Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 listopada 2023r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	sędzia Piotr Witkowski
Protokolant:	Marta Rakowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2023r. w Suwałkach

sprawy K. Z.

przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno-Rentowego MSWiA w W.

o wysokość policyjnej renty rodzinnej

w związku z odwołaniem K. Z.

od decyzji Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego MSWiA w W.

z dnia 11 sierpnia 2017 r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i zobowiązuje Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji do przeliczenia renty rodzinnej poczynając od 1 października 2017r., z pominięciem art. 22a ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 18 lutego 1994r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t. jedn. Dz. U. z 2016r., poz. 708 ze zm.)

UZASADNIENIE

Dyrektor Zakładu Emerytalno – Rentowego MSWiA decyzją z dnia 11.08.2017 na podstawie art. 24 a w zw. z art. 32 ust. 1 pkt.1 ustawy z dnia 18.02.1994r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służy Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2016r., poz. 708 ze zm.) oraz na podstawie otrzymanej z IPN informacji Nr(...)ponownie ustalił K. Z. wysokość renty rodzinnej na kwotę (...)złoty brutto. Informacja IPN o przebiegu służby jej męża E. Z. wskazywała bowiem, że w okresie czasu od 1.05.1962r. do 31.05.1975r. pełnił służbę na rzecz totalitarnego państwa, o której mowa w art. 13b wskazanej ustawy.

W odwołaniu od tej decyzji K. Z. stwierdziła, że zaskarża ją w całości, gdyż jej renta rodzinna została ograniczona z naruszeniem przepisów z kwoty (...) zł. do kwoty (...) zł., czyli o kwotę (...) zł. Naruszenie przepisów szczególnie dotyczy przepisów Konstytucji RP, w tym konstytucyjnej zasady ochrony praw nabytych. W związku więc z tym, że ustawa na podstawie której zmieniono jej wysokość renty jest sprzeczna z Konstytucją, to decyzja jest wadliwa. Jednocześnie organ rentowy dokonując zmiany jej renty nie ustalił właściwie stanu faktycznego sprawy. Wniosła więc o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania ewentualnie o jej zmianę po przez ustalenie jej renty w dotychczasowej wysokości.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i zasadzenie od odwołującej się zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Wskazał, że wysokość policyjnej renty rodzinnej ustala się na podstawie świadczenia, które przysługiwało lub przysługiwałoby zmarłemu, obliczonego z uwzględnieniem przepisów art. 15c lub art. 22a ustawy z dnia 18.02.1994r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji /. …/ oraz ich rodzin (t. jedn. Dz. U. z 2016r., poz. 708 ze zm.). Wysokość renty rodzinnej nie może być wyższa niż miesięczna kwota przeciętnej renty rodzinnej wypłaconej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ogłoszonej przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Wysokość świadczenia została ustalona na podstawie uzyskanej od Instytutu Pamięci Narodowej informacji Nr (...) z dnia 13.04.2017r. o przebiegu służby E. Z. na rzecz totalitarnego państwa, o której mowa w art. 13b powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 15c ustawy zaopatrzeniowej w przypadku osoby, która pełniła służbę na rzecz totalitarnego państwa, o której mowa w art. 13b i która pozostawała w służbie przed dniem 2 stycznia 1999r., emerytura wynosi:

0% podstawy wymiaru – za każdy rok służby na rzez totalitarnego państwa, o której mowa w art. 13b;

2,6% podstawny wymiaru – za każdy rok służby lub okresów równorzędnych ze służbą, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, 1a oraz 2-4.

W myśl art. 15c ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej wysokość emerytury ustalonej zgodnie z ust. 1 i 2 nie może być wyższa niż miesięczna kwota przeciętnej emerytury wypłacanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ogłoszonej przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zatem renta rodzinna wyliczona dla odwołującej – 1 osoby uprawnionej, stanowiąca 85% emerytury, jaka przysługiwałaby zmarłemu ((...) zł brutto) została ograniczona do kwoty (...) zł brutto, łączna wysokość renty rodzinnej wynosi (...) zł brutto ((...) zł netto z uwzględnieniem kwoty dodatku pielęgnacyjnego).

Sąd Okręgowy ustalił i zauważył, co następuje:

Odwołanie należało uznać za uzasadnione.

Jak wynika z akt osobowych służby E. Z. pełnił on służbę w okresie czasu wskazanym w informacji Instytutu Pamięci Narodowej w Komendzie Powiatowej Milicji Obywatelskiej w A. w Referacie (...). Pełnił on zatem służbę w jednostce organizacyjnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych o jakiej mowa w art. 13b ustawy zaopatrzeniowej, na podstawie której przepisów wydana została zaskarżona decyzja zmniejszająca świadczenie rentowe odwołującej się. Jednakże samo pełnienie służby w takiej jednostce od razu nie świadczy o służbie na rzecz totalitarnego państwa. Aby bowiem w myśl wskazanego art. 13b ustawy zaopatrzeniowej można było mówić o służbie na rzecz totalitarnego państwa taka służba musiała, jak wskazuje na to ten artykuł, polegać na czynnościach:

- w związku z wypełnianiem zadań wywiadowczych i kontrwywiadowczych w jednostkach:

Departament I,

Departament II,

Biuro Paszportów, od dnia 1 kwietnia 1964 r.,

Biuro „A”,

Biuro Szyfrów,

Biuro Radiokontrwywiadu,

Wydziały paszportów, od dnia 15 lipca 1964 r.,

Zwiad Wojsk Ochrony Pogranicza,

Inspektorat I,

Samodzielne grupy specjalne,

- w związku z wypełnianiem zadań Służby Bezpieczeństwa w jednostkach:

Departament Ochrony Konstytucyjnego Porządku Państwa,

Departament Ochrony Gospodarki,

Departament Studiów i Analiz,

Departament III,

Departament IV,

Departament V,

Departament VI,

Główny Inspektorat Ochrony Przemysłu, od dnia 27 listopada 1981r.,

Biuro Śledcze,

Departament Społeczno- Administracyjny,

Biuro Studiów Służby Bezpieczeństwa,

Biuro Rejestracji Cudzoziemców,

Zarząd Kontroli Ruchu Granicznego,

Biuro Ochrony Rządu,

Samodzielna Sekcja Operacyjno -Ochronna,

Inspektorat Operacyjnej Ochrony Elektrowni Jądrowej w Ż.,

- w związku z wykonywaniem czynności operacyjno – technicznych niezbędnych w działalności Służby Bezpieczeństwa w jednostkach

Biuro „B”,

Biuro Informatyki,

Biuro „C”,

Biuro „T”, w tym Zakład Techniki Operacyjnej,

Departament PESEL,

Zarząd Łączności, od dnia 1 stycznia 1984 r.,

Wydział Zabezpieczenia Operacyjnego,

Samodzielna Stacja „P”,

Inspektorat Analityczno – Informacyjny,

- w związku z odpowiedzialnością za szkolnictwo, dyscyplinę, kadry i ideowe wychowawcze aspekty pracy w Służbie Bezpieczeństwa w stosownych jednostkach

- oraz oczywiście w związku z pracami nadzorującymi parce jednostek wypełniających powyższe zadania.

Tymczasem odwołujący się w Referacie (...)w okresie czasu wskazywanym w informacji IPN od 10.05.1962r. do 31.05.1975r. był tylko kierowcą pojazdu, niewykonywującym zadań w (...) we wskazanych jednostkach, tym bardziej niewykonywującym czynności operacyjno – technicznych, nie mówiąc już o czynnościach wywiadowczych i kontrwywiadowczych czy szkoleniowych. Tak jednoznacznie wynika z akt osobowych służby odwołującego się. Nie wskazują one bowiem na jakąkolwiek pracę czy czynności wyżej wskazane odnośnie zadań Służby Bezpieczeństwa. Z każdej jego opinii o nim czy innej wzmiance w aktach mowa jest tylko o tym, że był kierowcą pojazdu, którego obowiązkiem było ponadto utrzymanie pojazdu w należytym stanie, z czego sumiennie wywiązywał się. O żadnej jego pracy operacyjno – technicznej brak jest w jego aktach osobowych. Wręcz przeciwnie nie mógł takiej wykonywać, o czym świadczy opinia o nim z dnia 6.01.1964r.. Czytamy w niej: „W przeszłości, ujemną cechą wymienionego było to, że podczas wyjazdów w teren nie lubił pozostawać sam w samochodzie. Miało to jednak swoje uzasadnienie, bowiem pracując w służbie kryminalnej często był angażowany do wykonywania różnych czynności służbowych. Obecnie jego postępowanie na tym odcinku uległo poprawie”. Wyklucza to więc E. Z. z prac operacyjnych Służby Bezpieczeństwa. Tylko zaś takie prace kwalifikuję, zgodnie ze wskazanymi przez organ rentowy przepisami ustawy zaopatrzeniowej, do obniżenia świadczeń z racji służby na rzecz totalitarnego państwa.

Skoro więc nie sposób w sprawie podzielić stanowiska Instytutu Pamięci Narodowej o uznaniu E. Z. za funkcjonariusza pełniącego służbę na rzecz totalitarnego państwa to nie mogło być mu obniżone świadczenie emerytalne, a tym samym świadczenie rentowe odwołującej się. Renta rodzinna odwołującej się nie mogła więc być wyliczona w oparciu o art. 24a ustawy zaopatrzeniowej, a więc z uwzględnieniem art. 15c i 22a tej ustawy.

Mając zatem powyższe na uwadze Sąd na postawie art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c. orzekł jak w wyroku i zmienił zaskarżoną decyzję zobowiązując Dyrektora Zakładu Emerytalno – Rentowego Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji do przeliczenia renty rodzinnej, poczynając od 1 października 2017r., z pominięciem art. 24a ust.1 i 2 ustawy z dnia 18 lutego 1994r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno – Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t. jedn. Dz. U. z 2016r., poz. 7-8 ze zm.).