Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 427/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 27 maja 2024 roku w sprawie II K 239/24.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Powiązane zarzuty obrazy przepisów postępowania, tj. art. 7 kpk i art. 410 kpk poprzez wydanie orzeczenia na podstawie dowolnej oceny dowodów i brak analizy całokształtu materiału dowodowego, brak uwzględnienia sytuacji osobistej i rodzinnej oskarżonego oraz zachowania po popełnieniu przestępstwa, błąd w ustaleniach faktycznych poprzez wyrażenie błędnego poglądu, że nie zachodzi wyjątkowy przypadek uzasadniony szczególnymi okolicznościami pozwalający na orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów na okres krótszy niż dożywotnio, oraz zarzut rażącej niewspółmierności kary pozbawienia wolności i środka karnego w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty są zasadne jedynie częściowo w zakresie dotyczącym orzeczenia dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Skuteczny okazał się zarzut błędu w ustaleniach faktycznych poprzez wyrażenie błędnego poglądu, że nie zachodzi wyjątkowy przypadek uzasadniony szczególnymi okolicznościami pozwalający na orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres krótszy niż dożywotnio. Oskarżony prowadził w chwili zdarzenia motorower, stwarzając tym zagrożenie głównie dla siebie samego. Ponadto rozpoczął pracę nad sobą, uczęszcza na terapię związaną z walką uzależnieniem od alkoholu. Popełniając zarzucony mu czyn nie naruszał zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, bowiem okres, na jaki go orzeczono upłynął. Jednak uprzednie skazanie nie uległo zatarciu, ale od odbycia przez niego kary upłynęło już prawie 8 lat ( został warunkowo przedterminowo zwolniony z odbywania reszty kary pozbawienia wolności w dniu 21 listopada 2016 roku). Dożywotni zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych uniemożliwiłby mu zatarcie skazania, a skoro rozpoczął walkę z nałogiem, to nie należy przekreślać mu nadziei na całkowite zerwanie z naganną przeszłością i uzyskanie statusu osoby niekaranej. Dlatego Sąd Okręgowy uznał, że zachodzi wyjątkowy przypadek uzasadniony szczególnymi okolicznościami pozwalający na orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres krótszy niż dożywotnio określony w art. 42 § 3 kk in fine i orzekł zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na 15 lat. Orzeczono tak długi okres z uwagi na znaczny stan nietrzeźwości oskarżonego i uprzednią karalność za czyn podobny.

W pozostałej części związanej z karą pozbawienia wolności zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych oraz zarzuty błędnej oceny dowodów i braku analizy całego materiału dowodowego oraz rażącej niewspółmierności kary, nie zasługują na uwzględnienie. Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny w oparciu o rzetelnie i wszechstronnie oceniony materiał dowodowy. Każdy istotny dowód został poddany analizie i oceniony w kontekście innych, powiązanych z nim dowodów. Ocena materiału dowodowego dokonana przez Sąd Rejonowy jest obiektywna, prawidłowa, zgodna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, oparta o całokształt ujawnionego na rozprawie materiału dowodowego i jako taka korzysta z ochrony jaką daje art. 7 kpk. Sąd Okręgowy nie będzie w tym miejscu tej oceny i tych ustaleń powielał, albowiem wobec doręczenia stronom odpisu uzasadnienia zaskarżonego wyroku analiza ta jest ( a przynajmniej powinna być ) im znana - dość powiedzieć, że Sąd odwoławczy aprobuje dokonaną przez Sąd Rejonowy ocenę dowodów oraz oparte na niej ustalenia faktyczne. Orzeczona kara 10 miesięcy pozbawienia wolności jawi się jako sprawiedliwa.

W szczególności pamiętać należy, że oskarżony był uprzednio skazany za spowodowanie poważnego wypadku drogowego w stanie nietrzeźwości, kwalifikowanego z art. 177 § 2 kk w zw. z art. 178 § 1 kk, za które to przestępstwo orzeczono wobec niego karę bezwzględnego pozbawienia wolności, którą odbył. Mimo to ponownie prowadził pojazd mechaniczny ( co prawda motorower) w stanie upojenia alkoholowego. Nie zasługuje na łagodzenie kary, orzeczona kara 10 miesięcy pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia jego winy i do stopnia społecznej szkodliwości jego czynu. Okoliczności związane z jego sytuacją osobistą i rodzinną, okazaną skruchą, zachowaniem po popełnieniu przestępstwa związanym z poddaniem się terapii, nie zostały przez Sąd Rejonowy ani pominięte, ani źle ocenione, tylko wyważone w należytym stopniu, w odniesieniu do okoliczności obciążających ( stan upojenia alkoholowego, uprzednia karalność za poważne przestępstwo podobne). Kara sekwencyjna, o jaką wnosił obrońca, byłaby zbyt pobłażliwa wobec takiego sprawcy, a w/w okoliczności łagodzące zostały w wystarczającym stopniu wzięte pod uwagę przy ferowaniu wyroku ( dlatego orzeczono karę jedynie 10 miesięcy pozbawienia wolności i świadczenie pieniężne na minimalnym ustawowym poziomie).

Wniosek

O wymierzenie na zasadzie art. 37 b kk kary 3 miesięcy pozbawienia wolności połączonej z karą 1 roku ograniczenia wolności i orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na 10 lat.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zasadny był wniosek o orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów na okres krótszy niż dożywotnio, a pozostałe wnioski są bezzasadne. Było to powyżej omówione.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na 15 lat.

Zwięźle o powodach zmiany

Było to omawiane.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Na podstawie art. 636 § 1 kpk i art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze, na które złożył się ryczałt za doręczenia w kwocie 20 zł, oraz opłatę za drugą instancję. Koszty te nie są wysokie i oskarżony jest je w stanie ponieść bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i swoich najbliższych.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Kara pozbawienia wolności i środek karny dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana