Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 336/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku wydany w dniu 27 stycznia 2023 roku w sprawie o sygn. akt II K 1234/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

K. K. (1)

Oskarżony nie podpisał się na żadnej z umów sprzedaży z dnia 01marca 2020 roku samochodu marki I. (...) nr rej. (...) i ułamkowej części samochodu A. (...) nr rej. (...) imieniem i nazwiskiem P. N. jako sprzedającego. Oskarżony dostarczył dokumenty do firmy (...) pracownikowi tej firmy (...) w celu dokonania przerejestrowania obu tych pojazdów.

wyjaśnienia oskarżonego K. K. (1)

621v-622 w zw. z k-

430

2.1.1.2.

K. K. (1)

Biegły sądowy z zakresu ekspertyzy dokumentu, pisma ręcznego i podpisu J. K. nie stwierdził jednoznacznie, czy podpis (...) na umowie kupna sprzedaży ułamkowej części samochodu marki A. (...) został nakreślony przez oskarżonego. W wydanej opinii ustnej uzupełniającej wskazał, że gdyby materiał porównawczy w postaci wzorów pisma ręcznego został pobrany od oskarżonego w sposób bardziej dokładny, to istnieje taka możliwość, że wydałby opinię bardziej kategoryczną w przedmiotowej sprawie.

Opinia ustna biegłego sądowego z zakresu ekspertyzy dokumentu, pisma ręcznego i podpisu J. K..

568v-569

2.1.1.3.

K. K. (1)

Pomimo profesjonalnie pobranego materiału porównawczego w postaci wzorów pisma ręcznego od K. K. (1) biegły sądowy J. K. w wydanej opinii pisemnej uzupełniającej we wnioskach końcowych stwierdził, że podpis na umowie sprzedaży samochodu marki A. (...) nr rej (...) datowanej ,,(...)" został prawdopodobnie nakreślony przez K. K. (1) i zdecydowanie nie można wykluczyć jego osoby z grona potencjalnych wykonawców.

Opinia pisemna uzupełniająca wydana przez biegłego sądowego z zakresu ekspertyzy dokumentu, pisma ręcznego i podpisu J. K..

644-653

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Wyjaśnienia oskarżonego K. K. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego zasługują na wiarę w części, której stwierdził, że nie podpisał się na żadnej z umów sprzedaży z dnia 01 marca 2020 roku samochodu I. (...) o nr rej (...) i ułamkowej części samochodu A. (...) nr. rej (...) za P. N. jako sprzedajacego. Sąd okręgowy uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego złożone na rozprawie w dniu 29 września 2022 roku przed sądem I instancji, w których stwierdził, że dokumenty dotyczące zarejestrowania obu pojazdów sam przedkładał firmie (...).

2.1.1.2

Opinia ustna biegłego sądowego z zakresu ekspertyzy dokumentu, pisma ręcznego i podpisu J. K..

Opinia ustna uzupełniająca wydana przez biegłego sądowego potwierdziła wnioski zawarte w opinii pisemnej wydanej przez tego samego biegłego sądowego J. K.. Wynika z nich, iż nie ma wątpliwości, że na obu umowach sprzedaży z dnia 01 marca 2020 roku samochodu I. (...) o nr rej (...)i ułamkowej części samochodu A. (...) nr. rej (...) nie podpisał się P. N. jako sprzedający ( zmarły w dniu 22 marca 2020 roku). Jego podpis nakreśliła inna osoba. Bezsporne jest także, że oskarżony nie podpisał się jako sprzedający (...) na umowie sprzedaży samochodu marki I. (...) o nr rej (...) z dnia 01 marca 2020 roku. Biegły sądowy nie był w stanie w oparciu o materiał dowodowy zebrany w postępowaniu przygotowawczym w postaci wzorów pisma ręcznego oskarżonego stwierdzić jednoznacznie czy oskarżony P. K. nakreślił podpis jako sprzedający (...) na umowie sprzedaży ułamkowej części samochodu marki A. (...) nr. rej (...) z dnia 01 marca 2020 roku. Opinia ustna uzupełniająca jest jasna, rzetelna i przekonująca odnośnie możliwości wydania opinii pisemnej uzupełniającej przez biegłego sądowego po ponownym pobraniu materiału porównawczego wzorów pisma ręcznego od oskarżonego. Sąd okręgowy dopuszczając dowód z opinii pisemnej uzupełniającej na okoliczność stwierdzenia czy podpis (...) na umowie sprzedaży ułamkowej części samochodu marki A. (...) nakreślił oskarżony, zlecił biegłemu sądowemu J. K., aby materiał porównawczy pisma ręcznego od oskarżonego pobrał osobiście.

2.1.1.3

Opinia pisemna uzupełniająca wydana przez biegłego sądowego z zakresu ekspertyzy dokumentu, pisma ręcznego i podpisu J. K..

Opinia jasna, rzetelna w ocenie sądu okręgowego nie budzi wątpliwości. Wnioski zawarte w opinii biegłego sądowego potwierdzają, że nie można w sposób pewny stwierdzić, czy oskarżony podpisał się imieniem i nazwiskiem P. N. jako sprzedającego na umowie sprzedaży ułamkowej części samochodu marki A. (...).

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca oskarżonego K. K. (1) w złożonej apelacji pisemnej w punktach od I do IX zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

I. Obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 5 § 2 kpk poprzez rozstrzygnięcie niedających się usunąć wątpliwości dotyczących osoby sporządzającej podpis P. N. na niekorzyść oskarżonego, z uwagi na treść opinii biegłego grafologa J. K. i użyte sformułowanie „został prawdopodobnie nakreślony przez K. K. (1)", w sytuacji gdy niedające się usunąć wątpliwości winne być rozstrzygane na jego korzyść, a brak było jakichkolwiek innych dowodów wskazujących na sprawstwo oskarżonego, co doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, polegających na niezasadnym uznaniu, iż oskarżony nakreślił podpis pod umową sprzedaży pojazdu marki A. (...) oraz iż miał świadomość, że podpis pod umową sprzedaży pojazdu (...) nie został nakreślony przez P. N., a w konsekwencji niezasadne skazanie K. K. (1);

II. Obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 kpk poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę materiału dowodowego, a w szczególności opinii biegłego grafologa J. K., i nadania jej waloru pełnej wiarygodności, jasności i pełności, w sytuacji gdy jej wniosek końcowy w zakresie czynu II brzmi „został prawdopodobnie nakreślony przez K. K. (1)", a więc nie odpowiada kategorycznie na pytanie stawiane przez organ je zadający, co doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, poprzez przyjęcie, iż oskarżony podrobił podpis P. N. pod umową sprzedaży pojazdu marki A. (...), a w konsekwencji niezasadne skazanie oskarżonego;

III. Obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 170 § 1 pkt 5 kpk polegający na bezzasadnym oddaleniu wniosku dowodowego o przeprowadzenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłego grafologa z uwagi, iż wniosek ten zmierzał jedynie do przedłużenia postępowania, w sytuacji gdy opinia ta w zakresie pytania nr 2 nie zawierała stanowczej odpowiedzi na zadane przez organ pytania, a więc przeprowadzenie uzupełniającej opinii było konieczne w celu usunięcia niejasności, a w konsekwencji błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na błędnym uznaniu, iż oskarżony podrobił podpis pod umową sprzedaży pojazdu A. (...), a w konsekwencji niezasadne skazanie oskarżonego;

IV. Obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 kpk poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę materiału dowodowego, a w szczególności zeznań świadka M. K. oraz wyjaśnień oskarżonego, bez uwzględnienia zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego polegające na bezzasadnym odmowie im nadania waloru wiarygodności w zakresie jakim się do opisu sytuacja otrzymania umowy przez M. K., która jednoznacznie wskazała, iż otrzymała ją od P. N. co doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, dotyczący podrobienia podpisu przez oskarżonego oraz jego wiedzy, iż umowy zawierały podrobiony podpis P. N., a w konsekwencji niezasadne skazanie oskarżonego;

V. Obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 kpk, poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę materiału dowodowego, polegające na niezasadnym przyjęciu, iż oskarżony miał świadomość, iż podpis złożony pod umową sprzedaży pojazdu (...) D. nie należy do P. N. co doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, dotyczący wiedzy oskarżonego co do okoliczności, iż podpis złożony pod umową sprzedaży pojazdu (...) D. nie należy do P. N., co doprowadziło do niezasadnego skazania oskarżonego;

VI. Obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 201 kpk, poprzez zaniechanie przeprowadzenia uzupełniającej opinii biegłego lub powołania innych biegłych w celu usunięcia wątpliwości wynikającej ze sposobu sformułowania wniosków końcowych opinii, co doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia w zakresie sprawstwa oskarżonego oraz wiedzy, iż podpis znajdujący się na umowie nie należał do P. N., a w konsekwencji niezasadne skazanie oskarżonego;

VII. Obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 kpk poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę materiału dowodowego bez uwzględnienia zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego polegającą na uznaniu, iż wyjaśnienia oskarżonego nie polegają na prawdzie, w sytuacji gdy korespondowały z zeznaniami innych świadków, a w szczególności M. K., co doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia w zakresie sprawstwa oskarżonego oraz wiedzy, iż podpis znajdujący się na umowie nie należał do P. N., a w konsekwencji niezasadne skazanie oskarżonego;

VIII. Obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 kpk poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę materiału dowodowego bez uwzględnienia zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego polegającą na uznaniu, w szczególności zeznań świadków, iż oskarżony miał wiedzę, iż podpisy znajdujące się pod umowami nie było sporządzone przez P. N. i w konsekwencji podżegał nieznaną osobą do przedłożenia ich jako autentycznych w Starostwie Powiatowym w R. Wydział Komunikacji i (...) celem rejestracji pojazdów, w sytuacji gdy z zebranego w sprawie materiału dowodowego, wynika jednoznacznie, iż umowę sprzedaży pojazdu A. (...) M. K. otrzymała od P. N., a oskarżony nie mógł wiedzieć, iż podpis pod umową sprzedaży (...) nie został nakreślony przez P. N., gdyż jak sam wyjaśnił, otrzymał od niego podpisany egzemplarz, co doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia w zakresie sprawstwa oraz wiedzy oskarżonego, iż podpisy nie zostały nakreślone przez P. N., a w konsekwencji niezasadne skazanie oskarżonego;

IX. Obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 kpk poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę materiału dowodowego, a to zeznań M. K. i K. K. (2) i wyciągnięcia z nich sprzecznych z zasadami logiki i doświadczenia życiowego wniosków, iż z okoliczności, iż oboje świadkowe wskazali, że P. N. przekazał jeden egzemplarz umowy sprzedaży pojazdu potwierdza, że nie została ona sporządzona przez P. N., gdyż umowa winna zostać sporządzona w dwóch egzemplarzach, a to wskazuje na jej sfałszowanie, co doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, polegający na uznaniu, iż z faktu, że P. N. miał przekazywać tylko jeden egzemplarz umowy sprzedaży wynika, że umowy te były sfałszowany, gdyż umowy zawsze sporządza się w dwóch egzemplarzach, a w konsekwencji niezasadne skazanie oskarżonego.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy oskarżonego K. K. (1) częściowo zasługuje na uwzględnienie. Aby skutecznie podnosić zarzut naruszenia wynikającej z art. 7 kpk zasady swobodnej oceny dowodów należy wykazać, że ustalenia sądu meriti oraz ocena zgromadzonego w niniejszej sprawie istotnego materiału dowodowego z punktu widzenia postawionego oskarżonemu zarzutu nie została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 kpk) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy (art. 2 § 2 kpk), a nadto nie była wynikiem rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego (art. 4 kpk) oraz uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego uargumentowane w uzasadnieniu wyroku (art. 424 § 1 pkt 1 kpk) - zobacz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 1990 r., OSNKW 1991 r., nr 7-9, poz. 41 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 września 1998 r., Prok i Pr. 1999 r., nr 2 poz.6). Sąd okręgowy podzielił zarzut obrońcy oskarżonego dotyczący obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść orzeczenia, to jest art. 7 kpk poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę materiału dowodowego dotyczącą opinii pisemnej wydanej przez biegłego sądowego z zakresu ekspertyzy dokumentu, pisma ręcznego i podpisu J. K., co doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, poprzez przyjęcie w oparciu o treść wydanej opinii pisemnej, iż oskarżony podrobił podpis P. N. na umowie sprzedaży ułamkowej części samochodu marki A. (...), w sytuacji gdy wniosek końcowy zawarty w opinii pisemnej w zakresie czynu zarzuconego oskarżonemu w punkcie II brzmiał „został prawdopodobnie nakreślony przez K. K. (1)". Sąd okręgowy podzielił także zarzut obrońcy oskarżonego dotyczący obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść orzeczenia, a to art. 201 kpk, poprzez zaniechanie przeprowadzenia uzupełniającej opinii biegłego lub powołania innych biegłych w celu usunięcia wątpliwości wynikającej ze sposobu sformułowania wniosku końcowego w opinii pisemnej wydanej przez biegłego sądowego J. K. odnośnie osoby, która nakreśliła podpis (...) na umowie sprzedaży ułamkowej części samochodu marki A. (...). Sąd okręgowy dopuścił dowód z opinii ustnej uzupełniającej wydanej przez biegłego sądowego J. K. na okoliczność wniosku końcowego zawartego w wydanej opinii dotyczącego osoby, która nakreśliła podpis (...) na ww. umowie sprzedaży z dnia 01 marca 2020 roku ułamkowej części samochodu marki A. (...). Opinia ustna uzupełniająca wydana przez biegłego sądowego J. K. potwierdziła wnioski zawarte w opinii pisemnej. Wynika z nich, iż nie ma wątpliwości, że na obu umowach sprzedaży z dnia 01 marca 2020 roku samochodu marki I. (...) nr rej. (...) i ułamkowej część samochodu marki A. (...) nr rej. (...) nie podpisał się zmarły w dniu 22 marca 2020 roku P. N.. Bezsporne jest także, że oskarżony nie podpisał się jako sprzedający (...) na umowie sprzedaży samochodu marki I. (...) o nr rej (...) z dnia 01 marca 2020 roku. Biegły sądowy nie był w stanie w oparciu o materiał dowodowy, którym dysponował stwierdzić jednoznacznie czy oskarżony K. K. (1) nakreślił podpis jako sprzedający (...) ( omyłkowo pod pozycją ,,kupujący”) na umowie sprzedaży ułamkowej części samochodu marki A. (...) nr. rej (...) z dnia 01 marca 2020 roku. Opinia ustna uzupełniająca w ocenie sądu okręgowego uzasadniała dopuszczenie dowodu z opinii pisemnej uzupełniającej wydanej przez tego samego biegłego sądowego po pobraniu przez tego biegłego sądowego materiału porównawczego wzorów pisma ręcznego od oskarżonego niezbędnego do wydania opinii uzupełniającej pisemnej. Opinia pisemna uzupełniająca wydana przez biegłego sądowego J. K. , pomimo pobranego przez biegłego sądowego materiału porównawczego wzorów pisma ręcznego od oskarżonego, nie usunęła wątpliwości, czy oskarżony na umowie sprzedaży ułamkowej części samochodu A. (...) nakreślił podpis (...). Mając na uwadze treść art. 5 § 2 kpk (którego obrazę także obrońca zarzucił w apelacji), sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w części dotyczącej czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 1b, eliminując z jego opisu czynność sprawczą podrobienia podpisu przez oskarżonego. Sąd okręgowy uznał, iż ocena zebranego materiału dowodowego dokonana przez sąd I instancji w pozostałej części jest zgodna z zasadami prawidłowego rozumowania oraz wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego i pozostaje pod ochroną art. 7 kpk. Nie ma racji obrońca oskarżonego zarzucając, że sąd I instancji dopuścił się obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść wydanego wyroku, to jest art. 7 kpk odmawiając wiary zeznaniom świadków M. K., K. K. (2) i wyjaśnieniom oskarżonego K. K. (1) w części dotyczącej przekazania oskarżonemu i M. K. przez P. N. podpisanych umów sprzedaży samochodu marki I. (...) nr rej. (...) i ułamkowej część samochodu marki A. (...) nr rej. (...). Zdaniem sądu okręgowego nie ma wątpliwości, że wyjaśnienia oskarżonego i zeznania świadków M. K. oraz K. K. (2) w tej części nie zasługują na wiarę. Podnieść należy, że obrońca oskarżonego nie kwestionował ustalenia dokonanego przez sąd I instancji, że podpis (...) na obu umowach sprzedaży ww. samochodów nie nakreślił P. N. (zmarły w dniu 22 marca 2020 roku). Opinie pisemne i ustna uzupełniająca wydane przez biegłego sądowego J. K. są rzetelne, pełne i zdaniem sądu okręgowego nie budzą wątpliwości co do tego ustalenia. Nie można przyjąć za wiarygodną ( zgodną z zasadami oceny dowodów wynikającymi z treści art. 7 kpk) takiej wersji, jak wynika z wyjaśnień oskarżonego i zeznań świadków M. K. i K. K. (2), że P. N. (zmarły 22 marca 2020 r.) przyniósł podpisaną umowę sprzedaży samochodu M. I. do domu oskarżonego oraz przekazał umowę sprzedaży ułamkowej części samochodu marki A. (...) M. K., w których występuje jako sprzedający ze swoim podpisem podrobionym przez nieustaloną osobę. Jest to stan faktyczny irracjonalny, gdyż dlaczego sam osobiście się nie podpisał na tych umowach, jeżeli jego wolą było zawarcie obu umów odpowiednio z K. K. (3) (dotyczącej samochodu I.) i M. K. (dotyczącą samochodu A. (...)). Bezsporne jest, że P. N. zmarł w dniu 22 marca 2020 roku i jego spadkobiercami stały się oskarżycielki posiłkowe. Zachodzi zatem pytanie komu zależało na tym, aby samochód zarejestrowany na P. N. I. (...) nr rej. (...) i ułamkowa część (50%) własności samochodu A. (...) nr rej. (...) nie weszły do masy spadkowej po zmarłym. Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że taką osobą był oskarżony. M. K. była studentką i ona nie zajmowała się relacjami dotyczącymi K. K. (1) i P. N. związanymi z zakupem dla niej samochodu marki A. (...) z P. N. jako współwłaścicielem razem z nią. Zakupem tego samochodu zajmował się oskarżony – brat M. K.. Także oskarżony rejestrował zakupione dla prowadzonej działalności gospodarczej samochody przez firmę (...), której przedstawicielem był B. R., który współpracował przy rejestracji samochodów z oskarżonym i P. N.. Gdyby M. K. rzeczywiście załatwiała z P. N. zawarcie umowy sprzedaży jego ułamkowej części własności w tym samochodzie, to byłaby przy podpisaniu tej umowy ( bo to było w jej interesie) i jak trafnie przyjął sąd I instancji taka umowa byłaby sporządzona w dwóch egzemplarzach. Rola M. K. sprowadzała się do podpisania tej umowy swoim imieniem i nazwiskiem oraz podpisania odpowiednich dokumentów dla B. R. w celu przerejestrowania samochodu marki A. (...). Jednocześnie to właśnie M. K. mogła nie mieć świadomości, że umowa sprzedaży ułamkowej części samochodu marki A. (...) jest ze sfałszowanym podpisem sprzedającego (...). Zdaniem sądu okręgowego wszelkie czynności związane ze sporządzeniem obu ww. umów sprzedaży datowane na dzień 01 marca 2020 roku ( ta sama data), na których był sfałszowany podpis P. N. zostały sporządzone w bliżej nieokreślonym czasie , ale nie wcześniej niż 22 marca 2022 roku. Jest to data śmierci P. N., stąd logiczne jest, że oskarżony nie podejmował wcześniej czynności związanych ze sporządzeniem obu umów sprzedaży, gdyż nie miał pewności, że P. N. umrze. Jest rzeczą oczywistą, że sporządzenie fikcyjnej umowy sprzedaży samochodu marki I. było w interesie tylko oskarżonego, gdyż chciał przywłaszczyć ten samochód i nawet jeżeli osobiście nie podpisał się na tej umowie za P. N. jako sprzedającego , to wie kto to zrobił i miał świadomość , że podpis jest sfałszowany. Innej możliwości w realiach przedmiotowej sprawy nie ma. Także logiczne jest, że skoro oskarżony nie podpisał się za P. N. na tej umowie, to także był na tyle ostrożny, że nie uczynił tego na umowie sprzedaży ułamkowej części samochodu marki A. (...). Ta sama data ,, 01marca 2020 roku” podana jako dzień, w którym obie umowy zostały sporządzone przemawia za przyjęciem, że brała w ich sporządzeniu udział ta sama osoba, czyli oskarżony, gdyż M. K. nie miała powodu uczestniczyć w sporządzeniu umowy sprzedaży dla K. K. (1) samochodu marki I.. W przypadku umowy sprzedaży ½ udziału w pojeździe A. (...) pośpiech przy jej sporządzaniu był tak duży, że podpis P. N. znalazł się omyłkowo pod pozycją (...) a M. K. pod pozycją (...) pomimo , iż z treści umowy wynikało, że M. K. była kupującym. Skoro oskarżony wiedział, że podpis P. N. jako sprzedającego na umowie sprzedaży ułamkowej część samochodu marki A. (...) nr rej. (...) jest sfałszowany, to używając tego dokumentu jako autentyczny i dając go osobie upoważnionej do złożenia tego dokumentu w Starostwie Powiatowym w R. Wydział Komunikacji i (...) celem rejestracji ww. pojazdu na siostrę M. K. wypełnił znamiona przestępstwa z ar. 270 § 1 kk. Użycie przerobionego albo podrobionego dokumentu jako autentycznego nie jest równoznaczne w każdym przypadku fizycznego posługiwania się takim dokumentem. Przez pojęcie użycia dokumentu należy rozumieć wykorzystanie go w obrocie prawnym , w funkcji właściwej dokumentu autentycznego ( W. Wróbel. T. Sroka, w: W. Wróbel, A. Zoll, KK ./ Komentarz, Część szczególna, t. 2, cz.2 2017, s.702-703). Oskarżony przedłożył umowę sprzedaży dotycząca samochodu marki A. (...) pracownikowi firmy za pośrednictwem, której rejestrował pojazdy swojej firmy. Wiedział, że dokument ten jest podstawą do przerejestrowania samochodu marki A. (...) na jego siostrę M. K. i dokument ten będzie wprowadzony do obrotu prawnego w Starostwie Powiatowym w R. i w tym celu został przekazany przez oskarżonego B. R. z firmy (...), a następnie na jego podstawie doszło do przerejestrowania tego pojazdu na M. K.. W przypadku czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 1a zaskarżonego wyroku oskarżony także przedłożył w tym samym czasie B. R. umowę sprzedaży samochodu I. (...) nr rej. (...) wiedząc, że podpis P. N. jako sprzedającego na tej umowie jest podrobiony. W przypadku tego czynu trafnie przyjął sąd I instancji, iż oskarżony przywłaszczył samochód I. (...) nr rej. (...), którego właścicielem był zmarły P. N. i nie kupił od niego tego samochodu, gdyż na umowie sprzedaży był sfałszowany podpis P. N. o czym oskarżony wiedział. Podejmując czynności w celu przerejestrowania samochodu na swoje dane osobowe oskarżony działaniem swoim wypełnił dyspozycję art. 284 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk i art. 4 § 1 kk, jak przyjął sąd I instancji w przypisanym oskarżonemu w punkcie 1a czynie.

Wniosek

Zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro niezasadne okazały się zarzuty dotyczące obrazy przepisów prawa procesowego tj. art. 7 kpk mającej wpływ na treść wydanego wyroku i w efekcie błędu w ustaleniach faktycznych mającego wpływ na treść wydanego wyroku poprzez ustalenie na podstawie oceny zebranego materiału dowodowego, że oskarżony K. K. (1) miał świadomość, że podpis (...) na umowach sprzedaży z dnia 01 marca 2020 roku samochodu marki I. (...) nr rej. (...) i ułamkowej część samochodu marki A. (...) nr rej. (...) nie został złożony przez P. N., to brak było podstaw prawnych do uwzględnienia wniosku obrońcy oskarżonego i uniewinnienia oskarżonego K. K. (1) od czynów przypisanych mu w punktach 1a i 1b zaskarżonego wyroku.

3.2.

Zarzut zawarty w apelacji pisemnej prokuratora dotyczył obrazy przepisów prawa materialnego w innym przypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 kpk, tj. art. 46 § 1 kk poprzez nieorzeczenie środka kompensacyjnego w postaci obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody w części poprzez zapłatę na rzecz oskarżycieli posiłkowych G. N., A. W., M. S. w sytuacji obligatoryjnego obowiązku jego orzeczenia w razie zgłoszenia takiego wniosku na podstawie przywołanej podstawie prawnej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja prokuratora nie zasługuje na uwzględnienie. Podnieść należy, że oskarżycielki posiłkowe G. N., A. W. i M. S. nie były współwłaścicielami samochodu marki I. (...) o nr rej (...). Właścicielem tego samochodu był ich zmarły w dniu 22 marca 2020 roku brat - P. N.. Przed śmiercią brata nigdy tego samochodu nie użytkowały. Ponadto ww. samochód marki I. został zatrzymany w dniu 08 marca 2021 roku i przekazany na przechowanie A. W. (k- 221-225). W dniu 9 września 2021 roku Sąd Rejonowy w Radomsku wydał postanowienie w sprawie o sygn. akt II Kp 212/21, w którym nie uwzględniał zażalenia pełnomocnika K. K. (1) na postanowienie prokuratora z dnia 8 marca 2021 roku w sprawie PR. Ds. 1376.2020 o żądaniu wydania rzeczy oraz przeszukaniu pomieszczeń. Zaskarżone postanowienie dotyczyło żądania od K. K. (1) dobrowolnego wydania rzeczy mogących stanowić dowód w sprawie w postaci samochodu I. (...) o nr rej (...) wraz z kluczykami i wszystkimi dokumentami (k-260). Nie wystąpiła zatem po stronie oskarżycielek posiłkowych szkoda o jakiej mowa w treści art. 46 § 1 kk w związku z popełnieniem przez oskarżonego czynu przypisanego mu w punkcie 1a zaskarżonego wyroku. Także brak jest przesłanek wynikających z treści art. 445 § 1 i 2 kc oraz art. 448 § 1 kc do zasądzenia od oskarżonego na rzecz oskarżycielek posiłkowych zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w związku z popełnieniem przez oskarżonego czynu przypisanego mu w punkcie 1a zaskarżonego wyroku. Reasumując nie wystąpiły przesłanki wynikające z treści przepisu art 46 § 1 kk uzasadniające zasądzenie od oskarżonego na rzecz G. N., A. W. i M. S. środka kompensacyjnego zgodnie z wnioskiem prokuratora.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie na podstawie art. 46 1 kk środka kompensacyjnego w postaci:

- obowiązku naprawienia szkody w części poprzez zapłatę na rzecz oskarżyciela posiłkowego G. N. kwoty 3000 złotych;

- obowiązku naprawienia szkody w części poprzez zapłatę na rzecz oskarżyciela posiłkowego A. W. kwoty 1500 złotych;

- obowiązku naprawienia szkody w części poprzez zapłatę na rzecz oskarżyciela posiłkowego M. S. kwoty 1500 złotych;

- w związku ze skazaniem za czyn, o którym mowa w punkcie 1. a) wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro niezasadny okazał się zarzut obrazy przepisów prawa materialnego w innym przypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 kpk, tj. art. 46 § 1 kk poprzez nieorzeczenie środka kompensacyjnego w postaci obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody w części poprzez zapłatę na rzecz oskarżycieli posiłkowych G. N., A. W., M. S. w sytuacji obligatoryjnego obowiązku jego orzeczenia w razie zgłoszenia takiego wniosku na podstawie przywołanej podstawie prawnej, to brak było podstaw prawnych do zmiany zaskarżonego wyroku w sposób postulowany przez prokuratora w pisemnej apelacji i w związku z tym orzeczenie środka kompensacyjnego w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem na rzecz oskarżycielek posiłkowych poprzez zasądzenie od oskarżonego na ich rzecz kwot pieniężnych wskazanych przez prokuratora.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok przez obrońcę oskarżonego K. K. (1) na jego korzyść oraz przez prokuratora na niekorzyść oskarżonego w części dotyczącej przypisania oskarżonemu popełnienia czynu opisanego w punkcie 1a i wymierzenia mu za ten czyn kary 8 miesięcy pozbawienia wolności i 200 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu jednej stawki dziennej kary grzywny na kwotę 10 złotych.

Sąd okręgowy uznał, że nie zachodzą przesłanki z art. 46 § 1 kk do orzeczenia od oskarżonego na rzecz oskarżycielek posiłkowych wymienionych w apelacji prokuratora odszkodowania we wnioskowanych kwotach w związku z popełnieniem przez K. K. (1) czynu przypisanego mu w punkcie 1a zaskarżonego wyroku. Aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.2 uzasadnienia.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Skoro zarzuty podnoszone w apelacjach wniesionych zarówno przez obrońcę oskarżonego K. K. (1) (dotyczące błędu w ustaleniach faktycznych polegającego na przyjęciu, że oskarżony popełnił przypisane mu czyny) i przez prokuratora (dotyczące obrazy przepisu prawa materialnego to jest art. 46 § 1 polegającej na braku orzeczenia na rzecz oskarżycielek posiłkowych środka kompensacyjnego od oskarżonego) nie zasługiwały na uwzględnienie, a także brak było podstaw do uchylenia zaskarżonego wyroku sądu I instancji z urzędu, to w pozostałej części należało zaskarżony wyrok utrzymać w mocy. Utrzymanie zaskarżonego wyroku w pozostałej części w mocy dotyczy uznania oskarżonego za winnego dokonania przypisanego mu czynu w punkcie 1a zaskarżonego wyroku wypełniającego dyspozycję art. 284 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk i art. 4 § 1 kk i orzeczonej kary za ten czyn przez sąd i instancji. Aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.1 uzasadnienia. Sąd okręgowy zmienił opis czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 1a zaskarżonego wyroku w ten sposób, że doprecyzował czas popełnienia tego czynu, że w miejsce sformułowania ,,w bliżej nieustalonym czasie do dnia 27 kwietnia 2020 roku ” przyjął sformułowanie ,,w bliżej nieustalonym czasie od dnia 22 marca 2020 roku do dnia 27 kwietnia 2020 roku.”

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

– w punkcie 1a w miejsce sformułowania ,,w bliżej nieustalonym czasie do dnia 27 kwietnia 2020 roku ” przyjął sformułowanie ,,w bliżej nieustalonym czasie od dnia 22 marca 2020 roku do dnia 27 kwietnia 2020 roku,”

- uchylił rozstrzygnięcie z punktu 2 o karze łącznej pozbawienia wolności i rozstrzygnięcia z nią związane zawarte w punktach 3 i 4,

- w miejsce rozstrzygnięcia z punktu 1b, oskarżonego K. K. (1) uznał za winnego tego, że w bliżej nieustalonym czasie od dnia 22 marca 2020 roku do dnia 05 maja 2020 roku w R., woj. (...) mając świadomość, iż podpis na umowie sprzedaży z dnia 01 marca 2020 roku ułamkowej części samochodu marki A. (...), o numerze rejestracyjnym (...) nie został nakreślony przez P. N. figurującego w umowie omyłkowo pod pozycją kupującego, użył tego dokumentu przedkładając go jako autentyczny osobie upoważnionej do złożenia tego dokumentu w Starostwie Powiatowym w R. Wydział Komunikacji i Transportu celem rejestracji ww. pojazdu na siostrę M. K.,

to jest popełnienia przestępstwa wypełniającego dyspozycję art. 270 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i na podstawie art. 270 § 1 kk wymierzył mu karę 5 miesięcy pozbawienia wolności,

- na podstawie art. 85 §1 kk, art. 86 § 1 kk połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone w punktach 1a oraz 1 tiret trzeci niniejszego wyroku i wymierzył oskarżonemu K. K. (3) karę łączną 9 miesięcy pozbawienia wolności,

- na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk warunkowo zawiesił oskarżonemu K. K. (3) wykonanie orzeczonej niniejszym wyrokiem kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby 2 lat,

- na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązał oskarżonego do informowania w formie pisemnej Sądu Rejonowego w Radomsku II Wydział Karny o sposobie przebiegu okresu próby z częstotliwością co 6 miesięcy.

Zwięźle o powodach zmiany

Z opinii uzupełniającej pisemnej (po pobraniu materiału porównawczego do badań od oskarżonego przez biegłego sądowego J. K. ) wydanej przez biegłego sądowego z zakresu ekspertyzy dokumentu pisma ręcznego i podpisu J. K. wynika, że podpis na umowie sprzedaży ułamkowej części samochodu marki A. (...) nr rej. (...) datowanej na 01 marca 2020 roku zawartej między podpisanym jako sprzedający (...) a kupującym o M. K. został prawdopodobnie nakreślony przez K. K. (1) i zdecydowanie nie można wykluczyć jego osoby z grona potencjalnych wykonawców (k- 653). Nie można zatem w sposób pewny przyjąć, że to oskarżony podpisał się na tej umowie imieniem i nazwiskiem P. N.. Tej wątpliwości nie da się już zweryfikować, gdyż biegły sądowy pobrał w sposób profesjonalny materiał porównawczy od oskarżonego w postaci jego wzorów pisma ręcznego do badań w celu wydania opinii pisemnej uzupełniającej w sprawie i nie jest w stanie w sposób jednoznaczny określić czy oskarżony podpisał się na umowie jako P. N., czy uczyniła to inna osoba. Pewne natomiast jest, że P. N. nie podpisał tej umowy. Mając na względzie zarzuty apelacyjne obrońcy oskarżonego dotyczące przypisanego oskarżonemu czynu z punktu 1b zaskarżonego wyroku, sąd okręgowy kierując się zasadą wyrażoną w art. 5 § 2 kpk wyeliminował z opisu tego czynu czynność sprawczą oskarżonego polegającą na podrobieniu podpisu P. N. na tej umowie sprzedaży ułamkowej części samochodu marki A. (...) o nr rej. (...). Jednocześnie sąd okręgowy zwrócił uwagę zmieniając opis czynu przypisanego oskarżonemu, że na umowie z dnia 01 marca 2020 roku, w której jako sprzedający był wpisany P. N., a jako kupująca M. K. podpis P. N. został złożony pod pozycją (...), a M. K. pod pozycją (...), co jest oczywistą omyłką, ale świadczy też o tym, że umowa ta była sporządzana w pośpiechu. Sąd okręgowy w miejsce rozstrzygnięcia z punktu 1b uznał oskarżonego K. K. (1) za winnego tego, że w bliżej nieustalonym czasie od dnia 22 marca 2020 roku do dnia 05 maja 2020 roku w R., woj. (...) mając świadomość, iż podpis na umowie sprzedaży z dnia 01 marca 2020 roku ułamkowej części samochodu marki A. (...), o numerze rejestracyjnym (...) nie został nakreślony przez P. N. figurującego w umowie omyłkowo pod pozycją kupującego, użył tego dokumentu przedkładając go jako autentyczny osobie upoważnionej do złożenia tego dokumentu w Starostwie Powiatowym w R. Wydział Komunikacji i Transportu celem rejestracji ww. pojazdu na siostrę M. K.,

to jest popełnienia czynu wypełniającego dyspozycję art. 270 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk. Sąd okręgowy wymierzył oskarżonemu za tak przypisany czyn na podstawie art. 270 § 1 kk karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, która jest niższa niż wymierzona przez sąd I instancji kara za czyn przypisany oskarżonemu w punkcie 1b zaskarżonego wyroku (6 miesięcy pozbawienia wolności), gdyż uwzględnia wyeliminowanie z opisu czynu przypisanego oskarżonemu przez sąd II instancji czynności sprawczej podrobienia podpisu P. N. na umowie sprzedaży ułamkowej części samochodu marki A. (...), o numerze rejestracyjnym (...) . Na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 kk sąd okręgowy połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone w punktach 1a oraz 1 tiret trzeci niniejszego wyroku i wymierzył oskarżonemu K. K. (3) karę łączną 9 miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta jest także niższa od kary łącznej pozbawienia wolności (10 miesięcy) wymierzonej oskarżonemu przez sąd I instancji, gdyż uwzględnia niższy wymiar kary jednostkowej pozbawienia wolności za czyn przypisany oskarżonemu w punkcie 1 tiret trzeci wyroku sądu okręgowego.

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk sąd okręgowy warunkowo zawiesił oskarżonemu K. K. (3) wykonanie orzeczonej niniejszym wyrokiem kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby 2 lat,

Na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 kk sad okręgowy zobowiązał oskarżonego do informowania w formie pisemnej Sądu Rejonowego w Radomsku II Wydział Karny o sposobie przebiegu okresu próby z częstotliwością co 6 miesięcy.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 3 wyroku sądu okręgowego

Sąd okręgowy kosztami procesu za postępowanie odwoławcze w związku z apelacją wniesioną przez prokuratora obciążył Skarb Państwa. Zgodnie z treścią art. 636 § 2 kpk w zw. z art. 633 kpk w przedmiotowej sprawie apelacje wnieśli obrońca oskarżonego i prokurator. Z uwagi na fakt, iż obie apelacje nie zostały uwzględnione (obrońca wnosił o uniewinnienie oskarżonego od obu przypisanych mu czynów) w przypadku prokuratora koszty procesu za postępowanie odwoławcze w związku z wniesioną przez ten podmiot apelacją ponosi Skarb Państwa, a w pozostałej części oskarżony w związku z apelacją wniesioną przez jego obrońcę.

Punkt 4 wyroku sądu okręgowego

O kosztach procesu za postępowanie odwoławcze w stosunku do oskarżonego sąd orzekł na podstawie art. 636 § 2 kpk w zw. z art. 633 kpk. Na podstawie art. 10 ust 1 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( tj. Dz. U z 1983 r. po. 223 z późn. zm). Sąd zasądził od oskarżonego K. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 580 złotych opłaty za obie instancje i kwotę 2036,92 złotych z tytułu zwrotu wydatków za postępowanie odwoławcze. Na ww. kwotę składa się kwota 2026,92 złotych z tytułu zwrotu wydatków związanych z wydanymi opiniami przez biegłego sądowego w postępowaniu odwoławczym oraz kwota 10 złotych z tytułu zryczałtowanych wydatków związanych z doręczeniem wezwań w postępowaniu odwoławczym.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego K. K. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżone jest rozstrzygnięcie dotyczące uznania, że oskarżony popełnił przypisane mu czyny w zaskarżonym wyroku.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

olejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżony jest wyrok w części dotyczącej kary poprzez nieorzeczenie środka kompensacyjnego w postaci obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody przestępstwem w części na rzecz pokrzywdzonych G. N., A. W., M. S..

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana