Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie – Wydział I Cywilny

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2013 r. w Krakowie na rozprawie

sprawy z powództwa A. K. (1), A. K. (2) i B. K.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej Nieruchomości przy ul. (...) w K.

o uchylenie uchwał

na skutek apelacji powodów i strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 8 lutego 2013 r. sygn. akt I C 1446/12

1.  oddala obie apelacje;

2.  znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt I A Ca 474/13

UZASADNIENIE

Powodowie A. K. (1), A. K. (2), B. K. wnieśli pozew przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej nieruchomości przy ulicy (...) w K. o uchylenie uchwały nr (...)/2012 oraz nr(...)/2012 podjętych w dniu 20 czerwca 2012 r. w K..

W uzasadnieniu pozwu powodowie podali, iż w budynku przy ul. (...) w K. wydzielono 12 samodzielnych lokali. Powodowie są właścicielami wyodrębnionych lokali w przedmiotowej nieruchomości. W dniu 20 czerwca 2012 r. wspólnota mieszkaniowa podjęła uchwałę w której postanowiła zlecić wykonanie projektu ocieplenia budynku oraz audytu energetycznego, a także uchwałę, w której pozwana postanowiła wykonać ocieplenie elewacji podwórzowej oraz renowację elewacji frontowej. Koszty tych prac miały być pokryte z zaciągniętego przez Wspólnotę kredytu. Powodowie podnieśli, iż członkowie Wspólnoty nie zostali poinformowani w sposób prawidłowy o planowanym zebraniu. Część członków wspólnoty w ogóle nie wiedziała o tym, że takowe zebranie ma się odbyć. Na zebranie, które odbyło się w biurze administratora budynku L. K. przy ul. (...) stawił się jedynie pełnomocnik A. K. (1) jej mąż A. B. (1). Wbrew twierdzeniom zawartym w zaskarżonych uchwałach na zebraniu nie byli obecni, ani A. B. (2), ani M. B.. Nie było też żadnych pełnomocników, którzy mieliby ich reprezentować.

Ponadto zarzucili, że uchwałą nr (...)/2009 z dnia 19 października 2009 r. Wspólnota Mieszkaniowa ustaliła zaliczki na poczet celów remontowych w wysokości 3 zł od jednego m ^{( 2)} powierzchni użytkowej lokali. Zaliczki te miały być przeznaczone na prace ociepleniowe i renowację elewacji. Nieracjonalnym jest w takiej sytuacji zaciąganie kredytu bankowego. Powodowie nie godzą się na obciążenie ich kosztami takiego kredytu. Zdaniem powodów planowane prace przez M. B. powinny być wykonane przed ociepleniem budynku i renowacją elewacji. Dodatkowo powodowie wskazali, iż zaskarżone uchwały cechuje znaczna ogólność.

Pozwana Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości przy ulicy (...) w K. wiosła o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwana przyznała, że zarząd wspólnotą sprawuje L. K.. Zdaniem pozwanej zaskarżone uchwały nie powodują żadnych przekraczających zakres zwykłego zarządu obciążeń po stronie Wspólnoty. Pierwsza z tych uchwał obejmuje przygotowanie dokumentacji dotyczącej czynności zwykłego zarządu. Według pozwanej zarząd Wspólnoty mógłby wykonać projekt ocieplenia budynku oraz audyt energetyczny nawet bez uchwały, a celem przygotowania dokumentacji do rozważenia - wtedy już konkretną uchwałą możliwości ocieplenia i renowacji elewacji.

Druga uchwała wskazuje zarządowi jakie przedsięwzięcie inwestycyjne i z jakiego źródła finansowane chciałaby wykonać Wspólnota. Samo gromadzenie stosownych dokumentów celem przyszłego podjęcia stosownych uchwał – umocowujących zarząd do podjęcia konkretnych działań, nie można uznać za czynność przekraczającą zakres zwykłego zarządu lub krzywdzącą członków wspólnoty w jakikolwiek sposób.

Uchwała(...)/2012 wskazuje zarządowi Wspólnoty, że jej członkowie chcieliby wykonać ocieplenie elewacji podwórzowej oraz renowacji elewacji frontowej. Ma ona charakter intencyjny i nie stanowi o zaciągnięciu przez Wspólnotę zobowiązań finansowych. Zaskarżona uchwała nie zawiera wiążących zobowiązań, a jedynie wyznacza kierunki działania zarządu Wspólnoty które mogą być w każdym czasie zmienione.

W ocenie pozwanej zaskarżone uchwały pozwolą na podejmowanie dalszych konkretnych czynności zmierzających w szczególności do wyboru najkorzystniejszej oferty wykonawcy prac remontowych najkorzystniejszych warunków kredytowania. Zaskarżone uchwały są uzasadnione gospodarczo i funkcjonalnie i nie krzywdzą kogokolwiek z członków Wspólnoty. Uchwały te nie nadają się do zaciągnięcia kredytu i podpisania umów, gdyż nie umocowują do tego zarządu. Aby rzeczywiście wykonać zaskarżone uchwały konieczne jest powzięcie konkretnych uchwał precyzujących działania wspólnoty, w szczególności konieczne jest udzielenie zarządowi Wspólnoty pełnomocnictwa do zawarcia umowy kredytu.

Zaskarżone uchwały nie naruszają litery prawa. Zostały podjęte na właściwie zwołanym zebraniu Wspólnoty w dniu 8 czerwca 2012 r. A. B. (2) i M. B. reprezentowani byli przez L. K. i obydwoje głosowali przez swego pełnomocnika. Uchwała w przedmiocie uiszczania zaliczek na poczet celów remontowych w wysokości 3 zł od 1 m ² powierzchni użytkowej lokalu, a następnie 2 zł od 1 m ² dotyczyła ustanowienia zwykłego funduszu, z którego pokrywane są wydatki na bieżące i drobne prace konserwatorsko – remontowe. Obecnie brak na koncie Wspólnoty środków na wykonanie planowanych i koniecznych prac. Prace planowane do wykonania przez M. B. nie są w toku i nie wiadomo, czy kiedykolwiek będą prowadzone. Plany członka Wspólnoty nie mogą wpływać na zasadność planowanego przez Wspólnotę przedsięwzięcia inwestycyjnego.

Wyrokiem z dnia 8 lutego 2013r Sąd Okręgowy w Krakowie uchylił uchwałę nr (...)/2012 z dnia 20.06.2012r, natomiast w pozostałym zakresie oddalił powództwo i zniósł wzajemnie koszty postępowania zażaleniowego.

Za podstawę rozstrzygnięcia Sąd przyjął następujący stan faktyczny: P. są właścicielami lokali mieszkalnych w budynku przy ul. (...) w K. i są członkami pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej. W dniu 20 czerwca 2012 r. na zebraniu Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w K. została podjęta uchwała nr (...)/2012, w której wspólnota postanowiła zlecić wykonanie projektu ocieplenia budynku oraz audytu energetycznego. Na zebraniu tym została podjęta także uchwała nr (...)/2012, w której wspólnota postanowiła wykonać ocieplenie elewacji podwórzowej oraz renowację elewacji frontowej, a koszty tych prac zostaną pokryte z zaciągniętego przez Wspólnotę Mieszkaniową kredytu. O zebraniu pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej jej członkowie zostali zawiadomieni pismem z dnia 8 czerwca 2012 r. sporządzonym przez Administrację (...) L. K.. W piśmie tym członkowie Wspólnoty zostali zaproszeni na zebranie Wspólnoty wyznaczone na dzień 20 czerwca 2012 r. o godzinie 15:00. Został wskazany planowany porządek zebrania, w punkcie 3 tego porządku przewidziano przedstawienie potrzeb remontowych budynku Wspólnoty Mieszkaniowej i podjęcie uchwał dotyczących: wykonania projektu ocieplenia budynku oraz audytu energetycznego, wykonania ocieplenia budynku, wykonania projektu przewodów kominowych. Zaproszenia te zostały wysłane do wszystkich powodów. Żadna korespondencja wysłana do członków Wspólnoty dotycząca zawiadomienia o terminie zebrania nie została zwrócona do biura administratora.

Zebranie członków Wspólnoty nieruchomości przy ul. (...) w K. odbyło się w Administracji (...) L. K. znajdującego się przy ul. (...). W czasie zebrania w dniu 20 czerwca 2012 r. obecni byli pracownicy biura (...) A. B. (3) i D. M. (1), a także L. K., która posiadała upoważnienie do głosowania udzielone jej przez członków Wspólnoty M. B. i A. B. (2).

Zebranie wspólnoty rozpoczęło się o godzinie podanej w zawiadomieniu. Zgodnie z porządkiem obrad D. M. (1) została wybrana na protokolanta, a A. B. (3) na przewodniczącego zebrania. W czasie tego zebrania zostały przedstawione projekty trzech uchwał przygotowane przez D. M. (1). Pod uchwałami tymi L. K. złożyła podpisy. Po zamknięciu zebrania przyszedł pełnomocnik A. A. B.. Zebranie trwało około 20 minut. Pełnomocnikowi powódki A. K. (1) zostały przedstawione podjęte uchwały. A. B. (1) chciał również zagłosować i dlatego złożył swoje podpisy pod uchwałami. A. B. (1) uzyskał informację, że uchwały zapadły większością głosów i jego głos niczego nie zmieni. D. M. (1) poinformowała A. B. (1), że L. K. posiada pełnomocnictwa od M. B. i A. B. (2). A. B. (1) głosował za podjęciem uchwały dotyczącej przewodów kominowych. Był przeciwny zleceniu wykonania projektu ocieplenia budynku i audytu energetycznego wychodząc z założenia, że jeżeli nie ma pieniędzy na ocieplenie i elewację to robienie audytów jest niepotrzebne.

Uchwała dotycząca wykonania projektu ocieplenia budynku oraz audytu energetycznego została podjęta w tym celu, aby zarząd mógł takiego zlecenia dokonać. Zarząd Wspólnoty miał określić osobę, która miała wykonać projekt ocieplenia budynku oraz cenę, za jaką miało to być wykonane. Koszt ocieplenia możliwy byłby do ustalenia dopiero po otrzymaniu projektu ocieplenia budynku i audytu energetycznego.

Podjęcie uchwały o wykonaniu ocieplenia elewacji podwórzowej oraz renowacji elewacji frontowej ze środków z zaciągniętego przez Wspólnotę kredytu miało umożliwić rozpoczęcie procedur bankowych w tym celu, aby bank przedstawił wzór umowy kredytowej. Wspólnota mogła podjąć decyzję o tym, że nie wyraża zgody na zaciągnięcie kredytu.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na odstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez obie strony i zeznań świadka D. M. (1) oraz częściowo z zeznań świadka A. B. (1).

Zeznania świadka D. M. (1) Sąd ocenił jako wiarygodne, gdyż korespondują one z dowodami z dokumentów w postaci pisma z dnia 8 czerwca 2012 r. zawiadamiającego o zebraniu Wspólnoty w dniu 20 czerwca 2012 r., dowodu nadania korespondencji w dniu 12 czerwca 2012 r., listy obecności na zebraniu, pełnomocnictw udzielonych L. K. przez M. B. i A. B. (2). Oceny tej nie zmienia fakt, że świadek ten podał, iż zebranie zostało wyznaczone na godzinę 16.00, skoro ustalenie tej godziny jest możliwe na podstawie pisma z dnia 8 czerwca 2012 r. Nadto świadek ta zeznał, że zebranie rozpoczęło się o godzinie wskazanej w zaproszeniu na zebranie, a pełnomocnik powódki A. A. B. spóźnił się. To z kolei koresponduje z zeznaniami świadka A. B. (1), że jak przyszedł na zebranie, to pod uchwałami znajdowały się podpisy przy nazwiskach M. B. i A. B. (2). Wobec wiarygodności zeznań świadka D. M. (1) co do rozpoczęcia zebrania pozwanej Wspólnoty w dniu 20 czerwca 2012 r. i jego przebiegu Sąd odmówił w tym zakresie wiarygodności świadkowi A. B. (1).

Co do prawidłowość zwołania zebrania, to Sąd przyjął, że zebranie to zostało zwołane w sposób prawidłowy i odbyło się zgodnie z planowanym porządkiem obrad. Do członków pozwanej Wspólnoty zostały przesłane informacje dotyczące zebrania ze wskazaniem porządku obrad, który obejmował tematy objęte zaskarżonymi uchwałami. Na zebraniu głosowało trzech członków Wspólnoty, za których głosowali ich pełnomocnicy posiadający stosowne pełnomocnictwa.

Oceniając treść uchwały nr (...)/2012 z dnia 20 czerwca 2012 r. Sąd wskazał, że uchwała ta, zlecająca wykonanie projektu ocieplenia budynku oraz audytu energetycznego jest uchwałą, która pociąga za sobą obciążenia finansowe dla członków Wspólnoty. Członkowie Wspólnoty przed jej podjęciem powinni znać treść umowy zlecającej wykonanie projektu ocieplenia i audytu energetycznego, a więc uchwała winna określać istotne podmiotowo i przedmiotowo postanowienia umowy oraz wskazywać osobę, z którą umowa ma zostać zawarta. Wybór wykonawcy nie może być pozostawiony zarządowi Wspólnoty, ale powinni o tym decydować członkowie Wspólnoty podejmując odpowiedniej treści uchwałę. Skoro uchwała nr (...)/212 została podjęta w sposób nie prawidłowy i naruszała prawidłowy zarząd nieruchomością oraz interesy powodów, to należało uchwałę tą uchylić.

Uchwała nr (...)/2012 dotyczyła ocieplenia elewacji podwórzowej oraz renowacji elewacji frontowej. Sąd przyjął, że podejmując uchwałę nr(...)/2012 członkowie Wspólnoty oddali swoje głosy i w ten sposób wyrazili swoje zdanie na ten temat. Byli do tego zobowiązani, gdyż uchwała dotyczyła czynności przekraczającej zwykły zarząd. Nie narusza ona jednak interesów członków Wspólnoty i jest zgodna z prawem, bowiem do czynności przekraczających zwykły zarząd potrzebna jest uchwała Wspólnoty ( art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali).

Zauważyć należy, że w pierwszej kolejności należało wykonać projekt ocieplenia budynku i audytu energetycznego, aby mieć informacje, co do konieczności oraz kosztów docieplenia i na tej podstawie móc podjąć właściwe decyzje. Skoro Wspólnota nie posiada środków finansowych własnych, to w takiej sytuacji pozostawało kredytowanie tego przedsięwzięcia. Powodowie jednak, kwestionując obciążanie ich kosztami kredytu, żaden sposób nie wykazali, że uchwała(...)/2012 narusza ich interesy.

Apelacje od tego wyroku wnieśli powodowie oraz strona pozwana.

Powodowie zaskarżyli wyrok w części oddalającej powództwo, zarzucając naruszenie:

1/ sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału wskutek naruszenia przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na wynika sprawy, a mianowicie art. 233 § 1 k.p.c. przez dokonanie oceny dowodów w sposób sprzeczny z zasadami doświadczenia życiowego i w sposób nasuwający zastrzeżenia z punktu widzenia zasad logicznego rozumowania poprzez przyjęcie, iż:

- zeznania świadka D. M. (1) są wiarygodne, w sytuacji gdy świadek ten najpierw zeznała, że zebranie członków Wspólnoty Mieszkaniowej Nieruchomości przy ulicy (...) w K. rozpoczęło się o godzinie 16 w dniu 20 czerwca 2012 roku, podczas kiedy z treści zawiadomienia informującego o przedmiotowym zebraniu wynika jednoznacznie, iż miało się ono odbyć o godzinie 15. Jednakże w toku postępowania wskazany wyżej świadek zmieniła swe zeznania, wskazując jako godzinę rozpoczęcia przedmiotowego zebrania godzinę 15,

- Wspólnota Mieszkaniowa (...) przy ulicy (...) w K. nie posiada środków finansowych na pokrycie kosztów zamierzonych remontów i ocieplenia budynku, a co za tym idzie przyjęcie iż konieczne było kredytowanie tych przedsięwzięć, pomimo iż, na koncie funduszu remontowego Wspólnoty znajduje się kwota 30.814,53 zł, wystarczająca na pokrycie kosztów tych przedsięwzięć;

