Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 603/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 19 maja 2023 r. sygn. akt II K 523/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

W. J.

Groźby W. J. kierowane wobec R. N. 14.11.2019 r.

Kserokopia oświadczenia potwierdzonego notarialnie

k. 94 - 95

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Kserokopia oświadczenia potwierdzonego notarialnie

Brak podstaw do kwestionowania wiarygodności, dowód poświadczony notarialnie.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

a.mający istotny wpływ na całość postępowania błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych przez sąd meriti polegający na uznaniu, że oskarżony był poczytalny w chwili popełnienia czynu oraz w chwili procedowania – w sytuacji gdy oskarżony sam podał nieprawdę że nie leczy się psychiatrycznie a w aktach sprawy znajduje się orzeczenie Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w J. z dnia 20.02.2019 r. o najwyższym – znacznym stopniu niepełnosprawności oskarżonego wystawione w związku z jego chorobą psychiczną, a także wyjaśnienia oskarżonego w których sam wskazuje na zaniki pamięci i padaczkę alkoholową, co uzasadniało dopuszczenie dowodu z opinii biegłych lekarza psychiatry oraz biegłego psychologa na okoliczność ustalenia stanu zdrowia psychicznego oskarżonego;

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

b. naruszenie art. 7 k.p.k. i przyjęcie wyjaśnień oskarżonego za wiarygodne, podczas gdy sam oskarżony wyjaśniał podczas rozprawy sądowej w sposób nieprawdziwy chociażby w zakresie swojego leczenia psychiatrycznego;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

c. pominięcie przez Sąd Rejonowy że oskarżony dwukrotnie znieważył i zniesławił pokrzywdzonego R. N. – w trakcie zeznań na policji w dniu 29.05.2020 r. oraz bezpośrednio w momencie składania wyjaśnień przed Sądem I instancji w dniu 9.05.2023 r. co potwierdza że w trakcie silnych emocji oskarżony zachowuje się agresywnie i nie panuje nad sobą;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

d. obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść wyroku tj. art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej a nie swobodnej oceny dowodu z zeznań świadka J. K. i przyjęcie że jego zeznania nie były wiarygodne podczas gdy zeznawał on spójnie zarówno w postępowaniu przygotowawczym oraz przed sądem a także był obecny przy zdarzeniu z dnia 17.09.2019 r. gdzie oskarżony wykrzykiwał że zabije R. N. i spali jego dom. Ponadto świadek ten bardzo często odwiedzał R. N. i jego brata a także był świadkiem odczytania na głos i podpisania oświadczenia przez W. S. i E. K. i zeznawał konsekwentnie na temat działań podejmowanych przez oskarżonego. Jednocześnie podczas rozprawy świadek W. S. potwierdził obecność J. K. podczas wydarzeń z dnia 17.09.2019 r. a zeznania J. K. złożone w postępowaniu przygotowawczym oraz przed sądem były logiczne i spójne;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

e. błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu za niewiarygodne zeznań pokrzywdzonego i wskazanie że złożył on zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa dopiero w listopadzie 2019 r. oraz że zgłosił jako świadka J. K. na późniejszym etapie sprawy – podczas gdy oskarżyciel subsydiarny potrzebował czasu aby zebrać informacje i opinie o oskarżonym i zrozumieć jego nagłą zmianę zachowania. Składając zawiadomienie do prokuratury chciał tylko zasygnalizować fakt popełnienia czynu zabronionego przez oskarżonego, na późniejszym etapie uzupełnił kwestie związane z wyprowadzką oskarżonego w dniu 17.09.2019 r. i nie można podejmować negatywnych ustaleń w związku z tym że nie wszystkie dowody zostały zgłoszone od razu w zawiadomieniu. Gdyby świadek J. N. oraz E. K. nie zmarli – nie byłoby potrzeby podawania J. K. na świadka;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

f. błędne ustalenie w postaci odmowy wiarygodności zeznaniom świadka J. K. z uwagi na zbyt późne zgłoszenie tej osoby jako świadka w sytuacji zaistnienia konieczności złożenia wniosku o jego przesłuchanie w postępowaniu przygotowawczym z uwagi na śmierć dwóch pozostałych świadków zdarzeń opisanych w akcie oskarżenia - J. N. oraz E. K.;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

g. obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść wyroku - tj. art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie nieprawidłowej i sprzecznej z zasadami logiki i doświadczenia życiowego oceny zeznań świadka E. H. (1) i uznanie za wiarygodne tylko jej pierwszych zeznań, podczas gdy zeznania te były składane w miejscu zamieszkania świadka, w trakcie jej choroby, dwóch omdleń i nasilenia dolegliwości bólowych i nie powinny być wykorzystywane w ocenie materiału dowodowego. Świadek była chora, dokuczała jej rwa kulszowa, doznała opuchlizny ciała i nie chciała składać zeznań. Ponadto to Sąd Rejonowy w J. II Wydział Karny w postanowieniu z dnia 19.03.2021 r. ( sygn. akt II Kp 644/20 ) uchylając postanowienie o umorzeniu postępowania przygotowawczego zlecił ponowne przesłuchanie E. H. (1) oraz odebranie zeznań od J. K. gdyż uznał że pierwotne zeznania E. H. (1) nie mogą być brane pod uwagę ze względu na okoliczności ( choroba, omdlenia, opuchlizna ciała w dniu przesłuchania ) w jakich zostały złożone. Tym bardziej że świadek sama prosiła aby przesłuchać ją w innym terminie i oświadczyła, że nie przeczytała protokołu z pierwszego zeznania gdyż była zbyt chora i bardzo źle się czuła;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

h. naruszenie art. 410 k.p.k. i błędną ocenę materiału dowodowego w postaci postanowienia Sądu Rejonowego w J. sygn. akt II Kp 644/20 znajdującego się w aktach sprawy, które wskazuje wprost na konieczność ponownego przesłuchania E. H. (1) oraz uściślenia zeznań W. S., zatem niezbędne było pełne wyjaśnienie zeznań tych osób gdyż dokonane czynności przez organy postępowania przygotowawczego były niepełne;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

i.uznanie za niewiarygodne zeznań W. S. który był bezpośrednim świadkiem obu czynów zabronionych dokonanych przez oskarżonego i potwierdził to w swoich zeznaniach w sądzie, że „ja widzę rozbieżności między tym co zostało mi odczytane a tym co powiedziałem dzisiaj. Ja to powiedziałem bo ja to słyszałem. Ja powiedziałem prawdę. Drugie zeznanie jest prawdziwe”. Był to zarazem jedyny żyjący świadek który słyszał groźby oskarżonego zarówno w dniu 17.09.2019 r. jak i w dniu 14.11.2019 r.;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

j. przyjęcie że świadek W. S. w trakcie rozprawy złożył szczegółowe zeznania na rozprawie podczas gdy świadek ten wielu okoliczności dokładnie nie pamiętał. Niemniej jednak dokładnie wskazał sprawcę zdarzeń i przekazał na czym polegały zachowania oskarżonego. Nie można zatem przyjąć że jego zeznania nie były prawdziwe, tym bardziej, że z całą stanowczością potwierdził zarzuty opisane w akcie oskarżenia, uprzednio podczas przesłuchania na policji zeznawał odmiennie z obawy przed oskarżonym, sam zeznawał że „oskarżonemu szajba odbiła” – czym potwierdził argumenty wskazane w akcie oskarżenia. Ponadto w dniu przesłuchania na policji oczekiwał w poczekalni na korytarzu wraz z oskarżonym i tym bardziej bał się podawać wszelkie detali związane ze zdarzeniami w których był świadkiem;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

k. pominięcie przez sąd okoliczności podnoszonych przez pokrzywdzonego tj. opowiadania przez oskarżonego o tym że zabija psy przez powieszenie i oglądanie z rozbawieniem i dużą satysfakcją spowodowaną tym jak te zwierzęta zdychają, co wzbudziło jeszcze bardziej u oskarżyciela poczucie strachu i zagrożenia w obawie przed słowami wypowiadanymi przez oskarżonego;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

l. brak uwzględnienia przez Sąd Rejonowy że oskarżyciel wnioskował w piśmie do Prokuratury Rejonowej w J. pismem z dnia 13.07.2020 r. o przesłuchanie byłej żony oskarżonego B. J. ( zamieszkała przy ulicy (...) w S. ) która była świadkiem wieszania psów przez oskarżonego i wielokrotnie przychodziła do domu pokrzywdzonego i mówiła o tym strasznym procederze;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

m. błąd w ustaleniach faktycznych i przyjęcie przez Sąd I instancji że ponowne przesłuchanie E. H. (1) przez policję nie było konieczne – w sytuacji gdy uprzednio to Sąd Rejonowy w J. postanowieniem z dnia 19.03.2021 r. sygn. akt II Kp 644/20 sam wskazał że jest to niezbędne i konieczne dla wyjaśnienia sprawy zatem zeznania w sądzie powinny być kluczowe dla rozstrzygnięcia nieścisłości w jej zeznaniach;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

n. uznanie za nieudowodnione okoliczności opisane jako zdarzenie z dnia 17.09.2019 r. oraz 14.11.2019 r. ( groźby zabicia R. N. i spalenia jego domu ) – w sytuacji gdy świadkowie tych wydarzeń potwierdzili ich przebieg w swoich zeznaniach a także pisemnych oświadczeniach których treść oraz prawdziwość nie została podważona;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

o. przyjęcie że świadek E. K. nie zeznała na temat gróźb kierowanych do pokrzywdzonego – podczas gdy z jej oświadczenia z dnia 17.11.2019 r. wynika że dwukrotnie oskarżony wypowiadał groźby zabicia i spalenia domu skierowane pod adresem oskarżyciela;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

p. błędną interpretację zeznań W. S. złożonych w postępowaniu przygotowawczym poprzez przyjęcie że nie wiadomo czyj dom miał na myśli oskarżony wypowiadając słowa że „spali chałupę” – w sytuacji gdy słowa te padły na terenie nieruchomości pokrzywdzonego w dniu 17.09.2019 r. a zatem musiały się odnosić do domu należącego do oskarżyciela tym bardziej że wypowiadając te groźby oskarżony wskazywał wielokrotnie rękoma na dom R. N.;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

q. brak uzasadnienia sądu – z jakiego powodu odmówiono wiarygodności zeznań J. K. który był bezpośrednim świadkiem zdarzenia z dnia 17.09.2019 r. podczas którego oskarżony groził zabiciem R. N. i spaleniem jego domu a także słyszał relację E. K. i W. S. odnośnie sytuacji pod sklepem (...) w S. z dnia 14.11.2019 r. oraz był świadkiem podpisania , zapoznania się i odczytania oświadczeń złożonych przez W. S. i E. K.;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

r. naruszenie art. 410 k.p.k. polegające na błędnej ocenie materiału dowodowego w zakresie uznania za niewiarygodne – oświadczenia W. S. albowiem ten nie był w stanie go odczytać na rozprawie podczas gdy oświadczenie to przed podpisaniem przez świadka zostało odczytane na glos przez kilku świadków ( m.in. R. N., J. N., J. K. i E. K. ) – co potwierdzili oskarżyciel oraz świadek J. K. co pozwala przyjąć, że świadek W. S. znał treść oświadczenia z dnia 17.11.2019 r. gdyż została mu ona wielokrotnie odczytana przed podpisaniem a autentyczność swojego podpisu pod oświadczeniem potwierdził na rozprawie sam świadek W. S..

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. a- r

Wszystkie, liczne zarzuty zawarte w apelacji sprowadzają się w zasadzie do jednej kwestii tj. kwestionowania dokonanej przez Sąd Rejonowy oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego prowadzącej ten Sąd do wydania wyroku uniewinniającego, dlatego umówione zostaną łącznie.

Podniesione przez skarżącego pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego zarzuty nie są pozbawione racji, co skutkować musiało uchyleniem zaskarżonego wyroku.

Z treści zarzutu aktu oskarżenia wynika że oskarżony W. J. miał wypowiadać wobec pokrzywdzonego - oskarżyciela subsydiarnego R. N. groźby bezprawne z art. 190 § 1 k.k. dwukrotnie : w dniu 17.09.2019 r. bezpośrednio w jego obecności oraz w dniu 14.11.2019 r. w obecności E. K. i W. S. przy czym groźby te jeszcze tego samego dnia miały dotrzeć do pokrzywdzonego. Jeśli chodzi o pierwszą wymienioną datę tj. dzień kiedy pokrzywdzony polecił W. J. opuszczenie budynku w którym dotychczas zamieszkiwał i – przy udziale znajomych i rodziny – spakował jego rzeczy, o wypowiadanych groźbach spalenia domu i pobicia pokrzywdzonego zeznawał nie tylko pokrzywdzony ( k. 52 – 53 ), ale także świadkowie W. S. ( k. 54 ), J. K. ( k. 55 ), E. H. (1) ( k. 60 – 61 ). Argumentacja Sądu Rejonowego poddająca w wątpliwość zeznania pokrzywdzonego, bowiem składając na piśmie zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa w sprawie PR 2 Ds.647.2021.D nie wspominał o tych groźbach, a jedynie o groźbach z dnia 14.11.2019 r. ( k. 1 w/w akt ), nie jest przekonywująca, skoro składając już do protokołu zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa w dniu 6.12.2019 r. R. N. zeznawał, że w trakcie pakowania rzeczy oskarżonego ten mówił do niego że „instalacja zostanie spalona” oraz że „ zostanie pobity” ( k. 6 w/w akt ). Zrozumiałe jest, że składając pisemne zawiadomienie pokrzywdzony koncentrował się na bliższym czasowo zdarzeniu z 14.11.2019 r. Nie przekonuje Sądu Okręgowego ocena zeznań świadka E. H. (1) dokonana przez Sąd Rejonowy, który eksponuje fakt iż podczas pierwszego przesłuchania świadek nie mówiła o groźbach z 17.09.2919 r., już jednak podczas kolejnego przesłuchania o tych groźbach zeznawała ( k. 86 w/w akt ) i powtórzyła powyższe podczas zeznań na rozprawie. Rację ma także skarżący pełnomocnik, że Sąd Rejonowy nie dokonał dogłębnej oceny zeznań świadka J. K. który konsekwentnie obciążał w swoich zeznaniach oskarżonego W. J.. Nie bez racji skarżący podkreśla, że sam fakt zgłoszenia przez pokrzywdzonego jako świadka J. K. na późniejszym etapie sprawy, nie zaś od razu w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa nie może dyskredytować jego zeznań. Nie przekonuje również odrzucenie przez Sąd I instancji jako niewiarygodnych zeznań W. S., który jakoby nie potrafił wyjaśnić rozbieżności między swoimi poszczególnymi zeznaniami. Zeznania tego świadka z rozprawy były zbieżne z pozostałym, wskazanym wyżej materiałem dowodowym.

Wątpliwości Sądu Okręgowego budzi także ocena Sądu Rejonowego odnośnie materiału dowodowego dotyczącego zarzutu wypowiadania przez oskarżonego gróźb karalnych w dniu 14.11.2019 r. Zeznania W. S. w tym zakresie są jednoznaczne ( k. 54 ), nie podziela także Sąd Okręgowy wątpliwości Sądu I instancji co do oświadczeń na piśmie złożonych przez E. K. i W. S. ( k. 2 – 3 akt PR 2 Ds.647. 2021.D ) zwłaszcza w kontekście kolejnego oświadczenia poświadczonego notarialnie, złożonego w postępowaniu odwoławczym ( k. 94 95 ).

Oskarżyciel subsydiarny R. N. przekonywująco zeznawał, że obawia się gróźb wypowiadanych przez W. J., w szczególności tej dotyczącej spalenia jego domu. Z akt sprawy wnioskować należy, że oskarżony czuje się skrzywdzony przez pokrzywdzonego gdyż ten nakazał mu opuścić jego dom po tym gdy zamieszkiwał tam przez wiele lat i pilnował go. Oskarżony jawi się przy tym jako człowiek nieobliczalny, także ze względu na domniemane zaburzenia psychiczne i związany z tym pobyt w szpitalu.

Zarzut pierwszy apelacji, w którym skarżący kwestionuje poczytalność oskarżonego będzie w tej sytuacji miał na względzie Sąd I instancji ponownie rozpoznając sprawę.

Wniosek

O uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze do ponownego rozpoznania

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Mając na uwadze całą argumentację przedstawioną powyżej wniosek jest zasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

-------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

----------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Bezwzględna przyczyna odwoławcza

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

Zasada ne peius

☒ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zaskarżony wyrok należało uchylić i sprawę przekazać do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze ze względu na obowiązującą zasadę ne peius wykluczającą możliwość wydania wyroku skazującego, gdy oskarżony został uniewinniony przez Sąd I instancji. Zdaniem Sądu Okręgowego materiał dowodowy przemawia za wydaniem wyroku skazującego w sprawie.

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Rozpoznając ponownie sprawę Sąd Rejonowy przeprowadzi postępowanie dowodowe w pełnym zakresie a następnie zebrany materiał dowodowy prawidłowo oceni. Rozstrzygnie także Sąd Rejonowy o ewentualnym dopuszczeniu dowodu z opinii dwóch biegłych lekarzy psychiatrów i biegłego psychologa odnośnie poczytalności oskarżonego tempore criminis. Swoje ostateczne stanowisko Sąd Rejonowy zawrze w wydanym wyroku który prawidłowo uzasadni zgodnie z wymogami art. 424 k.p.k.

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o Adwokaturze Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. S. kwotę 840 zł. w tym podatek od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik oskarżyciela subsydiarnego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość rozstrzygnięcia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana