez matkę małoletniej kwota 1650 zł alimentów na rzecz małoletniej córki jest nadmiernie wygórowana.

Zdaniem Sądu, alimenty w wysokości 1200 zł miesięcznie niewątpliwie wystarczą matce na pokrycie kosztów wychowania córki i są adekwatne do sytuacji majątkowej pozwanego. Pozwany dostrzega potrzebę swojego zwiększonego udziału w zabezpieczeniu potrzeb córki, dotychczas regularnie wywiązywał się z obowiązku alimentacyjnego, uznał powództwo do kwoty 900 zł alimentów miesięcznie. Zauważyć przy tym należy, że pozwany dodatkowo zobowiązał się do pokrycia połowy wydatków związanych z terapią psychologiczną córki i dobrowolnie wspiera finansowo także starszego syna O. studiującego w G., co znacząco odciąża finansowo matkę.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, podstawie art. 138 kro orzeczono jak w pkt. I i II wyroku.

Na podstawie art. 100 kpc koszty procesu wzajemnie zniesiono (pkt. III wyroku).

Na podstawie art.113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tj. Dz. U. z 2023r. poz. 1144) Sąd zasądził od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 420 zł tytułem opłaty sądowej i 20 zł za wydanie tytułu wykonawczego (pkt. IV wyroku).

Na podstawie art. 333§1 pkt. 1 kpc wyrokowi w pkt. I nadano rygor natychmiastowej wykonalności (pkt. V wyroku).

sędzia Grzegorz Olejarczyk