Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IV K 271/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. G. (1), P. G. (1), K. S. (1), Ł. K. (1), U. K. (1)

art. 286§1 k.k. i inne

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżona M. G. (1) miała zarejestrowaną działalność gospodarczą pod nazwą FM-W. M. G. (1), której siedziba mieściła się w miejscu jej zamieszkania w R. przy ul. (...). Faktycznie działalnością miał zajmować się jej syn, jednak nie ujawniono, aby faktycznie taką działalność prowadził.

Działalność zakończona -31.08.2022 roku.

wyjaśnienia P. G.

287v-286

549-551

wydruk (...)

650

Podczas pobytu urlopowego, kilka lat temu, oskarżony P. G. (1) poznał K. S. (1). K. S. (1) z kolei znał oskarżonego Ł. K. (1), który miał wówczas zarejestrowaną działalność pod nazwą Internet -S. - Ł. K. (1) z siedzibą w Ł..

Ł. K. (1) zaprzestał prowadzenia działalności 28.02.2022 roku.

wyjaśnienia P. G.

287v-286

549-551

wyjaśnienia Ł. K.

wydruk z (...)

260-262

521

653

K. S. (1) był klientem (...) SA. Oskarżeni P. G. (1) i M. G. (1) potrzebowali pieniędzy. K. S. (1) zaoferował swą pomoc.

W (...) SA Ł. K. (1) i jego matka U. K. (1) przedstawili nieprawdziwe faktury zakupu różnych przedmiotów m.in. mebli i wyposażenia biurowego oraz rusztowań, które (...) SA wykupił od nich na własność, a następnie przekazał w leasing do firmy zarejestrowanej na M. G. (1). Nastąpiło to w ramach zawartych 5 umów leasingowych nr (...), PS (...), (...), (...) na łączną kwotę 417 860,88 zł.

(...) SA nie sprawdzali, czy oskarżeni Ł. K. (1) i U. K. (1) faktycznie dokonali zakupu przedmiotów wynikających z przedłożonych przez nich faktur. Nie potwierdzili czy takie przedmioty rzeczywiście istnieją. Ani też czy znajdują się u M. G. (1), u której zgodnie z przedłożonymi protokołami przekazania miały się znajdować. (...) SA zapłacił za te przedmioty rzekomym nabywcom Ł. K. (1) i U. K. (1).

Z M. G. (1) skontaktował ich K. S. (1).

Wobec zaległości leasingowych w.w. umowy zostały wypowiedziane. R. W. (1) podjął czynności windykacyjne wobec firmy (...), jednak nie udało mu się zlokalizować przedmiotów leasingu.

5 października 2022 roku (...) SA uzyskał nakaz zapłaty na kwotę 1.035.158,16 złotych.

zeznania R. W. (1)

2-3

551-552

kserokopia dokumentacji (...) SA

7-81

144-166

563-569

682-837

protokół przeszukania

84-84

wydruk REGON dot. Ł. i U. K.

wydruk z (...)

110-111

112-113

653, 659

zeznania A. P. (1)

130-131, 135-136

522-

częściowo wyjaśnienia Ł. K.

260-262

częściowo wyjaśnienia P. G. i M. G.

287v-286

96-97

239-240

266

549

pismo (...) dot. wypłat plus płyta

676-681

K. S. (2)

848v-849

nakaz zapłaty i pismo (...) SA

854-855

Z załączonych rachunków bankowych należących do Ł. K. (1) jak i U. K. (1) z okresu poprzedzającego daty rzekomych nabyć przez nich przedmiotów leasingu nie ma przelewów, które by potwierdzały takowe zakupy. Nadmienić należy, że zakup tych przedmiotów na kilkaset tysięcy winien odbywać się przelewem bankowym, na co w historii ich rachunków bankowych nie ma śladu.

M. G. (1) nie zamawiała mebli ani rusztowań, nigdy takich przedmiotów nie odbierała i nie była w ich posiadaniu.

dane dot. rachunków bankowych

193-204

206-221

314-317

326-328

269-281

310-312

314-317

319-320

326-328

332-335

wyjaśnienia oskarżonej

96-97

239-240

266

Oskarżona M. G. (1) nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Zaprzeczyła by kupowała meble biurowe, rusztowania, nie odbierała takich przedmiotów i nie była w ich posiadaniu.

