Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2023r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 grudnia 2023r. w Suwałkach

sprawy E. F.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o ustalenie wysokości kapitału początkowego i o wysokość świadczenia

w związku z odwołaniami E. F.

od trzech decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 13 lipca 2023 r. znak (...)

z dnia 2 sierpnia 2023 r. znak (...)

i z dnia 10 sierpnia 2023 r. znak (...)

1.  oddala odwołania od wszystkich decyzji;

2.  zasądza od E. F. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. 540 (pięćset czterdzieści) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego .

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z 13.07.2023 r. ponownie ustalił E. F. kapitał początkowy. Za podstawę wymiaru kapitału początkowego ponownie przyjął kwotę (...) zł, ustaloną decyzją z 8.02.2002 r. Uwzględnił 24 lata 2 miesiące 12 dni (290 miesięcy) okresów składkowych oraz 5 dni okresów nieskładkowych. Wartość kapitału początkowego na dzień 1.01.1999 r. wyniosła (...) zł.

Do podstawy kapitału początkowego organ rentowy przyjął minimalne wynagrodzenie w okresach zatrudnienia: od 1.09.1974 r. do 24.10.1974 r., od 10.11.1976 r. do 30.09.1981 r., od 1.10.1981 r. do 28.02.1983 r., od 1.03.1983 r. do 30.04.1983 r., od 2.05.1983 r. do 29.02.1984 r., od 1.03.1984 r. do 31.05.1984 r., od 25.05.1985 r. do 31.12.1986 r. (1/2 etatu) i od 1.04.1985 r. do 31.12.1988 r.

W odwołaniu od tej decyzji E. F. domagał się jej zmiany poprzez uwzględnienie przy ustalaniu wysokości kapitału początkowego i wysokości emerytury, wynagrodzeń faktycznie otrzymywanych od 1.09.1974 r. do 31.12.1988 r. Wskazał na brak uzasadnienia faktycznego i prawnego oraz ograniczenie sentencji skarżonej decyzji do ogólnego przywołania przepisów ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, co uniemożliwia mu podjęcie merytorycznej polemiki. Podniósł, że nie wie, które okresy zatrudnienia zaliczono do podstawy kapitału początkowego. Na brak wskazania konkretnej podstawy prawnej wskazywał w piśmie z dnia 19.02.2002 r. przy ustalaniu kapitału początkowego (pismo w aktach sprawy Sądu Okręgowego w Suwałkach sygn. akt III U 380/02). Pomimo upływu 21 lat procedowanie organu rentowego nie uległo zmianie poziomie. Dołączył szereg dokumentów domagając się dopuszczenia z nich dowodu. Domagał się, aby Sąd zwrócił się do organu rentowego o dokonanie symulacyjnego wyliczenia wartości kapitału początkowego z uwzględnieniem dowodów dołączonych do odwołania. Wskazał na konieczność przeliczenia kapitału początkowego z uwagi na brak wymienienia w zaskarżonej decyzji okresów składkowych i nieskładkowych odnoszących się do zatrudnienia w konkretnych zakładach pracy od 1.09.1974r. do 31.12.1998 r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa w potrójnej wysokości. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji i dodatkowo wskazał, że do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego uwzględniono podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne z lat 1989-1998 i wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynoszący 179,37%. W trakcie postępowania sądowego toczącego się z odwołania wnioskodawcy przed Sądem Okręgowym w Suwałkach sygn. akt III U 1344/01, został on poinformowany o okresach zaliczonych do ustalenia wartości kapitału początkowego. Ponadto przyjęcie wynagrodzenia minimalnego w okresach wskazanych w skarżonej decyzji nie wpływa na wartość kapitału początkowego, ponieważ okresy te nie zostały przyjęte do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego.

Decyzją z 2.08.2023 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. przyznał E. F., na podstawie art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, zaliczkę na poczet przysługującej emerytury od 1.07.2023 r., tj. od miesiąca zgłoszenia wniosku. Wysokość emerytury wniosła (...) zł brutto. Wskazał, iż emerytura ma charakter zaliczkowy z uwagi na prowadzone postępowanie wyjaśniające, mające na celu ustalenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalno-rentowe. Organ rentowy wystosował pisma do płatników składek w celu ustalenia kwot osiąganego wynagrodzenia z tytułu umów o pracę w (...) oraz S..

W odwołaniu od tej decyzji E. F. domagał się uwzględnienia do wysokości kapitału początkowego i emerytury, faktycznie osiąganych przez niego wynagrodzeń za okres od 1.09.1974 r. do 31.07.2023 r. Powielił argumentację i wnioski przedstawione w odwołaniu od decyzji z 13.07.2023 r. Dodatkowo domagał się zasądzenia od organu trentowego na swoją rzecz kwoty (...) zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 26.07.2023r. do dnia zapłaty - jako różnicy pomiędzy prognozowaną miesięczną emeryturą w wysokości (...)zł, a kwotą zaliczki (...) zł. Odnośnie informacji o prowadzonym postępowaniu wyjaśniającym z płatnikami skałek, odwołujący wskazał, że organ rentowy nie informował go o jakichkolwiek brakach w złożonej dokumentacji, ani nie przedłożył odpowiedzi płatników. Wniósł o zobowiązanie organu rentowego do złożenia dokumentacji uzyskanej w toku postępowania wyjaśniającego. Wniósł również o zobowiązanie organu rentowego do dokonania symulacyjnego wyliczenia emerytury według stanu na 1.07.2023 r. Domagał się również przyznania odsetek od momentu błędnego ustalenia emerytury. Podniósł, iż organ rentowy niewłaściwie zastosował
§ 21 ust. 1 rozporządzenia z dnia 11.10.2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz.U. Nr 237, poz. 1412), zgodnie z którym środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia - kierował się ograniczeniami dowodowymi, to wskazuje, iż ograniczenia te nie mają zastosowania w postępowaniu sądowym, opartym na zasadzie swobodnej oceny dowodów. Dopuszczalnym jest zatem ustalenie wysokości wynagrodzenia ubezpieczonego w oparciu o dowody zastępcze.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w potrójnej wysokości stawki minimalnej. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji.

Decyzją z 10.08.2023 r. organ rentowy przyznał E. F. emeryturę na podstawie art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, począwszy od 1.07.2023 r. Podstawę obliczenia emerytury stanowiła kwota składek na ubezpieczenie emerytalne z uwzględnieniem ich waloryzacji, zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego oraz kwota środków zewidencjonowanych na subkoncie, z uwzględnieniem ich waloryzacji. Emeryta stanowiła równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Przyznane świadczenie wyniosło (...)zł brutto. Dodatkowo organ rentowy poinformował, że zakończył postępowanie wyjaśniające w sprawie ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalno-rentowe z zakładami pracy: A. M. i S.

W odwołaniu od tej decyzji E. F. domagał się zasądzenia od organu rentowego na swoją rzecz (...)zł wraz z odsetkami ustawowymi od 26.08.2023 r. do dnia zapłaty - jako różnicy pomiędzy prognozowaną miesięczną emeryturą w wysokości (...), a kwotą zaliczki(...) zł z zaskarżonej decyzji.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od odwołującego kosztów zastępstwa procesowego w potrójnej wysokości stawki minimalnej. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji i dodatkowo wskazał, że wypłacił wnioskodawcy wyrównanie emerytury za okres od 1.07.2023 r. do 31.08.2023 r.

Postanowieniami z 12 i 22 września 2023 r. odwołania połączono do wspólnego rozpoznania z uwagi na ich tożsamość faktyczną i prawną.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

E. F. (ur. (...)) po raz pierwszy wystąpił z wnioskiem o ustalenie kapitału początkowego 2.02.2001 r. Decyzją z 19.03.2001 r. organ rentowy ustalił wnioskodawcy kapitał początkowy. Do obliczenia podstawy wymiaru oraz obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru organ rentowy przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczanie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych (1989-1998) i ustalił go na poziomie 178,85%. Uwzględnił 23 lata i 10 miesięcy (186 miesięcy) okresów składkowych. Wartość kapitału początkowego na dzień 1.01.1999 r. wyniosła (...) zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego nie uwzględnił okresów:

- od 20.10.1976 r. do 9.11.1976r. z uwagi na brak pieczątki imiennej osoby wystawiającej zaświadczenie (okres poszukiwania pracy),

- od 1.06.1984 r. do 31.07.1984 r. z uwagi na korzystanie wówczas z urlopu bezpłatnego.

Nie uwzględnił również dochodu z 1993 r. w wysokość (...) zł, wskazując, że konieczne jest zaświadczenie o wynagrodzeniu za okres od 1.08. do 31.12.1993 r. z Zakładu (...), gdyż płatnik składek rozliczał się z organem rentowym w deklaracjach bezimiennych.

Odwołujący się złożył Rp-7 za 1993 r. i decyzją z 11.04.2001 r. organ rentowy ponownie ustalił kapitał początkowy, który na 1.01.1999 r. wyniósł (...) zł.

E. F. złożył odwołanie od decyzji z 19.03.2001 r. i Sąd Okręgowy w Suwałkach wyrokiem z 27.07.2001r. sygn. akt III U 1344/01 zmienił decyzję z 19.03.2001 r. i ustalił, że do ustalenia kapitału początkowego zaliczyć należy: okres poszukiwania pracy od 10.10.1976 r. do 9.11.1976 r. i okres urlopu szkoleniowego od 1.06.1984 r. do 31.07.1984 r. W wyniku apelacji organu rentowego i odwołującego się, Sąd Apelacyjny w Białymstoku wyrokiem z 29.11.2001 r. sygn. akt III AUa 933/01 zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Suwałkach w ten sposób, że oddalił odwołanie E. F. w części dotyczącej zaliczenia okresu urlopu szkoleniowego od 1.06.1984 r. do 31.07.1984 r. i odrzucił apelację odwołującego.

Decyzją z 8.02.2002 r. organ rentowy ponownie ustalił kapitał początkowy E. F.. Podstawa wymiaru była identyczna, jak w decyzji z 11.04.2001 r., natomiast uwzględnieniu podlegało 23 lata 11 miesięcy (287 miesięcy) okresów składkowych. Kapitał początkowy na dzień 1.01.1999r. wyniósł (...). E. F. złożył odwołanie od tej decyzji, które Sąd Okręgowy w Suwałkach wyrokiem z 24.05.2002 r. sygn. akt III U 380/02 oddalił.

W dniu 9.03.2023 r. (data wydruku) odwołujący się otrzymał od organu rentowego informację o prognozowanej wysokości emerytury wyliczonej 9.03.2023 r. Prognozowana wysokość emerytury została wyliczona na podstawie danych przedstawionych przez odwołującego, takich jak: deklarowany wiek przejścia na emeryturę: 71 lat 3 miesięcy; data deklarowanego przejścia na emeryturę: lipiec 2023 r. Miesięczna kwota prognozowanej wysokości emerytury wynosiła: (...)zł. W kolejnym wydruku z 9.03.2023 r. stanowiącym informację o prognozowanej wysokości emerytury wyliczonej 9.03.2023 r. odwołujący podał następujące dane: deklarowany wiek przejścia na emeryturę: 70 lat 11 miesięcy; data deklarowanego przejścia na emeryturę: marzec 2023 r. Miesięczna kwota prognozowanej wysokości emerytury wynosiła: (...)zł. W informacji uzyskanej 7.07.2022 r. (data wydruku) E. F. podał: deklarowany wiek przejścia na emeryturę: 70 lat 3 miesięcy, datę deklarowanego przejścia na emeryturę: lipiec 2022 r. Miesięczna kwota prognozowanej wysokości emerytury wyniosła: (...)zł. Wszystkie trzy informacje o prognozowanej wysokości emerytury zawierały dodatkowo następujące informacje:

- wysokość prognozowanej emerytury jest podawana brutto, czyli przed potrąceniem podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne;

- prognozowaną wysokość emerytury ustalono na podstawie podanych przez odwołującego danych oraz przyjętych założeń makroekonomicznych;

- kwota emerytury, która zostanie ustalona w decyzji, gdy złoży wniosek o emeryturę, może różnić się od emerytury prognozowanej;

- prognozowana wysokość emerytury nie może być podstawą do jakichkolwiek roszczeń a informacja ta nie jest decyzją administracyjną ani zaświadczeniem (w rozumieniu k.p.a.

- wydruk z systemu informatycznego ZUS nie wymaga podpisu (teczka dokumentów dołączonych do odwołania – koperta k. 20).

Z wnioskiem o emeryturę E. F. wystąpił do Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. 3.07.2023 r.

Do odwołania od decyzji z 10.08.2023 r. E. F. dołączył „przedsądowe wezwanie do zapłaty”, w którym domagał się od organu rentowego zapłaty (...) zł z ustawowymi odsetkami od 26.08.2023 r. tytułem emerytury za sierpień 2023 r. oraz ponownie wezwał do zapłaty kwoty (...)zł z ustawowymi odsetkami od 26.07.2023 r. tytułem emerytury za lipiec 2023 r. (koperta k. 20).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Przed odniesieniem się do poszczególnych odwołań E. F., należy zwrócić uwagę, że wszystkie zawierają dość ogólne i nieprecyzyjne zarzuty, co do skarżonych decyzji. Odwołujący się dołączył szereg dokumentów płacowych i pracowniczych bez wskazania, które dokładnie okresy pracy czy wynagrodzenia zostały przez organ rentowy pominięte. Dodatkowo odwołujący się formułował wnioski o zobowiązanie organu rentowego do wyliczenia hipotetycznej wartości kapitału początkowego i emerytury. Procedura postępowania przed organem rentowym nie przewiduje takiego wyliczenia i doręczenia go wnioskodawcy. Ustalając kapitał początkowy, organ rentowy zobowiązany jest do przyjęcia najkorzystniejszego wariantu, wynikającego ze złożonych dokumentów. Rozpoznając sprawę, Sąd miał na uwadze poziom wiedzy i doświadczenia praktycznego odwołującego się w postępowaniu zarówno przed organem rentowym, jak i w sprawach sądowych z odwołania od decyzji organu rentowego. E. F. występował jako pełnomocnik przed tut. Sądem, reprezentując osoby fizyczne, jak i podmioty gospodarcze, zatem jego znajomość prawa ubezpieczeń społecznych, procedury administracyjnej i cywilnej w tym zakresie jest większa niż przeciętnego ubezpieczonego. Dlatego na rozprawie 28.10.2023 r. udzielił odwołującemu termin do wskazania, które dowody dołączone do odwołania zostały uwzględnione nieprawidłowo, bądź nieuwzględnione w decyzji o ponownym ustaleniu kapitału początkowego. W piśmie procesowym z 11.12.2023 r. odwołujący się wskazał na zatrudnienie w okresie od 1.09.1974 r. do 31.12.1988 r. Z akt rentowych KPU wynika jednak, że dochody za ten okres zostały uwzględnione na podstawie dołączonych dokumentów, nie spowodowało to jednak zmiany wartości kapitału początkowego (wykaz wprowadzonych dochodów ubezpieczonego – akta rentowe KPU).

Odnośnie decyzji z 13.07.2023 r., ponownie ustalającej kapitał początkowy E. F., należy wskazać, że została wydana w związku ze złożeniem przez niego wniosku o emeryturę. W odwołaniu E. F. domagał się wyliczenia wartości kapitału początkowego z wynagrodzeń z lat 1974-1988, natomiast w piśmie procesowym z 8.11.2023 r. potwierdził, że do wyliczenia kapitału początkowego przyjęto podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z dziesięciolecia obejmującego lata 1989-1998. Ostatecznie wnioskodawca wskazał, że odwołanie złożył w związku z błędem po stronie organu rentowego, który niewłaściwie zredagował decyzję z 13.07.2023 r.

Zarzuty odwołującego się w tym zakresie były nieuzasadnione. Jak wskazano wyżej, E. F. dwukrotnie odwoływał się od decyzji ustalających wartość kapitału początkowego, zatem doskonale znał wartości, które organ rentowy uwzględnił przy ustalaniu jego wysokości. Punkt II decyzji z 13.07.2023 r. zawiera jednoznaczną informację, że organ rentowy przyjął podstawę wymiaru ustaloną decyzją z 8.02.2002 r. W tym zakresie wystąpił błąd po stronie odwołującego się, który w sposób nieuważny lub celowy pominął tę część decyzji.

Odnosząc się do zarzutów do decyzji z 2.08.2023 r., ustającej emeryturę w kwocie zaliczkowej, odwołujący się ponowił żądanie zobowiązania organu rentowego do wyliczenia emerytury hipotetycznej, jednocześnie zrzucając organowi rentowemu pozorowanie działań przy ustalaniu jego wynagrodzenia za okresy pracy w dwóch firmach (A. M. (...) i S.. Stanowisko odwołującego się należało uznać za wewnętrznie sprzeczne, gdyż z jednej strony domagał się ustalenia emerytury (ale również kapitału początkowego) w oparciu o hipotetyczne dane, czyli dane niesprawdzone, niezweryfikowane. Z drugiej strony, gdy organ rentowy, w ramach nałożonego na niego przez prawo obowiązku rzetelnego weryfikowania danych wymaganych przy ustaleniu uprawnień osób ubiegających się o świadczenia z ubezpieczeń społecznych, takie ustalenia wykonuje, odwołujący się stawia zarzuty organowi rentowemu. Analiza akt emerytalnych, w szczególności korespondencji mailowej pracowników poszczególnych komórek ZUS-u, którzy brali udział przy ustalaniu wysokości emerytury odwołującego się wskazuje, że działania te były faktycznie przeprowadzone i organ rentowy uzyskał wymagane informacje. Wyliczenie emerytury nie może być hipotetyczne, ale musi opierać się na rzetelnej analizie zgromadzonych dokumentów i danych (np. o odprowadzonych składkach na ubezpieczenie emerytalne) w oparciu o obowiązujące przepisy prawa materialnego, jak i postępowania w tego typu sprawach. Organ rentowy nie jest związany złożonymi przez ubezpieczonego dokumentami dotyczącymi zatrudnienia czy osiąganego wynagrodzenia i w przypadku jakichkolwiek wątpliwości, może odmówić ich uwzględnienia. W przypadku odwołującego się, organ rentowy stwierdził, że występują luki w zakresie dwóch okresów pracy, wydał decyzję o przyznaniu emerytury w kwocie zaliczkowej i po zakończeniu postępowania wyjaśniającego, wydał decyzję ostateczną. Działania organu rentowego obrazuje czas, jaki minął od złożenia wniosku do wydania decyzji o przyznaniu emerytury: wniosek o emeryturę został złożony 3.07.2023 r., decyzja o emeryturze w kwocie zaliczkowej została wydana 2.08.2023 r., natomiast decyzja o przyznaniu emerytury – 10.08.2023 r.

Ostatni zarzut, który sformułował odwołujący się, dotyczył żądania zapłacenia wyrównania, które ma stanowić różnicę między emeryturą prognozowaną a emeryturą wypłaconą w kwocie zaliczkowej. Aby ocenić zasadność tych zarzutów należy odwołać się do dokumentów, które E. F. złożył. Prognoza emerytury (przewidywanie czegoś oparte na określonych danych, obliczeniach, inaczej ekstrapolacja, przewidywanie, zapowiedź – sjp.pwn.pl) nie stanowi o wysokości świadczenia przyznanego w decyzji. Odwołujący się miał tego świadomość, gdyż to od danych przez niego wskazanych (wieku przejścia na emeryturę) była prognozowana – hipotetycznie ustalana – wysokość przyszłego świadczenia emerytalnego. Informacje o prognozowanej wysokości emerytur, które odwołujący się dołączył do odwołania od decyzji o emeryturze w kwocie zaliczkowej, dotyczą trzech różnych sytuacji: gdyby złożył wniosek o emeryturę w lipcu 2022 r. (wyliczenie z 7.07.2023 r.), w marcu 2023 r. (wyliczenie z 9.03.2023 r.) i lipcu 2023 r. (wyliczenie z 9.03.2023 r.). Natomiast faktycznie z wnioskiem o emeryturę wystąpił dopiero w 3.07.2023 r. Takie prognozy, odnośnie wysokości np. emerytur może uzyskać każdy ubezpieczony na portalu internetowym ZUS (kalkulator emerytalny). Podkreślić należy również, czego odwołujący się nie podnosił, że decyzją z 10.08.2023 r. organ rentowy ustalił mu prawo do emerytury od 1.07.2023 r., to jest od miesiąca, w którym wniosek taki złożył – i wyrównał mu świadczenie za okres od 1.07.2023 r. do 31.08.2023 r. ((...) zł). Domaganie się na podstawie hipotetycznego wyliczenia wysokości emerytury zapłaty różnicy między wysokością prognozowanej emerytury a wysokością przyznanej emerytury zaliczkowej, jest bezpodstawne, tym bardziej, że odwołujący się otrzymał wyrównanie stanowiące różnicę pomiędzy emeryturą zaliczkową a ustaloną w ostatecznej decyzji.

Na marginesie należy wskazać, że organ rentowy każdorazowo w informacji o wysokości emerytury prognozowanej wskazywał zasady jej wyliczenia (wyłącznie na podstawie danych podawanych przez odwołującego się, a zatem bez ich systemowej weryfikacji) oraz że nie stanowią one decyzji, ani podstawy do występowania z roszczeniami (jak przedmiotowe) w stosunku do Zakładu.

Nie znajduje podstaw również żądanie odsetek za opóźnienie w wydaniu decyzji, zawarte w piśmie procesowym z 11.12.2023 r., gdyż wydanie decyzji nastąpiło niezwłocznie po wyjaśnieniu wszystkich okoliczności w sprawie.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 477 ¹⁴ §1 k.p.c. wszystkie trzy odwołania podlegały oddaleniu.

O kosztach zastępstwa procesowego rozstrzygnięto na podstawie art. 98 §1, §1 ¹, art. 99 k.p.c. w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t. jedn. Dz. U. z 2023 r. poz. 1935 ze zm.) przyznając po 180 zł za każdą ze spraw wszczętą na skutek odwołania od decyzji ZUS, łącznie kwotę 540 zł. Sąd nie uwzględnił wniosku pełnomocnika organu rentowego o zasądzenia zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w potrójnej wysokości za każdą ze spraw, gdyż nie były one zbyt skomplikowane i zostały rozpoznane łącznie. Sąd nie uwzględnił również wniosku odwołującego się o odstąpienie od obciążania go kosztami postępowania w trybie art. 102 k.p.c., gdyż brak było szczególnych okoliczności przemawiających za uwzględnieniem takiego wniosku.