Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1228/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie z dnia 2 sierpnia 2023 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1292/22

1.2  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

2.1.1.1.

M. B.

Dotychczasowa karalność

Karta karna - k.142-146, 180-184, 209-2010v

2.1.1.2.

M. B.

Sytuacja majątkowa skazanego

Informacja e - (...) k.140

2.1.1.3.

M. B.

Dodatkowe skazanie

Wyrok - k.219-220

2.1.1.4.

M. B.

Zachowanie skazanego

Opinia o skazanym - k.176-177

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

2.1.1.1 -2.1.1.4

Karta karna

Informacja e - (...)

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentu.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Apelacja obrońcy oskarżonego

Lp.

Zarzut

3.1

Obrońca skazanego zaskarżonemu wyrokowi zarzucił rażącą niewspółmierność kary łącznej orzeczonej wobec M. B. poprzez wymierzenie jej w wymiarze 5 lat pozbawienia wolności podczas gdy okoliczności sprawy tj. odległość czasowa od czynów zabronionych objętych wyrokami, warunki i właściwości osobiste sprawcy tzn. w aspekcie jego zachowania po dacie w/wym. czynów, sytuacja rodzinna dotknięta koniecznością opieki nad matką a także wzgląd na cele zapobiegawcze i wychowawcze kary jakie ma ono osiągnąć wobec skazanego przemawiają za wymierzeniem kary w niższym wymiarze w szczególności przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji. Na rozprawie apelacyjnej sprecyzował, że nie kwestionuje kary łącznej grzywny i łącznego zakazu prowadzenia pojazdów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Z uwagi na orzeczenie nowej kary łącznej, obejmującej kary pozbawienia wolności wymierzone wyrokami opisanymi w punktach 13) i 14) zarzut skarżącego stał się de facto nieaktualny. Niemniej, mając na względzie dążenie przez niego do wymierzenia skazanemu łagodniejszej kary łącznej, brak było podstaw do uznania, że tok rozumowania Sądu Rejonowego, stosującego zasadę asperacji, był błędny. Tym bardziej, że orzekając nową karę łączną Sąd Okręgowy go podzielił. O przyczynach wskazano poniżej.

Wniosek

Obrońca skazanego wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie kary łącznej w niższym wymiarze. Powyższy wniosek zmodyfikował na rozprawie apelacyjnej, wnosząc ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Z opisanych zarówno powyżej, jak i poniżej względów brak było podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku, a tym bardziej jego uchylenia i przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania. Tym bardziej, co wynika z poglądów doktryny i orzecznictwa, że Sąd Okręgowy mógł w sytuacji istotnej zmiany okoliczności, do czego doszło w niniejszej sprawie, orzec nową karę łączną i na takie rozwiązanie się zdecydował.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

Na etapie postępowania odwoławczego, po uzyskaniu aktualnej karty karnej skazanego, okazało się, że po wydaniu zaskarżonego wyroku zapadło wobec niego jeszcze jedno orzeczenie, to jest wyrok Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 24 października 2023 r. w sprawie o sygn. akt II K 7/22, gdzie daty popełnienia czynów przypadły przed datą wydania pierwszego wyroku, a wymierzone kary pozbawienia wolności podlegały łączeniu. Zdaniem Sądu Okręgowego, uwzględniając kierunek apelacji i działając na korzyść skazanego, należało to uwzględnić. Z tych względów uzupełniono komparycję zaskarżonego wyroku w ten sposób, że dodano punkt 14) Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 24 października 2023 r., sygn. akt II K 7/22, za pięć czynów z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełnionych odpowiednio w dniach 15 listopada 2021 r., 31 października 2021 r., 30 października 2021 r., 12 listopada 2021 r. i 12 listopada 2021 r., na kary 10 miesięcy pozbawienia wolności za każdy z nich. Wobec skazanego orzeczono karę łączną 1 roku i 7 miesięcy pozbawienia wolności. Kara nie została wykonana.

Jak słusznie uznał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 3 marca 2021 r. w sprawie o sygn. akt II KS 1/21, za w pełni dopuszczalne należy uznać wydanie przez sąd odwoławczy orzeczenia zmieniającego zaskarżony wyrok łączny, w sytuacji ujawnienia się nowych kar podlegających łączeniu, czy też stwierdzenia, że sąd pierwszej instancji pominął określone kary podlegające łączeniu. Powyższe potwierdził Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 27 października 2021 r. w sprawie o sygn. akt II AKa 273/21 wskazując, że zgodnie z art. 575 § 1 kpk o potrzebie wydania nowego wyroku łącznego nie decyduje sam fakt ujawnienia się jakiegokolwiek kolejnego skazania tej samej osoby, nieobjętego dotychczasowym wyrokiem łącznym, lecz tylko takiego, który spełnia przesłanki z art. 85 § 1 kk i w związku z tym nadaje się do połączenia, bądź to ze wszystkimi, bądź co najmniej z jednym ze skazań objętych istniejącym wyrokiem łącznym. Zatem potrzeba wydania wyroku łącznego to sytuacja, w której po wydaniu wyroku łącznego zachodzi realna potrzeba wydania nowego wyroku łącznego czyli gdy konieczne jest wydanie rozstrzygnięcia, w którym zostanie określona nowa kara łączna. Powyższe rozwiązanie jest nie tylko dopuszczalne, ale wręcz stanowi powszechną praktykę, także tutejszego Sądu.

Ponadto okazało się, że w przypadku wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie z dnia 14 czerwca 2023 r. w sprawie o sygn. akt III K 162/23 dokonano kontrawencjonalizacji, uznając że dwa z trzech czynów stanowią obecnie wykroczenia. Biorąc pod uwagę, że miało to istotne znaczenie dla oceny zaskarżonego wyroku i w dalszej perspektywie orzeczenia nowej kary łącznej uzupełniono komparycje poprzez dodanie w punkcie 13), że postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie z dnia 1 października 2023 r. w sprawie o sygn. akt III Ko 1518/23 orzeczono, że kara łączna 2 lat pozbawienia wolności traci moc, a ponadto zamieniono orzeczoną w punkcie I karę 10 miesięcy pozbawienia wolności na karę 30 dni aresztu, na poczet której zaliczono czas rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 29 lipca 2022 r., godz. 9.25 do dnia 30 lipca 2022 r., godz. 12.20 oraz zamieniono orzeczoną w punkcie III karę 6 miesięcy pozbawienia wolności na karę 30 dni aresztu; pozostała do wykonania kara 1 roku pozbawienia wolności orzeczona w punkcie II za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 26 lipca 2022 r.

Co więcej, Sąd Rejonowy błędnie uznał, że pierwszym wyrokiem w rozumieniu art. 85 § 1 kk jest wyrok opisany w punkcie 6), to jest wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie z dnia 6 czerwca 2022 r. w sprawie o sygn. akt III K 210/22, którym wymierzono skazanego karę ograniczenia wolności. Biorąc pod uwagę, że słusznie uznano, że w/w kara nie podlega łączeniu, gdyż skazany nie miał możliwości jej odbycia z uwagi na pozbawienie wolności, to za pierwszy wyrok należało uznać, kolejny, którym orzeczono podlegającą łączeniu karę pozbawienia wolności, to jest opisany w punkcie 8) wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2022 r. w sprawie o sygn. akt IV K 464/22. W efekcie nie tylko czyny objęte wyrokami opisanymi w punktach 9), 10), 11) i 12), ale również czyny objęte wyrokami opisanymi w punktach 13) - z wyjątkiem na dwa podlegające kontrawencjonalizacji - i dodanym 14) zostały popełnione przed w/w datą. Sąd Rejonowy prawidłowo je wskazał i nie ma potrzeby dokonywać powtórzenia w tym zakresie. Z kolei w przypadku czynów objętych nowym skazaniem były to kolejno dni 15 listopada 2021 r., 31 października 2021 r., 30 października 2021 r., 12 listopada 2021 r. oraz 12 listopada 2021 r., również przypadające przed dniem 12 sierpnia 2022 r.

Sąd Rejonowy prawidłowo zastosował stan prawny obecnie obowiązujący, a argumentację w tym zakresie Sąd Okręgowy przyjmuje za własną. W tej sytuacji łączeniu podlegały jednostkowe kary pozbawienia wolności, a nowa kara łączna mogła być orzeczona w przedziale od 1 roku i 8 miesięcy (najwyższa kara, orzeczona za jeden z czynów objętych wyrokiem opisanym w punkcie 12) do 16 lat i 3 miesięcy (suma kar). Biorąc pod uwagę, że czyny popełnione przez skazanego były w większości przypadków czynami przeciwko mieniu (art. 278 § 1 kk oraz 279 § 1 kk), zostając popełnione w niemal wyłącznie w okresie od października 2021 r. do lutego 2022 r., a więc na przestrzeni około 5 miesięcy, jak również zważywszy na wymiar kar łącznych orzeczonych w wyrokach opisanych w punktach 10), 11), 12), 13) i 14), które polepszały sytuację skazanego oraz aktualną opinię o skazanym, uznano że należy mu wymierzyć karę łączną 7 lat pozbawienia wolności. Wprawdzie jest ona dłuższa od orzeczonej zaskarżonym wyrokiem, jednak jak już wyżej wskazano dodatkowo uwzględniono czyny objęte wyrokami opisanymi w punktach 13) i 14), gdzie suma kar podlegających łączeniu dawała 5 lat i 2 miesiące. Nie ulega zatem wątpliwości, że było to rozstrzygnięcie korzystne dla skazanego.

Jednocześnie brak było podstaw do orzeczenia kary łącznej na zasadzie absorpcji bądź choćby do niej zbliżonej. Aktualna opinia o skazanym jest przeciętna. Taka też była poprzednia. Nawet jeśli przyjąć, że faktycznie odbywa karę trybie programowym, a więc innym niż wskazany, to de facto jedynie jego odpłatne zatrudnienie jako pracownik fizyczny jest okolicznością wyróżniającą. Poza tym, o czym nie można zapominać, czynów przeciwko mieniu dopuścił się w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk. Oznacza to, że wcześniejszy pobyt w zakładzie karnym nie zmienił jego postępowania i jedynie odpowiednio dolegliwa kara łączna pozbawienia wolności może zmienić jego zachowanie w przyszłości. Dodatkowo nie można zapominać, że dopuścił się też czynów innego rodzaju (art. 62 ust. 1 i 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii art. 178a § 4 kk). Karę łączną wymierzono na zasadzie asperacji bliskiej połowie sumy kar podlegających łączeniu. Z opisanych wyżej względów nie sposób jej uznać za niewspółmierną, a tym bardziej rażąco niewspółmierną. Skazany musi ponieść konsekwencje wielokrotnego i poważnego naruszania porządku prawnego. Instytucja wyroku łącznego nie może służyć tak daleko idącemu premiowaniu jak oczekiwałby to skarżący.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

Jak ustalono, po wydaniu zaskarżonego wyroku wobec skazanego zapadło jeszcze jedno orzeczenie, gdzie czyny popełniono przed wydaniem pierwszego wyroku, a wymierzone kary pozbawienia wolności podlegały łączeniu. Ponadto w/w pierwszym wyrokiem był inny wyrok niż wskazany. Oznaczało to, że węzłem kary łącznej należało objąć także pominięte skazanie.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.3  1

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.3.1  1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd Okręgowy zmienił wyrok w zaskarżonej części, to jest dotyczącej kary łącznej pozbawienia wolności, w ten sposób, że:

1. uzupełni komparycję w ten sposób, że:

- w punkcie 13) dodał, że postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie z dnia 1 października 2023 r. w sprawie o sygn. akt III Ko 1518/23 orzeczono, że kara łączna 2 lat pozbawienia wolności traci moc, a ponadto zamieniono orzeczoną w punkcie I karę 10 miesięcy pozbawienia wolności na karę 30 dni aresztu, na poczet której zaliczono czas rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 29 lipca 2022 r., godz. 9.25 do dnia 30 lipca 2022 r., godz. 12.20 oraz zamieniono orzeczoną w punkcie III karę 6 miesięcy pozbawienia wolności na karę 30 dni aresztu; pozostała do wykonania kara 1 roku pozbawienia wolności orzeczona w punkcie II za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 26 lipca 2022 r.;

- dodał punkt 14) Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 24 października 2023 r., sygn. akt II K 7/22, za pięć czynów z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełnionych odpowiednio w dniach 15 listopada 2021 r., 31 października 2021 r., 30 października 2021 r., 12 listopada 2021 r. i 12 listopada 2021 r., na kary 10 miesięcy pozbawienia wolności za każdy z nich. Wobec skazanego orzeczono karę łączną 1 roku i 7 miesięcy pozbawienia wolności. Kara nie została wykonana;

2. uchylił rozstrzygnięcia z punktów II, V, VII w zakresie wyroku opisanego w punkcie 13) i VIII;

3. rozwiązał karę łączną pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem opisanym w punkcie 14);

4. na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 kk połączył kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w punktach 8) (sygn. akt IV K 464/22), 9) (sygn. akt IV K 487/22 ), 10) (sygn. akt II K 1308/22), 11) (sygn. akt IV K 506/22), 12) (sygn. akt IV K 963/22), 13) (sygn. akt III K 162/23) i 14) (sygn. akt II K 7/22), wymierzając skazanemu karę łączną 7 (siedmiu) lat pozbawienia wolności;

5. na podstawie art. 577 kpk zaliczył na poczet orzeczonej wobec skazanego w punkcie 4 kary łącznej pozbawienia wolności czas rzeczywistego pozbawienia wolności - od dnia 14 lutego 2022 r., godz. 17.00 do dnia 16 lutego 2022 r., godz. 12.00 i od dnia 6 października 2022 r., godz. 6.10 do dnia 1 lutego 2024 r., godz. 6.10 (sygn. akt IV K 464/22), od dnia 23 lutego 2022 r., godz. 18.30 do dnia 25 lutego 2022 r., godz. 11.45 i od dnia 1 lutego 2024 r., godz. 6.10 do dnia 10 maja 2024 r. (sygn. akt IV K 487/22), od dnia 9 lutego 2022 r., godz. 14.05 do dnia 10 lutego 2022 r., godz. 14.40 (sygn. akt II K 1308/22), od dnia 21 grudnia 2021 r., godz. 8.30 do dnia 22 grudnia 2021 r., godz. 15.05 (sygn. akt IV K 506/22), od dnia 26 października 2021 r., godz. 19.10 do dnia 28 października 2021, godz. 12.15 i od dnia 6 grudnia 2021 r., godz. 17.40 do dnia 7 grudnia 2021 r., godz. 14.55 (sygn. akt IV K 963/22) i od dnia 15 listopada 2021 r., godz. 14.00 do dnia 17 listopada 2021 r., godz. 13.10 (sygn. akt II K 7/22);

6. na podstawie art. 576 § 1 kpk stwierdził, że wyroki wskazane w punkcie 4 podlegają wykonaniu w części nie objętej wyrokiem łącznym.

Zwięźle o powodach zmiany.

Z opisanych wyżej względów zaistniała potrzeba orzeczenia nowej kary łącznej wraz ze wszystkimi wynikającego stąd konsekwencjami.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

5.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

M. B.

II

Sąd Okręgowy zwolnił skazanego od wydatków w postępowaniu odwoławczym, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa. Wprawdzie skazany jest zatrudniony odpłatnie, jednak dochody, które uzyskuje z pewnością nie są wysokie. Ponadto nie ma pewności jak długo to potrwa. Obciążanie go wydatkami uznano zatem za zbędne. Rozstrzygając w tym zakresie stosowano art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 634 kpk.

7.  PODPIS

SSO Tomasz Morycz SSO Remigiusz Pawłowski SSR (del.) Kamila Różańska

0.17.1.1. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca skazanego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie z dnia 2 sierpnia 2023 r., sygn. akt IV K 1292/22.

0.17.1.2. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.17.1.3. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.17.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana