Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 29 grudnia 2023 r. powód J. P. wniósł o sprostowanie świadectwa pracy przez pozwanego pracodawcę – (...)w S., poprzez dodanie do ustępu 3 dotyczącego zajmowanego stanowiska pracy zapisu „od 1/11/2019 do 4/05/2022 inspektor (...)”. W uzasadnieniu wskazał, że w mimo nazwania jego stanowiska pracy w umowie o pracę jako „projektant” w rzeczywistości faktycznie wykonywał także wszystkie zadania i obowiązki związane z funkcją inspektora(...).

Pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda kosztów procesu. W uzasadnieniu podniosła, że świadectwo pracy może zawierać jedynie treści faktograficzne. Stanowisko pracy wpisane do świadectwa powoda było zgodne z treścią jego umowy o pracę. Wykonywane przez niego obowiązki nie wykraczały poza zakres obowiązków projektanta.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. P. był zatrudniony w (...) w S. w okresie od 1 listopada 2019 r. do 30 listopada 2023 r., w pełnym wymiarze czasu pracy, na podstawie umowy o pracę, która została rozwiązana za wypowiedzeniem przez pracodawcę.

6 grudnia 2023 r. otrzymał świadectwo pracy wskazujące w ustępie 3., że w całym okresie zatrudnienia zajmował stanowisko projektanta.

Niesporne , a nadto świadectwo pracy – k. 24, wypowiedzenie – k. 22-23, zwrotne potwierdzenie odbioru świadectwa pracy – k. 3 części C akt osobowych powoda.

W dniu 15 grudnia 2023 r. J. P. złożył pracodawcy wniosek o sprostowanie świadectwa pracy w ustępie 3, poprzez dodanie zapisu „od 1/11/2019 do 4/05/2022 inspektor (...)”. Pracodawca nie odpowiedział na ten wniosek.

Niesporne, a nadto wniosek o sprostowanie świadectwa pracy – k. 25, część C akt osobowych powoda.

W umowie o pracę z 1 listopada 2019 r. oraz w kolejnej umowie z 1 listopada 2020 r. stanowisko pracy J. P. każdorazowo było określane jako (...).

Dowód: - umowy o pracę – k. 5-10.

Bezpośrednim przełożonym J. P. był Kierownik Działu Projektowego B. B.. Jeszcze podczas rozmowy rekrutacyjnej powiedział on J. P., że faktycznie w ramach swojego zatrudnienia zajmie się czynnościami projektanta (...) oraz nadzorem (...)w zakresie branży (...). Nazewnictwo stanowiska zawarte w umowie o pracę ogranicza się do podania stanowiska projektanta, ponieważ struktura organizacyjna spółki nie przewidywała stanowiska inspektora(...).

W okresie swojego zatrudnienia J. P. wykonywał czynności projektanta branży (...) a jednocześnie wykonywał wszystkie zadania inspektora (...) w zakresie prac (...) to jest:

- był obecny na placach budów, gdzie reprezentował inwestora,

- sprawdzał, czy wykonywane prace (...)są zgodne z projektem oraz pozwoleniem budowlanym,

- sprawdzał jakość wykonywanych prac,

- dokonywał odbioru technicznego robót branży (...) i potwierdzał faktyczne wykonanie tych pac,

- jeżeli należało usunąć wady wykonanych robót – potwierdzał ich usunięcie.

Nadzorował nie tylko roboty oparte na jego własnym projekcie, ale także takie oparte na projekcie pochodzącym z zewnątrz.

Prace nadzoru inwestorskiego zlecał mu ustnymi poleceniami Kierownik Działu (...).

Dowód: zeznania świadka A. K. – k. 55-56, zeznania świadka A. G. – k. 56-57, zeznania świadka P. S. – k. 57, zeznania świadka P. W. – k. 57-58, zeznania świadka M. K. – k. 58, zeznania świadka B. B. – k. 59, przesłuchanie powoda – k. 60-61.

J. P. wykonywał obowiązki inspektora (...)do 4 maja 2022 r., gdy złożył pracodawcy pisemny wniosek o zwolnienie go z tych zadań lub wskazanie podstawy prawnej ich powierzenia.

Dowód: pismo powoda z 4 maja 2022 r. – k. 11, zeznania świadka M. K. – k. 58, zeznania świadka B. B. – k. 59, przesłuchanie powoda – k. 60-61.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne.

Zgodnie z treścią przepisu art. 97 § 2 ¹ kodeksu pracy pracownik może w ciągu 7 dni od otrzymania świadectwa pracy wystąpić z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa. W razie nieuwzględnienia wniosku pracownikowi przysługuje, w ciągu 7 dni od zawiadomienia o odmowie sprostowania świadectwa pracy, prawo wystąpienia z żądaniem jego sprostowania do sądu pracy. Powód otrzymał świadectwo pracy 6 grudnia 2023 r., a 15 grudnia 2023 r. złożył pracodawcy wniosek o sprostowanie ustępu 3 świadectwa, dotyczącego zajmowanego stanowiska pracy, poprzez dopisanie inspektora nadzoru inwestorskiego. Pracodawca nie odpowiedział na ten wniosek, a 29 grudnia 2023 r. powód złożył pozew przed tutejszy sąd. Powód zatem prawidłowo wykorzystał tryb prostowania (poprzedzony wezwaniem pracodawcy) przewidziany w cytowanym przepisie.

W myśl art. 97 § 2 zdanie 1 k.p. w świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Decyzje dotyczące struktury organizacyjnej oraz nazewnictwa przyjmowanego dla poszczególnych stanowisk pracy należą do uprawnień zarządczych pracodawcy. Istotne jest jednak przy tym, aby nazwa stanowiska nie była zupełnie dowolna, to jest aby oddała w jakikolwiek sposób faktyczny zakres zadań związanych z zatrudnieniem danego pracownika.

Taki wniosek wynika także z przepisów wykonawczych, to jest z § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2020 r. poz. 1862), zgodnie z którym w świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące rodzaju wykonywanej pracy lub zajmowanych stanowisk lub pełnionych funkcji. Świadectwo powinno odzwierciedlać stan faktyczny. W świadectwie pracy pracodawca wystawiający dokument potwierdza doświadczenie pracownika na określonym stanowisku czy stanowiskach, należy więc wpisać wszystkie stanowiska, jakie podwładny zajmował, łącznie z powierzonymi na podstawie art. 42 § 4 KP (tak E. D., Rodzaj pracy w świadectwie pracy, Legalis 2023).

Wszyscy przesłuchanie w sprawie świadkowie, a także sam powód zupełnie zbieżnie i zgodnie zeznali, że powód od samego początku swojego zatrudnienia wykonywał obowiązki zarówno projektanta, jak i inspektora nadzoru inwestorskiego. Obowiązki związane z tym drugim stanowiskiem (nie wpisanym przez pracodawcę do świadectwa pracy) wymienia art. 25 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz.U. z 2024 r. poz. 725). Wszystkie przesłuchane osoby potwierdziły, że powód wypełniał wszystkie wymienione w tym przepisie powinności, to jest: był obecny na placach budów, gdzie reprezentował inwestora, sprawdzał, czy wykonywane prace elektryczne są zgodne z projektem oraz pozwoleniem budowlanym, sprawdzał jakość wykonywanych prac, dokonywał odbioru technicznego robót branży elektrycznej i potwierdzał faktyczne wykonanie tych pac oraz potwierdzał usunięcie wad, o ile takie wystąpiły.

Wbrew twierdzeniu strony pozwanej tego typu zadań powoda nie można uznać za tzw. nadzór autorski, a więc sprawdzanie przez autora projektu, czy stan na budowie jest zgodny z jego projektem, ponieważ powód nadzorował budowy (w zakresie branży elektrycznej) także wtedy, gdy projekt nie był jego własnego autorstwa, lecz pochodził z zewnątrz. O tym również zgodnie zeznali wszyscy świadkowie.

Powód wykonywał swoje zadania do czasu złożenia pisemnego żądania zwolnienia z tych dodatkowych zadań, czyli do 4 maja 2022 r.

W rezultacie sąd uwzględnił powództwo w całości.

Na marginesie można tylko dodać, że świadectwo pracy nie tworzy żadnych praw podmiotowych, ani nie stanowi podstawy do występowania z innymi roszczeniami. Pracodawca może skumulować w osobie jednego pracownika zadania dwojakiego rodzaju. W ramach jednego stosunku pracy pracownik nabywa prawo do jednego wynagrodzenia (określonego w umowie o pracę i przepisach prawa pracy). Jeżeli w ramach swojej pracy przekracza normy czasu pracy powinien otrzymać wynagrodzenie za godziny nadliczbowe. Natomiast skumulowanie dwóch stanowisk w osobie jednego pracownika samo w sobie nie kreuje prawa do dodatkowego wynagrodzenia, poza tym wcześniej umówionym.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

10.06.2024