Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1148/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 29 czerwca 2023 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 236/23

1.2  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

B. M.

Sytuacja majątkowa oskarżonej

Oskarżona jest osobą karaną

Informacja e - (...) nr k. 197

Aktualna kara karna nr k. 199-202

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

Sytuacja majątkowa oskarżonej

Karalność sądowa oskarżonej

Informacja e - (...) k. 197

Aktualna karta karna k. 199-202

Załączone dokumenty urzędowe zostały sporządzone w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowią dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentów.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Apelacja oskarżonej nie zawierała jasno sformułowanych zarzutów, jednakże z jej treści można wywnioskować, iż są one częściowo tożsame z zarzutami sformułowanymi w apelacji złożonej przez jej obrońcę.

I. Na podstawie art. 427 § 2 k.p.k. i art. 438 pkt. 2 i 3 k.p.k. obraza prawa procesowego mająca wpływ na treść wyroku, a mianowicie:

1. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. przez dokonanie oceny dowodów z przekroczeniem zasady swobodnej ich oceny, bez uwzględnienia zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, w oparciu i na podstawie materiału dowodowego wyselekcjonowanego w sposób kierunkowy oraz zinterpretowanego na niekorzyść oskarżonej, jak i w oparciu o idące w przeciwnym kierunku dowody w postaci zapisu nagrań z kamer sklepu, przy jednoczesnym pominięciu wyjaśnień oskarżonej, która nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów, co w konsekwencji doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mające wpływ na jego treść i polegające w szczególności na ustaleniu, iż oskarżona dopuściła się przypisanych jej czynów mimo braku w tej mierze dostatecznych dowodów,

2. art. 410 k.p.k. w zw. z art. 366 § 1 k.p.k. w zw. z art. 170 § 1 pkt. 5 k.p.k. przez oddalenie złożonych przez obrońcę na rozprawie wniosków dowodowych uznanych przez Sąd jako zmierzających do przedłużenie postępowania tj. o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z:

i. opinii biegłych lekarzy psychiatrów w przypadku kiedy oskarżona podawała, iż leczyła się psychiatrycznie podając jej przypadłości, nazwę przychodni, a także wymieniła leki, które zażywała,

ii. biegłego antropologa w przypadku kiedy oskarżona po obejrzeniu zapisów z nagrań zaprzeczyła, iż widnieje na tych nagraniach i w przypadku gdy nie można było jednoznacznie stwierdzić, iż kobietą widoczną na tych nagraniach jest oskarżona,

II. w oparciu o art. 438 pkt. 4 k.p.k. rażąca niewspółmierność kary, polegająca na orzeczeniu wobec oskarżonej kary pozbawienia wolności w wymiarze 11 miesięcy, w sytuacji kiedy wymierzenie kary łagodniejszej spełniłoby wszelkie cele prewencji ogólnej i indywidualnej oraz cele zarówno w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jak i cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do oskarżonej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Dokonując analizy prawidłowości zaskarżonego wyroku przez pryzmat zarzutów sformułowanych w apelacji obrońcy oraz na podstawie treści apelacji oskarżonej należało stwierdzić, iż jako niezasadne nie zasługują one na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności stwierdzić trzeba, że przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną przepisu art. 7 k.pk., jeśli jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, stanowi wyraz rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, jest zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, a nadto zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku (por. np.: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2006 r., II KK 12/06, LEX nr 193084; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 2004 r., sygn. WK 26/03, OSNwSK 2004, nr 1, poz. 53). W ocenie Sądu Okręgowego, warunek ten został w przedmiotowej sprawie spełniony. To, że obrona nie akceptuje oceny zebranego materiału dowodowego i poczynionych w wyniku tej oceny ustaleń faktycznych, prezentując własne oceny i krytykę ocen dokonanych przez sąd I instancji, nie upoważnia do automatycznego uznania, że zaskarżone orzeczenie jest wadliwe.

W niniejszej sprawie brak jest podstaw do przyznania obrońcy oskarżonej racji w zakresie dokonania przez Sąd meriti wadliwej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Sąd Rejonowy prawidłowo uznał, iż osobą widoczną na nagraniach z monitoringu jest oskarżona. Zapis video z czasu zdarzenia w zestawieniu z dokumentacją fotograficzną sporządzoną po zatrzymaniu oskarżonej (k.41) oraz dodatkowo zeznaniami pokrzywdzonej nie pozostawia żadnych wątpliwości w tej kwestii. Stąd zarzut apelacyjny obrońcy w zakresie niezasadnego oddalenia przez Sąd Rejonowy wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii z zakresu antropologii na okoliczność ustaleń, czy osoba widoczna na zapisie monitoringu to oskarżona, nie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z treścią art. 193 § 1 k.p.k. konieczność dopuszczenia opinii biegłego wystąpić może wtedy, gdy stwierdzenie okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia w sprawie wymaga wiadomości specjalnych. Potrzebę sięgania do tego dowodu wskazuje konieczność ustalenia kwestii, których zrozumienie wymaga wiadomości spoza sfery przeciętnej, ogólnej wiedzy. Opinia jest więc zbędna, gdy stwierdzenie owych okoliczności może nastąpić bez takich wiadomości, a w oparciu o doświadczenie życiowe i wiedzę sędziowską (Wyrok SA w Warszawie z 26.02.2018 r., II AKa 384/17, LEX nr 2472469). Już tylko na marginesie zauważyć trzeba, że oskarżona w swojej apelacji wskazała, iż 5 grudnia 2022 r. faktycznie była w sklepie (...), w którym doszło do popełnienia przestępstwa.

W realiach niniejszej sprawy dla czynienia ustaleń faktycznych ważących na treść orzeczenia wystarczające było więc dokonanie oceny dowodów ujawnionych w toku przewodu sądowego. Sąd Rejonowy w sposób wnikliwy i zgodny z treścią przeprowadzonych w sprawie dowodów wskazał, że osoba zarejestrowana na nagraniach monitoringu to oskarżona. Świadczy o tym przede wszystkim identyczność kurtki, którą miała na sobie oskarżona zarówno w czasie zatrzymania jak i w czasie popełnienia przestępstwa. Na nagraniu można również dokonać identyfikacji oskarżonej poprzez porównanie rysów twarzy, postawy, a także fryzury i koloru włosów. Dodatkowo należy nadmienić, iż w toku postępowania przygotowawczego, w wyniku przeprowadzonej czynności przeszukania lokalu mieszkalnego należącego do oskarżonej ujawniono czarną damską torebkę, która została rozpoznana przez pokrzywdzoną jako jej własność, a także czarną czapeczkę kaszkietówkę, którą oskarżona miała na sobie w dniu kradzieży.

W odniesieniu do argumentacji obrońcy, w niniejszej sprawie Sąd Rejonowy właściwie dokonał oceny wyjaśnień oskarżonej B. M. jako niewiarygodnych. Wyjaśnienia oskarżonej pozostają w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym, który jest spójny i tworzy jasny obraz przebiegu całego zdarzenia. Linia obrony przyjęta przez oskarżoną w apelacji nie mogła zostać uznana za wiarygodną, ponieważ w znacznej mierze stanowi jedynie polemikę z argumentacją zaprezentowaną przez Sąd I instancji. Argumenty przedstawione przez oskarżoną są niespójne z innymi dowodami, a w szczególności z nagraniami z monitoringu, na których wyraźnie widać, że to oskarżona dokonała kradzieży. Oskarżona twierdzi, ż wiele osób w galerii mogło być ubranych podobnie do niej. Jednakże ponownego podkreślenia wymaga fakt, iż analiza nagrań z monitoringu pozwala na jednoznaczną identyfikację oskarżonej jako sprawczynię kradzieży, nie pozostawiając wątpliwości co do jej tożsamości. Ponadto oskarżona argumentuje, że skradzionej torebki nie trzymałaby w domu, a znalezioną u niej torebkę nabyła razem z konkubentem na bazarze. Jednakże torebka ta została rozpoznana przez pokrzywdzoną jako jej własność. Również argument oskarżonej jakoby została oskarżona, ponieważ znalazła się w złym miejscu o złym czasie nie wytrzymuje konfrontacji z nagraniami z monitoringu. Apelacja oskarżonej nie wnosi nowych, merytorycznych argumentów, które podważałyby ustalenia Sądu I instancji. Argumenty przez nią przedstawione są jedynie próbą polemiki z faktami, które zostały już szczegółowo i prawidłowo ocenione przez Sąd Rejonowy.

Odnosząc się w tym miejscu do zarzutu obrońcy dotyczącego niezasadnego oddalenia przez Sąd Rejonowy na rozprawie głównej wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych lekarzy psychiatrów należy podkreślić, że z akt sprawy oraz informacji uzyskanych wprost od oskarżonej nie wynika jakakolwiek wątpliwość co do stanu jej poczytalności w chwili czynu. W związku z powyższym zarzut ten należało uznać za niezasadny w takim samym stopniu jak w przypadku zarzutu dotyczącego oddalenia wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego antropologa.

W ocenie sądu II instancji, rodzaj i wysokość wymierzonej przez Sąd Rejonowy wobec B. M. kary 11 miesięcy pozbawienia wolności oraz obowiązku naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej Y. Z. kwoty 1200 złotych, nie cechują się rażącą surowością. Zaznaczenia wymaga, że rażąca niewspółmierność kary zachodzi wówczas, gdy sąd I instancji w sposób jaskrawy nie wyważy rodzaju i wysokości wymierzanej kary z okolicznościami przewidzianymi w art. 53 § 1 i 2 k.k., co skutkować będzie nieproporcjonalnością tej kary. Podkreślić należy przy tym, że na gruncie art. 438 pkt. 4 k.p.k. nie chodzi o każdą ewentualną różnicę w ocenach co do wymiaru kary, ale o różnicę ocen tak zasadniczej natury, iż karę dotychczas wymierzoną nazwać można byłoby, również w potocznym znaczeniu tego słowa, „rażąco" niewspółmierną, to jest niewspółmierną w stopniu nie dającym się zaakceptować. Zmiana zaskarżonego wyroku z powodu rażącej niewspółmierności orzeczonej kary może mieć zatem miejsce dopiero wtedy, gdy wykazana zostanie wyraźna dysproporcja między karą wymierzoną przez sąd I instancji a karą, jaką należałoby wymierzyć w następstwie prawidłowego zastosowania w sprawie dyrektyw wymiaru kary (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 28 grudnia 2004 roku, sygn. akt II AKa 514/04).

Zdaniem Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy wymierzył B. M. karę proporcjonalną i adekwatną do okoliczności przedmiotowej sprawy, co następnie w należyty sposób uzasadnił, dokładnie omawiając okoliczności przemawiające na niekorzyść oskarżonej, a także wskazując brak okoliczności mogących złagodzić wymiar orzeczonej kary. Sąd Okręgowy w pełni zgadza się z przedstawionymi przez sąd I instancji motywami, prowadzącymi do wymierzenia podsądnej kary takiego rodzaju i wysokości, jak wskazano powyżej. Zauważyć należy, iż obrońca oskarżonej w apelacji nie argumentował, dlaczego w jego mniemaniu orzeczona kara jest karą rażąco niewspółmierną, a także nie wskazał żadnych okoliczności łagodzących. Podkreślenia wymaga przy tym, że zarzucany B. M. czyn zabroniony z art. 278 § 1 k.k. zagrożony jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Karze 11 miesięcy pozbawienia wolności, wymierzonej oskarżonej przez sąd I instancji, zdecydowanie bliżej jest zatem do dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za przestępstwo, popełnienia którego się dopuściła przede wszystkim biorąc pod uwagę fakt, iż działała ona w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64 § 1 k.k.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku w całości i uniewinnienie oskarżonej, uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznani lub zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie łagodniejszej kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.3  1

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 29 czerwca 2023 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 236/23

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

Mając na uwadze powyższą argumentację, nie podzielając żadnego z zarzutów apelacyjnych, Sąd Okręgowy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy stwierdzając ponadto, że nie jest on dotknięty wadami, które powinny być brane pod uwagę przez sąd odwoławczy z urzędu.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.3.1  1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

5.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

B. M.

-

Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżoną od kosztów sądowych, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa, uznając iż przemawia za tym jej sytuacja majątkowa.

W toku postępowania odwoławczego oskarżona była reprezentowana przez obrońcę wyznaczonego z urzędu. Wobec brzmienia § 17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, sąd ustalił należne obrońcy wynagrodzenie za obronę w instancji odwoławczej w wysokości 1033,20 złote powiększone o kwotę podatku od towarów i usług.

7.  PODPIS

0.11.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonej

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok w całości

0.11.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

Uchylenie

☒

zmiana

0.11.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 2

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżona

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok w całości

0.11.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

Uchylenie

☐

zmiana