Warszawa, dnia 12 lipca 2024 roku
Sygn. akt VI Ka 1260/23
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący: SSO Adam Bednarczyk
protokolant sądowy Aneta Dygas
przy udziale prokuratora Marka Traczyka
po rozpoznaniu dnia 3 lipca 2024 r.
sprawy K. J. syna S. i A., ur. (...) w M.
oskarżonego o przestępstwo z art. 211 kk
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Wołominie
z dnia 12 lipca 2023 r. sygn. akt V K 509/22
zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 870 złotych tytułem opłaty za II instancję i pozostałe koszt sądowe w postepowaniu odwoławczym.
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
VI Ka 1260/23 |
||||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||||
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 12 lipca 2023 r. sygn. akt V K 509/22 |
||||||||||||||||||||||
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||||
☒ obrońca |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||
1.1.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||||
☐ w części |
☒ |
co do winy |
||||||||||||||||||||
☐ |
co do kary |
|||||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||||
1.1.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||||
1.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||||||||||||
2.
Ustalenie faktów w związku z dowodami |
||||||||||||||||||||||
1.5. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||||
1.1.3. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||
2.1.1.1. |
K. J. |
stan kontaktów pomiędzy pokrzywdzoną a małoletnim G. J. na okres czasu postępowania odwoławczego |
kopie wiadomości tekstowych sms oraz zdjęcia |
k-543-573 |
||||||||||||||||||
2.1.1.2. |
K. J. |
dochody oskarżonego oraz jego uprzednia niekaralność |
informacje z platformy e-PUAP i KRK |
529,539 |
||||||||||||||||||
1.1.4. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||
2.1.2.1. |
||||||||||||||||||||||
1.6. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||||
1.1.5. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||||
1.1.6.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||||
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||||
3.1. |
zarzut obrazy prawa materialnego art.211 kk. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||||
Zarzut apelacji jest niezasadny. Na wstępie zaznaczyć trzeba, iż sąd rejonowy dokonał bardzo obszernej i wnikliwej analizy zachowania oskarżonego w okresie przypisanego mu czynu w kontekście wypełnienia przez niego dyspozycji art.211 kk. i w ocenie sądu odwoławczego jest to analiza jak najbardziej trafna. Oceniając argumentację apelacji zawartą przede wszystkim w uzasadnieniu apelacji zauważyć trzeba, iż jej autor sprowadza zaistniałą sytuację faktyczną do decyzji i woli małoletniego , zaś zachowanie oskarżonego do w istocie biernego spełniania tejże woli z tezą, iż jako biologiczny ojciec nie mógł postępować inaczej, a na decyzje czy też wolę małoletniego nie miał wpływu. Rzecz jednak w tym po pierwsze, iż owe decyzje i wola były wyrażane przez małoletniego liczącego sobie na czasokres przypisanego oskarżonemu zarzutu nieukończone lat 12 zaś sytuacja faktyczna mająca miejsce w tym okresie była wywołana niejako zdarzeniami mającymi miejsce w czasie wcześniejszym gdy małoletni miał o wiele mniej lat. Rację ma sad rejonowy wskazując , iż okresu wcześniejszego zawartego w zarzucie aktu oskarżenia nie sposób kwalifikować z art.211 kk. z drugiej jednak strony zapoznając się z aktami sprawy nie sposób nie dostrzegać zdarzeń i zachowań mających miejsce przed datą 31 marca 2022 r. a więc datą uprawomocnienia się orzeczenia o pozbawieniu praw rodzicielskich oskarżonego. W tej bowiem konkretnej sprawie nie jest tak iż ta konkretna data zmieniała sytuację faktyczną poza możliwością postrzegania zachowania oskarżonego w ramach odpowiedzialności karnej z art.211 kk. Inaczej mówiąc stan faktyczny po w/w dacie był efektem uprzednich działań oskarżonego nie jest bowiem tak, iż przed wskazaną datą poglądy i zachowanie małoletniego było inne jak też i zachowanie oskarżonego. Fakt ten dostrzegł i sąd rejonowy pomimo tego ściśle starał się wykazać zachowania oskarżonego mające miejsce po dacie 31.03.2022 r. W tym miejscu odnosząc się do argumentacji apelacji zauważyć trzeba, iż skarżący przytaczając szereg definicji zatrzymania jakie dostrzegł w doktrynie sam wskazuje , iż właśnie zachowanie oskarżonego wypełniało dyspozycje art. 211 kk. Wszystkie przytaczane bowiem definicje nie wskazują na konieczność niejako fizycznego oddziaływania na osobę zatrzymaną , wykonywania jakiś czynności jak np. zamknięcie w pokoju czy też, siłą fizyczną powstrzymywanie od udania się w inne miejsce, lecz trafnie wskazują na wszelkiego rodzaju aktywność polegającą nie tylko na zmuszeniu lecz także na skłonieniu do pozostania w miejscu nie zaś pod opieką osoby uprawnionej. Owo sformułowanie skłonienie ma tu kluczowe znaczenie, bowiem przepis art.211 kk. tyczy osób małoletnich nieporadnych umysłowo, czy też fizycznie , a więc takich które mają istotne ograniczenia w wykonywaniu swojej woli. Zdaniem sądu odwoławczego oskarżony nie pozostawał bierny wobec zachowania małoletniego, przyjmując nawet, iż odmowa powrotu do matki była wyrazem jego wolej woli bez wpływu osób z zewnątrz. Choć słusznie sąd zauważa , iż oskarżony miał przemożny wpływ na wolę małoletniego przytaczając szereg przykładów działań oskarżonego po dacie 31 maja 2022 r. , a wręcz decydował o zachowaniu małoletniego. Słusznie sąd przytacza tu kwestię powrotu do szkoły w Ł. czy też kwestię przyjazdu małoletniego G. do matki na weekend w zamian za przyjazd do oskarżonego małoletniego D.. W tym wypadku jak się okazuje Małoletni G. nie miał problemu z udaniem się do miejsca zamieszkania matki. Już tylko te dwie sytuacje wskazują, iż oskarżony wcale nie zachowywał biernej postawy wobec " swobodnej woli" małoletniego lecz stymulował ją i decydował o niej. Sąd przytacza też jako dowód na aktywność oskarżonego szereg działań życia codziennego, jednak można mieć wątpliwości czy są to trafne przykłady w końcu oskarżony jest biologicznym ojcem małoletniego i trudno od niego wymagać by nie zapewniał mu jak najlepszych warunków życiowych, choć niewątpliwie wysoki standard życia codziennego biorąc pod uwagę standard życia matki , który był oskarżonemu znany mógł skłaniać małoletniego do określonych wyborów, co do miejsca zamieszkania czego oskarżony miał świadomość . Złożony na rozprawie odwoławczej przez pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej zestaw zdjęć oraz kopii smsów, wraz z oświadczeniem obrońcy oskarżonego wbrew pozorom świadczy o aktywnej postawie oskarżonego w zatrzymaniu małoletniego u siebie wbrew woli osoby uprawnionej i decyzji sądu. To bowiem oskarżony stymulował owe negocjacje pełnomocników co do widzeń małoletniego z matką i młodszym bratem, inaczej rozumując należało by przyjąć iż 12 letni G. ustanowił sobie samodzielnie pełnomocnika do negocjacji widzeń z matką. Zatem jest to kolejna przesłanka do uznania, iż oskarżony aktywnie stymulował postawą i decyzjami małoletniego sprzecznymi z prawomocnym orzeczeniem sądu, którego był świadomy i jego konsekwencji a mianowicie , iż małoletni nie znajdował się pod opieką osoby uprawnionej wbrew jej woli. Na marginesie już odnosząc się do swego rodzaju motywu głównego argumentacji apelacji jak też oświadczenia obrońcy na rozprawie odwoławczej zauważyć trzeba, iż 12 letni nawet mocno dojrzały człowiek w świetle prawa nie ma zdolności do czynności prawnych w tym nie decyduje samodzielnie o miejscu swego zamieszkania ani o tym pod czyją opieka się znajduje, nie ma też możliwości prowadzenia za pośrednictwem pełnomocnika negocjacji co częstotliwości spotkań z osobą uprawnioną do opieki nad nią, miejsca wykonywania obowiązku szkolnego itp. Umożliwianie mu realizacji tych decyzji wymaga tak czy inaczej aktywności, nie zaś biernego zachowania jak chce autor apelacji. Owa zaś aktywność to nic innego jak skłanianie małoletniego i ułatwianie realizacji owej woli, która nie była tzw. wolną wolą a stymulowanym zachowaniem poprzez oskarżonego o czym wyżej, co również przekłada się na aktywność o której mowa w przytaczanych przez autora apelacji poglądach doktryny. Tym samym zdaniem sądu odwoławczego wbrew tezie apelacji oskarżony wypełnił swoim zachowaniem dyspozycję art.211 kk. |
||||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||||
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||||
4.1. |
brak tego rodzaju okoliczności |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||||
1.7. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
5.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 12 lipca 2023 r. sygn. akt V K 509/22 |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||||
Zarzut jak i argumentacja apelacji nie mogły spowodować zmiany zaskarżonego wyroku w kierunku postulowanym przez jej autora. |
||||||||||||||||||||||
1.8. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
5.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||||
1.9. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
1.1.7. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.1.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.4.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
1.1.8. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||||
1.10. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 636§1 kpk. |
||||||||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||||||
1.11. Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
obrońca |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Wyrok Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 12 lipca 2023 r. sygn. akt V K 509/22 |
||||
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☐ w części |
☒ |
co do winy |
|||
☐ |
co do kary |
||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
0.1.1.4. Wnioski |
|||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |