Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 14 maja 2024 r.

Sygn. akt VI Ka 1196/23

1.

2.WYROK

2.1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

3.Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:SSO Adam Bednarczyk

protokolant sądowy Justyna Kutnikowska

4.przy udziale prokuratora Grzegorza Łaby

po rozpoznaniu dnia 14 maja 2024 r.

5.sprawy J. K. (2) córki W. i I., ur. (...) w R.

6.oskarżonego o przestępstwo z art. 207 § 1a kk

7.na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

8.od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie

9.z dnia 22 czerwca 2023 r. sygn. akt III K 490/21

11.zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; kosztami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa; zasądza od Skarbu Państwa na rzecz J. K. (2) kwotę 840 zł tytułem zwrotu kosztów ustanowienia obrońcy w instancji odwoławczej.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1196/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 22 czerwca 2023 r. sygn. akt III K 490/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

zarzut błędu w ustaleniach faktycznych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut apelacji jest niezasadny. W pierwszym rzędzie zauważyć trzeba, że argumentacja do zarzutu apelacji zawarta w jej uzasadnieniu zawiera wyłącznie interpretacje jej autora co do wskazanych dowodów. Przykładem tu może być jak się zdaje jedyny obiektywny nie podlegający wpływom dowód z opinii biegłej psycholog M. G.. Owszem ma raję skarżący , iż w opinii biegłej znajdują się stwierdzenia biegłej odnośnie M. P. o napięciu emocjonalnym w kontekście jego zeznań , postawiona też została przez biegłą teza, iż pokrzywdzony nie chce mówić wszystkiego o stosunkach z matką. Zdać sobie jednak należy pytanie , co z tej treści opinii wynikać może dla dokonywanej przez sad oceny materiału dowodowego. Otóż wynikać może z tylko i wyłącznie to co wskazała biegła, co nie jest wystarczające dla stawiania tezy zawartej w zarzucie aktu oskarżenia. Owo bowiem napięcie emocjonalne jak i inne wskazane w opinii zachowania mogły wynikać równie dobrze z innych przyczyn, w końcu świadek na moment jego przesłuchania liczył 10 lat i miał świadomość jak wskazuje opinia, że zeznaje w sprawie przeciwko matce. Wreszcie czego nie dostrzega autor apelacji w/w opinia nie zawiera stwierdzenia aby pokrzywdzony w czasie przesłuchania czy w czasie badania zachowywał się jak typowa ofiara przemocy, a przecież doświadczenie orzecznicze wskazuje iż tego rodzaju opinie zawsze zawierają tego rodzaju element o ile taka przemoc ma miejsce.

Należy w tym miejscu przypomnieć, iż sąd swoje przekonanie o winie za popełnienie danego czynu opiera na dowodach nie budzących wątpliwości, nie zaś na interpretacjach czy wręcz domysłach.

Nie można też zgodzić się z autorem apelacji , iż sąd nietrafnie ocenił dowody osobowe, które jego zdaniem pozwalały na inną intrerpretację w/w opinii. Otóż sąd trafnie ocenił jako niewiarygodne zeznania przede wszystkim E. P. ojca pokrzywdzonego oraz A. C. sąsiadki oskarżonej. Otóż E. P. choć w istocie złożył zawiadomienie o przestępstwie nie miał wiedzy o rzekomym znęcaniu się oskarżonej nad synem. Za to jego wiedza pochodziła przede wszystkim właśnie od A. C. , która z kolei znajdowała się w głębokim konflikcie z oskarżoną czego wyrazem były liczne zawiadomienia o popełnionych rzekomo przez oskarżoną czynach zabronionych znajdujące swój finał w sądzie jak np. w przypadku sprawy IIIW 756/20 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w postaci wyroku uniewinniającego J. K. (2). Tak więc wiedza jednego świadka ojca zresztą pokrzywdzonego pochodziła ze słyszenia od osoby znajdującej się w ewidentnym konflikcie z osobą oskarżoną. Tak więc tego rodzaju dowody osobowe w żaden sposób nie mogły spowodować interpretacji wspomnianej na wstępie opinii psychologicznej w kierunku postulowanym przez autora apelacji. Skarżący natomiast w swej argumentacji pomija jedyny dowód osobowy w tej sprawie pochodzący od osoby nie zainteresowanej potencjalnym rozstrzygnięciem sprawy a mianowicie świadka M. K. zajmującej się zresztą zawodowo kontrolą sytuacji opiekuńczo wychowawczej , która w czasie kontroli nie dostrzegła jakichkolwiek uchybień w procesie wychowawczym sprawowanym przez oskarżoną, ani też podejrzanych czy nietypowych zachowań małoletniego pokrzywdzonego.

Dodać do tego trzeba, iż w aktach sprawy znajdują się liczne dokumenty pochodzące ze szkoły do której uczęszcza pokrzywdzony z których w żaden sposób nie wynika w opinii wychowawcy czy też pedagoga szkolnego aby istniały zastrzeżenia co do opieki oskarżonej nad dzieckiem i sposobu jego wychowania.

Z akt natomiast sprawy wynika, iż J. K. (2) rzeczywiście jest specyficzną matką. Wynika to po części z faktu samotnego wychowywania dziecka, ewidentnego konfliktu na tym tle z byłym partnerem i jego matką , a nadto z ułomności fizycznych tj. cierpienia z powodu częściowego niedosłuchu, który powoduje, iż faktycznie zwraca się do dziecka podniesionym głosem, a to może może tworzyć wrażenie, iż ciągle krzyczy na syna. Okoliczności te jednak jak też wskazane wyżej dowody w żaden sposób nie wskazują na to , iż oskarżona znęca się psychicznie nie mówiąc już o znęcaniu fizycznym na które akta sprawy nie zawierają jakiegokolwiek dowodu, nad swoim synem M. P..

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

brak tego rodzaju okoliczności

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 22 czerwca 2023 r. sygn. akt III K 490/21

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zarzut jak i towarzysząca mu argumentacja apelacji nie mogły spowodować uchylenia zaskarżonego wyroku w kierunku postulowanym przez jej autora.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

o kosztach orzeczono na podstawie art.636§1 kpk.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sadu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 22 czerwca 2023 r. sygn. akt III K 490/21

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana