W., dnia 7 września 2023 r.
Sygn. akt VI Ka 1188/22
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący: SSO Ludmiła Tułaczko
protokolant: p.o. protokolanta sądowego A. Ś.
po rozpoznaniu dnia 7 września 2023 r.
sprawy T. S. syna S. i M., ur. (...) w W.
obwinionego o wykroczenie z art. 92 § 1 k.w.
na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego
od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w W.
z dnia 19 sierpnia 2022 r. sygn. akt IV W 534/21
1.utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;
2.zasądza od obwinionego T. S. na rzecz Skarbu Państwa 30 zł tytułem opłaty za drugą instancję oraz kwotę 50 zł tytułem zryczałtowanych wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu odwoławczym.
Sygn. akt VI Ka 1188/22
T. S. wniósł w apelacji o złagodzenia orzeczonej wobec niego kary grzywny w kwocie 300 zł za popełnienie wykroczenia z art. 92 § 1 k.w. polegającego na nieprawidłowym parkowaniu samochodu w dniu 26 grudnia 2020 r. Tego dnia obwiniony zaparkował swój pojazd marki O. (...) o nr rej. (...) przy ulicy (...)
w W. na obszarze zatoki postojowej ustawiając go ukośnie do krawędzi jezdni. Obszar ten był objęty pionowym znakiem drogowym D18 oznaczającym możliwość zaparkowania na chodniku wraz z Tabliczką (...) nakazującą parkowanie pojazdu na wyznaczonym chodniku
w pozycji równoległej do krawędzi jezdni. Samochód obwiniony zaparkował skośnie. Jak wynika z materiału dowodowego w postaci zdjęć załączonych do akt sprawy (k- 2,3,4) nieprawidłowo zaparkowany przez obwinionego samochód nie blokował wyjazdu innym zaparkowanym prawidłowo pojazdom i nie blokował ruchu pojazdów jadących jezdnią. Jednak wjechał na chodnik uniemożliwiając pieszym swobodne przejście. Obwiniony parkując samochód nie pozostawił 1, 5 m odstępu. Obwiniony uważa, że nie zaparkował pojazdu na chodniku gdyż chodnik znajduje się za pasem zieleni. (k-2) Jednak jest to stanowisko błędne gdyż ze zdjęć miejsca zdarzenia wynika jednoznacznie, że w pobliżu miejsca parkowania samochodu przez obwinionego znajdują się dwa chodniki dla pieszych. Jeden, na który wjechał obwiniony a drugi za pasem zieleni. Piesi idący po chodniku położonym najbliżej miejsca parkowania pojazdów, aby ominąć nieprawidłowo zaparkowany samochód obwinionego musieli przechodzić bądź po trawniku bądź po jezdni, gdzie obywa się przecież ruch pojazdów. O tym, że wejście pieszych na jezdnię w celu ominięcia nieprawidłowo zaparkowanego pojazdu generuje sytuacje niebezpieczne zeznawał świadek M. K.. (k- 49) Obwiniony świadomie popełnił wykroczenie z art. 92 § 1 k.w. bowiem miejsce parkingowe było prawidłowo oznakowane, zaś inne pojazdy znajdujące się w pobliżu, zostały prawidłowo zaparkowane. Brak jest przesłanek do złagodzenia kary poprzez zastosowanie nagany, którą także przewiduje przepis art. 92 § 1 k.w. gdyż sposób parkowania samochodu przez obwinionego utrudnił pieszym przejście po chodniku. Standardowo Straż Miejska w takiej sytuacji, w jakiej znalazł się obwiniony, proponuje uiszczenie mandatu
w kwocie 100 zł z przyznaniem jednego punktu karnego. Obwiniony nie przyjął mandatu
i poddał się osądowi sądu. Wymierzona kara grzywny w kwocie 300 zł nie jest rażąco surowa,
a tylko w takiej sytuacji sąd odwoławczy uprawiony jest do jej obniżenia. Należy wskazać, iż sąd I instancji nie naruszył przepisów postępowania gdyż udział w rozprawie obwinionego jest jego prawem a nie obowiązkiem. O terminie rozprawy obwiniony został prawidłowo powiadomiony. Obwiniony nie stawił się na rozprawę przed sądem I instancji, nie nadesłał wniosku o odroczenie ani nie usprawiedliwił swojego niestawiennictwa. Nadesłał pisemne wyjaśnienia, do których odniósł się sąd I instancji, uznając je za wiarygodne w części dotyczącej samego faktu nieprawidłowego parkowania samochodu. Z tych powodów sąd odwoławczy, nie uwzględnił apelacji obwinionego i zaskarżony wyrok utrzymał w mocy. O kosztach postępowania odwoławczego sąd orzekł na podstawie art. 121 §1 i § 2 k.p.w.