Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 298/24

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 sierpnia 2024 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Robert Bednarczyk

Protokolant Joanna Szmel

przy udziale prokurator Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Anny Surowiak

po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2024r.

sprawy S. K. ur. (...) w B.

s. F., J. z domu S.

oskarżonego z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k.

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Bolesławcu

z dnia 23 lutego 2024 r. sygn. akt II K 155/23

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego S. K. w punkcie I części rozstrzygającej w ten sposób, że wymierzoną karę pozbawienie wolności obniża do 6 (sześciu) miesięcy;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. Ś. kwotę 1008 zł tytułem nieopłaconej obrony oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym oraz dalsze 231 zł 84 gr tytułem podatku od towarów i usług i 276 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu;

IV.  zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 298/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Bolesławcu z dnia 23 lutego 2024r. w sprawie II K 155/23

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☒ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1. 1. naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na treść wyroku, a to art. 7 kpk , art. 5 § 2 kpk, 92 kpk oraz 410 kpk poprzez przekroczenie zasad swobodnej oceny dowodów na skutek:

- braku ustalenia, że znaleziona w domu oskarżonego marihuana służyć miała do celów medycznych, pomimo że okoliczność ta została potwierdzona zaświadczeniem lekarskim wydanym oskarżonemu wraz z receptą na zakup medycznej marihuany co winno skutkować uniewinnieniem oskarżonego od zarzucanego mu czynu,

- braku przydania wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu,

- błędnego przyjęcia , że marihuana znaleziona w domu oskarżonego nie jest marihuaną medyczną dlatego, że nie posiadała oryginalnego opakowania z etykietą zawierającą informację o produkcie medycznym,

- braku uwzględnienia , że z opinii Instytutu (...) z przeprowadzonych badań z zakresu chemii wynika , że nie jest możliwe jednoznaczne stwierdzenie, że marihuana znaleziona u oskarżonego nie jest marihuaną medyczną co należy rozumieć, że opinia tego nie wyklucza.

2 rażąca niewspółmierność kary wymierzonej oskarżonemu kary w wymiarze 1 roku pozbawienia wolności jako rażąco surowej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy oskarżonego zasadna jest jedynie w kwestii wymiaru kary. Okolicznością bezsporną jest to, że oskarżony posiadał zabezpieczoną u niego, opisaną w zarzucie substancję. Jak wynika z wiarygodnej i nie kwestionowanej w tym zakresie opinii biegłych z zakresu chemii ów susz roślinny to środek odurzający grupy I N. Faktem jest, że oskarżony z uwagi na niedowład spastyczny prawej kończyny dolnej używał tzw. marihuany w celach leczniczych, na którą to okoliczność przedłożył zaświadczenie lekarskie. Podnieść jednak należy, że wystawione zostało ono w dniu 12 stycznia 2022r. a po upływie 2 miesięcy straciło ważność co oznacza, że w dacie czynu S. K. już takim zaświadczeniem nie dysponował. Wbrew zawartym w apelacji twierdzeniom posiadany przez oskarżonego susz nie stanowił marihuany leczniczej. Rzecz sprowadza się nie tylko do tego, że przechowywany był on poza opakowaniem ze stosowna etykietą, co sugeruje obrońca w apelacji. Podnieść bowiem należy, co uszło uwadze skarżącej, że zawartość produktu leczniczego, na jaki S. K. faktycznie posiadał receptę jest inna, aniżeli zawartość substancji czynnej w posiadanym suszu, określona w opinii biegłych. Już tylko ten fakt, prawidłowo dostrzeżony przez Sąd Rejonowy wyklucza prawdziwość tezy o posiadaniu przez sprawcę substancji leczniczej, nabytej w oparciu o legalnie wystawioną receptę. Co więcej, z recepty tej wynika, że zapisany w niej lek należy waporyzować 3 x dziennie po 0,15 g. Jeśli zestawić z tym ilość posiadanego przez oskarżonego suszu to okazuje się, że dysponował on zapasem na niemal 130 dni a jednocześnie od stycznia 2022r. do lutego 2023r. w ogóle specyfiku tego nie używał. Spostrzeżenie to pozostaje w rażącej sprzeczności z zasadami doświadczenia życiowego tym bardziej, że oskarżony powoływał się na nie najlepszą sytuacje finansową. Dokonywanie w takim wypadku zakupów na zapas nie znajduje logicznego uzasadnienia. Co równie istotne, skoro lek o nazwie (...) był oskarżonemu niezbędny ze względu na sytuację zdrowotną, to brak jest wytłumaczenia przyczyn, z jakich nie był on przezeń w ogóle używany. Gdyby natomiast S. K. zaordynowanego leku rzeczywiście używał, to środek ten zostałby już do lutego 2023r. zużyty. Odwołać się należy również do treści rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 11 września 2006 r. w sprawie środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów kategorii 1 i preparatów zawierających te środki lub substancje. § 7 tego aktu stanowi, że recepta wystawiona na preparaty zawierające środki odurzające grupy I-N oraz substancje psychotropowe grupy II-P może dotyczyć takiej ilości środka lub substancji, która nie przekracza zapotrzebowania pacjenta na maksymalnie 90 dni stosowania. Nie jest zatem możliwe legalne zaopatrzenie się w taki lek na okres prawie 130 dni. Dotyczy to również sytuacji wystawienia kilku recept. Ust. 2 wskazanego przepisu stanowi bowiem, że na preparaty zawierające środki odurzające grupy I-N oraz substancje psychotropowe grupy II-P można wystawić do 3 recept na następujące po sobie okresy stosowania nieprzekraczające łącznie 90 dni stosowania. Sam oskarżony na rozprawie głównej wyjaśnił, że nabył w aptece jedynie część posiadanej substancji. Powtórzyć jednak należy, że jeśli nawet przedłożoną receptę zrealizował, to do dnia ujawnienia u niego marihuany zapisany lek zostałby zużyty w całości. Dodać należy, że w toku postepowania przygotowawczego S. K. swojego sprawstwa nie negował. Wprawdzie na rozprawie głównej częściowo się z tych twierdzeń wycofał, lecz taka jego zmiana postawy procesowej słusznie uznana została przez Sąd Rejonowy za bezzasadną próbę uniknięcia odpowiedzialności. S. K. był w przeszłości wielokrotnie karany a zatem podstawowe rygory procedury karnej nie są mu obce. Gdyby istotnie zabezpieczona u niego substancja pochodziła ze zrealizowanej legalnie recepty, to bez wątpienia oskarżony faktu tego by nie zatajał. to żadnych wątpliwości nie budzi fakt posiadania przez niego w dniu 3 lutego 2023r. wbrew przepisom ustawy środka odurzającego w postaci 58,24 g marihuany.

Sąd Rejonowy nie tylko przeprowadził postepowanie dowodowe skrupulatnie, lecz także dokonał oceny zgromadzonych dowodów w sposób zgodny z art. 7 kpk i stanowisko swoje poprawnie uzasadnił. Czyni to zawarte w apelacji zarzuty bezzasadne. Wyjątkiem jest zawarte w niej stwierdzenie w zakresie tego, że posiadana przez oskarżonego marihuana miała służyć do celów medycznych. W tym zakresie istotnie brak jest dowodów, pozwalających na wykluczenie prawdziwości takiego twierdzenia. Sformułowanie takiego zarzutu wskazuje jednak, że obrońca – jak się wydaje-nie zapoznała się w sposób dostatecznie wnikliwy z pisemnym uzasadnieniem zaskarżonego wyroku. Sąd Rejonowy 4 formularza wyraźnie i wprost powołał jako okoliczność łagodzącą motywację S. K., sprowadzającą się do uśmierzenia przy użyciu posiadanego narkotyku dolegliwości bólowych.

Obrońca zasadnie natomiast podniosła zarzut rażącej niewspółmierności kary. Stwierdzić w tejże materii należy, że Sąd Rejonowy co prawda w sposób prawidłowy i komplementarny dostrzegł niemal wszystkie okoliczności o charakterze zarówno obciążającym, jak i łagodzącym, jednak tej ostatniej grupie elementów nie przydał odpowiedniego znaczenia. Była już mowa o celu, w jakim oskarżony posiadał narkotyk. Podnieść także należy, że choć ustawodawca nie różnicuje narkotyków ,,twardych” i ,,miękkich”, to jednak kryterium jakościowe cechuje się znaczeniem w aspekcie społecznej szkodliwości, co ma także przełożenie na wymiar kary. Nie należy zatem tracić z pola widzenia tego, że przedmiotem przestępstwa były w przedmiotowej sprawie środki odurzające, których zażywanie w niektórych państwach Europy nie jest zakazane. Słusznie również Sąd Najwyższy przydawał istotne znaczenie dla oceny wagi czynu ma rodzajowi posiadanych przez sprawce środków (por. post. SN z 10.12.2008 r., II KK 235/08, OSNwSK 2008/1, poz. 2540, (post. SN z 9.01.2019 r., IV KK 717/18). Elementy te skłoniły Sąd do obniżenia orzeczonej oskarżonemu kary do poziomu 6 miesięcy pozbawienia wolności, pomimo bowiem uprzedniej karalności S. K. kara taka spełni niezbędne cele tak zapobiegawcze, jak i wychowawcze.

Wniosek

uniewinnienie oskarżonego od zarzuconego mu czynu ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I Instancji,

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Podniesione w apelacjach zarzuty co do sprawstwa oskarżonego nie okazały się zasadne a co za tym idzie również zawarte w nich, korelujące z zarzutami wnioski zasadne nie są.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy w całości w zakresie sprawstwa i winy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok Sądu I instancji jest wolny w tym zakresie od uchybień, opisanych w apelacji i nie zawiera on również uchybień, o jakich mowa w art. 439 kpk i art. 440 kpk..

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1Zaskarżony wyrok został zmieniony w ten sposób, że wymierzona kara pozbawienia wolności obniżona została do 6 miesięcy.

Zwięźle o powodach zmiany

Przyczyny zmiany zaskarżonego wyroku podane zostały wyżej.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

O kosztach nieopłaconej obrony oskarżonej z urzędu za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze w zw. z § 17 ust. 2 pkt. 4 i § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Podstawę rozstrzygnięcia o wydatkach poniesionych w postępowaniu odwoławczym stanowi przepis art. 624 § 1 k.p.k. Oskarżony nie posiada majątku, ani dochodów, orzeczona została wobec niego kara pozbawienia wolności a co za tym idzie uiszczenie przez niego kosztów sądowych byłoby nadmiernie uciążliwe. Z tego powodu Sąd odstąpił od obciążania go tymi należnościami.

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana