Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lipca 2024 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie :

Przewodniczący – Sędzia Andrzej Tekieli

Protokolant Agnieszka Telega

po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2024r.

sprawy B. M. ur. (...) w L.

c. A., S. z domu K.

obwinionej z art. 66 § 1 pkt 1 kw

z powodu apelacji wniesionej przez obwinioną

od wyroku Sądu Rejonowego w Lubaniu

z dnia 15 kwietnia 2024 r. sygn. akt II W 204/23

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec obwinionej B. M. w ten sposób, że obniża orzeczoną wobec niej karę grzywny do 250 (dwustu pięćdziesięciu) złotych;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od obwinionej na rzecz Skarbu Państwa zryczałtowane wydatki w kwocie 50 złotych za postępowanie odwoławcze i nie wymierza jej opłaty.

Sygn. akt VI Ka 351/24

UZASADNIENIE

B. M. obwiniona została o to że:

W dniu 11.03.2023 r. w miejscowości L. woj. (...) na ul. (...) około godziny 10:15 fałszywie zawiadomiła funkcjonariuszy policji o konieczności podjęcia interwencji dotyczącej sprawowania opieki nad dziećmi przez A. W. będąc w stanie nietrzeźwości, czym wywołała niepotrzebną czynność

tj. o czyn z art. 66 § 1 pkt 1 k.w.

Sąd Rejonowy w Lubaniu wyrokiem z dnia 15 kwietnia 2024 r. w sprawie II W 204/23:

I. uznał obwinioną B. M. za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego wykroczenie z art. 66 § 1 pkt 1 k.w. i za to na podstawie art. 66 § 1 pkt 1 k.w. wymierzył karę grzywny w kwocie 500 złotych;

II. na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 119 k.p.o.w. zasądził od obwinionej na rzecz Skarbu Państwa zryczałtowane koszty postępowania w kwocie 100 złotych, zaś na podstawie art. 17 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt 2 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych nie wymierzył jej opłaty.

Apelację od tego wyroku złożyła obwiniona B. M.. W środku odwoławczym podniosła, iż posiadała informację, że dziecko – jej wnuk jest bity przez matkę, nadto zgłaszając interwencję na policji informowała, iż A. W. „sprowadza do mieszkania dzieci różne towarzystwo” i nie stroni od alkoholu, a nie że w dniu interwencji jest w stanie nietrzeźwości. Skarżąca podkreśliła że chodzi jej tylko o bezpieczeństwo i dobro wnuków. Wniosła o „uchylenie zaskarżonego wyroku”, przy czym z kontekstu wynika że jest to wniosek o zmianę wyroku i uniewinnienie jej od przypisanego jej wykroczenia.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja co do zasady nie zasługiwała na uwzględnienie, skutkowała jednak obniżeniem wysokości wymierzonej obwinionej kary grzywny.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że uznana za niezasadną interwencja policji będąca przedmiotem postępowania w niniejszej sprawie nie była pierwszą w 2023 r. spowodowaną zgłoszeniem obwinionej. Z akt sprawy wynika, że w dniach 14.01.2023 r. i 28.01.2023 r. i 18.02.2023 r. obwiniona B. M. także zgłaszała w KPP w L., że jej wnuki narażone są na negatywne zachowania ze strony matki A. W., że nieprawidłowo sprawuje ona nad nimi opiekę i że uniemożliwia obwinionej kontakt z wnukami, czego nie potwierdzili funkcjonariusze policji interweniujący w mieszkaniu A. W.. O niezasadności zgłoszenia funkcjonariusze policji informowali obwinioną ( k. 1, k. 34 odwrót, k. 35 ).

Z zeznań świadków – funkcjonariuszy policji J. K. i M. S. podejmujących interwencję w mieszkaniu A. W. w dniu zdarzenia wynika, że B. M. zgłaszała, iż jej była synowa miała być pod wpływem alkoholu i w takim stanie opiekować się dziećmi, co nie znalazło potwierdzenia ( k. 34 odwrót – k. 35 ). Obwiniona musiała więc zdawać sobie sprawę, że kolejna spowodowana przez nią niezasadna interwencja policji w mieszkaniu wyżej wymienionej będzie uznana za celowe działanie mające wywołać niepotrzebną czynność przez funkcjonariuszy w oparciu o fałszywą informację. Tym samym obwiniona wyczerpała znamiona zarzucanego jej wykroczenia z art. 66 § 1 pkt 1 k.w.

Decydując o zmianie wyroku i obniżeniu wymiaru kary grzywny orzeczonej wobec B. M. Sąd Okręgowy miał z jednej strony na względzie potrzebę uświadomienia obwinionej, że wywoływanie niepotrzebnych interwencji funkcjonariuszy policji jest społecznie szkodliwe, może ich bowiem brakować tam gdzie ich interwencja jest rzeczywiście niezbędna, z drugiej jednak strony wziął pod uwagę, że w swoim subiektywnym przekonaniu obwiniona działała w imieniu swoich wnuków, że jej intencje były dobre, na co zwrócił zresztą uwagę w swoich zeznaniach świadek J. K. ( k. 35 ). W ocenie Sądu Okręgowego w tych warunkach kara 250 zł. grzywy spełni swoje zadanie tak w zakresie prewencji ogólnej jak i szczególnej.

Na podstawie art. 119 § 1 k.p.o.w. Sąd Okręgowy zasądził od obwinionej na rzecz Skarbu Państwa zryczałtowane wydatki za postępowanie odwoławcze w kwocie 50 zł. i na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 i art. 21 pkt 2 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych kierując się zasadami słuszności nie wymierzył jej opłaty w sprawie.