Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 291/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Świeciu z 7.12. 2023 r., sygn. II K 3/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☒ pełnomocnik oskarżycielki prywatnej

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

M. T.

- oskarżony swoim działaniem spowodował u pokrzywdzonej J. T. obrażenia ciała, czym wyczerpał znamiona czynu z art. 157 §2 kk

- ustna opinia biegłego na rozprawie

- opinia biegłego A. W.

- k. 245

- k. 238

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

- opinia biegłego A. W.

nie ma żadnego powodu by wątpić w obiektywizm i fachowość biegłego ( szczegółowa ocena tego dowodu w dalszej części uzasadnienia).

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1-4.

Oskarżony wyrokowi zarzucił:

1. ´”… złą ocenę zebranych dowodów i niesłuszne przypisanie mu sprawstwa zarzucanego występku ….,… brak dowodów jego winy w szczególności nie świadczy o tym przedłożone przez pokrzywdzoną nagranie …., to zachowanie pokrzywdzonej stanowiło bezpośrednią przyczynę zdarzenia.., należy analizować jego zachowanie pod kątem obrony koniecznej…”.

Pełnomocnik oskarżycielki prywatnej zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

2/ błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę orzeczenia i mający wpływ na jego treść, a polegający między innymi na niesłusznym odmówieniu w części wiarygodności zeznaniom pokrzywdzonej i nie docenieniu dowodu z nagrań przebiegu awantury, a także dowodu z opinii biegłego lekarza, co skutkowało błędnym ustaleniem przebiegu zdarzenia i uznaniem, iż oskarżony jedynie naruszył nietykalność cielesną J. T.;

3/ rażącą niewspółmiemość orzeczonego wobec oskarżonego środka związanego z okresem 1 roku poddania oskarżanego próbie, a także w postaci częściowego zadośćuczynienia na rzecz pokrzywdzonej, w sytuacji, w której biorąc pod uwagę okoliczności niniejszej sprawy, w tym stopień winy, postawę oskarżonego i charakter naruszonych dóbr, okres próby jawi się za krótki, a świadczenie jako rażąco zaniżone;

4/ niezastosowanie wobec oskarżonego środka związanego z poddaniem sprawy próbie w postaci zobowiązania oskarżonego do zakazu zbliżania się do pokrzywdzonej, w sytuacji gdy charakter sprawy, rodzaj naruszonych dóbr, jak również stan emocjonalny J. T. uzasadniałby zastosowanie tegoż środka.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadne

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad.1.Apelacja niezasadna. Apelacja oskarżonego, nie zawiera merytorycznej i przekonującej argumentacji i w praktyce nie stwarza Sądowi Okręgowemu możliwości merytorycznego ustosunkowania się do niej. Materia, do której należałoby się odnieść w związku z treścią apelacji w zasadzie nie istnieje. Skarżący ograniczył się do negowania wyroku, przedstawił własne stanowisko w sprawie, nie wskazując przy tym, poza prostą negacją swojej winy argumentacji, która dałaby Sądowi Okręgowemu możliwość bliższego ustosunkowania się do niej.

W konsekwencji, w ocenie sądu odwoławczego, apelacja oskarżonego nie dostarcza żadnych argumentów mogących przemawiać za zasadnością jej uwzględnienia, a co za tym idzie, uzasadniać możliwość odmiennego rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, ów środek odwoławczy zawiera jedynie odmienną, jednostronną ocenę materiału dowodowego, a podniesione w nim argumenty mają charakter stricte polemiczny a w szczególności abstrahują od treści zebranych dowodów. Przy tym oskarżony, wyrażając własną odmienną oceną dowodów i wyprowadzając własne wnioski w żaden sposób nie wykazał, aby ocena dowodów dokonana przez Sąd meriti nosiła cechy dowolności wykraczając tym samym poza granice ocen swobodnych zakreślone dyrektywami art. 7 k.p.k.. Tego rodzaju argumentacja jaką przedstawił oskarżony, nie dawała podstaw do wątpliwości co do merytorycznej trafności zaskarżonego wyroku w zakresie jego zawinienia, Rzecz w tym, że dla skuteczności zarzutu o wadliwości orzeczenia, nie wystarczy wysłowienie własnego stanowiska, odmiennego od ustaleń Sądu meriti. Konieczne jest natomiast wykazanie w oparciu o dowody i ich wnikliwą ocenę, że ustalenia te są błędne, wskazanie możliwych przyczyn powstałych błędów i wszechstronne uargumentowanie własnego odmiennego stanowiska.

Tymczasem oskarżony tego rodzaju argumentacji i na takim poziomie jej przekonywalności, nie przedstawił. Wbrew jego twierdzeniom, w ocenie Sądu odwoławczego analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego pozwala w pełni na podzielenie przekonania Sądu meriti o tym, iż oskarżonemu należy przypisać winę za zarzucany mu czyn. Argumentacja skarżącego traci bowiem swą przekonywalność w konfrontacji ze zgromadzonymi w sprawie dowodami w postaci uznanych za wiarygodne zeznań pokrzywdzonej, opinii biegłego, zeznań pozostałych świadków oraz zgromadzonych dokumentów, których łączna synteza w pełni oddaje całokształt okoliczności zdarzeń będących przedmiotem oceny i która bez wątpienia pozwalała Sądowi pierwszej instancji na przyjęcie prawidłowych ustaleń w zakresie, które włączone zostały do podstawy faktycznej zaskarżonego wyroku.

Ad.2.Zarzut zasadny. Zasadnie skarżący zarzuca wyrokowi błąd w ustaleniach faktycznych oraz naruszenie prawa procesowego w zakresie oceny poszczególnych dowodów zebranych w sprawie, zwłaszcza opinii biegłego A. W., skutkujących uznaniem, iż oskarżony jedynie naruszył nietykalność cielesną J. T., gdy w rzeczywistości oskarżony swoim działaniem spowodował obrażenia u pokrzywdzonej J. T. czym wyczerpał znamiona czynu z art. 157 §2 kk,

Zasadne są zarzuty i argumentacja skarżącego na ich poparcie, wskazująca na dopuszczenie się przez oskarżonego czynu z art.157 §2 kk. Pomijając nawet treść zeznań pokrzywdzonej przesądzająca w tym zakresie jest opinia biegłego A. W., , która w jednoznaczny sposób wskazuje, ze oskarżony swoim działaniem spowodował powierzchowne obrażenia u pokrzywdzonej J. T. w postaci: stłuczeń głowy i karku, powłok klatki piersiowej z otarciami naskórka, podbiegnięciami krwawymi na kończynie dolnej lewej, kończynie górnej lewej, tułowiu na wysokości lewego sutka oraz stłuczenie wargi górnej z drobnym wylewem podśluzówkowym, czym wyczerpał znamiona czynu z art. 157 §2 kk.

Biegły ten swoją uzupełniającą opinię z dnia 9 października 2021 r. ( k. 238) oparł na szerszym materiale dowodowym bo uzupełnionym o badanie lekarskie lek. med. sądowej D. Z. z C. M. w B. oraz drugie przesłuchane pokrzywdzonej; badanie medyka z CM z dnia 12 maja 2011, nie było w dyspozycji biegłego przy wydawaniu pierwszej opinii.

Sąd w pełni zaaprobował treść opinii tego biegłego; nie może bowiem budzić wątpliwości, że biegły ten dysponuje wiadomościami specjalnymi niezbędnymi dla stwierdzenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy; ma określone wykształcenie specjalistyczne, doświadczenie zawodowe; nie sposób zatem zasadnie negować kompetencji biegłego w zakresie zlecenia organu procesowego.

Ad.3. Zarzut częściowo zasadny. Nie budzi wątpliwości orzeczenie o reakcji prawno – karnej wobec oskarżonego M. T..; w ocenie sądu Okręgowego orzeczenie o warunkowym umorzeniu postępowania na najkrótszy bo roczny okres próby, nie może być uznane za orzeczenie rażąco niewspółmiernie łagodne. Wyrok warunkowo umarzający postępowanie z okresem 1 roku poddania oskarżanego próbie, należycie miarkuje prawno-karną ocenę zachowania oskarżonego, w należyty sposób uwzględnia ustalone okoliczności przedmiotowe i podmiotowe przypisanego oskarżonemu czynu; także prezentowane przez wymienionego właściwości i warunki osobiste powodują, że nie można skutecznie wywodzić, że rozstrzygnięcie sądu razi łagodnością.

Finalnie w ocenie sądu odwoławczego, orzeczenie o warunkowym umorzeniu postępowania na roczny okres próby wobec oskarżonego, jest zasadnym.

Z uwagi na dopuszczenie się przez oskarżonego czynu z art.157 §2 kk. , spowodowanie obrażeń ciała u pokrzywdzonej J. T. , zobowiązanie oskarżonego do zadośćuczynienia na rzecz pokrzywdzonej podwyższono do 1000 złotych, uznając je za adekwatne do okoliczności niniejszej sprawy, w tym stopnia winy i charakteru naruszonych dóbr.

Tym samym nie uwzględniono wniosku pełnomocnika oskarżycielki prywatnej o zasądzenie kwoty 2000 zł, uznając ją za nieadekwatną do okoliczności sprawy. Mając na uwadze polskie realia finansowe uznać należy, że zasądzona kwota nie jest symboliczną, stanowi realną dla pokrzywdzonej wartość materialną.

Ad.4. Zarzut niezasadny . Ewentualne orzeczenie zakazu zbliżania się oskarżonego do pokrzywdzonej na odległość nie mniejszą niż 50 metrów ma charakter fakultatywny i w realiach sprawy nie znajduje uzasadnienia, szczególnie, w sytuacji gdy toczy się postępowanie rozwodowe i bliskie jest trwałe uregulowanie spraw rodzinnych i kontaktów stron.

Wniosek

Oskarżony wniósł o uniewinnienie.

Pełnomocnik oskarżycielki prywatnej wniósł o zmianę wyroku poprzez:

a .uznanie oskarżonego, że oskarżony zachowaniem swym wyczerpał znamiona czynu opisanego aktem oskarżenia tj. z art 157 par 2 k.k. i warunkowe umorzenie postępowania na okres próby wynoszący 2 lata;

b. na podstawie art. 67 par. 3 k.k. zobowiązanie oskarżonego M. T. (1) do zapłaty na rzecz pokrzywdzonej częściowego zadośću czynienia za doznaną krzywdę w kwocie 2.000 zł;

c. na podstawie art. 67 par. 3 k.k. w zw. z art. 72 par. ł pkt 7a k.k. zobowiązanie oskarżonego do zakazu zbliżania się do pokrzywdzonej na odległość nie mniejszą niż 50 metrów, za wyjątkiem realizacji kontaktów z małoletnimi dziećmi.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadne

☐ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec ustaleń i argumentacji Sądu Rejonowego oskarżony nie przedstawił przekonującej argumentacji pozwalającej na zmianę zaskarżonego wyroku w postulowanym zakresie. Apelacja zawiera odmienną a przy tym gołosłowną ocenę dowodów, korzystną dla oskarżonego i sprowadza się do prostej negacji jego zawinienia.

Zasadnie p ełnomocnik oskarżycielki prywatnej zarzuca wyrokowi błąd w ustaleniach faktycznych przez wskazanie na dopuszczenie się przez oskarżonego czynu z art.157 §2 kk. Przesądzająca w tym zakresie jest opinia biegłego A. W., , która w jednoznaczny sposób wskazuje, że oskarżony swoim działaniem spowodował obrażenia u pokrzywdzonej, czym wyczerpał znamiona czynu z art. 157 §2 kk.

Nie budzi wątpliwości orzeczenie o reakcji prawno – karnej wobec oskarżonego; w ocenie sądu Okręgowego orzeczenie o warunkowym umorzeniu postępowania na roczny okres próby, nie może być uznane za orzeczenie rażąco niewspółmiernie łagodne.

Z uwagi na dopuszczenie się przez oskarżonego czynu z art.157 §2 kk., spowodowanie obrażeń ciała u pokrzywdzonej, zobowiązanie oskarżonego do zadośćuczynienia na jej rzecz podwyższono do 1000 złotych, , uznając je za adekwatne do okoliczności niniejszej sprawy, w tym stopnia winy i charakteru naruszonych dóbr.

O rzeczenie zakazu zbliżania się oskarżonego do pokrzywdzonej ma charakter fakultatywny i w realiach sprawy nie znajduje uzasadnienia, szczególnie, w sytuacji, gdy toczy się postępowanie rozwodowe i bliskie jest trwałe uregulowanie spraw rodzinnych i kontaktów stron.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Ustalenia o winie oskarżonego oraz prawno – karnej reakcji w postaci warunkowego umorzenia postępowania na roczny okres próby

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Ocena zebranych w sprawie w tej części dowodów, a więc wyjaśnień stron, zeznań świadków i nagrania dokonana została przez Sąd Rejonowy z należytą starannością, nie zawiera błędów natury logicznej, jest zgodna ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego. Nie ma żadnych wątpliwości co do zawinienia oskarżonego.

Biorąc pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej szkody, a zwłaszcza okoliczności popełnienia czynu, czyn jakiego dopuścił się oskarżony cechuje nieznaczny stopień szkodliwości społecznej; z kolei orzeczenie o warunkowym umorzeniu postępowania na roczny okres próby, w ocenie sądu odwoławczego, nie może być uznane za rażąco niewspółmiernie łagodne

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób że :

- w punkcie 1 ustalił, iż oskarżony swoim działaniem spowodował powierzchowne obrażenia u pokrzywdzonej J. T. w postaci: stłuczeń głowy i karku, powłok klatki piersiowej z otarciami naskórka, podbiegnięciami krwawymi na kończynie dolnej lewej, kończynie górnej lewej, tułowiu na wysokości lewego sutka oraz stłuczenie wargi górnej z drobnym wylewem podśluzówkowym, czym wyczerpał znamiona czynu z art. 157 §2 kk,

- w punkcie 2 zobowiązanie oskarżonego do zadośćuczynienia na rzecz pokrzywdzonej podwyższył do 1000 złotych,

Zwięźle o powodach zmiany

Z opinii biegłego A. W. jednoznacznie wynika, że oskarżony swoim działaniem spowodował obrażenia u pokrzywdzonej J. T., czym wyczerpał znamiona czynu z art. 157 §2 kk.

Z uwagi na dopuszczenie się przez oskarżonego czynu z art.157 §2 kk. , spowodowanie obrażeń ciała u pokrzywdzonej , zobowiązanie oskarżonego do zadośćuczynienia na jej rzecz podwyższono do 1000 złotych, uznając je za adekwatne do okoliczności niniejszej sprawy, w tym stopnia winy i charakteru naruszonych dóbr.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3.

Skoro apelacja oskarżycielki prywatnej okazała się częściowo zasadna a oskarżonego niezasadna, w oparciu o przepis art. 636 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. to jego obciążono kosztami postępowania odwoławczego w sprawie.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2.

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Świeciu z 7.12. 2023 r., sygn. II K 3/23

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana