Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 541/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2023 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – sędzia Robert Bednarczyk (spr.)

Sędziowie Tomasz Skowron

Andrzej Tekieli

     

Protokolant Joanna Szmel


przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze Macieja Gawrońskiego

po rozpoznaniu w dniu 29 września 2023 r.

sprawy G. K. (1) ur. (...) w J.

s. E., J. z domu M.

oskarżonego z art. 190a § 1 kk, art. 190 § 1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 31 maja 2023 r. sygn. akt II K 938/22


utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonego G. K. (1);

zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. S. kwotę 840 złotych w tym podatek od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.







UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 541/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:


CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 31 maja 2023r. w sprawie II K 938/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty







2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty






2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu




2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu




STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut


1. 1.obraza przepisów postępowania mającą wpływ na treść wyroku, tj. art. 7 kpk i art. 410 kpk przez dokonanie oceny dowodów postaci zeznań pokrzywdzonej S. L. oraz świadka G. K. (2) - matki pokrzywdzonej, a także G. B., w sposób dowolny skutkujący przyznaniem waloru wiarygodności, przy jednoczesnej odmowie przyznania takiej wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego, co miało bezpośredni wpływ na wydanie wyroku skazującego.

2. 2.błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść polegający na uznaniu, że:

a) oskarżony w okresie od grudnia 2021 r. do 28 marca 2022 r. w J. uporczywie nękał

S. L. czym wzbudził u niej uzasadnione poczucie zagrożenia oraz istotne naruszenie jej prywatności przez:

- nachodzenie pokrzywdzonej w miejscu zamieszkania, wielokrotne wystawanie pod jej domem, jeżdżenie samochodem, podczas gdy oskarżony często odwiedzał znajomego D. Ł., który mieszkał w tym samym budynku co pokrzywdzona, a także innych znajomych, którzy mieszkali w pobliżu miejsca zamieszkania podejrzanej, stąd przemieszczał się samochodem w obrębie miejsca zamieszkania pokrzywdzonej;

- wielokrotne w godzinach 1 do 5 rano dzwonienie domofonem do jej mieszkania, podczas gdy świadek G. K. (2) zeznała, że nigdy nie widziała, aby oskarżony stał przy domofonie i dzwonił do jej mieszkania, a osobę oskarżonego wskazała po zapewnieniach swojej córki;

- nachodzenie pokrzywdzonej w miejscu pracy, oczekiwanie na nią na parkingu przed miejscem pracy, podczas gdy oskarżony przebywał w galerii handlowej wykonując zakupy oraz parkował samochód w miejscach do tego wyznaczonych na terenie galerii;

- kierowanie do pokrzywdzonej wielokrotnie wiadomości tekstowych, podczas gdy oskarżony nie pisał wiadomości tekstowych do pokrzywdzonej, w załączonych skanach rozmów widnieją dwie różne nazwy nadane użytkownika tj. (...) i (...), nie zostały zidentyfikowane numery telefonów, z których wysyłano wiadomości tekstowe;

- wykonywanie do pokrzywdzonej połączeń telefonicznych z różnych numerów telefonów, podczas gdy oskarżony nie dzwonił do pokrzywdzonej, brak jest bilingów połączeń na telefon pokrzywdzonej oraz identyfikacji osoby dzwoniącej;

b) oskarżony kierował w dniu 1 grudnia 2021 r. pod adresem podejrzanej groźby karalne i wzbudził uzasadnioną obawę spełnienia gróźb:

- pozbawienia jej życia przez wysyłanie wiadomości tekstowych zawierających stwierdzenie zabiję cię, podczas gdy oskarżony nie wysyłał podejrzanej takich wiadomości, nie zidentyfikowano numeru telefonu z którego zostały wysłane wiadomości;

- oblanie budynku, w którym zamieszkuje S. L. benzyną i trzymanie zapalniczki i wyrażenie groźby podpalenia, podczas gdy oskarżony nie oblał budynku benzyną i nie groził jego podpaleniem, a z kopii pisma z dnia 2.12.2021 r. nie wynika, aby dokonał tego oskarżony;

- grożenie upublicznieniem nagiego wizerunku podejrzanej uzyskanego bez jej zgody, podczas gdy oskarżony nie posiadał takich materiałów oraz nie groził ich upublicznieniem.


☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny













☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny



Podniesione w apelacji zarzuty nie są zasadne. W zakresie zarzutu 1 apelacji obrońcy podnieść na wstępie należy, że dokonanie przez sąd odwoławczy nowej, odmiennej oceny dowodów jest uzasadnione tylko wówczas, gdy w wyniku kontroli odwoławczej stwierdzona zostanie dowolność oceny poczynionej przez sąd pierwszej instancji. Jeżeli ocena dokonana przez sąd pierwszej instancji jest zgodna z zasadami, o których mowa w art. 7 k.p.k., to pozostaje ona pod ochroną prawa i nie ma podstaw do jej zmiany w postępowaniu odwoławczym (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 lutego 2018 r. III KK 286/17, LEX nr 2559388). W przedmiotowej sprawie Sąd Rejonowy słusznie uznał za wiarygodne zeznania świadków S. L., G. K. (2) oraz G. B., którzy to świadkowie wyczerpująco opisali nie tylko znane im zachowania oskarżonego, ale również ich wpływ na psychikę pokrzywdzonej. Sąd aprobuje i podziela zawarte w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku stanowisko, że relacje tychże świadków wzajemnie się uzupełniają, są ze sobą spójne i konsekwentne. Nie uszło uwadze Sądu I instancji i to, że zeznania S. L. korespondują z wydrukami wiadomości tekstowych wysyłanych do niej przez oskarżonego. Podnieść przy tym należy, że wbrew twierdzeniom apelującego matka pokrzywdzonej nie tylko o inkryminowanych zdarzeniach słyszała od córki, ale była również naocznym świadkiem wielu ataków oskarżonego przeciwko pokrzywdzonej. Żaden ze świadków nie miał przy tym powodu, żeby G. K. (1) bezpodstawnie obciążać, narażając się przez to na odpowiedzialność karną za składanie fałszywych zeznań. Trafnie Sąd Rejonowy odmówił- co do zasady- wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego. W tej materii odwołać się należy do zasad doświadczenia życiowego. Wszak pokrzywdzona złożyła zawiadomienie o przestępstwie w dniu 22 lutego 2022r., nie jest zatem prawdą, jak twierdził G. K. (1), że rozstanie z S. L. nastąpiło w połowie kwietnia 2022r. Nie do przyjęcia jest bowiem teza, jakoby pokrzywdzona składając zawiadomienie o popełnieniu zarzuconych oskarżonemu przestępstw pozostawała nadal w związku z nim, co jak się wydaje nie wymaga szerszego komentarza. Jednocześnie sam oskarżony potwierdził, że bywał w pobliżu miejsca zamieszkania pokrzywdzonej i w miejscu jej pracy, potwierdził również kontakt telefoniczny z pokrzywdzoną, choć co do tych okoliczności przedstawił odmienne kulisy. Prawidłowo Sąd Rejonowy skorzystał z instytucji odczytania zeznań G. B. (omyłkowo wskazanego jako K.- k.110) w sytuacji, w jakiej nie dysponował aktualnym adresem świadka. Równie niezasadny jest kolejny ze sformułowanych w apelacji zarzutów. Obrońca popada w tej materii w sprzeczność, negując w poprzednim zarzucie wiarygodność zeznań S. L. i jej matki, by w następnym czynić zarzut, że na podstawie tychże twierdzeń- jak należy domniemywać w ocenie obrońcy wiarygodnych- Sąd Rejonowy dokonał nietrafnych wniosków i ocen. Fakt odwiedzania przez oskarżonego D. Ł. i innych osób, nawet jeśli w istocie miał miejsce nie wyklucza przecież tego, że G. K. (1) dokonał zarzucanych mu zachowań. Prawda jest to, że G. K. (2) nie widziała wszystkich kierowanych przez oskarżonego wobec pokrzywdzonej ataków i o części sytuacji wie tylko z relacji córki. Skoro jednak S. L. widziała oskarżonego wielokrotnie dzwoniącego domofonem i o swoim spostrzeżeniu informowała matkę, to z podanych wyżej powodów okoliczność ta słusznie uznana została przez Sąd Rejonowy za udowodnioną. W przedmiocie nachodzenia pokrzywdzonej w miejscu pracy apelujący ograniczył się li tylko do negacji dokonanych ustaleń faktycznych, nie podając w tym zakresie żadnej argumentacji. Z kolei treść wysyłanych do S. L. wiadomości tekstowych, w tym odwoływanie się w nich do wspólnych znajomych i wspólnych przeżyć nie pozostawia żadnych wątpliwości, że ich autorem jest oskarżony, nie zaś inna, niewskazana przez obrońcę osoba. W zakresie telefonowania do pokrzywdzonej, groźby podpalenia budynku i groźby upublicznienie nagiego wizerunku S. L., to elementy te zostały udowodnione zeznaniami pokrzywdzonej i jej matki, zaś wywody w zakresie wiarygodności tych dowodów przedstawione są wyżej. Stwierdzić jedynie należy, że obrońca prawdopodobnie nie zapoznał się z treścią wyjaśnień G. K. (1) który nie wykluczył, by był w posiadaniu nagich zdjęć pokrzywdzonej.





Wniosek

1. zmiana zaskarżonego wyroku i odmienne orzeczenie co do istoty sprawy przez uniewinnienie oskarżonego G. K. (1) od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt 1 i 2 części wstępnej wyroku;

2. zasądzenie kosztów obrony udzielonej z urzędu w postepowaniu odwoławczym według norm przepisanych, ponieważ koszty te nie zostały uiszczone w całości ani w części.

ewentualnie w przypadku nie podzielenia przez Sąd zarzutów obrony i uznania, że oskarżony dopuścił się czynu opisanego w pkt 1 i 2 części wstępnej wyroku

1. zmiana zaskarżonego wyroku i odmienne orzeczenie co do istoty sprawy przez zmianę pkt I i II wyroku i orzeczenie kary w dolnych granicach ustawowego zagrożenia,

2. zasądzenie kosztów obrony udzielonej z urzędu w postepowaniu odwoławczym według norm przepisanych, ponieważ koszty te nie zostały uiszczone w całości ani w części.



☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny







☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Podniesione w apelacji zarzuty nie okazały się zasadne a co za tym idzie również zawarty w niej, korelujący z zarzutami wniosek o uniewinnienie oskarżonego zasadny nie jest. Chybiony jest sformułowany wniosek o wymierzenie oskarżonemu kary łagodniejszej. Obrońca nie sformułował w apelacji zarzuty z art. 438 pkt 4 kpk, co czyni ów wniosek niespójnym z podniesionymi zarzutami. Tym niemniej podnieść należy, że długi okres przestępnej działalności G. K. (1), znaczny w związku z tym stopień jego winy, jaki wszak limituje wymiar kary w połączeniu z uprzednią wielokrotna karalnością oskarżonego uzasadnia twierdzenie o znacznym stopniu demoralizacji sprawcy. Tym samym ani wymiar kar za oba przypisane przestępstwa, ani tez wymiar kary łącznej nie rażą surowością, co obliguje do odstąpienia od dokonania w tej materii jakiejkolwiek modyfikacji.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.


Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności


ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok Sądu I instancji jest wolny od uchybień, opisanych w apelacji i nie zawiera on również uchybień, o jakich mowa w art. 439 kpk i art. 440 kpk..

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany


5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.



art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia


2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia


3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia


4.1.


art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia


5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania


5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

O kosztach nieopłaconej obrony oskarżonej z urzędu za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 29 Prawa o adwokaturze (Dz.U.2019.1513 t.j.) i § 17 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. 2019, poz. 18 t.j.), z uwzględnieniem rozstrzygnięcia TK z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie sygn. akt SK 78/21.

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Podstawę rozstrzygnięcia o wydatkach poniesionych w postępowaniu odwoławczym stanowi przepis art. 624 § 1 k.p.k. Oskarżony nie posiada majątku, ani dochodów, orzeczona została wobec niego kara pozbawienia wolności a co za tym idzie uiszczenie przez niego kosztów sądowych byłoby nadmiernie uciążliwe. Z tego powodu Sąd odstąpił od obciążania go tymi należnościami.

PODPIS




















1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca


Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja




1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana