Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2023 roku

Sąd Rejonowy w Kielcach III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący:	sędzia Ewelina Dzierżak
Protokolant:	stażysta Ireneusz Reszelewski

po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2023 roku w Kielcach

na rozprawie

sprawy z powództwa N. Ż.

przeciwko J. Ż. (1)

o alimenty

zasądza od J. Ż. (1) PESEL (...) na rzecz N. Ż. PESEL (...) alimenty w kwocie po 300 (trzysta) złotych miesięcznie płatne z góry do 10-go dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat poczynając od dnia 06 października 2022 roku;

umarza postępowania w zakresie alimentów co do kwoty 1000 (jeden tysiąc) złotych miesięcznie;

oddala powództwo w pozostałej części;

odstępuje od obciążenia pozwanego kosztami sądowymi i znosi wzajemnie między stronami koszty procesu;

wyrokowi w punkcie I (pierwszym) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sędzia Ewelina Dzierżak

Sygn. akt III RC 723/22

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 06 października 2022 roku N. Ż. wnosiła o zasądzenie od pozwanego J. Ż. (1) alimentów w kwocie po 2000 zł miesięcznie, płatnych z góry do 10 dnia każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu podniesiono, że N. Ż. jest córką pozwanego oraz zmarłej w dniu (...) M. D.. Z uwagi na trudne relacje z ojcem, powódka zamieszkała z babką D. K., która uzyskuje dochód tylko z tytułu emerytury w kwocie 2500 zł miesięcznie. Natomiast miesięczny koszt utrzymania powódki wynosi 1823 zł, na który składają się: 700 zł wyżywienie, 100 zł kieszonkowe, 43 zł bilety miejskie, 400 zł korepetycje z matematyki, 250 zł odzież i obuwie, 100 zł kosmetyki i środki czystości, 100 zł okulary i okulista, 30 zł telefon , 50 zł przybory szkolne oraz 50 zł rozrywka. Do powyższych kosztów należy doliczyć kwotę 343,40 zł tytułem wydatków związanych z utrzymaniem mieszkania. Poza tym wskazano, że pozwany jest przedsiębiorcą i jego sytuacja majątkowa jest bardzo dobra (k. 3-6).

Pozwany J. Ż. (1) uznał powództwo do kwoty po 500 zł miesięcznie i wnosił o jego oddalenie w pozostałej części zarzucając, że żądana kwota alimentów jest rażąco wygórowana i przewyższa koszty utrzymania powódki. Nadmienił, że nie uchyla się od obowiązków rodzicielskich bowiem powódka może u niego mieszkać i będzie miała zapewnione bieżące utrzymanie, tak jak było to przez ostatnie 7 lat. Zaprzeczył też, że ma z córką trudny kontakt wyjaśniając, że we wrześniu tego roku gdy pojawiły się problemy w jej związku, udzielał jej wsparcia psychicznego. Nadmienił też, że źródłem nieporozumień między stronami jest ignorowanie przez powódkę obowiązków szkolnych i domowych (k. 47-49).

Na rozprawie w dniu 16 marca 2023 roku powódka popierała powództwo do kwoty po 1000 zł miesięcznie z uwagi na rentę rodzinną przyznaną w grudniu 2022 roku. W pozostałej części powództwo zostało cofnięte.

Pozwany zgodził się na cofnięcie pozwu, ale do ugody nie doszło (k.114)

Na rozprawie w dniu 30 maja 2023 roku powódka popierała powództwo do kwoty po 1000 zł miesięcznie precyzując, że alimentów domaga się od dnia wniesienia pozwu, a pozwany uznał je do kwoty po 200 zł miesięcznie podnosząc, że córka zaczęła pobierać rentę rodzinną (k.132, 135)

Do dnia zamknięcia rozprawy, strony nie zmieniły swoich stanowisk (k.135)

Sąd ustalił, co następuje:

N. Ż. ur. (...) jest córką J. Ż. (1) i M. D., która zmarła w dniu (...) roku .

W dniu 15 czerwca 2021 roku N. Ż. zamieszkała z babką macierzystą D. K.. Wyprowadziła się od ojca bowiem nie mogła się z nim porozumieć. Problemy między stronami wynikały z faktu, że powódka ignorowała obowiązki domowe i nie chciała się uczyć, Kłopoty z nauką miała od V-VI klasy szkoły podstawowej. Ojciec zapewniał jej korepetycje z matematyki, ale nie było postępów z uwagi na postawę powódki. Następnie od lutego do sierpnia 2022 roku N. Ż. przez kilka miesięcy przebywała w MOS w P. gdzie orzeczono o potrzebie jej kształcenia specjalnego. Do ośrodka zawiózł ją ojciec. W połowie sierpnia 2022 roku powódka znowu zamieszkała z babką. Po tym jak opuściła dom, pozwany nie łożył na jej utrzymanie, a ich kontakty nie były zbyt częste. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 05 grudnia 2022 roku w ramach zabezpieczenia pozwany został zobowiązany do uiszczania na rzecz powódki po 700 zł miesięcznie płatne z góry do 10-tego dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat. Zabezpieczenie jest regulowane na bieżąco.

Aktualnie N. Ż. ma 19 lat i mieszka w K. razem z babką. Uczęszcza do III klasy LO im. J. P. w K.. Nauka jest bezpłatna. Powódka powtarza III klasę i osiąga bardzo słabe wyniki w nauce. Na półrocze miała 1-ki z wielu przedmiotów, w tym z matematyki. Średnia jej ocen wynosiła poniżej 2. We wrześniu 2022 roku raz w tygodniu, zaczęła pobierać korepetycje z matematyki co generowało koszt 200 zł miesięcznie. Od początku 2023 roku dodatkowo korzysta z korepetycji z matematyki on line (łącznie 3 razy w tygodniu) i twierdzi, że teraz za dodatkowe lekcje płaci 600 zł miesięcznie. W styczniu 2023 roku udzielono jej kary regulaminowej za nieobecności w szkole. Część z nich w dalszym ciągu nie została nieusprawiedliwiona. Powódka jest ogólnie zdrowa i na stałe nie zażywa żadnych leków. Przeziębia się średnio 2-3 razy w roku. Od dziecka nosi okulary (koszt 300 zł) i wymienia je co 3-4 lata. Wizyty lekarskie odbywają się w ramach NFZ. Stołuje się w domu ( obiady gotuje babcia). Na odzież i obuwie przeznacza 400 zł rocznie, karta miejska to wydatek 50 zł miesięcznie, a telefon 30 zł miesięcznie. Na środki czystości, w tym kosmetyki, wydaje do 150 zł miesięcznie. Dokłada się do opłat mieszkaniowych i zakupów żywnościowych kwotą 300-500 zł miesięcznie. Utrzymuje kontakt z siostrą , która mieszka z ojcem. Nie posiada majątku, ale decyzją ZUS Oddział w K. z dnia 09 grudnia 2022 roku uzyskała prawo do renty rodzinnej po zmarłej matce w kwocie 1769,66 zł. Po przeliczeniu świadczenia ustalono jego wysokość w kwocie 978 zł netto miesięcznie na każdą z córek. Poza tym powódka i jej siostra dostały po 30 000 zł tytułem wyrównania świadczenia od daty śmierci ich matki.

D. K. ma 71 lat i osiąga dochód z tytułu emerytury w kwocie 2500 zł netto miesięcznie, z czego 180-280 zł przeznacza na leki. Posiada oszczędności w kwocie 5000 zł oraz jest właścicielką 10 letniego samochodu i mieszkania o powierzchni 56 m. kw. Ponosi koszty zarządu nieruchomością (średnio 100 zł miesięcznie) oraz mediów (gaz –średnio 200 zł miesięcznie, energia elektryczna - do 137 zł co dwa miesiące i woda- 65 zł miesięcznie). Podatek od nieruchomości wynosi 101 zł rocznie.

(dowód: odpis skrócony aktu urodzenia N. Ż. k.8, postanowienie Sądu Rejonowego w Kielcach dnia 05 grudnia 2022 roku k. 66, zeznania D. K. k.114v, W. Ż. k.114v, J. Ż. (1) k. 133-134, częściowo zeznania N. Ż. k. 132-133, 134, faktury Vat k. 9-11, 13-17, 19-22, informacja z zakładu optycznego k. 18, decyzja Prezydenta Miasta K. k. 12, wyciąg z konta D. K. k. 24-25, informacja z ZUS O/K. k. 90, 112-113, 126-127, orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego k. 129-131, przelew z ZUS k. 128 )

J. Ż. (2) ma 46 lat i z zawodu jest biologiem. Prowadzi własną działalność gospodarczą, z której uzyskuje dochód 4300-4500 zł netto miesięcznie. Jest właścicielem samochodu marki B. z roku 2016 oraz mieszkania o powierzchni 60 m. kw., które zakupił na kredyt (rata kredytu wynosi 1000 zł miesięcznie, okres pozostały do spłaty 10 lat). Co miesiąc ponosi koszty czynszu (490 zł) oraz opłaty za media (100-150 zł). Wydatki związane z zakupem paliwa i raty za samochód wlicza w koszty działalności. Pozwany zgromadził oszczędności w wysokości 10 000 zł. Na utrzymaniu ma dwie córki. Młodsza z nich (17 lat) mieszka z nim i uczęszcza do Liceum im. S. Ż. w K.. Uczy się dobrze i z korepetycji korzysta sporadycznie. Uczęszcza na siłownię (koszt 100 zł miesięcznie). Jej wyżywienie stanowi wydatek do 500 zł miesięcznie, a koszt miesięcznego utrzymania 1200-1300 zł.

(dowód: zeznania J. Ż. (1) k. 133-134, zeznania PIT pozwanego k. 99-111)

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie zeznań pozwanego oraz świadków, które ze sobą korespondowały tworząc logiczną całość. Uzupełnieniem tych zeznań były dowody z dokumentów, a częściowo też zeznania powódki. Sąd nie podzielił jednak twierdzeń N. Ż. w zakresie wydatków edukacyjnych wskazanych na kwotę 600 zł miesięcznie. Nadto nie zostało wykazane, iż koszty jej miesięcznego utrzymania wynoszą 2000 zł.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest częściowo zasadne.

Z mocy art. 133§1 kro rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Nadto stosownie do art. 135 kro zakres obowiązku alimentacyjnego zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub części na osobistych staraniach o jego wychowanie.

Bez wątpienia zakres usprawiedliwionych potrzeb N. Ż. związany jest z koniecznością zabezpieczenia jej podstawowych potrzeb dotyczących przede wszystkim rozwoju fizycznego, ochrony zdrowia czy edukacji. Należy przy tym uwzględnić, że chociaż powódka ukończyła 19 lat to nie zostało udowodnione, że generuje koszty utrzymania na poziomie 2000 zł miesięcznie tym bardziej, że wskazane przez nią wydatki związane z zakupem odzieży, ochroną zdrowia czy opłatami za telefon i kartą miejską są niewielkie. Natomiast co do kosztów korepetycji z matematyki to w ocenie Sądu wątpliwym jest, że istotnie występują w tak szerokim rozmiarze zważywszy na oceny jakie powódka uzyskuje z tego przedmiotu oraz brak zaangażowania w naukę i jej nieobecności w szkole. Z tych względów wydatek ten, Sąd ustalił na kwotę 200 zł miesięcznie, ale należy pamiętać, że nie występuje on cały rok i pewne zajęcia przepadają z uwagi na święta czy choroby. Trzeba również zaznaczyć, że wbrew twierdzeniom powódki, nie poniosła ona kosztów zakupu podręczników, jako że powtarza naukę w tej samej klasie. Natomiast odnośnie udziału powódki w opłatach za media to analiza rachunków prowadzi do wniosku, że zasadna jest jej partycypacja w tych wydatkach na poziomie 150 zł miesięcznie. Natomiast koszty zakupu żywności dla powódki to w ocenie Sądu kwota do 600 zł miesięcznie. Dokonując powyższych ustaleń. Sąd wziął pod uwagę również poziom życia jej rodziny, dochody i możliwości zarobkowe pozwanego oraz wysokość renty rodzinnej jaką otrzymuje uprawniona. Uwzględniając wskazane okoliczności i kierując się doświadczeniem życiowym, w ocenie Sądu miesięczny koszt utrzymania powódki wynosi średnio 1200 zł.

Odnosząc się do możliwości zarobkowych pozwanego to w ocenie Sądu są one znaczne zważywszy, że prowadzi działalności gospodarczą i jego sytuacja finansowa jest stabilna. Trzeba również pamiętać, że pozwany na utrzymaniu ma jeszcze drugą córkę, która również otrzymuje rentę rodzinną.

Biorąc powyższe rozważania pod uwagę, Sąd uznał, że jest ze wszech miar uzasadnione, aby pozwany partycypował w kosztach utrzymania powódki kwotą po 300 zł miesięcznie, bowiem w pozostałej części koszty utrzymania uprawnionej powinny być pokryte z renty po jej matce.

Powyższe rozstrzygniecie wydano na podstawie art. 133§1 kro w zw. art. 135 kro. Kwota 300 zł z całą pewnością odpowiada możliwościom zarobkowym pozwanego, a jednocześnie uwzględnia rzeczywiste potrzeby powódki i jej dochody. Z tych względów orzeczono jak w punkcie I wyroku. W pozostałej części powództwo zostało oddalone jako wygórowane (punkt III wyroku).

Z uwagi na częściowe cofnięcie pozwu, na podstawie art. 355 k.p.c. w zw. art. 203 § 1 k.p.c. umorzono postępowanie co do kwoty 1000 z miesięcznie (punkt II wyroku).

Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych wydano na podstawie art.113 ust.4 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w/s cywilnych (Dz. U. z 2022r. poz. 1125) przy uwzględnieniu, że pozwany uznał powództwo. Nadto z uwagi na treści art. 100 k.p.c. (częściowe uwzględnienie żądania) zniesiono wzajemnie między stronami koszty procesu (punkt IV wyroku).

Rygor natychmiastowej wykonalności co do punktu I wyroku nadano w oparciu o treść art. 333§1 pkt 1 k.p.c. (punkt V wyroku).

sędzia Ewelina Dzierżak