Sygn. akt IV Ka 648/24
Dnia 11 października 2024 r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący sędzia Sądu Okręgowego Mirosław Kędzierski
Protokolant stażysta Damian Biesiekierski
przy udziale Małgorzaty Krzyżanowskiej - prokuratora Prokuratury Rejonowej Bydgoszcz-Północ w Bydgoszczy
po rozpoznaniu dnia 11 października 2024 r.
sprawy M. S. (1) , s. W. i D., ur. (...) w Ł.
oskarzonego z art. 286 § 1 k.k.
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarzonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy
z dnia 28 marca 2024 r. sygn. akt III K 517/22
1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;
2. wymierza oskarżonemu opłatę w wysokości 600,00 (sześcset) złotych za II instancję i obciąża go wydatkami poniesionymi przez Skarb Państwa w postępowaniu odwoławczym w kwocie 50,00 (pięćdziesięciu) złotych.
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
IV Ka 648 /24 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1. |
||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
Wyrok Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 28.03. 2024 r., sygn. III K 517/22 |
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
1.3. Granice zaskarżenia |
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
1.4. Wnioski |
☒ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
2.1. Ustalenie faktów |
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.2. Ocena dowodów |
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
1. |
Obrońca wyrokowi zarzucił mający wpływ na treść orzeczenia błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za jego podstawę przez bezzasadne przyjęcie, że oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim wprowadzeniu pokrzywdzonego w błąd co do możliwości i zamiaru wywiązania się z obowiązku zapłaty w sytuacji gdy oskarżony na żadnym etapie poprzedzającym zawarcie umowy nie miał z pokrzywdzonym kontaktu |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadne ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Zarzut niezasadny. Ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd meriti nie zostały skutecznie zakwestionowane, a ich poprawność zdyskwalifikowana; w procedurze dochodzenia do nich Sąd nie uchybił dyrektywom art. 7 k.p.k., nie pominął istotnych w sprawie dowodów, nie oparł się na dowodach na rozprawie nieujawnionych, sporządził uzasadnienie zrozumiałe, wewnętrznie niesprzeczne, niesprzeczne też z regułami logicznego rozumowania. Skarżący, wyrażając własną odmienną oceną dowodów i wyprowadzając własne wnioski w tym zakresie nie wykazał w przekonywający sposób, aby ocena dowodów dokonana przez Sąd meriti nosiła cechy dowolności (wykraczając tym samym poza granice ocen swobodnych zakreślone dyrektywami art. 7 k.p.k.).Tego rodzaju uchybień jakie obrońca podnosił w związku z oceną czynu zarzucanego oskarżonemu, aby rodziły one wątpliwości co do merytorycznej trafności zaskarżonego wyroku w tym zakresie, Sąd Okręgowy w niniejszej sprawie nie stwierdził. Rzecz w tym, że dla skuteczności zarzutu tego rodzaju nie wystarczy wysłowienie własnego stanowiska, odmiennego od ustaleń Sądu meriti. Konieczne jest natomiast wykazanie w oparciu o dowody i ich wnikliwą ocenę, że ustalenia te są błędne, wskazanie możliwych przyczyn powstałych błędów i wszechstronne uargumentowanie własnego odmiennego stanowiska. Obrońca tego rodzaju argumentacji i na takim poziomie jej przekonywalności, nie przedstawił. Wbrew jego twierdzeniom, w ocenie Sądu odwoławczego analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego pozwala w pełni na podzielenie przekonania Sądu meriti o tym, iż oskarżony swoim zachowaniem zrealizował znamiona zarzucanego mu czynu. Analiza przyjęcia wprowadzenia w błąd zaprezentowana przez Sąd Rejonowy i ocena zamiaru kierunkowego w zdarzeniu z bezspornymi okolicznościami sprawy, nie może prowadzić do innego wniosku, jak tylko tego, że z tego rodzaju zamiarem mamy do czynienia w niniejszej sprawie. W tym zakresie należy podkreślić, że przy ustaleniu zamiaru oszustwa, należy mieć na uwadze całokształt okoliczności, na podstawie których można wyprowadzić wnioski dotyczące podjętych przez sprawcę działań dla wypełnienia swoich zobowiązań oraz realności ich wypełnienia. Co też istotne oskarżony początkowo przyznał się do winy a twierdzenia obrońcy zawarte w apelacji o braku zamiaru oskarżonego oszukania kogokolwiek, nie mogą mieć decydującego znaczenia. W szczególności należy podzielić argumentację sądu, że oskarżony pomimo posiadanej wiedzy o stanie finansowym spółki i świadomości braku możliwości uregulowania płatności, zadeklarował uiszczenie kwoty wynikającej z wystawionej faktury w terminie 14 dni od dnia dokonanego zakupu, czego nie dokonał pomimo upływu terminu płatności. Złej woli nabywcy i zamiaru oszustwa u oskarżonego dowodzi i to, że tylko początkowo, krótko po zawarciu umowy pokrzywdzony miał możliwość nawiązania kontaktu z pracownikiem spółki, w której oskarżony pełnił rolę prezesa zarządu. Po początkowym kontakcie miedzy stronami umowy i zapewnieniach Z. S. o uregulowaniu należności, kontakt ze spółką urwał się. Powyższe przekonuje, iż już w chwili zawierania umowy nie miał zamiaru wywiązania się z niej. Słusznie Sąd I instancji rozstrzygając o tym, iż oskarżony nie miał zamiaru zapłaty za zakupiony towar, miał na uwadze także to, iż pokrzywdzony uzyskał w postępowaniu upominawczym nakaz zapłaty, a po wszczęciu egzekucji , okazała się bezskuteczna. W opozycji do twierdzeń obrońcy należy stwierdzić, że ponad 6 -letni okres czasu był wystarczającym dla porozumienia się z pokrzywdzonym, zapłaty należności, przy tym kwoty niezbyt znacznej. W konsekwencji należy przyjąć, że M. S. wprowadził pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru i możliwości zapłaty ceny za zakupiony towar. Zasadnie wskazuje Sąd I instancji, że zatajenie złej sytuacji finansowej przez oskarżonego przed kontrahentem, w szczególności niemożliwości zrealizowania zobowiązania umownego, może być oceniane jako wprowadzenie w błąd. Pokrzywdzony nie rozporządziłby swoim mieniem, gdyby wiedział, jaki jest rzeczywisty stan rzeczy, który został zatajony przed nim, nie sprzedałby on oskarżonemu roślin z odroczonym terminem płatności, znając jego rzeczywistą sytuację finansową. Wreszcie stwierdzić należy, że fakt, iż to nie oskarżony osobiście dokonywał transakcji zakupu roślin, czynili to jego pracownicy w tym żona, nie oznacza braku jego winy. To on był bowiem Prezesem Zarządu spółki i zakupy dokonywane były na jej konto, dla zwiększenia jej majątku, co istotne oskarżony początkowo winy swojej nie negował. Finalnie w pełni uprawniona jest teza o braku wątpliwości co do winy M. S. w zakresie zarzucanego mu czynu. |
||
Wniosek |
||
O zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego lub uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadne |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Wobec ustaleń i argumentacji Sądu Rejonowego skarżący nie przedstawił przekonującej argumentacji pozwalającej na zmianę zaskarżonego wyroku w postulowanym zakresie. Natomiast wniosek o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania jest sprzeczny z treścią art. 437 § 2 k.p.k. Również nie zachodzą przesłanki wskazane w art. 439 § 1 k.p.k., oraz art. 454 k.p.k. Nie ma żadnych podstaw do negowania rozstrzygnięcia Sądu I instancji. |
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
1. |
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
Orzeczenie o winie i karze |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
Argumentacja jak powyżej.; wskazane dowody obciążające jednoznaczne ; apelacja niezasadna i wyłącznie polemiczna. |
|
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
. |
|
Zwięźle o powodach zmiany |
|
. |
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
4.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
6. Koszty Procesu |
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
2. |
. O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze orzeczono po myśli art.636§1 k.p.k. Skoro to oskarżony spowodował postępowanie odwoławcze to wobec nieuwzględnienia środka odwoławczego jego obrońcy, to on ponosi jego koszty. Opłatę wymierzono w oparciu o przepisy art. 3 ust 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r.o opłatach w sprawach karnych |
7. PODPIS |
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||
Kolejny numer załącznika |
1. |
|||||
Podmiot wnoszący apelację |
Obrońca |
|||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Wyrok Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 28.03. 2024 r., sygn. III K 517/22 |
|||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||
☐ |
co do kary |
|||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
☐ |
||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||
1.4. Wnioski |
||||||
☒ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |