Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 maja 2023 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący sędzia Piotr Kawecki

Protokolant p.o. sekr. sąd. Nicola K.

po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2023r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego M. O. (1) działającego przez matkę N. P.

przeciwko K. O.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego K. O. alimenty na rzecz małoletniego M. O. (1) w kwocie 1.200 zł (tysiąc dwieście złotych) miesięcznie poczynając od dnia 5.01.2022r., płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca, do rąk matki małoletniego N. P., z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat,

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

III.  kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa – Sąd Rejonowy (...),

IV.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności,

V.  nie obciąża pozwanego K. O. obowiązkiem zwrotu części kosztów procesu na rzecz małoletniego powoda M. O. (1),

VI.  uchyla postanowienie z dnia 11.01.2022r. o zabezpieczeniu powództwa.

Sygn. akt III RC 3/22

UZASADNIENIE

W dniu 05 stycznia 2022r. N. P., działająca w imieniu i na rzecz małoletniego powoda M. O. (1) wniosła pozew o zasądzenie alimentów od ojca dziecka – K. O. w kwocie po 2.500 zł miesięcznie na rzecz małoletniego M.. Równocześnie domagała się ona udzielenia zabezpieczenia świadczenia alimentacyjnego na czas trwającego postępowania poprzez zobowiązanie pozwanego do uiszczania na rzecz małoletniego powoda kwoty w wysokości 2.500 zł miesięcznie, do dnia 10-tego każdego miesiąca do rąk powódki wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu podano, że małoletni powód M. O. (1) pochodzi z nieformalnego związku (...) z pozwanym K. O..

Pozwany uznał ojcostwo dziecka, a matka małoletniego potwierdziła fakt biologicznego ojcostwa pozwanego.

Matka małoletniego i pozwany pozostawali w nieformalnym związku partnerskim. Strony zamieszkiwały razem, jednak z uwagi na przemoc fizyczną i psychiczną stosowaną przez pozwanego wobec matki małoletniego, N. P. wyprowadziła się z wynajmowanego wspólnie z pozwanym mieszkania i wróciła do swojego domu rodzinnego, w którym zamieszkała wraz z babcią małoletniego powoda i jej partnerem.

Dotychczas strony prowadziły wspólne gospodarstwo domowe, pokrywając koszty utrzymania małoletniego powoda głównie z wynagrodzenia pozwanego.

N. P. wskazała, że na aktualne miesięczne koszty utrzymania małoletniego składają się:

- czynsz – 144 zł,

- prąd – ok. 33 zł,

- gaz – ok. 12 zł,

- wyżywienie – 771 zł,

- lekarstwa/opieka medyczna – ok. 100 zł,

- środki higieniczne – 647 zł,

- odzież – 200 zł,

- zabawki, pościel, pieluszki muślinowe – 100 zł.

Wskazano, że N. P. w 2022r. chce wrócić do pracy, co będzie wiązało się z opłaceniem żłobka dla małoletniego powoda. Matka małoletniego złożyła wniosek o przyjęcie małoletniego do żłobka miejskiego, którego koszt to kwota 426,80 zł miesięcznie, jak również do żłobka prywatnego, w którym opłata wynosi 1320 zł miesięcznie. Matka małoletniego wskazała, że zamierza kupić fotelik samochodowy, którego koszt to ok. 2000 zł.

N. P. wskazała, że na koszty jej własnego utrzymania składają się wydatki na:

- mieszkanie – ok. 200 zł,

- wyżywienie – ok. 400 zł,

- odzież – ok. 200 zł,

- środki czystości i kosmetyki – ok. 100 zł,

- rata kredytu hipotecznego na zakup mieszkania pomniejszona o czynsz najmu uzyskiwany przez nią od wynajmującego mieszkanie – 159,44 zł,

- rata kredytu konsolidacyjnego – 936,23 zł,

- rata kredytu gotówkowego - - 400,85 zł,

- rata pożyczki – 151,80 zł,

- rata pożyczki na zakup mieszkania 300 zł,

- pakiet opieki zdrowotnej – 287,60 zł.

N. P. wskazała, że jest zatrudniona w (...) Sp. z o.o., jednak obecnie przebywa na urlopie macierzyńskim i w związku z tym otrzymuje średnie miesięczne wynagrodzenie w wysokości 3168,65 zł.

Ponadto wskazano, że K. O. pracuje w firmie (...). (...) (...) i w 2021r. uzyskiwał średnie miesięczne wynagrodzenie w wysokości 16 300 zł. Zdaniem N. P. pozwany otrzymał w ostatnim czasie awans i będzie otrzymywał jeszcze wyższe wynagrodzenie, a ponadto ma możliwość podjęcia pracy dla innej firmy, w której mógłby otrzymywać wynagrodzenie w kwocie ok. 9.000 – 11.000 euro miesięcznie.

Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2022r. Sąd Rejonowy (...) zobowiązał pozwanego K. O. do płacenia na rzecz małoletniego powoda M. O. (1) po 1.100 zł miesięcznie tytułem alimentów, płatnych z góry do rąk matki małoletniego powoda – N. P. do dnia 10-tego każdego miesiąca z góry wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek rat, poczynając od dnia 5 stycznia 2021r. – tymczasowo do chwili prawomocnego zakończenia niniejszej sprawy, tytułem udzielenia zabezpieczenia powództwa (k. 57).

W odpowiedzi na pozew K. O. uznał powództwo małoletniego powoda M. O. (1) do kwoty po 500 zł miesięcznie, płatnej do dnia 10-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, na wskazany przez matkę małoletniego rachunek bankowy oraz wnioskował o oddalenie powództwa w pozostałej części.

W uzasadnieniu pozwany wskazał m.in., iż wysokość alimentów jakiej żąda powódka w pozwie jest wygórowana i nieadekwatna do aktualnych możliwości zarobkowych pozwanego. W chwili obecnej K. O. oczekuje za zabieg operacyjny, powiem stwierdzona została u niego (...). Koszt operacji to kwota ok. 5.000 zł i musi ją pokryć pozwany. Termin zabiegu został wyznaczony na dzień 23 lutego 2022r. w (...) Centrum (...) w T..

Pozwany wskazał, że obecnie jest zatrudniony w firmie (...) (...) i osiąga z tego tytułu wygrodzenie w wysokości ok. 9.000 zł miesięcznie. W dniu 11 stycznia 2022r. kontrakt pozwanego z w/w pracodawcą zakończył się. Z uwagi na swój obecny stan zdrowia pozwany jest w stanie określić kiedy będzie mógł wrócić do pracy.

Wskazano, iż nie jest prawdą, że sytuacja finansowa pozwanego miałaby znacznie się polepszyć w najbliższym czasie. Obecnie pozwany nie wie kiedy będzie mógł wrócić z powrotem do pracy. Nie ma też podpisanego żadnego nowego kontraktu (k. 83-123).

W dniu 14 września 2022r. pozwany złożył pismo procesowe z wnioskiem o zmianę postanowienia z dnia 11 stycznia 2022r. poprzez ustalenie, iż na czas trwania postępowania pozwany K. O. będzie zobowiązany do płacenia na rzecz małoletniego K. O. po 400 zł miesięcznie tytułem alimentów płatnych z góry do rąk matki małoletniego powoda – N. P., do dnia 10-tego każdego miesiąca z góry wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia złożenia niniejszego wniosku.

Pozwany wskazał, iż od dnia wydania przez Sąd postanowienia sytuacja procesowa zmieniła się. Pozwany przyznał, że zatrudniony jest w trybie kontraktowym jako (...); wskazał że z poprzedniego kontraktu wrócił 13.07.2022r, na kolejny zaś kontrakt miał wyjechać pod koniec września 2022r., niestety decyzją pracodawcy i ze względu na swój stan zdrowia ma zostać zatrudniony dopiero od dnia 9.11.2022r. i to tylko do dnia 15.12.2022r. W związku z powyższym pozwany wskazał, że stara się znaleźć inny (...), innego pracodawcę.

K. O. wskazał, że w lutym przeszedł zabieg operacyjny (...), który wykonał w prywatnym gabinecie lekarskim, a na przeprowadzenie którego musiał zaciągnąć dług u matki i brata, który do tej chwili spłaca.

Pozwany wskazał, że w chwili obecnej pozostaje bez zatrudnienia, poszukuje nowej pracy i nie jest w stanie płacić w ramach zabezpieczenia alimentów w kwocie dotychczas orzeczonej przez Sąd, a zatem – w związku ze zmianą okoliczności – zasadną jest zmiana zabezpieczenia roszczenia małoletniego powoda poprzez obniżenie kwoty przyznanych małoletniemu powodowi alimentów (k. 234-236).

Postanowieniem z dnia 16 września 2022r. Sąd Rejonowy (...) oddalił wniosek K. O. o udzielenie zabezpieczenia (k. 260).

W dniu 28 października 2022r. pozwany wniósł zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego (...) z dnia 16 września 2022r. w przedmiocie oddalenia wniosku zmianę o zabezpieczenie (k. 282-254).

Strona powodowa wniosła o oddalenie w całości zażalenie pozwanego. (k. 102-104)

Postanowieniem z dnia 2 stycznia 2023r. Sąd Rejonowy (...) w sprawie (...) oddalił zażalenie pozwanego K. O. na postanowienie sądu Rejonowego (...) z dnia 16 września 2022r. wydane w sprawie (...)(k. 294).

Na rozprawie w dniu 19 maja 2023r. strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletni M. O. (1) ur. (...) jest synem pochodzącym z nieformalnego związku (...).

/dowód: odpis zupełny aktu urodzenia – k. 14/

Małoletni M. O. (1) ma obecnie 2 lata. Mieszka wraz z matką N. P., babcią V. P. oraz partnerem babci A. P. w mieszkaniu stanowiącym własność matki V. P..

Obecnie małoletni powód uczęszcza do żłobka. Opłata za czesne po dofinansowaniu wynosi 450 zł miesięcznie. Dodatkowo matka małoletniego ponosi koszt zakupu ręczników papierowych i chusteczek w kwocie ok. 40-50 zł miesięcznie.

Małoletni raz w tygodniu chodzi z matką na salę zabaw oraz na specjalne zajęcia zorganizowane. Koszt wyjścia do S. zabaw wynosi 45 zł tygodniowo, zaś zajęcia z rytmiki to koszt ok. 50 zł tygodniowo.

Małoletni M. jest zdrowym dzieckiem. Regularnie przyjmuje witaminy, na które jego matka wydaje ok. 110-120 zł miesięcznie.

Ponadto N. P. wydaje ok. 200 zł miesięcznie na odzież dla syna oraz 150 zł miesięcznie na obuwie. Na zakup jedzenia dla małoletniego powoda N. P. wydaje ok. 350-400 zł miesięcznie na mleko oraz ok. 400 zł miesięcznie na owoce i przekąski. Koszt zakupu środków czystości to ok. 70 zł miesięcznie, a kosmetyków ok. 80-90 zł miesięcznie.

N. P. opłaca w pracy ubezpieczenie zdrowotne dla małoletniego syna w kwocie 70 zł miesięcznie oraz dla siebie w kwocie 1 zł. Małoletni powód korzysta z wizyty u specjalistów w ramach prywatnej opieki. N. P. nie umawia syna na wizyty w ramach NFZ. Małoletni miał wizytę u okulisty, której koszt wyniósł 260 zł.

N. P. otrzymuje świadczenie 500 + na rzecz małoletniego syna.

N. P. ma obecnie (...)lata. Prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z synem oraz matką i jej partnerem, z którymi zamieszkuje. Mieszkanie stanowi własność V. P., ma 63m ², składa się z trzech pokoi. N. P. mieszka wraz z matką i jej partnerem od grudnia 2021r.

Na koszty utrzymania mieszkania składają się: czynsz do spółdzielni ok. 800 zł miesięcznie, opłata za gaz ok. 60 zł co dwa miesiące, opłata za prąd ok. 200-300 zł za 2 miesiące oraz dopłata za wodę ok. 300 zł. Opłaty związane z utrzymaniem mieszkania ponosi matka N. P. oraz jej partner A. P.. Matka małoletniego w ramach partycypacji w kosztach utrzymania mieszkania dokonuje zakupów za kwotę ok. 500 zł miesięcznie.

N. P. w 2019r. zakupiła mieszkanie za kwotę 216.000 zł. Na zakup lokalu zaciągnęła kredyt hipoteczny w wysokości ok. 190.000 zł. Obecnie rata kredytu wynosi 1550 zł miesięcznie. Dodatkowo N. P. spłaca raty kredytu konsolidacyjnego, zaciągniętego na cele konsumpcyjne, do spłaty pozostało jej ok. 46 tysięcy złotych, rata tego kredytu wynosi 1050 zł miesięcznie. W mieszkaniu zamieszkuje brat N. P., który ponosi wszystkie koszty związane z jego utrzymaniem. Dodatkowo opłaca raty kredytu hipotecznego.

Matka małoletniego nie ma własnego samochodu. Korzysta z samochodu, który jest własnością jej matki.

N. P. od 1 października 2022r. do 31 grudnia 2023r. jest zatrudniona na stanowisku specjalisty ds. sprzedaży z wynagrodzeniem 3700 zł – 3800 zł netto miesięcznie. Nie otrzymuje premii, trzynastej pensji oraz dodatkowych kwot tytułem wczasów pod gruszą.

Matka małoletniego spłaca raty zaciągnięte na zakup laptopa w kwocie ok. 400 zł miesięcznie. Kredyt został zaciągnięty jeszcze w momencie związku z K. O., jednak raty zobowiązania spłaca wyłącznie N. P.. Laptop jest użytkowany przez pozwanego.

/dowód: potwierdzenia operacji bankowych – k. 15-22, 32-33, 46, 50-53 179-183, 211-222, 224, 316-323,

potwierdzenie zamówienia – k. 23-24, 31,

wniosek o przyjęcie dziecka do żłobka miejskiego – k. 25

zaświadczenie – k. 26

karta zgłoszeniowa dziecka do żłobka – k. 27

wysokość opłat – k. 28

paragony, faktury – k. 29-30, 47-48, 172-178, 311-314,

wydruki – k. 34, 54-55, 189-198, 210, 226, 315, 364-373,

umowa o kredyt ratalny – k. 35-37,

umowa – k. 38-44,

oświadczenie – k. 49,

zaświadczenie – k. 150, 225, 363,

zeznania świadka V. P. – k. 200v-202,

zeznania świadka A. P. – k. 202-202v,

harmonogram spłaty pożyczki – k. 223,

zeznania N. P. – k. 324-325v/

K. O. ma obecnie 37 lat. Pozwany pracuje jako (...) (...). Nie ma stałego zatrudnienia. W ostatnim roku pracował ok. 8 miesięcy, zarobił wówczas ok. 150.000 zł. Kontrakty na których pracuje są w cyklach około 6 tygodniowych.

Pozwany nie ma innych źródeł dochodu.

M. O. (2) wynajmuje mieszkanie w T. o łącznej powierzchni ok. 73m2. Mieszkanie składa się z salonu aneksem kuchennym, przedpokoju, dwóch pokoi, łazienki z wc, pralni i balkonu. Do mieszkania przypisane jest również miejsce parkingowe wraz z komórką lokatorską. Opłaty związane z wynajmem mieszkania wynoszą ok. 3.000 zł miesięcznie.

Pozwany nie jest właścicielem żadnej nieruchomości.

M. O. (2) użytkuje samochód w leasingu. Umowa została zawarta na kolegę pozwanego. Koszt raty leasingu wynosi 2.000 zł miesięcznie.

Pozwany wydaje ok. 300 zł miesięcznie na środki czystości, 150 zł miesięcznie na odzież, 200 zł miesięcznie na abonament telefoniczny dla siebie i małoletnich córek.

M. O. (2) leczy się w ramach (...).

Pozwany ma liczne zadłużenia wobec banku (...), (...) Agricole, A. Bank oraz (...) SA – pochodzą one z okresu prowadzonej przez niego działalności gospodarczej polegającej na wynajmie samochodów. Łączna wysokość zadłużenia pozwanego z tego okresu wynosi ok. 500.000 zł

Pozwany oprócz małoletniego powoda M. ma na utrzymaniu również dwie małoletnie córki z poprzedniego związku małżeńskiego z I. O., które mają obecnie (...) i (...) lat. K. O. płaci alimenty na rzecz małoletnich w kwocie po 750 zł na każdą z córek, tj. w łącznej kwocie 1.500 zł miesięcznie. Należności uiszcza regularnie. Alimenty zostały ustalone w 2017r. W razie potrzeby łoży również dodatkowe kwoty na rzecz córek, jest to kwota ok. 1.800 zł w skali półrocza na obie córki.

M. O. (2) nie uiszcza regularnie kwoty alimentów zasądzonych na rzecz małoletniego powoda tytułem zabezpieczenia roszczenia alimentacyjnego. Posiada zadłużenie alimentacyjne w kwocie ok. 8.000 zł. Ponadto pozwany sporadycznie przeznacza dodatkowe kwoty na zakup potrzebnych rzeczy dla syna. K. O. kupił małoletniemu rower trzykołowy. Dodatkowo zapewnia synowi środki higieniczne, pieluchy, chusteczki, przekąski. Pozwany kupił też dla małoletniego syna fotelik samochody za kwotę 1.500 zł.

/dowód: paragony, faktury – k. 89, 103-117, 339,

wydruki – k. 90-91, 101-102, 330-338, 340-341, 344-345, 355-360,

dokumentacja medyczna – k. 92-93,

kontrakt – k. 94,

umowa najmu mieszkania – k. 95-100,

potwierdzenia operacji bankowych – k. 118-123, 241-246, 342-343, 346-354,

zeznania świadka I. O. – k. 199v-200,

zeznania K. O. – k. 325v-326v/

Przed Sądem Rejonowym (...) w sprawie I. N. 26/22 toczyło się postępowanie z wniosku N. P. o ograniczenie władzy rodzicielskiej K. O. nad małoletnim M. O. oraz ustalenie kontaktów ojca z małoletnim synem.

W trakcie postępowania strony zawarły ugodę na mocy której ustalono, iż miejscem pobytu małoletniego M. O. (1) będzie każdorazowo miejsce zamieszkania jego matki. Zgodnie z treścią ugody K. O. będzie realizował swoje kontakty z małoletnim synem w następujący sposób:

a)  w każdy poniedziałek i czwartek od godz. 15.00 do godz. 17.30

b)  w każdą II i IV sobotę miesiąca od godz. 10.00 do 13.00

c)  w Drugi Dzień Świąt Bożego Narodzenia od godz. 15.00 do 18.00

d)  w Drugi Dzień Ś. Wielkanocnych od godz. 15.00 do 18.00

bez obecności matki małoletniego z możliwością zabrania dziecka do swojego miejsca zamieszkania, z tym ustaleniem, że o godzinie oznaczonej jako początek spotkania uczestnik postępowania będzie odbierał dziecko z miejsca zamieszkania jego matki i odprowadzał w to samo miejsce po zakończonym spotkaniu.

Strony zgodnie ustaliły, że w wypadku, gdy K. O. z powodu wyjazdu związanego z wykonywaniem przez niego pracy nie będzie mógł zrealizować bezpośrednich kontaktów z synem w sposób opisany powyżej, będzie on uprawniony do tego, aby w każdą sobotę albo niedzielę o godzinie, którą wskaże N. P. najpóźniej w piątek poprzedzający te dni nawiązał połączenie za pomocą komunikatora WhatsApp z użyciem kamery na numer wnioskodawczyni w celu kontaktu z synem, przy czym czas trwania kontaktu uzależniony będzie od aktualnych potrzeb i możliwości dziecka w tym zakresie, a matka małoletniego zobowiązała się do umożliwienia małoletniemu kontaktu z ojcem w tej formie.

/dowód: protokół rozprawy wraz z załącznikiem z dnia 3.03.2023r. w spawie I. N. 26/22 SR (...)– k. 375-377/

S ą d z w a ż y ł c o n a s t ę p u j e

Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, zeznania świadków I. O., V. P. oraz A. P., zeznań matki małoletniego powoda N. P. oraz pozwanego K. O..

Sąd przyjął za wiarygodne dowody w postaci dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, albowiem nie było podstaw do ich podważenia. Żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności.

Zgodnie z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte w pozwie, pismach procesowych złożonych w sprawie, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły, w odpowiednim zakresie, potwierdzenie w pozostałym materialne procesowym.

Sąd dał wiarę zeznaniom zeznania świadków I. O., V. P. oraz A. P. albowiem były jasne, spójne i logiczne, znalazły potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym materiale dowodowym.

W sprawie ustalono, że pozwany jest ojcem małoletniego M. O. (1), jego ustawowym obowiązkiem jest zatem współuczestniczenie w kosztach utrzymania syna, jeżeli te nie jest on w stanie utrzymać się samodzielnie.

Przepis art. 128 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

W myśl art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

W treści art. 135 kro uregulowano, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Zgodnie z w/w przepisami kwota alimentów należnych dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a nie posiada majątku przynoszącego dochód, zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości każdego z jego rodziców, albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa w odpowiednich częściach na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnych możliwości finansowych.

Oznacza to, że pozwany powinien ponosić odpowiednią część wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem małoletniego syna w postaci: zakupu wyżywienia, ubioru, wydatków dotyczących stanu zdrowia, części opłat eksploatacyjnych za mieszkanie w którym przebywa (zużycie prądu, gazu, wody, ogrzewanie, wywóz nieczystości), oraz innych wydatków niezbędnych do jego prawidłowego rozwoju i wychowania.

W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, analiza zgromadzonego materiału procesowego wskazuje, że powództwo matki małoletniego powoda zasługiwało na częściowe uwzględnienie. Biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, Sąd zasądził od pozwanego alimenty w kwocie po 1.200 zł na rzecz małoletniego powoda, poczynając od dnia 5 stycznia 2022r. – czyli od daty wniesienia pozwu.

Sąd wziął pod uwagę, iż małoletni powód ma obecnie (...) lata, a zakres jego usprawiedliwionych potrzeb wyznaczony jest jego wiekiem. Do łożenia na jego utrzymanie zobowiązani są zarówno matka, jak i pozwany, zaś uzasadnione są koszty utrzymania małoletniego w zakresie wskazywanym przez N. P. – w tym m.in. koszty żłobka, wyżywienia, odzieży i obuwia, suplementacji, rozrywki. W ocenie Sądu N. P. wykazała, że miesięczny koszt zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda wynosi ok. 2.200 – 2.400 zł, a zatem alimenty zasadzone od pozwanego pozwolą jej na realizację znacznej części tych potrzeb. Sąd miał na względzie okoliczność, iż zarobki N. P. są dużo niższe od dochodów pozwanego, że zakres jej osobistych starań o wychowanie syna jest nieporównywalnie większy od starań w tym zakresie czynionych przez pozwanego, niemniej i ona powinna ponosić część kosztów zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda.

Należy też wskazać, że wysokość alimentów nie zależy wyłącznie od wysokości usprawiedliwionych potrzeb dziecka ale też od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji. K. O. oprócz małoletniego powoda ma na utrzymaniu również dwie małoletnie córki z poprzedniego związku małżeńskiego, na które uiszcza alimenty w łącznej kwocie 1.500 zł miesięcznie. W ocenie Sądu pozwany ma jednak możliwości zarobkowe jak i majątkowe, by alimenty w zasądzonej kwocie uiszczać na rzecz małoletniego syna i samemu nie popaść w niedostatek.

Pozwany pracuje jako (...). W ostatnim roku pracował ok. 8 miesięcy, zarobił wówczas ok. 150.000 zł. Kontrakty na których pracuje są w cyklach około 6 tygodniowych. Nie ma innych źródeł dochodu.

Obecnie K. O. wynajmuje mieszkanie w którym strony procesu uprzednio razem mieszkały. Łączne opłaty związane z jego utrzymaniem wynoszą ok. 3000 zł miesięcznie. Nie jest właścicielem żadnych nieruchomości. Użytkuje samochód w leasingu. Umowa została zawarta na kolegę pozwanego. Koszt raty leasingu wynosi 2.000 zł miesięcznie. Pozwany ma liczne zadłużenia wobec banku (...), (...) Agricole, A. Bank oraz (...) SA.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że w granicach możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego leży płacenie alimentów w kwocie po 1.200 zł miesięcznie na rzecz małoletniego M. O. (1). W ocenie Sądu alimenty w w/w kwocie pozwolą stronie powodowej na zaspokojenie części podstawowych potrzeb małoletniego.

Inne potrzeby małoletniego powoda, wykraczające poza zakres jego usprawiedliwionych potrzeb, np. wyjazdy wakacyjne, zajęcia dodatkowe - matka powoda ma możliwość opłacania ze świadczenia wychowawczego 500 +.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych.

W świetle przepisu art. 135 § 3 pkt. 3 k.r.o. świadczenie wychowawcze z programu 500+ nie ma wpływu na zakres świadczeń alimentacyjnych. Przy czym w ocenie Sądu przepis ten należy interpretować w ten sposób, że świadczenie wychowawcze 500+ dla dziecka na jego wychowanie i zaspokojenie jego potrzeb, nie wpływa na zakres obowiązku alimentacyjnego żadnego z rodziców, ani ich możliwości zarobkowe i majątkowe, co oznacza, że fakt otrzymywania na dziecko 500 zł z pomocy społecznej nie zwalnia żadnego z rodziców od swojej części uczestniczenia w kosztach utrzymania dziecka. Ponadto nie wlicza się tej kwoty do dochodów rodziny (bowiem ma ono tylko jeden cel, to jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych). A zatem wypłacanego świadczenia wychowawczego rodzicowi, pod którego opieką pozostaje dziecko, nie zalicza się jako dochodu tego rodzica, mającego wpływ na jego (tego rodzica) zakres świadczenia alimentacyjnego wobec dziecka.

Wskazać przy tym trzeba, że zarówno w ustawie jak i w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym użyto tego samego pojęcia „zaspokojenie potrzeb dziecka”, a zatem zdaniem Sądu oznacza to, że ustalając obowiązek alimentacyjny Sąd nie może pominąć faktu otrzymywania przez rodzica na dziecko 500 zł na potrzeby dziecka, bowiem potrzeby dziecka są ograniczone. Gdyby więc finansować wszystkie potrzeby dziecka tylko obowiązkiem alimentacyjnym każdego z rodziców to świadczenie 500+, nie miałoby być na co przeznaczone tzn. w zakresie potrzeb dziecka, bo potrzeby dziecka byłyby w całości zaspokojone przez obowiązek alimentacyjny rodziców (i wówczas 500+ byłoby „czystym zyskiem” rodzica je otrzymującego).

Dlatego Sąd orzekając w sprawie wziął pod uwagę, że N. P. otrzymuje kwotę 500 zł na rzecz syna na częściowe pokrycie dodatkowych wydatków związanych z wychowywaniem syna, w tym zaspokojenie jego potrzeb życiowych (ponad te usprawiedliwione), ale nie uwzględniał tej kwoty jako dochodu matki małoletniego podczas ustalania jej zakresu świadczenia alimentacyjnego na rzecz syna.

Wobec powyższego dodatkowe potrzeby w zakresie rozrywki, wyjazdów wakacyjnych czy zainteresowań, a także koszty dodatkowych w razie potrzeby zajęć powinny być, zdaniem Sądu, zaspokojone ze świadczenia wychowawczego, którego celem jest właśnie zaspokajanie potrzeb małoletniego syna.

W ocenie Sądu alimenty w wysokości po 1.200 zł miesięcznie na rzecz małoletniego powoda, mieszczą się w granicach możliwości zarobkowych pozwanego K. O.. Po uiszczeniu alimentów będzie miał on możliwości zaspokojenia swoich potrzeb życiowych, ponoszenia kosztów utrzymania dwóch małoletnich córek, jak też ponoszenia wydatków związanych z dodatkowymi (poza alimentami) prezentami dla syna i kosztami realizowanych z nim kontaktów. Pozwany ma duże możliwości zarobkowe, a pomimo wysokiego zadłużenia żyje na wysokim poziomie. W ocenie Sądu reorganizując strukturę swoich wydatków K. O. ma możliwości poczynienia znacznych oszczędności – dotyczy to kosztów wynajmu mieszkania (obecnie o pow. 73 metrów kwadratowych, które użytkuje w zasadzie sam), leasingu samochodu (kwota 2.000 zł miesięcznie, w sytuacji gdy przez większa część roku pozwany przebywa (...)).

Z tych powodów Sąd w punkcie I sentencji wyroku zasądził od pozwanego K. O. alimenty na rzecz małoletniego M. O. (1) w kwocie po 1.200 zł miesięcznie poczynając od dnia 5 stycznia 2022r., płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca, do rąk matki małoletniego N. P., z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat.

Zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniego M. oraz obowiązek jego utrzymania przez oboje rodziców, nie uzasadnia w ustalonym stanie faktycznym, zasądzenia alimentów ponad kwotę 1.200 zł miesięcznie, dlatego też w punkcie II sentencji wyroku, sąd oddalił powództwo w pozostałej części jako bezzasadne.

Kosztami sądowymi obciążył Sąd Skarb Państwa – Sąd Rejonowy (...)orzekając jak w punkcie III sentencji.

O rygorze natychmiastowej wykonalności co do pkt. I wyroku orzeczono na podstawie art. 333 § 1 pkt. 1 k.p.c.

W punkcie V sentencji wyroku Sąd nie obciążał pozwanego K. O. obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz małoletniego powoda M. O. (1).

W punkcie VI Sąd na mocy art. 359 § 1 kpc uchylił postanowienie z dnia 11.01.2022r. o zabezpieczeniu powództwa.