2/ naruszenie prawa materialnego, tj. art. 22 ust. 3 ustawy o własności lokali w zw. z art. 199 i 201 k.c. poprzez przyjęcie w zaskarżonym wyroku, iż ocieplenie budynku jest czynnością nie przekraczającą zwykłego zarządu i nie jest do jego przeprowadzenia potrzebna zgoda wszystkich współwłaścicieli, a tylko zgoda większości współwłaścicieli, a co za tym idzie oddalenie powództwa w zakresie dotyczącym uchwały Wspólnoty Mieszkaniowej (...) przy ulicy (...) w K. nr (...)/2012;

Wskazując na powyższe, wnieśli o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie powództwa w całości, ewentualnie o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania apelacyjnego, zasądzenie od pozwanej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, według norm przepisanych, a nadto o dopuszczenie dowodu ze sprawozdania finansowego Wspólnoty Mieszkaniowej (...) przy ulicy (...) w K. za rok 2012.

Strona pozwana zaskarżyła wyrok w części uwzględniającej powództwo, zarzucając:

1/ błąd w ustaleniach faktycznych stanowiących podstawę rozstrzygnięcia, polegający na nieuprawnionym przyjęciu, że uchwała Wspólnoty Mieszkaniowej (...) przy ul. (...) dotycząca zlecenia wykonania projektu ocieplenia budynku i audytu energetycznego powoduje takie obciążenie finansowe, iż jest czynnością przekraczającą zwykły zarząd;

2/ błąd w ustaleniach faktycznych stanowiących podstawę rozstrzygnięcia, polegający na przyjęciu, iż uchwała zlecająca sporządzenie dokumentacji projektowej ocieplenia budynku narusza prawidłowy zarząd nieruchomością pomimo iż sporządzenie dokumentacji pozwalającej ocenić koszty potencjalnego remontu jest czynnością zwykłego zarządu podejmowaną przez zarząd samodzielnie i w uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał na konieczność sporządzenia takiej dokumentacji;

3/ naruszenie prawa materialnego, a to art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali poprzez ich błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, iż uchwała o charakterze intencyjnym i informacyjnym narusza prawidłowy zarząd nieruchomością oraz interesy członków wspólnoty;

4/ naruszenie prawa materialnego, a to art. 22 ust. 1 -3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali poprzez przyjęcie, iż ustawa ta wprowadza domniemanie, iż czynności należą do czynności przekraczających zwykły zarząd, gdy jest odwrotnie - zasadą jest, iż czynności należą do grona czynności zwykłego zarządu a tylko w drodze wyjątku wymagają uchwały większości.

W oparciu o powyższe wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku w części zaskarżonej i oddalenie powództwa w tej części oraz o zasądzenie kosztów postępowania za obie instancje, w tym kosztów zastępstwa prawnego.

Sąd Apelacyjny po rozpoznaniu apelacji, zważył, co następuje:

Obydwie apelacje są bezzasadne.

Sąd I Instancji poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne, które Sąd Apelacyjny przyjmuje za swoje oraz trafnie zastosował przepisy prawa materialnego i procesowego.

Nie mają racji powodowie kwestionując ocenę zeznań świadka D. M. tylko z tego powodu, że na początku zeznań podała inną godzinę rozpoczęcia zebrania (16.00 zamiast 15.00). Biorąc pod uwagę upływ 6 miesięcy od czasu zebrania taka omyłka nie dziwi, ale raczej świadczy o spontaniczności zeznania i braku „specjalnego” przygotowania się do nich na podstawie dokumentów. Z zawiadomień o zebraniu wynika, że miało się ono odbyć o 15.00. Wszak biuro w którym się odbyło funkcjonuje do 16.00. Z drugiej strony świadek A. B. w ogóle nie określił godziny swego przybycia na zebranie, podając ogólnie, że „było to w czerwcu”. Współwłaściciele dysponujący większością udziałów nie mieli żadnego motywu unikania zebrania i wspólnego głosowania. N. L. K. musiało zatem wynikać ze spóźnienia na zebranie świadka A. B..

