Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 409/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Działdowie z 03 sierpnia 2023r. w spr. II K 169/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na treść orzeczenia i rażąco niewspółmiernej kary

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Obrońca skazanego w apelacji podniósł zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na treść orzeczenia i rażąco niewspółmiernej kary łącznej. Należy zaś zgodzić się z obrońcą (oraz z uwagami z pism skazanego), że faktycznie sąd I instancji w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku łącznego nieprawidłowo wskazał, że wyrokiem SR w B. z 15.03.2018r. w spr. (...) wymierzono skazanemu karę 3 lat pozbawienia wolności, gdy faktycznie- co wynika ze znajdującego się już w aktach sprawy na k. 28 odpisu tego jednostkowego wyroku- wymierzono mu tym wyrokiem karę 3 miesięcy pozbawienia wolności. Jednak z pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku nie wynika jednoznacznie jaki był powód błędnego wskazanie tej kary jednostkowej, gdy nie można wykluczyć oczywistej omyłki pisarskiej, a przede wszystkim nie wynika z tego uzasadnienia by sąd I instancji uwzględniał jako sumę wszystkich kar podlegających łączeniu przytoczoną w apelacji obrońcy sumę w wysokości 11 lat i 2 miesiące pozbawienia wolności. Natomiast w sytuacji, gdy jednostkowym wyrokiem SR w B. z 26.04.2018r. w spr. (...) wymierzono T.T. kary 3 lat pozbawienia wolności, 2 lat pozbawienia wolności i 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności (a następnie orzeczono karę łączną 5 lat pozbawienia wolności), to nieprawidłowo przytoczona kara z wyroku SR w B. z 15.03.2018r. w spr. (...) nie miała wpływu na przyjęcie jaka była najwyższa z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa, powyżej której sąd wymierza karę łączną. Stąd mimo stwierdzonego ww błędu w ustaleniach faktycznych, nie można było na jego podstawie zmieniać kary łącznej z pkt. I wyroku poprzez jej znaczne obniżenie tj. z 9 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności do postulowanych w apelacji 6 lat pozbawienia wolności.

Mimo bowiem argumentów przytoczonych przez obrońcę dla wykazania rażąco niewspółmiernej kary, to faktycznie nie było podstaw do znaczącego, postulowanego obniżenia orzeczonej kary łącznej z uwagi choćby na wielokrotną karalność oskarżonego. Z informacji z KRK wynika bowiem, że na przestrzeni lat 2000-2021 T.T. był skazany na kary 12 jednostkowymi wyrokami. Wymierzając zaś karę łączną w ramach wyroku łącznego i oceniając zachowanie skazanego należy brać też pod uwagę czy oprócz popełnieniu czynów przypisanych mu w wyrokach jednostkowych podlegających połączeniu to czy skazany popełnił inne przestępstwa, gdyż popełnienie wielu przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym przemawiającym za orzekaniem surowszej kary łącznej, co ma przecież zastosowanie w niniejszej sprawie. Ponadto kary z wyroków podlegających łączeniu były orzekane za różne przestępstwa, nie tylko z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, ale i za przestępstwa p-ko mieniu, stąd przy kształtowaniu surowszej kary łącznej wobec skazanego należało uwzględnić i to, że nie zachodziło podobieństwo popełnionych przestępstw stanowiące wyznacznik do orzekania łagodnej kary łącznej.

Przy czym ma rację obrońca, że sąd I instancji przy kształtowaniu kary łącznej uwzględnił głównie okoliczności obciążające, a nie dostrzegł właściwie tego, że przestępstwa z wyroków objętych węzłem kary łącznej zostały popełnione w bliskości czasowej, na przestrzeni 9 miesięcy, w niewielkich odstępach czasu tj. od kwietnia 2017r. do stycznia 2018r , co winno być właściwie dostrzeżone i uwzględnione przy orzekaniu łagodniejszej kary łącznej. Ponadto kara łączna 9 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności jawi się też jako rażąco surowa w świetle opinii o skazanym z jednostki penitencjarnej. Sąd I instancji krótko wskazał, że zachowanie skazanego w czasie pobytu w warunkach izolacji więziennej określono jako umiarkowane/dobre. Jednak nie można pominąć tego, że skazany w warunkach izolacji podjął pracę a z załączonego do akt listu pochwalnego wynika, że wśród osadzonych zatrudnionych w kuchni więziennej wyróżnia się obowiązkowością, umiejętnością organizowania pracy na swoim stanowisku, w dotychczasowym okresie pracy w kuchni uzyskał pozytywną opinię dot. funkcjonowania, zaangażowania i wykonywania powierzonych zadań, a za sumiennie wykonywane obowiązki w miejscu zatrudnienia był wielokrotnie nagradzany, stąd z ww wynika, że zachowaniu skazanego w trakcie odbywania kar wskazuje na zachowanie o wiele lepsze niż takie, które można by podsumować krótko, że jest umiarkowane/dobre. Ponadto z zaświadczenia o wykonywaniu pracy wynika, że skazany od dłuższego czasu wykonywał w okresach osadzenie różne prace , ale nieodpłatnie, co tłumaczy brak realizacji obowiązku naprawienia szkody, zaś dopiero z listu pochwalnego wynika, że w ostatnim czasie zaczął wykonywać pracę odpłatnie.

Oceniając więc zachowanie tego skazanego, w porównaniu do zachowania innych osób odbywających kary pozbawienia wolności, które nie angażują się w pracę na rzecz jednostki, to zachowanie to należało ocenić jako szczególnie dobre, gdy skazany tylko raz był karany, a za to wielokrotnie nagradzany, gdy nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej, natomiast deklaruje krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw, gdy wykazuje regulaminową postawę wobec przełożonych i nie odnotowano jego konfliktów ze współosadzonymi. Stąd faktycznie, przy uwzględnieniu treści listu pochwalnego z ZK w K., szczególnie dobra opinia o zachowaniu T.T., też przemawiała za obniżeniem mu kary łącznej, przy czym nie zachodziły jednak podstawy, do ukształtowania tej kary w sposób wskazany we wniosku obrońcy.

Podkreślić tu bowiem też trzeba, że wymierzając karę łączną, sąd nie może czynić tego w oderwaniu od określonych w art. 53 kk dyrektyw wymiaru kary, przy uwzględnieniu specyfiki orzekania o karze łącznej, a także przy uwzględnieniu celów takiej kary.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie kary łącznej 6 lat pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Co do zasady zarzuty rażąco surowej kary i błędu w ustaleniach faktycznych w zakresie błędnie przytoczonej kary z wyroku w spr. (...) oraz sam postulat zmiany wyroku poprzez obniżenie kary pozbawienia wolności podlegał uwzględnieniu, jednak nie poprzez obniżenie kary łącznej do wnioskowanej w apelacji w wymiarze 6 lat pozbawienia wolności.

Z powodów wskazanych w rozważaniach dot. częściowej zasadności zarzutów zawartych w apelacji, to sąd odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok w pkt. I i obniżył karę łączną do 8 lat pozbawienia wolności, gdyż w ocenie sądu okręgowego tak ukształtowana represja karna stwarza realne możliwości osiągnięcia korzystnych efektów poprawczych w zachowaniu oskarżonego, a nadto kara w tym wymiarze będzie oddziaływała właściwie na społeczeństwo, osiągając w ten sposób cele prewencji ogólnej, poprzez odstraszanie innych od popełniania wielu przestępstw.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Wyrok w pkt. I poprzez obniżenie kary łącznej do 8 lat pozbawienia wolności, a w pozostałym zakresie utrzymanie wyroku w mocy.

Zwięźle o powodach zmiany

Z przyczyn wskazanych w rozważaniach dot. zarzutów z apelacji obrońcy i powodów dla których częściowo uwzględniono wniosek końcowy z apelacji.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt. III, IV

Apelacja obrońcy skazanego podlegała tylko częściowemu uwzględnieniu, stąd T.T. winien ponieść koszty za postępowanie przed sądem II instancji, ale zachodziły podstawy do zwolnienia skazanego od kosztów postępowania odwoławczego z uwagi na trudną sytuację materialną związaną z jego osadzeniem i koniecznością zapłaty należności z innych spraw (art. 624§1kpk).

Ponieważ skazanego w postępowaniu odwoławczym reprezentował obrońca ustanowiony z urzędu, to należało zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii tego obrońcy kwotę 240 zł brutto oraz kwotę 310,50 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu do sądu zgodnie z przedłożonym spisem (art. 29 ust. 1 prawa o adwokaturze i §11 ust.5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie) . Przy czym w sytuacji, gdy sprawa nie była obszerna bo składała się z 1 tomu, rozprawa odwoławcza odbyła się na jednym terminie, zaś obrońca nie wykazała by jej wkład pracy był znaczny, a sprawa zawiła, to nie zaszły podstaw do przyznania wyższej opłaty, o której mowa w §15 ust.3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie).

7.  PODPIS

Marek Nawrocki Elżbieta Kosecka-Sobczak Krzysztof Korzeniewski