W siedzibie (...) SA była z synem. Podpisywała różne dokumenty - które wg jej oceny miały dotyczyć kredytu na kwotę 400 000 zł. Kredyt "miał załatwić K. S. (1), syna kolega". Nie czytała dokumentów, tylko je podpisała.

Wyjaśniła także, że nie zna osób Ł. K. (1) i U. K. (1).

Oskarżona M. G. (1) była karana.

wyjaśnienia oskarżonej

96-97

239-240

266

549

karta karna

553,860

P. G. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że został wprowadzony w błąd przez K. S. (1), gdyż miał to być kredyt a nie umowy leasingowe. K. S. (1) przelał ponad 100 000 złotych na konto jego matki.

Wyjaśniał, że jest w posiadaniu korespondencji (email, sms) z K. S. (1), został zobowiązany do jej przedłożenia jednak do zakończenia procesu tego nie uczynił.

Oskarżony P. G. (1) był karany za przestępstwa przeciwko mieniu. Obecnie nie karany.

wyjaśnienia oskarżonego

285-286

549

odpisy wyroków

325, 379-380

karta karna

322-323

554-555

861

K. S. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i dodał, że nie ma "z tym" nic wspólnego. Odmówił składnia wyjaśnień.

Oskarżony K. S. (1) był karany za przestępstwa przeciwko mieniu i wiarygodności dokumentów.

wyjaśnienia oskarżonego

300-302

521v

karta karna

382

392-393

473-475

862-866

odpis wyroku

438-442

468

471

Ł. K. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że kojarzy M. G. (1), która nabyła od niego i jego matki przedmioty leasingu takie jak meble i rusztowania. Dodał, że nie pamięta czy dostarczyli towar do R., czy ktoś je odebrał od nich z Ł.. On i jego matka podpisali protokoły przekazania tych sprzętów. Płatności z (...) SA za te przedmioty następowały na rachunki jego i matki. Wyjaśnił, że kojarzy K. S. (1). On skontaktował ich z M. G. (1)

Oskarżony Ł. K. (1) był karany za przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów oraz udaremnienie lub uszczuplenie zaspokojenia wierzyciela.

wyjaśnienia oskarżonego

260-262

521

karta karna

249

557-558

867-868

odpisy wyroków

395-399

U. K. (1) nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu i podała, że to nie jest prawda. Wyjaśniła, że kupowała meble od P. W. (1) z O., a potem sprzedała je do pani z W.. Pani z W. nawiązała kontakt z jej synem. To Ł. K. (1) zajmował się tą sprzedażą. Podpisała pisma dotyczące leasingu, a potem otrzymała wpłaty od tej pani z W.. Sprzedawała biurka i szafki.

Dodała, że nie zna osób K. S. (1), P. G. (1).

Prowadziła firmę (...) do 31 stycznia 2022 roku.

U. K. (1) nie była dotychczas karana.

wyjaśnienia oskarżonej

255-257

521v-522

karta karna

wydruk z (...)

248

559,869

659

Oskarżona U. K. (1) była poddana jednorazowemu badaniu przez lekarzy psychiatrów. Biegli podali, że nie zdradza ona cech choroby psychicznej, ani upośledzenia umysłowego. Nadto, że w czasie popełnienia zarzucanego jej przestępstwa nie miała zniesionej ani w znacznym stopniu ograniczonej zdolności rozpoznania znaczenia czynu jak i pokierowania swoim postępowaniem. Może brać udział w toczącym się postępowaniu, ale wymaga pomocy prawnej.

opinie sądowo psychiatryczna

( psychologiczna)

341-344

348

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Zeznania R. W.

Brak podstaw do kwestionowania. R. W. (1) podjął czynności windykacyjne wobec firmy (...) polegające na odbiorze przedmiotów leasingu ( zestawu rusztowań, mebli biurowych) zgodnie z umowami leasingu. Umowy zostały bowiem wypowiedziane ( z uwagi na zaległości w płatnościach rat leasingowych) i wyznaczono termin zwrotu przedmiotów. Oskarżona wskazywała, iż wszystkim zajmuje się jej syn, on z kolei, że matka. Świadek nie zlokalizował w/w przedmiotów. Ani oskarżona M. G. (1) ani jej syn nie reagowali na dalsze próby kontaktu, a przedmiotów leasingu nie zwrócili.