Odnośnie uchwały nr 2 dotyczącej ocieplenia budynku trafnie wskazał Sąd, że podjęta uchwała w swojej treści nie umocowuje zarządu do zaciągnięcia kredytu i podpisania umowy kredytowej, ponieważ niezbędnym do tego jest udzielenie zarządowi wyraźnego pełnomocnictwa. Zatem uchwała ta nie może wyrządzić szkody jakimkolwiek interesom współwłaścicieli.

Jest poza sporem, że strona pozwana stanowi tzw. „dużą wspólnotę”. W takiej wspólnocie zgodnie z art. 22 pkt. 1 i 2 ustawy o własności lokali czynności zwykłego zarządu podejmuje zarząd samodzielnie. Natomiast do podjęcia przez zarząd czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu potrzebna jest uchwała większości właścicieli lokali wyrażająca zgodę na dokonanie tej czynności.

W tej sytuacji powoływanie się przez powodów na orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, sygn. akt II OSK 1477/10 nie może odnieść skutku, gdyż dotyczy ono tzw. „małej wspólnoty" a nie „dużej", co wynika z jego uzasadnienia. Brak więc wymogu jednomyślności członków Wspólnoty w tej sprawie, gdyż ta Wspólnota nie rządzi się przepisami kodeksu cywilnego, a kwestie jej zarządu w tym zakresie reguluje w/w ustawa.

Powodowie nie wykazali, aby Wspólnota posiadała w rzeczywistości tzn. na rachunku bankowym lub w kasie środki wystarczające do przeprowadzenia zamierzonego ocieplenia budynku. Samo podjęcie uchwały o składkach na fundusz remontowy nie dowodzi, że środki takie zostały zebrane i oczekują na ten cel. Sprawozdanie finansowe dołączone do apelacji jest spóźnione w rozumieniu art. 381 kpc, a nadto tak ogólnikowe. W rezultacie sprawozdanie to nie jest przydatne do ustalenia przedmiotowej okoliczności (np. pozycja: należności od właścicieli wskazuje na ich zadłużenie względem Wspólnoty).

Twierdzenia Wspólnoty o braku wystarczających środków na cele remontowe i istniejącym już zadłużeniu właścicieli lokali przemawia za zasadnością uwzględnienia żądania powodów co do uchylenia uchwały nr(...) w przedmiocie zlecenia wykonania projektu ocieplenia budynku oraz audytu energetycznego.

W sprawie nie ma decydującego znaczenia, czy kwestie te należą do czynności przekraczających zwykły zarząd, czy nie, gdyż jest to kwestia ocenna, a zarząd Wspólnoty nie przedstawił skali wydatków z tym związanych. Jednak skoro zarząd Wspólnoty zdecydował się poddać tę sprawę pod osąd właścicieli w formie uchwały, to zapadła uchwała w przypadku zaskarżenia podlega ocenie według kryteriów podanych w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.

Zgodnie z tym przepisem właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy.

Przedmiotowa uchwała nr 1 uległa uchyleniu tylko z tego powodu, że narusza słuszne interesy właścicieli, przez to, że nie zakreśla zarządowi jakichkolwiek granic finansowych wydatków na te cele oraz źródła ich pokrycia. Sama uchwała ani zawiadomienie o zebraniu nie zawiera w tym względzie jakiegokolwiek uzasadnienia. Wszak ze stanowiska strony pozwanej prezentowanego w procesie wynika, że zarząd uważa te sprawy za swoją wyłączną kompetencję, a podjęta uchwała ( jego zdaniem w zasadzie zbędna) przyznaje mu ostatecznie uprawnienie do załatwienia tych spraw we własnym zakresie.

W tej sytuacji należy zgodzić się z Sądem I Instancji, że podjęta uchwała naraża interesy właścicieli na ryzyko, skoro nie wiadomo –nawet orientacyjnie – w jakim zakresie i czasie poniosą oni ciężar finansowy z tym związany.

Biorąc pod uwagę przedstawione argumenty Sąd Apelacyjny oddalił obydwie apelacje na podstawie art. 385 kpc.

Wobec oddalenia obu apelacji, koszty postępowania apelacyjnego wzajemnie zniesiono na podstawie art. 100 kpc w związku z art. 391 § 1 kpc.