Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 listopada 2022 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach V Wydział Cywilny w składzie:

Przewodnicząca – SSA Barbara Konińska

po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2022r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w K.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w K.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach

z dnia 9 czerwca 2021r., sygn. XIV GC 79/21

1.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 2. w ten sposób, że zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 5.417 zł (pięć tysięcy czterysta siedemnaście) złotych z tytułu kosztów procesu;

2.  oddala apelację powódki w pozostałym zakresie.

Sygn. akt V AGa 442/21

UZASADNIENIE

Powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. ostatecznie precyzując swoje roszczenie domagała się zasądzenia od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej w K. kwoty 139.876 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 29 listopada 2019r. do dnia zapłaty i zwrotu kosztów procesu.

Na uzasadnienie powódka wskazała, że strony zawarły umowę z dnia 20 października 2017r. dzierżawy kombajnu ścianowego typu (...) i po jej zakończeniu pozwana zwróciła jej przedmiot umowy z uszkodzeniami, zniszczeniami i brakami. Powódka podała, że strony w wyniku przeprowadzonych negocjacji zgodnie ustaliły, że pozwana zapłaci na rzecz powódki odszkodowanie za nieprawidłowości stwierdzone w kombajnie w wysokości wskazanej w pozwie co zostało potwierdzone w notatce służbowej z dnia 25 września 2019r. Podała również, że wystawiła pozwanej notę księgową nr (...) na kwotę 139.867,43 zł z terminem zapłaty w ciągu 30 dni, której pozwana nie uregulowała.

Pozwana domagała się oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia na rzecz pozwanej od powódki zwrotu kosztów procesu.

Pozwana zarzuciła, że dochodzona kwota jest niezasadna, że nie doszło do niewłaściwego uznania roszczenia przez pozwaną, a powódka nie wykazała wysokości szkody, winy pozwanej, jak również związku przyczynowego pomiędzy działaniem pozwanej a powstałą szkodą. Zarzuciła, że pracownicy podpisani pod notatką służbową nie byli i nie są umocowani do składania zobowiązań w imieniu pozwanej. Pozwana wskazała, iż powódka wbrew postanowieniem umownym nie powołała cenników i nie przedstawiła ich treści. Zarzuciła też, że notatka, na którą powołuje się powódka, nie precyzuje na czym miały polegać rzekome nieprawidłowości pozwanej przy zwrocie przedmiotu dzierżawy.

Wyrokiem z dnia 9 czerwca 2021 r. Sąd Okręgowy w Katowicach sygn. akt XIV GC 79/21 oddalił powództwo i zasądził od powódki na rzecz pozwanej kwotę 12.411,00 zł tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 5.417,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Sąd Okręgowy ustalił następujące istotne fakty:

Strony stale współpracowały ze sobą, w szczególności łączyło je wiele umów dzierżawy kombajnów ścianowych. Strony zawarły w dniu 20 października 2017r. umowę dzierżawy kombajnu ścianowego typ (...) (§ 2 umowy). Powódka jako wydzierżawiający w treści umowy oświadczyła, że przedmiot umowy jest wolny od wad prawnych i fizycznych i nie narusza praw majątkowych i niemajątkowych, znaków handlowych, patentów, praw autorskich osób trzecich oraz jest zgodny ze złożoną ofertą. Szczegółowy wykaz kompletności dostawy przedmiotu dzierżawy stanowił załącznik nr (...) do umowy, natomiast wyposażenie dodatkowe i pakiet części rezerwowych stanowił załącznik nr (...) do umowy (§ 2 ust. 1, 6, 8, 9). Wartość przedmiotu umowy została określona na kwotę 4.587.150 zł netto plus podatek VAT. Zgodnie z postanowieniami umowy pozwana, jako dzierżawca, była zobowiązana do zapłaty na rzecz powódki kwoty 7.950 zł – dobowej stawki czynszu dzierżawnego (§ 3 ust. 1 i 3 umowy). Powodowa spółka była natomiast zobowiązana dostarczyć przedmiot dzierżawy w terminie 60 dni od dnia zawarcia umowy, a okres dzierżawy został wyznaczony na 577 dni z możliwością jego skrócenia o 20 % dni okresu dzierżawy (par. 4 umowy). Jak stanowił § 5 ust. 7 umowy dzierżawy po zakończeniu przedmiotu dzierżawy dokonany miał zostać u dzierżawcy czyli pozwanej spółki odbiór zdawczo - odbiorczy, z którego miał zostać spisany Protokół zdawczo odbiorczy – załącznik nr (...) do umowy. Po myśli pkt 9 par. 5 umowy przedmiotem zwrotu może mógł być jedynie kompletny przedmiot dzierżawy w stanie wynikającym z eksploatacji w okresie obowiązywania umowy, odpowiednio oczyszczony, bez olejów i smarów oraz podzielony na podzespoły jak przy dostawie, przy czym nie podlegały zwrotowi elementy złączne, szybkozużywające się i nieobjęte gwarancją. Po okresie dzierżawy pozwana obowiązana była do wydania przedmiotu dzierżawy wraz z wyposażeniem dodatkowym podlegającym zwrotowi (rezerwa części) w ciągu 30 dni od daty zakończenia demontażu, za który to okres nie miała być naliczana stawka czynszu (par. 5 ust. 10 umowy). Nadto w okresie od daty dostawy przedmiotu dzierżawy do pozwanej – dzierżawcy, strona pozwana ponosiła całkowitą odpowiedzialność za przedmiot dzierżawy aż do jej zwrotu tj. aż do daty podpisania protokołu zdawczo - odbiorczego. Pozwana zobowiązała się również do eksploatacji przedmiotu dzierżawy zgodnie z jego przeznaczeniem oraz dokumentacją techniczno - ruchową albo instrukcją obsługi i konserwacji (par. 6 ust. II pkt 1, i 3).

