Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 47/24

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 marca 2024 r.

Sąd Okręgowy w Elblągu VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Elżbieta Kosecka - Sobczak

Protokolant: st. sekr. sąd. Magdalena Popławska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Iławie del. do Prokuratury Okręgowej w Elblągu Grzegorza Motyki - Radłowskiego

po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2024 r. w Elblągu sprawy

R. G. s. J. i B. ur. (...) w I.

oskarżonego o czyny z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i in.

z powodu apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego

od wyroku Sądu Rejonowego w Iławie

z dnia 18 października 2023 r. sygn. akt II K 243/23

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Iławie do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 47/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Iławie z 18.10.2023r. w spr. II K 243/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

R. G.

Karalność oskarżonego

Czyny z art. 279§1 kk i in.

Informacja z KRK

k.684-686

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

Informacja z KRK

Informacja została sporządzona przez organ do tego uprawniony, jej treść nie była kwestionowana, stąd dowód ten zasługuje na wiarygodność.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1,2

obrazy przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia tj. art. 387§2 kpk i błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Z treści art. 387 § 2 kpk, obowiązującej od 01.10.2023r. (gdy przepis ten obowiązuje, stąd nie podlegają uwzględnieniu uwagi krytyczne sądu I instancji zawarte w pisemnym uzasadnieniu wyroku a dot. tego że regulacja ta budzi wątpliwości natury formalnej i merytorycznej) tj. po wejścia w życie nowelizacji przepisów procedury karnej z 7.07.2022 r., wynika, że warunkiem uwzględnienia wniosku o dobrowolne poddanie się karze jest brak sprzeciwu pokrzywdzonego i zgoda prokuratora. Co prawda nie jest wymagane stawiennictwo prokuratora na rozprawę przed sądem I instancji, ale w sytuacji, gdy na rozprawie oskarżony złoży wniosek o dobrowolne poddanie się karze, to nieuzyskanie wyraźnego oświadczenia prokuratora o wyrażeniu zgody, stanowi przeszkodę do uwzględnienia wniosku oskarżonego.

Należy też podkreślić, że przepis intertemporalny zawarty w ustawie z 7.07.2022 r. stanowi, że art. 387 § 2 kpk w brzmieniu dotychczasowym stosuje się w sprawach, w których otwarcie przewodu sądowego nastąpiło przed dniem wejścia w życie ustawy tj. przed 01.10.2023r., co oznacza, że jeżeli otwarcie przewodu sądowego nastąpiło po 01.10.2023r. to stosuje się nowe brzmienie art. 387§2 kpk zawierające warunek zgody prokuratora na uwzględnienie przez sad wniosku oskarżonego o dobrowolne poddanie się karze. W myśl art. 385§1i1a kpk to przewód sądowy rozpoczyna zwięzłe przedstawienie zarzutów oskarżenia albo przez oskarżyciela, albo- gdy oskarżyciel nie bierze udziału w rozprawie- przez przewodniczącego. W realiach rozpoznawanej sprawy po raz pierwszy zwięzłe przedstawienie zarzutów nastąpiło na rozprawie w dniu 18.10.2023r., co obligowało sąd I instancji – gdy chciał uwzględnić złożony wówczas wniosek oskarżonego o dobrowolne poddanie się karze- do uzyskania zgody prokuratora w przedmiocie takiego wniosku. Tymczasem z zapisu protokołu rozprawy z 18.10.2023r. wynika, że sąd I instancji oparł się na brzmieniu przepisu art. 387§1 i 2 kpk sprzed 01.10.2023r. i uznał, że dla uwzględnienia wniosku oskarżonego wystarczający jest wynikający z poprzedniej treści ww przepisów brak sprzeciwu prokuratora i wydał zaskarżony wyrok. Brak zaś wymaganej dla uwzględnienia wniosku zgody prokuratora doprowadził do wydania zaskarżonego wyroku z obrazą przepisu art. 387§2 kpk w brzmieniu obowiązującym po 01.10.2023r.

W ocenie sądu odwoławczego obraza ta miała wpływ na treść zaskarżonego wyroku, skoro prokurator w apelacji wskazał – poza zarzutem obrazy art. 387§2 kpk- też na to, że nie zgadza się z przyjętą przez sąd I instancji kwalifikacją prawną czynów przypisanych oskarżonemu jako wypadków mniejszej wagi, jak i finalnie przyjętą łagodniejszą odpowiedzialnością, gdy i z tym ostatnim zarzutem też należy się zgodzić. Mimo bowiem tego, że sąd I instancji w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku– w części dot. uzasadnienia kary- ocenił, że stopień winy oskarżonego jest znaczny, dostrzegł jako okoliczność obciążającą działanie z niskich pobudek , w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w warunkach uprzedniej wielokrotnej karalności, działanie w warunkach powrotu do przestępstwa, to z bliżej nie wskazanych przyczyn uznał - w rozważaniach dot. przyjętej kwalifikacji prawnej-, że w przypadkach wszystkich zarzucanych oskarżonemu czynów należało przyjąć wypadki mniejszej wagi. Stanowisko takie jako wewnętrznie sprzeczne nie zasługiwało więc na uwzględnienie. Tym bardziej, że prokurator w uzasadnieniu apelacji wskazał pogłębioną analizę zachowania oskarżonego na tle poszczególnych zarzucanych mu czynów, z którą należy w pełni się zgodzić, co do tego iż oskarżony popełniając czyny działał w sposób przemyślany, z premedytacją, konsekwentnie, uprzednio dokonując rozpoznania miejsc przyszłych przestępstw, a następnie realizując plan dokonania jak największej ilości przestępstw p-ko mieniu, co wskazuje na motywację oskarżonego zasługującą na szczególne potępienie a nie premiowanie oskarżonego poprzez przyjmowanie wypadków mniejszej wagi, co doprowadziło do wymiaru niskiej bo 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności za 24 przypisanych przestępstw p-ko mieniu, w głównej mierze kradzieży z włamaniem.

Stąd w realiach niniejszej sprawy, w kontekście wniesionej apelacji, doszło do wykazania przesłanek z art. 438 kpk, które uzasadniały wniosek oskarżyciela o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do jej ponownego rozpoznania.

Wniosek

o uchylenia zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn dla których uwzględnieniu podlegały zarzuty z apelacji prokuratora, stąd zaskarżony wyrok nie mógł się ostać.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Z przyczyn dla których- wobec stwierdzenia zasadności zarzutów z apelacji prokuratora- wyrok wydany w trybie art. 387 kpk nie mógł się ostać.

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Sąd I instancji winien przy ponownym rozpoznaniu sprawy ocenić materiał dowodowy i okoliczności sprawy tak aby – przy formułowaniu wyroku w przypadku skazania- prawidłowo zakwalifikować czyny oskarżonego i wymierzyć mu sprawiedliwą odpłatę karną.

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS