Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący sędzia Piotr Kawecki

Protokolant sekr. sądowy Anna Sosnowska

po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2024 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej W. B. działającej przez matkę M. B.

przeciwko D. B.

o podwyższenie alimentów

I.  zasądza od pozwanego D. B. alimenty na rzecz małoletniej W. B. w miejsce ustalonych w kwocie 500 zł miesięcznie na mocy wyroku z dnia 8.03.2016r. w sprawie (...) Sądu Rejonowego w Toruniu, w kwocie obecnie po 1100 zł (tysiąc sto złotych) miesięcznie, poczynając od dnia 10.05.2023r., płatne do dnia 10-tego każdego miesiąca, do rąk matki małoletniej M. B., z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat,

II.  w pozostałej części powództwo oddala,

III.  nie obciąża małoletniej powódki obowiązkiem zwrotu części kosztów procesu na rzecz pozwanego D. B.,

IV.  kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Toruniu,

V.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności,

VI.  uchyla postanowienie z dnia 1.08.2023r. o zabezpieczeniu powództwa.

Sygn. akt III RC 378/23

UZASADNIENIE

M. B. działając w imieniu małoletniej powódki W. B. w dniu 10 maja 2023 r. wniosła pozew przeciwko D. B. domagając się podwyższenia alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 8 marca 2016 r. w sprawie o sygn. akt(...)z kwoty po 500 zł miesięcznie do kwoty po 1.500 zł miesięcznie, począwszy od maja 2023 r., do rąk matki małoletniej powódki, do 10-ego dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

W pozwie został zawarty wniosek o udzielenie zabezpieczenia poprzez zobowiązanie pozwanego D. B. na czas trwania postępowania do łożenia na małoletnią powódkę W. B. kwoty po 1.000 złotych miesięcznie, począwszy od maja 2023 r., do 10-ego dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu pozwu i wniosku o zabezpieczenie wskazano, że małoletnia W. B. urodziła się (...) i jest dzieckiem pochodzącym ze związku małżeńskiego D. B. i M. B.. Wyrokiem z 22 grudnia 2014 r. w sprawie o rozwód sygn. akt(...), Sąd Okręgowy w Toruniu rozwiązał małżeństwo rodziców małoletniej powódki i zasądził od pozwanego na rzecz małoletniej W. B. – świadczenie alimentacyjne w kwocie 600 zł miesięcznie. Wyrokiem z 8 marca 2016 r. Sąd Rejonowy w Toruniu w sprawie (...) obniżył z dniem 1 marca 2016 r. rentę alimentacyjną od D. B. na rzecz jego małoletniej córki W. B. z kwoty po 600 zł miesięcznie do kwoty po 500 zł miesięcznie. Od tego czasu zwiększyły się usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki, a także wzrosły możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego. Obecna kwota alimentów wystarcza na zaspokojenie zaledwie niewielkiej części usprawiedliwionych potrzeb małoletniej. Małoletnia W. B. ma obecnie (...)lat i uczęszcza do (...) klasy szkoły podstawowej. M. B. wskazała, że na miesięczne koszty utrzymania małoletniej składają się:



wyżywienie 500 zł,



odzież i obuwie – 300 zł,



środki higieny i czystości, kosmetyki 350 zł,



leczenie (w tym dentysta) – 100 zł,



mieszkanie i opłaty 300 zł,



wakacje letnie i ferie 200 zł,



rozrywka ( kino, żużel, wyjście z koleżankami do kawiarni na lody) - 100 zł,



wycieczki szkolne i składka klasowa 100 zł,



edukacja 100 zł,



zajęcia dodatkowe (korepetycje z matematyki i języka angielskiego) - 400 zł.

Łączny koszt utrzymania małoletniej powódki wynosi około 2.450 zł miesięcznie.

Matka małoletniej powódki wskazała, że po ukończeniu przez córkę szkoły podstawowej, planuje ona iść do szkoły średniej, w związku z czym zwiększeniu ulegną wydatki związane z edukacją – zakup podręczników, które już nie będą refundowane, koszt dojazdów do szkoły. M. B. założyła córce konto bankowe na które wpłaca jej kieszonkowe. Ponadto, małoletnia nadal choruje na (...) i wymaga stałego leczenia oraz zakupu specjalistycznych środków przeznaczonych do pielęgnacji skóry (...).

Pozwany spędza z córką jedynie co drugi weekend – zatem to na matce dziecka spoczywa głównie ciężar opieki nad córką i jej wychowania. Zapewnienie opieki małoletniej powódce czy organizacja czasu w wakacje czy ferie zawsze leży po stronie M. B., a to bardzo często wiąże się z dodatkowymi kosztami.

W odpowiedzi na pozew z dnia 7 września 2023 r. pozwany uznał żądanie pozwu do kwoty po 650 zł miesięcznie i wniósł o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie wskazując m.in., że regularnie płaci zasądzone alimenty a dodatkowo dobrowolnie partycypuje w pozostałych kosztach utrzymania córki. Pozwany podał, że jest zatrudniony jako (...), a jego miesięczne wynagrodzenie wynosi ok. 5.600 zł miesięcznie. Pozwany cierpi na problemy z kręgosłupem oraz problemy (...). Z racji długiego oczekiwania w ramach NFZ, na wizyty (...) chodzi prywatnie.

Podano, że miesięczne koszty utrzymania pozwanego obejmują:



czynsz 529 zł,



wyżywienie 500-600 zł,



alimenty na rzecz córki 500 zł,



spłata kredytu hipotecznego 1.000 zł,



koszty utrzymania małoletniej powódki kiedy jest u pozwanego 500-600 zł,



prąd 110-120 zł,



telefon i telewizja 140 zł,



spłata pożyczki 535 zł,



dojazdy do pracy 450-500 zł,



leki i leczenie 100 zł,



odzież i obuwie 200-300 zł,



środki higieny i czystości 80-100 zł.

Dodatkowo pozwany w ostatnich latach ponosił koszty naprawy posiadanego samochodu w następujących kwotach: w 2021 r. -4.450 zł, w 2022 r. – 640 zł, w 2023 r. – 2.546 zł.

Na rozprawie w dniu 27 marca 2024 r. pozwany uznał żądanie pozwu do kwoty po 750 zł miesięcznie.

Sąd ustalił, co następuje

Małoletnia W. B. urodziła się (...) i pochodzi ze związku małżeńskiego D. B. i M. B..

/okoliczność bezsporna/

Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2014r. w sprawie (...)Sąd Okręgowy w Toruniu rozwiązał związek małżeński rodziców małoletniej W. przez rozwód.

Tym samym wyrokiem wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią W. powierzył matce dziecka, a ojcu ograniczył ją do współdecydowania o najistotniejszych sprawach dziecka

Sąd nałożył też na obie strony obowiązek ponoszenia kosztów utrzymania małoletniej córki i udziałem ojca w tych kosztach zasądził od D. B. na rzecz małoletniej W. B. alimenty w kwocie po 600 zł miesięcznie płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca do rąk matki dziecka – M. B. od uprawomocnienia się wyroku z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności, a matkę dziecka zobowiązano do ponoszenia pozostałych kosztów utrzymania dziecka i do osobistych starań o jego wychowanie. Wyrok uprawomocnił się dnia 26 stycznia 2015 r.

/dowód: odpis wyroku SO w Toruniu (...) – k. 7/

Wyrokiem z dnia 8 marca 2016 r. w sprawie (...) Sąd Rejonowy w Toruniu obniżył z dniem 1 marca 2016 r. rentę alimentacyjną D. B. względem małoletniej W. B. z kwoty po 600 zł miesięcznie, ustalonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 22 grudnia 2014 r. w sprawie (...)do kwoty po 500 zł miesięcznie, płatnej do rąk matki małoletniej powódki - M. B. do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry.

Wówczas małoletnia W. B. miała niespełna 7 lat i uczęszczała do pierwszej klasy Szkoły Podstawowej Nr (...) w T.. Szkoła ta była placówką publiczną i nauka w szkole była bezpłatna. Składka klasowa wynosiła 5 zł miesięcznie. Co jakiś czas jest była opłata na radę rodziców oraz na wyjścia do kina. Raz w semestrze matka dokupowała córce książki za 30 zł. Na przybory szkolne matka wydała ok. 200 zł. Małoletnia chodziła na dodatkowe zajęcia - lekcje tańca, za które opłata wynosiła 100 zł miesięcznie. Na inne płatne zajęcia małoletnia nie uczęszczała. Małoletnia generalnie była zdrowa, ale miała (...) i z tego powodu leczyła się u(...). Wizyty odbywała w ramach publicznej służby zdrowia, więc były bezpłatne. Małoletnia okresowo przyjmowała lek Z.. Lek kosztował ok. 30 zł i starczał na półtora miesiąca. Małoletnia używała też maść, która kosztowała ok. 5 zł miesięcznie. Poza tym stosowała emolienty, które kosztowały ok. 40 zł miesięcznie. Małoletnia szybko rosła, wyrastała z ubrań i butów. Zaczęła więcej jeść. Małoletnia miała zapewnione obiady w szkole. Małoletnia była zapisana na wizytę lekarską do ortodonty, jej matka nie ponosiła wówczas jeszcze kosztów leczenia w poradni ortodontycznej. Małoletnia korzystała z prywatnych wizyt u stomatologa.

Matka dziecka - M. B. miała (...)lat. Od byłego męża, tj. D. B. otrzymała w ramach podziału majątku wspólnego spłatę w kwocie ok. 11.000 i ok. 2.000 zł za samochód. W 2013 r. sprzedała udziały w firmie gospodarczej, po odliczeniu podatku otrzymała 26.000 zł i połowa tej kwoty została uwzględniona przy podziale majątku. M. B. wraz z małoletnią W. mieszkała w mieszkaniu przy ul. (...) w T., które kupiła razem ze swoim ówczesnym partnerem w sierpniu 2014 r. Mieszkanie kosztowało 175.000 zł. Na kupno mieszkania wzięli oni razem kredyt w kwocie 164.000 zł, na okres 30 lat, rata kredytu wynosiła 730 zł. M. B. płaciła połowę tej kwoty – 365 zł. (...) M. B. pracował jako kierowca, przyjeżdżał raz na dwa tygodnie. Czynsz i opłaty eksploatacyjne płaciła wyłącznie M. B.. Czynsz wynosił 400 zł, dopłata za wodę - co dwa miesiące 100 zł, opłata za TV i internet wynosiła 80 zł, opłata za zużycie energii elektrycznej – 50 zł miesięcznie, dojazdy do pracy (bilet) – 90 zł, telefon – 50 zł. M. B. leczyła się na(...), ale źle reagowała na leki i przyjmowała sterydy. Wydawała na leki ok. 30-40 zł miesięcznie. Od lata 2015 M. B. użytkowała działkę, położoną na terenie rodzinnego ogrodu działkowego. Poprzedniemu dzierżawcy zapłaciła 5.000 zł. Raz w roku miała obowiązek uiszczać opłatę z tytułu użytkowania w kwocie ok. 100-170 zł oraz opłatę za prąd, która wynosiła ok. 20 zł. M. B. kupiła tę działkę w celach wypoczynkowych. M. B. od grudnia 2015 r. była współwłaścicielem samochodu marki V. (...), rok produkcji 2008. Kupiła go razem z partnerem. Zapłacili 23.000 zł. M. B. dała połowę – 11.500 zł. Miała jeszcze środki z podziału majątku, a część uzbierała ze swoich dochodów. Innego majątku nie posiadała. M. B. pracowała w (...)w T. na stanowisku (...). Jej średnie miesięczne wynagrodzenie za okres od 1 czerwca 2015 r. do 30 listopada 2015 r. wynosiło 3 059,73 zł.

D. B. w ramach podziału przejął mieszkanie przy ul. (...). Na spłatę kredytu zaciągniętego wspólnie z byłą żoną wziął drugi kredyt w kwocie 133.000, z której 11.000 zł przeznaczył na spłatę M. B.. Miesięczna rata kredytu wynosiła 630 zł, w listopadzie 2015 r. była ona nieco wyższa. Pozwany opłacał czynsz za mieszkanie w kwocie 380 zł, raz w roku ponosił dodatkową opłatę za wodę, w lutym 2016 r. wynosiła ona 86 zł. Nadto uiszczał opłatę za multimedia - 79 zł, opłatę za energię elektryczną – 257 zł za półtora miesiąca (około 120-130 zł miesięcznie), opłatę za korzystanie z telefonu - 55 zł. D. B. generalnie był zdrowy, czasami miał problemy z (...), chodził do lekarza w ramach NFZ. Nie przyjmował leków na stałe. Na swoje wydatki przeznaczał 2.300 zł miesięcznie. Posiadał samochód z 2000 roku o wartości ok. 4.000 zł – w złym stanie technicznym. W 2013 r. D. B. pożyczył 13.000 zł od swojej siostry – D. S., bo musiał spłacić kredyt zaciągnięty w związku z działalnością gospodarczą, którą prowadził i którą później przepisał na M. B.. D. B. ustalił z siostrą, że będzie jej spłacał po 300 zł miesięcznie. Nie zawsze spłacał, bo nie zawsze miał pieniądze. Kupił kanapę na raty za 3500 zł, którą spłacał w ratach po 180 zł miesięcznie. D. B. zabierał córkę co 2 tygodnie, zapewniał jej rozrywkę, kupował odzież, obuwie, artykuły higieniczne. Miesięcznie przeznaczał na to ok. 400 zł, pomagała mu w tym rodzina. D. B. oprócz małoletniej córki W. nie miał nikogo na utrzymaniu. Mieszkał sam. D. B. pracował w B.A.U.S. (...) Sp. z o.o. w T. w oparciu o umowę o pracę na stanowisku (...). Jego wynagrodzenie za lipiec 2015 r. wynosiło – 2442,66 zł, za sierpień 2015 r. – 2651,23 zł, za wrzesień 2015 r. – 3277,94 zł, za październik 2015 r.– 2652,23 zł, za listopad 2015 r. – 2651,23 zł, za grudzień 2015 r. – 2520,68 zł. D. B. pracował też na podstawie umowy zlecenie, z której przychód wynosił: za lipiec 2015 r. - 218 zł, za wrzesień 2015 r. – 414,58 zł, za października 2015 r. – 429,29 zł, za listopad 2015 r. – 458,69 zł.

/dowód: akta (...)Sądu Rejonowego w Toruniu/

Małoletnia W. B. ma obecnie (...) lat. Jest uczennicą pierwszej klasy liceum ogólnokształcącego. Na wyprawkę do szkoły jej matka wydała 500 zł, przy czym 300 zł pochodziło z dofinansowania. Na wyjście klasowe małoletniej potrzebna jest kwota ok. 40-50 zł co kwartał, na komitet klasowy 50 zł miesięcznie.

Małoletnia korzysta z korepetycji z matematyki, których koszt wynosi 240 zł miesięcznie.

Na wyżywienie małoletniej jej matka przeznacza ok. 500 zł miesięcznie.

Małoletnia choruje na (...). Koszt lekarstw to ok. 150 zł miesięcznie. Ma również podejrzenie (...) Jeśli diagnoza się potwierdzi będzie musiała przyjmować leki za ok. 60 zł co 2 miesiące.

Małoletnia W. uczęszcza prywatnie do stomatologa. Ostatnio miała przeprowadzane odkamienianie za 200 zł oraz założone dwie plomby za 290 zł za każdą z nich.

Na odzież i obuwie jej matka wydaje ok. 1.000 zł co kwartał.

Małoletnia korzysta z telefonu komórkowego zakupionego przez matkę. Doładowania do telefonu kupuje jej pozwany. Korzysta również z komputera zakupionego 5 lat temu. Małoletnia potrzebowałaby nowego komputera, którego koszt to ok. 2.000-2.500 zł.

W. B. otrzymuje od matki kieszonkowe w kwocie 200 zł miesięcznie. Otrzymuje również pieniądze od innych członków rodziny, w tym od pozwanego.

Matka małoletniej powódki, M. B., ma obecnie(...) lata i zatrudniona jest jako(...) (...) w (...) ze średnim wynagrodzeniem ok. 5.500 zł netto miesięcznie. Wynagrodzenie obejmuje premie kwartalne oraz uznaniowe.

Wraz z córką mieszka w mieszkaniu, które stanowiło współwłasność jej i partnera. Po rozstaniu z partnerem w lipcu 2023 r. M. B. zaciągnęła kredyt hipoteczny w kwocie 170.000 zł na okres 25 lat, by spłacić byłego partnera. Miesięczna rata wynosi obecnie 1.350 zł.

Matka małoletniej powódki ponosi następujące koszty utrzymania: czynsz 600 zł miesięcznie, internet i telewizja 114 zł miesięcznie, prąd 90-100 zł miesięcznie, woda 150-200 zł co kwartał, opłata za N. 30 zł miesięcznie.

Na swoje utrzymanie M. B. przeznacza ok. 400-500 zł miesięcznie.

Jest właścicielką samochodu V. (...) z 2013 r.

Pozostaje w związku nieformalnym. Jej partner mieszka w L. i przyjeżdża do T. co 2 tygodnie na weekend.

M. B. otrzymuje na małoletnią świadczenie 800+.

W tym roku na wyjazd wakacyjny z córką wyda ok. 2.000 zł. Dodatkowo małoletnia ma możliwość niskobudżetowego (ze znajomymi jej matki) do (...). Koszt tego wyjazdu to 2.500 zł.

U pozwanego małoletnia spędza w wakacje letnie okres ok. 7 dni. W dniach od 12.08.2023.r -17.08.2023r. małoletnia powódka przebywała wraz z ojcem, jego partnerką i dzieckiem partnerki nad morzem. Pozwany zapłacił za wynajem domku dla nich wszystkich kwotę 2499,99 zł, koszt wyżywienia w tym czasie wyniósł ok. 1000 zł. Małoletnia w 2023r. była z ojcem w także W. – koszt tego wyjazdu wyniósł 257 zł.

/dowód: zaświadczenie lekarskie – k. 8

paragony i faktury – k. 9-19, 22

informacja o wysokości opłat mieszkaniowych – k. 20-21

zaświadczenie o zarobkach – k. 147

zeznania M. B. – k. 156-157

w zakresie wyjazdu małoletniej powódki nad morze – k. 75 akt oraz zeznania pozwanego -k. 159-159v /

Pozwany D. B. ma obecnie (...) lat i jest zatrudniony w O. jako (...) na umowę o pracę na czas nieokreślony ze średnim wynagrodzeniem ok. 5.500 z netto miesięcznie. Wynagrodzenie obejmuje premię uznaniową.

Pozwany od półtora roku pozostaje w związku nieformalnym ze swoją obecną partnerką, nie mieszka wspólnie z nią. Każde z nich co do zasady ponosi własne koszty utrzymania. Jego partnerka ma syna z poprzedniego związku.

D. B. jest właścicielem mieszkania, na którego zakup zaciągnął kredyt hipoteczny w kwocie ok. 140.000 zł. Spłaca go w ratach obecnie po 920 zł miesięcznie, wcześniej wysokość raty kredytu wynosiła 1000 zł miesięcznie.

Pozwany spłaca również pożyczkę zaciągniętą w kwocie 10.000 zł, w dniu 12.07.2023r. na remont drzwi w swoim mieszkaniu. Miesięczna rata spłaty pożyczki wynosi 580 zł, końcowa data spłaty tej pożyczki umówiona została na dzień 16.03.2025r.

D. B. ponosi następujące miesięczne koszty utrzymania: czynsz ok. 500 zł, prąd ok. 120 zł, telewizja oraz telefon pozwanego i małoletniej powódki 140 zł, wyżywienie ok. 1.000 zł.

Pozwany pali papierosy. Wypala jedną paczkę papierosów w 4 dni, koszt jednej ich paczki to ok. 15 zł. Miesięczny koszt zakupu papierosów wynosi zatem ok. 112 zł miesięcznie.

Na odzież i obuwie pozwany D. B. wydaje ok. 150 zł miesięcznie, na środki czystości i środki chemii gospodarczej wydaje ok. 100 zł miesięcznie.

Pozwany jest właścicielem samochodu H. (...) z 2004 r., szacunkowej wartości ok. 18.000 zł. Opłata za OC wynosi 425 zł rocznie, przegląd 160 zł rocznie. Dodatkowo, na naprawy i serwis samochodu pozwany wydatkował:

- w 2021r. – 4450 zł,

- w 2022r. – 640 zł,

- w 2023r. – w czerwcu 1098 zł, w lipcu 133 zł, w sierpniu 1315 zł.

Na naprawy samochodu w ostatnich 5 miesiącach pozwany wydał 2.500 zł.

Do pracy w O., D. B. dojeżdża autem – jest to odległość ok. 30 km w obie strony. Na paliwo wydaje 500 zł miesięcznie, pomimo tego, że auto napędzane jest na gaz.

Pozwany D. B. posiada kota i rybki akwariowe. Na ich utrzymanie wydaje łącznie ok. 120 zł miesięcznie.

D. B. ma problemy skórne. Na leki od (...) wydał 150 zł. W ubiegłym roku był 3 razy u stomatologa. Łączny koszt wizyt stomatologicznych wyniósł ok. 1.000 zł.

Pozwany zarezerwował na przyszłość wyjazd dla siebie i córki w góry za 1.750 zł.

Pozwany widuje się z córką regularnie co 2 tygodnie, bywa, że małoletnia powódka odwiedza pozwanego częściej, dodatkowo spędza z nią ok. 7 dni w okresie wakacyjnym. Na dodatkowe atrakcje i wyżywienie w weekendy, gdy przebywa u niego małoletnia powódka - pozwany wydaje ok. 300 zł. Pozwany przelewa małoletniej – najczęściej na jej doraźne prośby, kwoty od 10 zł do ponad 100 zł miesięcznie.

/dowód: zaświadczenie o zarobkach – k. 49, 150

potwierdzenia przelewów – k. 50-66, 78-91

informacja o wysokości raty – k. 67

umowa pożyczki – k. 68

faktury i paragony – k. 69-77, 92-105, 152-155

dokumentacja medyczna – k. 106

pismo (...). – k.158

zeznania D. B. – k. 159-160v./

Sąd zważył , co n a stępuje

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie zeznań stron procesu, które uznano za wiarygodne, gdyż były spójne, logiczne i znalazły potwierdzenie, w odpowiednim zakresie, w stosownych dokumentach urzędowych i prywatnych, których domniemanie autentyczności wynikające z art. 245 kodeksu postępowania cywilnego – a w odniesieniu do dokumentów urzędowych również zgodności z prawdą tego co zostało w nich zaświadczone, wynikające z art. 244 kpc – nie zostały podważone.

Na podstawie art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte pozwie, pismach procesowych złożonych w sprawie oraz przytoczone w ramach informacyjnego wysłuchania stron, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły, w odpowiednim zakresie, potwierdzenie w pozostałym materiale procesowym.

W myśl art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przez „zmianę stosunków” rozumieć należy zmianę przesłanek wymienionych w art. 133 § 1 i art. 135 kro określających wysokość alimentów, tj. zmianę usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej do alimentów lub zmianę możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji.

Zgodnie z powołanymi przepisami kwota alimentów należnych dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie a nie posiada majątku przynoszącego dochód, zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości każdego z ich rodziców, albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa w odpowiednich częściach na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnych możliwości finansowych.

Oznacza to, że również pozwany powinien ponosić odpowiednią część wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem córki W. w postaci: zakupu wyżywienia, ubioru oraz innych wydatków niezbędnych do jego prawidłowego rozwoju i wychowania.

Stosownie do stanowiska Sądu Najwyższego wyrażonego w uchwale z dnia 9 listopada 1994r., sygn. akt III CZP 138/94, podstawą obliczenia wysokości alimentów jest dochód netto (a nie brutto) zobowiązanego (OSNC z 1995r. Nr 3, poz. 43, glosy aprobujące: T. S. OSP z 1995r., Nr 9, poz. 194, oraz Z. K. „Monitor Prawniczy” z 1995r., Nr 4, str. 113).

W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 14.05.2002r., sygn. akt V CKN 1032/00 (niepublikowanym, zawartym w bazie orzeczeń (...) pod numerem (...)) stwierdzono, że sam fakt urodzenia się kolejnego dziecka nie pociąga za sobą automatycznie ustania obowiązku alimentacyjnego w stosunku do pozostałych dzieci, może natomiast wpłynąć na rozmiar istniejącego obowiązku (wysokość rat alimentacyjnych).

Analiza materiału procesowego zgromadzonego w niniejszej sprawie prowadzi do wniosku, że pozwany tytułem alimentów dla swojej małoletniej córki powinien płacić obecnie po 1.100 zł miesięcznie.

Od ustalenia kwoty alimentów w poprzedniej sprawie w 2016r. (data prawomocności orzeczenia – 28.06.2016r.) doszło bowiem do wzrostu usprawiedliwionych potrzeb związanych z utrzymaniem małoletniej, co wynika z upływu niemal 8 lat oraz zwiększenia wydatków na utrzymanie małoletniej powódki.

Aktualnie małoletnia W. ma(...) lat, a zakres jej usprawiedliwionych potrzeb jest określony jej wiekiem.

Pozwany jest(...) Zatrudniony jest na umowę o pracę a jego średni miesięczny dochód wynosi ok. 5.500 zł netto miesięcznie, tj. prawie dwa razy tyle, ile w momencie zasądzenia alimentów. Pozwany oprócz małoletniej powódki nie ma innych dzieci na utrzymaniu. W zakresie jego możliwości zarobkowych znajduje się płacenie alimentów na rzecz małoletniej córki w wysokości po 1.100 zł miesięcznie, oraz ponoszenie wydatków na swoje utrzymanie jako osoby dorosłej.

Sąd wziął pod uwagę także sytuację finansową matki małoletniej powódki. M. B. pracuje jako starszy specjalista ds. (...) i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie w średniej wysokości ok. 4.400 zł netto miesięcznie. Poza córką W. nie ma innych dzieci na utrzymaniu, jej zarobki są niższe niż zarobki pozwanego. Pozwany zaciągnął zobowiązanie o charakterze konsumpcyjnym – na wymianę drzwi w mieszkaniu, rata spłaty pożyczki wynosi 580 zł miesięcznie, a winien liczyć się z tym, że jest zobowiązany do alimentacji małoletniej córki. Sąd brał pod uwagę również fakt, że to na matce małoletniej powódki spoczywa wciąż, w zdecydowanie większym zakresie niż na pozwanym, ciężar osobistych starań o utrzymanie i wychowanie W. B.. Sąd brał również pod uwagę fakt, iż D. B. pomimo ponoszenia wydatków na własne utrzymanie i na zaspokajanie swych usprawiedliwionych potrzeb w pełni, ma możliwości czynienia oszczędności w zakresie potrzeb - nie będących najpotrzebniejszymi, pierwszymi z nich – jak choćby na palenie papierosów czy utrzymywanie zwierząt domowych. W ocenie Sądu nie znajduje uzasadnienia również argumentacja pozwanego, jakoby nie mógł płacić alimentów w wyższej niż dotychczas wysokości, z uwagi na fakt ponoszenia wysokich kosztów związanych z utrzymaniem i serwisowaniem posiadanego auta. Jak wynika z odpowiedzi na pozew oraz zeznań pozwanego - z których wynika, że na przestrzeni ostatnich pięciu miesięcy wydatkował na jedynie naprawy i serwis pojazdu kwotę 2.500 zł - na przestrzeni lat 2021 – 2024 na same naprawy i serwis samochodu wydał kwotę ponad 10.000 zł, a dodatkowo corocznie płacił za OC pojazdu i przeglądy techniczne, ponosi koszty paliwa w kwocie obecnie ok. 500 zł miesięcznie. Pozwany nie uzasadnił przy tym w szerszym zakresie – poza koniecznością dojazdów do pracy - potrzeby posiadania auta i ponoszenia tak wysokich kosztów na jego utrzymanie. D. B. pracuje w O., w miejscowości położonej w niewielkiej odległości od T., dobrze z T. skomunikowanej. W ocenie Sądu mógłby dojeżdżać do pracy środkami publicznego transportu, a zaoszczędzone w ten sposób środki przeznaczyć na utrzymanie małoletniej powódki, a zapewne i także na pokrywanie swych pozostałych potrzeb.

Wskazać należy, że wydatki powyżej kwoty 1.100 zł miesięcznie alimentów przyznanych od ojca małoletniej W. obciążają matkę małoletniej – jako drugiego z rodziców – gdyż obowiązek alimentacyjny spoczywa na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnej sytuacji materialnej.

Nie można nie uwzględniać otrzymywania przez matkę małoletniej powódki świadczenia wychowawczego, tzw. 500+, a obecnie 800+. Wprawdzie zgodnie z art. 135 § 3 pkt 3 k.r.o. świadczenie to nie ma wpływu na zakres obowiązku alimentacyjnego, to jednak podkreślenia wymaga, że dotyczy to tylko usprawiedliwionych kosztów utrzymania uprawnionej. Innymi słowy, świadczenie to nie może zastępować alimentacji przez zobowiązanego w zakresie zaspokojenia potrzeb usprawiedliwionych. Może jednak - a w świetle celowości jego wprowadzenia nawet powinno - stanowić źródło finansowania wydatków dodatkowych, służących utrzymaniu dziecka. Gdyby finansować wszystkie potrzeby dziecka tylko obowiązkiem alimentacyjnym każdego z rodziców, to świadczenie 800+ w zakresie potrzeb dziecka nie miałoby być na co przeznaczone, bo byłyby one w całości zaspokajane przez obowiązek alimentacyjny (wówczas świadczenie to byłoby dochodem rodzica), co byłoby sprzeczne z celem jego wprowadzenia.

Tym samym, wykazane przez stronę powodową wydatki na wyjazdy wakacyjne – jak choćby wymarzony wyjazd do (...), inne - nieprzewidziane wydatki małoletniej W. B. powinny być w części pokrywane ze świadczenia 800+, ponieważ w innym przypadku świadczenie to służyłoby jedynie poprawie sytuacji finansowej matki małoletniej, co byłoby oczywiście sprzeczne z celem jego wprowadzenia (tak też Sąd Okręgowy w Toruniu w sprawie (...)).

Z tych względów, na podstawie art. 138 kro, orzeczono jak w punkcie i sentencji, oddalając powództwo o podwyższenie alimentów w pozostałej części jako niezasadne.

O kosztach sądowych orzeczono na mocy art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (jt. Dz.U. z 2023r., poz. 1144 ze zm.) w związku z art. 102 kpc w części dotyczącej pozwanego, a na mocy art. 113 ust. 2 i 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w pozostałym zakresie, rozstrzygając jak w punkcie IV sentencji.

Rygor natychmiastowej wykonalności w zakresie alimentów został nadany wyrokowi z urzędu na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc, o czym orzeczono w punkcie V sentencji.

Ponieważ doszło do zakończenia postępowania w pierwszej instancji i zasądzenia alimentów w wyroku, to w trybie art. 359 § 1 kpc, uchylono jako zbędne, postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia powództwa o alimenty, orzekając jak w punkcie VI sentencji.