Paragraf 7 umowy natomiast regulował kwestię nadzoru i koordynacji nad realizacją umowy oraz kwestię podpisania protokołów wynikających z niniejszej umowy. Umowa
w szczególności wskazywała, że w imieniu pozwanej – dzierżawcy osobami uprawnionymi do dokonywania wyżej opisanych czynności byli G. P. i P. B.,
a w imieniu powódki G. W.. Nadto prowadzona korespondencja pomiędzy stronami a dotycząca warunków umowy w imieniu pozwanej wymaga zatwierdzenia przez właściwych dla tych oddziałów pełnomocników w pozwanej spółki. Po myśli pkt 6 par. 10 umowy powódka - wydzierżawiający mogła obciążyć pozwaną - dzierżawcę karą umowną za niezwrócenie w terminie do 30 dni części których brakowało przy zwrocie przedmiotu dzierżawy w wysokości 100% wartości części wg cen obowiązujących dla pozwanej spółki przy zakupie części nowych, a w przypadku braku cennika aktualnego na dzień zwrotu przedmiotu dzierżawy wg cen z ostatniego obowiązującego dla pozwanej cennika części nowych, przy czym nie podlegają zwrotowi elementy złączne, szybkozużywające się.

W dniu 25 września 20189r. pozwana spółka zakończyła proces przekazywania powódce podzespołów kombajnu ścianowego typu (...)o nr fabrycznym (...) po zakończeniu umowy dzierżawy nr (...), regulowanej umową nr (...). W trakcie tej procedury strony ustaliły, że nieprawidłowości stwierdzone podczas zwrotu kombajnu zostaną usunięte zgodnie z zapisami zawartymi w umowie. Protokół powyższy został podpisany w imieniu pozwanej przez: G. P. i P. B.,
a w imieniu powódki przez G. W..

Również w dniu 25 września 2019r. została sporządzona notatka w sprawie odszkodowania za nieprawidłowości stwierdzone w kombajnie (...)nr fabryczny (...),
a zwróconym z dzierżawy nr (...) przez pozwaną - oddział KWK (...).
W treści powyższej notatki zostało wskazane, że zgodnie z umową nr (...) oraz po myśli art. 471 k.c. w związku z art. 687 i 705 k.c. KWK (...) zapłaci powodowej spółce odszkodowanie za nieprawidłowości stwierdzone przy zwrocie kombajnu opisanego wyżej, kwotę 139.867,43 zł. Opisany protokół został opatrzony podpisami
w imieniu powodowej spółki: R. K. w imieniu pozwanej: G. P.
i P. B.. W opisanym dokumencie znajduje się również pieczęć D. S.
i jego podpis.

W dniu 1 października 2019r. powódka wystawiła notę nr (...) wskazując, że obciąża pozwaną kwotę 139.867,43 zł za nieprawidłowości stwierdzone
w kombajnieF. (...) nr fabryczny (...) zwróconym z dzierżawy nr (...). Jako podstawę obciążenia pozwana wskazała umowę nr (...) z dnia 20 października 2017r.
W powołanej nocie pozwana wskazała również, że odszkodowanie ma zostać zapłacone
w terminie 30 dni od dnia otrzymania noty, czyli od dnia 29 października 2019r. Nota została podpisana przez wiceprezesa zarządu pozwanej do spraw finansowych, Dyrektora Działu Handlowe Wparcie Sprzedaży Krajowej oraz dwóch pracowników księgowości.

Pismem z dnia 17 czerwca 2020r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty 6.035.129,51 zł, w tym również kwoty odszkodowania dochodzonego w niniejszym postępowaniu.

W sprawie przed Sądem Okręgowym w Katowicach, sygn. akt XIII GNc 155/21, toczącej się z powództwa powodowej spółki o odszkodowanie, pozwana uznała dochodzone roszczenie i dokonała zapłaty. Pozwana w opisanym postępowaniu nie kwestionowała faktów: prowadzenia negocjacji przez osoby upoważnione do jej reprezentacji, uznania
w toku procesu wysokości odszkodowania, poniesienia przez powódkę szkody oraz uzgodnienia przez strony wysokości odszkodowania.

Sąd Okręgowy uznał, że roszczenie powódki jako nieudowodnione, nie zasługiwało na uwzględnienie. Wskazał, że pozwana zakwestionowała powyższe roszczenie oparte
o nienależyte wykonanie umowy, § 5 ust. 9 umowy, art. 697 k.c. i art. 705 k.c., co do zasady jak i wysokości. Przywołał treść art. 471 k.c. i wskazał, że dla powstania odpowiedzialności cywilnej, której podstawą jest niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania niezbędne jest łączne zaistnienie trzech przesłanek: niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania, powstanie szkody i wykazanie jej wysokości, związek przyczynowy pomiędzy zdarzeniem, a szkodą. Sąd Okręgowy wskazał, że obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.).

Zdaniem Sądu Okręgowego powódka nie udowodniała ani faktu nienależytego wykonania przez pozwaną zobowiązania, albowiem nie przedstawiła w tym postępowaniu żadnych dowodów dla ustalenia rodzaju nieprawidłowości stwierdzonych podczas zwrotu kombajnu opisanego w sprawie ich ilości (braków, uszkodzeń i zniszczeń), ani dla ustalenia wysokości szkody. Podkreślił, że powódka nie przedstawiła cenników, według których, jak sama wskazała w niniejszej sprawie i na które się powoływała, ustaliła wysokość odszkodowania. Dodał także Sąd Okręgowy, że powódka nie powołała również, dla udowodnia powyższych faktów np. dowodu z zeznań świadków – pracowników pozwanej G. P. oraz P. B., którzy mieli ustalić wraz z pracownikami powodowej spółki wysokość odszkodowania, nie dołączyła również protokołu z wstępnych ani szczegółowych oględzin przedmiotu dzierżawy w których to dokumentach zgodnie
z zeznaniami świadka – pracownika powodowej spółki właśnie są określane powstałe uszkodzenia, zniszczenia i braki.

Nadto w opinii Sądu Okręgowego umowa dzierżawy a w szczególności par. 7 umowy nie upoważniała pracowników pozwanej spółki do skutecznego i wiążącego ustalenia zobowiązania pozwanej z tytułu odszkodowania za nienależyte wykonanie umowy dzierżawy, albowiem taka czynność wymaga działania imieniu pozwanej osób umocowanych do zaciągania zobowiązań. Wskazał Sąd Okręgowy, że takimi osobami co do zasady są to członkowie zarządu spółki lub prokurenci, działający zgodnie zasadami reprezentacji spółki wskazanymi w KRS. Sąd Okręgowy stwierdził, że pozwana w tym postępowaniu wyraźnie zaprzeczyła, by pracownicy pozwanej mieli prawo do zaciągnięcia zobowiązania dochodzonego w sprawie w imieniu pozwanej. Sąd I Instancji ocenił, że okoliczność, że
w ramach innego postępowania sądowego pozwana w podobnych okolicznościach uznała powództwo nie uzasadnia wniosku, że w tej sprawie przedstawiony materiał dowodowy,
a więc wyłącznie podpisany protokół przez pracowników pozwanej ustalający wysokość odszkodowania, jest wystarczający do uwzględnienia roszczenia, albowiem każdą sprawę należy rozpatrywać indywidualnie.

Sąd Okręgowy przywołał art. 368 § 1 i 2 k.s.h., art. 104 k.c. i art. 103 k.c. i wskazał, że pozwana nie potwierdziła czynności dokonanej przez jej pracowników stąd należało stwierdzić, że jest ona nieważna i w konsekwencji powódka powinna była udowodnić dochodzone roszczenie, czego nie zdołała zrealizować.

O kosztach procesu Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., wskazał przy tym, że omyłkowo doliczył do kosztów opłatę sądową.

W apelacji od tego rozstrzygnięcia powódka zaskarżyła go w całości wnosząc
o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa w całości, ewentualnie
o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi
I Instancji. Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła naruszenie:

-

art. 104 k.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na nieuzasadnionym przyjęciu, że pracownicy pozwanej dokonując potwierdzenia zakresu braków, uszkodzeń i zniszczeń oraz ich wartości działali bez umocowania pozwanej lub z przekroczeniem jego zakresu;

-

art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, zaniechanie wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego polegające na dokonaniu błędnej wykładni postanowień umowy dzierżawy oraz pominięciu przy ocenie dowodów zeznań świadków R. K. i G. W. co skutkowało sprzecznymi
z zebranym materiałem dowodowym ustaleniami, że G. P. i P. B. nie byli umocowani do zaciągania zobowiązań w imieniu pozwanej, że do skutecznego
i wiążącego ustalenia zobowiązania pozwanej z tytułu odszkodowania za nienależyte wykonanie umowy wymagane jest działanie osób umocowanych do wykonywania zobowiązań, którymi są członkowie zarządu lub prokurenci;

-

art. 98 k.p.c. w zw. z § 2 ust.6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych przez błędne zasądzenie w pkt. 2 wyroku od powoda na rzecz pozwanej kwoty 12.411 zł zamiast 5.417 zł;

-

art. 321 k.p.c. poprzez zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów postępowania ponad żądanie pozwanej w zakresie odsetek, których pozwana się nie domagała.

Pozwana nie złożyła odpowiedzi na apelację.

Sąd Apelacyjny ustalił i zważył, co następuje:

Apelacja powódki podlegała w części uwzględnieniu.

Sąd Apelacyjny podziela ustalenia dokonane przez Sąd Okręgowy poza stwierdzeniem dotyczącym tego że notatka z dnia 25 września 2019r. stanowiła protokół mimo jej określenia przez podpisujące ją osoby jako „notatka służbowa”. W pozostałym zakresie Sąd Apelacyjny podziela ustalenia faktów dokonane przez Sąd Okręgowy uznając je za własne, co zbędnym czyni ich powtarzanie.

Skarżąca co prawda zarzuciła Sądowi I Instancji błędne ustalenie w świetle postanowień umowy że G. P. i P. B. nie byli umocowani do zaciągania zobowiązań w imieniu pozwanej oraz że do skutecznego i wiążącego ustalenia zobowiązania pozwanej z tytułu odszkodowania za nienależyte wykonanie umowy wymagane jest działanie osób umocowanych do wykonywania zobowiązań, którymi są członkowie zarządu lub prokurenci, jednakże zarzut ten nie dotyczy w rzeczywistości błędnego ustalenia faktów a ich oceny prawnej dokonanej przez Sąd I instancji. Zarzuty te podlegają zatem ocenie dokonywanej przez Sąd Apelacyjny w systemie apelacji pełnej z urzędu w zakresie zastosowania prawa materialnego.

Wbrew zarzutom skarżącej Sąd Okręgowy rozstrzygając co do istoty sprawy prawidłowo zastosował normy prawa materialnego oraz w oparciu o reguły dowodzenia określone art. 6 k.c. oddalił powództwo.

Jak wynika z treści § 7 umowy z dnia 20 października 2017r. zatytułowanego „nadzór i koordynacja” G. P. i P. B.byli ze strony dzierżawcy osobami upoważnionymi i odpowiedzialnymi za nadzór nad realizacją umowy oraz podpisywanie wszelkich protokołów. W ustępie 3 tego paragrafu wskazano, że w ramach odpowiedzialności za realizację umowy wymienieni w ust. 1 § 7 umowy przedstawiciele stron mają obowiązek przekazywania informacji telefonicznej o terminach przeprowadzania przeglądów gwarancyjnych oraz zgłaszania i odbierania informacji o wystąpieniu awarii lub uszkodzeń dostarczonego przedmiotu dzierżawy. W treści § 5 ust. 7 umowy wskazano, że po zakończeniu dzierżawy zostanie dokonany u dzierżawcy odbiór zdawczo - odbiorczy,
z którego zostanie spisany protokół zdawczo-odbiorczy według wzoru będącego załącznikiem nr (...)do umowy. W treści tego załącznika stwierdzano datę zakończenia przekazywania kombajnu, wskazywano jego typ, numer fabryczny, wskazywano numer umowy oraz wskazano, że wraz z przedmiotem dzierżawy przekazywane są wszystkie części podlegające zwrotowi w zakresie i ilości zgodnie z wykazem stanowiącym załącznik do umowy /umowa jak wyżej z załącznikami – k. 64-76 akt/.

W tej sytuacji Sąd Okręgowy prawidłowo oceniając treść umowy łączącej strony uznał, iż G. P. i P. B. nie byli umocowani do składania na jej podstawie jakichkolwiek oświadczeń mających na celu uznanie wartości braków, uszkodzeń, czy zniszczeń zwracanego przedmiotu dzierżawy. Biorąc pod uwagę treść zarówno umowy jak i załącznika nr (...) do tejże umowy wymienione osoby były upoważnione do stwierdzenia na czym polegają owe braki, uszkodzenia oraz zniszczenia. Takie zresztą rozumienie postanowień łączącej strony umowy potwierdza okoliczność, że protokół zdawczo odbiorczy z dnia 25 września 2019r. nie zawiera żadnych wskazań co do określenia wartości stwierdzonych nieprawidłowości. Co więcej, w ogóle w protokole tym nie wskazano na czym polegały owe braki, uszkodzenia i zniszczenia określone zbiorczo w jego treści „nieprawidłowościami stwierdzonymi podczas zwrotu kombajnu” /protokół zdawczo-odbiorczy – k. 27 akt/. Odszkodowanie zaś za powyższe nieprawidłowości co do kwoty wskazano w „notatce służbowej”. Żadne zaś z postanowień umowy z dnia 20 października 2017r. nie upoważniało osób wymienionych w § 7 umowy ani do podpisywania takiej treści notatek służbowych, ani do zaciągania zobowiązań w imieniu pozwanej. W efekcie niezasadnym okazał się zarzut naruszenia art. 104 k.c. ponieważ G. P. i P. B. dokonując potwierdzenia braków, uszkodzeń i zniszczeń co do ich wartości działali w tym zakresie bez umocowania pozwanej.

Skarżąca nie przedstawiła w toku postępowania żadnego dowodu okoliczność na czym polegać miały stwierdzone braki, uszkodzenia i zniszczenia. Nie wykazała też wysokości odszkodowania co w przypadku zakwestionowania roszczenia pozwu co do zasady i co do wysokości wymagałoby wiadomości specjalnych (art. 278 k.p.c.). Prawidłowo także wobec braku przedstawienia przez pozwaną dowodu udzielenia G. P. i P. B. pełnomocnictwa do zaciągania zobowiązań w imieniu pozwanej, Sąd Okręgowy uznał, że do skutecznego i wiążącego ustalenia zobowiązania pozwanej z tytułu odszkodowania za nienależyte wykonanie umowy wymagane było działanie osób umocowanych do wykonywania zobowiązań, którymi są członkowie zarządu lub prokurenci lub potwierdzenie przez nich czynności G. P. i P. B., co nie miało miejsca. W efekcie Sąd Okręgowy prawidłowo uznał, że nie doszło do uznania żądania powódki przez pozwaną, w tym także do uznania niewłaściwego a powódka nie udowodniła go co do zasady, ani co do wysokości.

Usprawiedliwionym natomiast okazał się zarzut dotyczący art. 98 k.p.c. w zw. z § 2 ust.6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych przez błędne zasądzenie w pkt. 2 zaskarżonego wyroku od powódki na rzecz pozwanej kwoty 12.411 zł zamiast 5.417 zł oraz art. 321 k.p.c. poprzez zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów postępowania ponad żądanie pozwanej w zakresie odsetek, których pozwana się nie domagała. Pozwana reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika nie sformułowała żądania zasądzenia na jej rzecz odsetek od kosztów postępowania, zasadzone zaś przez Sąd Okręgowy koszty procesu przekraczały poniesione przez pozwaną wynagrodzenie pełnomocnika określone § 2 ust. 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz.U. z 2018r., poz. 265 ze zm.), przy uwzględnieniu opłaty od pełnomocnictwa wynoszącej 17 zł.

W związku z powyższym Sąd Apelacyjny orzekł jak w punkcie 1 wyroku na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. art. 15 zzs ^{( 1)} ust.1 pkt.4 ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem
i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. z 2020r., poz. 1842 ze zm.). W pozostałym zakresie apelacja pozwanej jako niezasadna podlegała oddaleniu, o czym Sąd Apelacyjny orzekł w punkcie 2 wyroku na zasadzie art. 385 k.p.c., w zw. z art. art. 15 zzs ^{( 1)} ust.1 pkt.4 ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem
i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. z 2020r., poz. 1842 ze zm.).

SSA Barbara Konińska