Zeznania A. P. i K. S.

Świadkowie opisali proces zawierania umów leasingowych, ich zeznania są zbieżne z dokumentacją z (...) SA, brak podstaw do kwestionowania

kserokopia dokumentacji (...) SA

wydruki (...),

(...) SA,

wiarygodne, sporządzone przez właściwy organ, niekwestionowana w toku postepowania

sporządzone przez powołane do tego organy, wiarygodne

wyciągi bankowe

Brak podstaw do kwestionowania, sporządzone przez banki, nie kwestionowane w toku postepowania

protokół przeszukania,

karty karne, odpisy wyroków, nakaz zapłaty

Dokumenty wiarygodne, sporządzone przez powołane do tego podmioty, niekwestionowane w toku postepowania

Opinia sądowo psychiatryczna i psychologiczna

Opinie jasne, spójne, wnioski pewne. Udzielają odpowiedzi na istotne pytania dot. poczytalności oskarżonej. U. K.. Brak podstaw do kwestionowania.

Częściowo wyjaśnienia P. G., M. G.

Sąd dał wiarę M. G. (1), iż nie kupowała, ani nie odbierała, ani też nie jest w posiadaniu przedmiotów leasingu. Wynika to z zeznań R. W., nadto brak wiarygodnych dokumentów, które taki zakup by potwierdzały. Dodać też trzeba, że gdyby rzeczywiście takie przedmioty istniały to oskarżona i jej syn wskazali by ich miejsce, a oni tego nie zrobili unikając kontaktu z R. W..

Nie sposób jednak dać wiarę oskarżonej, że nie wiedziała co podpisuje, w końcu działalność gospodarczą prowadziła od 2014 roku. Na dokumentach są nazwy jak np. umowa leasingu operacyjnego - czego nie sposób przegapić. Trudno też uznać, że nie miała kontaktu z U. i Ł. K., gdyż w przeciwnym wypadku (...) SA nie zakupiłby przedmiotów od w/w ( i w dalszym czasie nie przekazał jej) gdyż niemiałby wiedzy, że jest ktoś zainteresowany tego rodzaju leasingiem na określone przedmioty. Wynika to z zeznań A. P. k. 523.

Sąd dał wiarę w części wyjaśnieniom P. G., iż poznał na urlopie K. S.. Nadto, iż poprosił go o pomoc w pozyskaniu pieniędzy. Pozostałe wyjaśnienia nie zasługują jednak na wiarę. Jak wyjaśnił, został wprowadzony w błąd przez K. S., na dowód czego miał emaile i smsy. Nie złożył ich sądowi mimo, że został do tego zobowiązany przez sąd. Trudno zatem uznać, że nie wiedział w czym uczestniczy.

Wyjaśnienia Ł. K.

Wyjaśnienia oskarżonego nie zasługują na wiarę poza tym, że prowadził on działalność gospodarczą, co wynika z (...) oraz że (...) SA zrealizował płatność zgodnie z umowami, co wynika z załączonych rachunków bankowych. Zgodne są też z wyjaśnieniami jego matki, z których wynika, że nawiązali kontakt z M. G. (1), w czym pomógł K. S. W pozostałej części są sprzeczne z materiałem dowodowym, w tym z zeznaniami R. W., z którego wynika, że do takich zakupów o jakich mówił nie doszło.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

Zeznania Ł. G.

(551v)Zeznania świadka Ł. G. (2) nie stanowiły podstawy ustaleń faktycznych. Sąd nie dał im wiary. Pozostają one bowiem w sprzeczności z wyjaśnieniami M. G. (1), która wskazała, że nigdy nie była w posiadaniu przedmiotów leasingu. Ponadto z wyciągów rachunków bankowych Ł. i U. K. nie wynika by kupowali meble i rusztowania za kilkaset tysięcy. Nadto przedmiotów tych nie zlokalizowano. Gdyby rzeczywiście istniały, oskarżona M. G. (1) byłaby w ich posiadaniu, a ona temu od samego początku zaprzeczała.

Zeznania P. W.

(K.617)Sąd nie dał wiary także zeznaniom P. W. (1). Z jednej strony świadek zna Ł. K. (1), który często u niego kupował, ale na pytanie co kupował świadek kojarzy jedynie meble biurowe -krzesła, innych zamówień już nie. Zapytany o formę płatności - wskazał, że Ł. K. (1) mu nie płacił tylko bank w ramach leasingu. Dodać należy, że Ł. K. (1) musiał kupić te przedmioty wpierw ( a zatem musiał zapłacić), żeby później sprzedać towar (...), a (...) leasing z kolei mógł zawrzeć umowy leasingu tych przedmiotów z M. G. (1). Jeżeli świadkowi płacił bank w ramach leasingu to z pewnością nie dotyczyło to przedmiotów tego postępowania.

Ponadto świadek nie potrafił wskazać ani jednego klienta poza Ł. K..

Nadmienić też należy, że załączona faktura będąca rzekomo dowodem na zakup towaru ( K.519) została rozliczona w ramach kompensaty czyli potracenia, zaś z rachunków bankowych nie wynika ile zapłacono z tej faktury, ani czy rzeczywiście i jak zostało to rozliczone. Wynika jedynie zwrot vatu (k.195) ale w niewielkiej kwocie. Nadto, mimo iż faktura wystawiona była 12 listopada 2019 roku, to do biura rachunkowego została dostarczona przez U. K. (1) w styczniu 2020 roku ( k.570). Dodać też należy, że nie wskazano jakich towarów dotyczyła ta faktura.

Wyjaśnienia K. S. (1)

Sąd nie dał wiary oskarżonemu. Poza wyrażonym stanowiskiem, iż nie przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu nie złożył wyjaśnień. Z ustaleń bezsprzecznie wynika, że to on był pomysłodawcą tego planu. Poznał P. G. (1), a kiedy ten potrzebował pieniędzy udzielił mu informacji jak je pozyskać, skontaktował U. K. (1) i Ł. K. (1) z M. G. (1) w wyniku czego doszło do zawarcia przedmiotowych umów leasingowych.

Wyjaśnienia U. K.

Sąd ocenił negatywnie wyjaśnienia oskarżonej poza częścią, w której przyznała, iż mieli kontakt z M. G.. W pozostałej części nie zasługują na wiarę, w szczególności brak wiarygodnych dowodów na zakup mebli, rusztowań itd. przez oskarżoną i jej syna Ł. K. (1).

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.2.

M. G. (1)

P. G. (1)

Ł. K. (1)

U. K. (3)

K. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo oszustwa stanowi tzw. celowościową odmianę przestępstw kierunkowych ( vide wyrok SN z dnia 14 stycznia 2004 r. , IV KK 192/2003, publ. Orzecznictwo Sądu Najwyższego w Sprawach Karnych 2004 poz. 100). Dla stwierdzenia wypełnienia znamion art. 286 § 1 k.k. wykazać należy, że sprawca obejmuje swą świadomością i zamiarem bezpośrednim nie tylko to, że wprowadza w błąd inną osobę (względnie wyzyskuje błąd), ale także i to, że doprowadza ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem - i jednocześnie chce wypełnienia tych znamion, zaś brak objęcia świadomością przez oskarżonego choćby jednego z tych elementów, tzn. celu lub sposobu działania, wyklucza wypełnienie znamion strony podmiotowej oszustwa. Istnienie w chwili zawierania umowy wymaganego przez przepisy karne zamiaru bezpośredniego o szczególnym zabarwieniu jest podstawowym kryterium rozgraniczenia oszustwa uregulowanego w art. 286 § 1 k.k. od niewywiązania się od zobowiązania o charakterze cywilnoprawnym ( por. przykładowo wyrok SN z dnia 6 listopada 2003 r., II KK 9/2003, OSN w Sprawach Karnych 2003 poz. 2362; wyrok SA w Łodzi z dnia 28 lutego 2002r., II AKa 4/2002, publ. Prok. i Pr. – dodatek 2004/5 poz. 27; wyrok SN z dnia 16 stycznia 1980 r. V KRN 317/79, LEX nr 17206, publ. OSNPG 1980/6 poz. 81 str. 8).

W realiach niniejszej sprawy należy uznać, iż M. G., P. G., Ł. K. i U. K. działając wspólnie i w porozumieniu wprowadzili w błąd pokrzywdzonego (...) SA i doprowadzili go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Ich działanie było zamierzone i celowe.

Oskarżeni U. K. (1) i Ł. K. (1) przedstawili nieprawdziwe faktury zakupu różnych przedmiotów m.in. mebli i wyposażenia biurowego oraz rusztowań, które (...) SA wykupił od nich na własność, a następnie przekazał w leasing do firmy zarejestrowanej na M. G. (1). Nastąpiło to w ramach zawartych 5 umów leasingowych nr (...), PS (...), (...), (...) na łączną kwotę 417 860,88 zł.

Nadto wystawiając (...) SA (...) ( pięć) nieprawdziwych faktur nabycia przedmiotów wyszczególnionych w nich i przedkładając je wraz z 5 ( pięcioma) nieprawdziwymi protokołami z dnia 28.11.2019 roku odbioru przedmiotu leasingu do w/wymienionych umów leasingu wiedząc, że ich nie nabyli i nie dostarczyli M. G. (1) doprowadzili (...) SA do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 417 860,88 zł, która stanowi sumę wpłat dokonanych przez leasingujący podmiot pokrzywdzony na rachunki bankowe wskazane przez U. K. (1) i Ł. K. (1).

M. G. (1) i jej syn P. G. (1) wskazywali, że zostali wprowadzeni w błąd przez K. S. jednak nie dostarczyli korespondencji jaką mieli z nim prowadzić odnoście rzekomego kredytu. M. G. (1) podpisała wszystkie dokumenty, w tym protokoły odbioru przedmiotów leasingu ( mimo, że nigdy ich nie dostarczono, co sama przyznała w toku postępowania). Towarzyszył jej syn, który to ustalał z K. S.. M. G. i P. G. nie płacili rat leasingowych, co skutkowało wypowiedzeniem umów. Przedmiotów leasingu nie zlokalizowano. Gdyby nie wspólne działanie w/w osób do tego przestępstwa by nie doszło.

Swoim zachowaniem wypełnili zatem dyspozycję art. 286 §1 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k. w zw. z art. 294 §1 k.k. w zb. z art. 297 §1 k.k. w zb. z art. 270 §1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k.

Z uwagi na fakt przedłożenia podrobionych dokumentów oprócz art. 286 k.k. należało także przywołać art. 270 §1 k.k. oraz 297 k.k. dot. instytucji finansowych uprawnionych do udzielania instrumentów finansowych wskazanych w tym przepisie. Nadto art. 294 k.k. z uwagi na mienie znacznej wartości.

Oskarżonemu K. S. przypisano pomocnictwo do w.w. przestępstwa. To do niego zawrócił się P. G. (1), gdy z matką potrzebowali pieniędzy. K. S. (1) był klientem (...) SA. Udzielił mu informacji jak pozyskać pieniądze, skontaktował Ł. K. (1) i U. K. (1) z M. G. (1) w wyniku czego doszło do zawarcia w/w umów leasingowych. Niewątpliwie swoim zachowaniem ułatwił im popełnienie tego przestępstwa stąd sąd przypisał mu pomocnictwo w tym zakresie.

Oskarżeni są osobami dorosłymi. W toku postępowania sądowego nie ujawniły się żadne okoliczności, które wyłączałyby lub ograniczały w stopniu znacznym u oskarżonych zdolność rozpoznania znaczenia przypisanych im czynów i pokierowania postępowaniem. Oskarżeni mieli możność prawidłowej oceny sytuacji zarówno w aspekcie fizycznym jak i prawnym. W chwili dokonania przypisanych im czynów mieli niczym nie skrępowaną wolną wolę i mogli zachować się zgodnie z normami prawnymi. Biorąc pod uwagę wskazania art. 115 § 2 k.k., należy stwierdzić, że czyny oskarżonych charakteryzuje większa niż znikoma społeczna szkodliwość. W sprawie nie zaistniały również żadne szczególne okoliczności, które wyłączałyby bezprawność czynów oskarżonych i tym samym usprawiedliwiały zachowanie niezgodne z prawem. W konsekwencji, oskarżonych należy uznać za winnych dokonania czynów bezprawnych, karalnych i karygodnych.

Wymierzając oskarżonym karę Sąd miał na uwadze dyrektywy art. 53 § 1 i § 2 k.k. Na niekorzyść oskarżonych Sąd poczytał :



naruszenie dobra prawnego w postaci praw majątkowych, wiarygodności dokumentów, bezpieczeństwa obrotu gospodarczego,



osiągnięcie korzyści majątkowej,



działanie wspólnie i w porozumieniu z inna osobą,



wysokość szkody,



uprzednią karalność – K. S. ( pięciokrotna), Ł. K. dwukrotna),), M. G. ( jednokrotna).

Na korzyść zaś:



dotychczasową niekaralność – U. K., P. G. ( przy czym P. G. obecnie nie karany, wcześniej był karany za przestępstwa przeciwko mieniu, ostatni raz w 2018 roku),



ustabilizowana sytuacja rodzinna oskarżonych.

Biorąc pod uwagę wskazane powyżej okoliczności Sąd wymierzył oskarżonym kary jednostkowe :

- Ł. K. (1) – 2 lata pozbawienia wolności oraz 200 stawek dziennych grzywny po 20 złotych każda stawka,

- U. K. (1) - 1 rok pozbawienia wolności oraz 100 stawek dziennych grzywny po 20 złotych każda stawka,

- M. G. - 1 rok pozbawienia wolności oraz 100 stawek dziennych grzywny po 20 złotych każda stawka,

- P. G. (1) – 2 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 250 stawek dziennych grzywny po 20 złotych każda stawka,

- K. S. (1) – 3 lata pozbawienia wolności oraz 250 stawek dziennych grzywny po 20 złotych każda stawka.

Kary wymierzone oskarżonym w swej dolegliwości nie przekraczają stopnia winy, a jako adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości spełnią swe cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa oraz w zakresie indywidualnego oddziaływania na oskarżonych, nadto są zgodne z dyrektywami z art. 53 §1 i § 2 k.k. Swoim dotychczasowym zachowaniem oskarżeni jednoznacznie okazali lekceważący stosunek dla porządku prawnego. Z wyjątkiem oskarżonej U. K. (1) byli oni już karani za różne przestępstwa. Musieli zatem zdawać sobie sprawę z faktu, że popełnienie przez nich kolejnych, przedmiotowych przestępstw może skutkować wymierzeniem im surowej bezwzględnej kary pozbawienia wolności.

W stosunku do oskarżonych M. G. i U. K. Sąd warunkowo zawiesił wykonanie kary 1 roku pozbawienia wolności. Orzekł także grzywnę. U. K. (1) nie była dotychczas karana, M. G. (1) nie była zaś w czasie popełnienia przestępstwa skazana na karę pozbawienia wolności ( art. 69 §1 k.k.). Ich sposób życia przed popełnieniem czynu zabronionego, jak i po, właściwości i warunki osobiste uprawniają do przypuszczenia, że ich dalsze postępowanie cechować będzie poszanowanie dla podstawowych zasad porządku prawnego. Dodatkowym bodźcem, który będzie powstrzymywał oskarżone od „łamania prawa” będzie grożąca im możliwość zarządzenia wykonania warunkowo zawieszonej kary. Nadto okres próby oznaczony przez Sąd jest adekwatny do wdrożenia oskarżonych do prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie. Dodatkowo Sąd nałożył na M. G. i U. K. obowiązek informowania Sądu pisemnie co 6 miesięcy o przebiegu okresu próby.

Podsumowując, w przekonaniu Sądu orzeczone kary wymierzone oskarżonym są adekwatne do stopnia zawinienia i uwzględniają stopień społecznej szkodliwości ich czynów. W tym rozmiarze będą w stanie spełnić swe podstawowe cele tak w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa jak i w zakresie indywidualnego oddziaływania na oskarżonych.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. S., Ł. K., U. K., M. G., P. G.

1.  – 4.

1.  i 2.

Jak wyżej.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

U. K. (1)

5.

2.

Uwzględniając nakład pracy obrońcy z urzędu oraz ilość terminów rozpraw Sąd zasądził na rzecz adw. M. J. kwotę 3840 złotych w oparciu o treść rozporządzenia MS z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

(...) SA uzyskał nakaz zapłaty, zatem sąd nie zasądził obowiązku naprawienia szkody.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.

Sąd obciążył oskarżonych kosztami postepowania stosownie do treści art. 627 k.p.k.

7.  Podpis

Edyta Markowicz