Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 776/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 2 sierpnia 2023r. w sprawie II K 528/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1. 1 Naruszenie przepisu prawa procesowego, tj. art. 7 i 410 k.p.k., poprzez dokonanie oceny materiału dowodowego z pominięciem zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego co skutkowało błędnym ustaleniem stanu faktycznego, polegającym na tym, że:

– oskarżony A. K. dokonał przywłaszczenia kwoty 6.000 euro działając na szkodę M. K.,

- oskarżony wiedział o posiadaniu zobowiązania wobec pokrzywdzonego,

-oskarżony nie był w tak silnym stresie, który uzasadniałby podpisanie dokumentu bez zapoznania się z jego treścią i zrozumienia treści w nim zawartych,

2. 2 Naruszenie przepisu prawa procesowego, tj. art. 7 i 410 k.p.k., poprzez dokonanie oceny materiału dowodowego z pominięciem zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego co skutkowało błędnym ustaleniem stanu faktycznego, polegającego na tym, że:

- nie zachodziły przesłanki do warunkowego umorzenia postępowania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Żaden z podniesionych w apelacji zarzutów, w tym także zarzut sformułowany alternatywnie nie zasługuje na uwzględnienie. Okolicznościami bezspornymi, bo nie kwestionowanymi przez apelującego jest to, że po odstąpieniu od transakcji kupna samochodu marki S. (...) S. W. zadzwonił do M. K., chcąc przekazać mu wpłacone uprzednio na poczt tejże transakcji pieniądze, jednak pokrzywdzonego nie było w miejscu zamieszkania. Spornym pozostaje to, czy -z inicjatywy S. W. - pieniądze zostały przekazane A. K., który miał zwrócić je pokrzywdzonemu. Wprawdzie oskarżony przeczył, by miał od S. W. otrzymać jakąkolwiek kwotę, jednakże konsekwentne zeznania S. W. i M. K.w połączeniu z wydrukami wymiany smsów oraz treścią pisemnego oświadczenia oskarżonego (k.21) wprost wskazują, że kwota 6000 euro została oskarżonemu przez S. W. przekazana celem wręczenia jej pokrzywdzonemu. A. K. jest przedsiębiorcą, nie jest mu zatem obca kwestia rozliczeń finansowych a co za tym idzie nie do przyjęcia jest zawarta w apelacji supozycja, jakoby oskarżony oświadczenie o jakim mowa podpisał pod wpływem silnego stresu, bez zapoznania się z treścią podpisanego dokumentu i bez zrozumienia owej treści. Podnieść przy tym należy, że sam A. K. w swoich wyjaśnieniach powołał się jedynie na ,,impulsywne” w tym zakresie działanie i podał, że to on- pod dyktando S. W. dokument ten własnoręcznie sporządził co oznacza, że jego aktywność nie sprowadzała się- wbrew twierdzeniom apelującego- jedynie do złożenia podpisu. Faktem jest, że w ocenianym oświadczeniu mowa jest o kwocie 12 010 euro. Bezspornym, bo potwierdzonym przez oskarżonego jest jednak fakt posiadania przezeń wobec S. W. zobowiązania, jakie zgodnie z intencją tego ostatniego miało być przeniesione na pokrzywdzonego. Jeśli zważyć, że oskarżony określił wysokość owego długu na około 8000 euro, to przyznanie na piśmie, jakoby otrzymał on 12 010 euro z kwotą owego długu nie koresponduje. Słusznie zatem Sąd Rejonowy ustalił, że A. K. od S. W. otrzymał 6000 euro a pozostałą kwotę miał on zwrócić M. K.w ramach swojego zobowiązania wobec tegoż S. W.. Przedmiotem przywłaszczenia było zatem jedynie 6000 euro, zaś co do pozostałej sumy zastosowanie mają przepisy kodeksu cywilnego o przejęciu długu (art. 519 i nast. kc). Nie sposób także pominąć tego, że oskarżony przekazał w toku procesu M. K.25 200 zł, czego wszak by nie uczynił, gdyby żadnych pieniędzy na ten cel nie otrzymał. Ta ostatnia okoliczność nie powoduje jednak, że zarówno stopień winy sprawcy, jak i stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu nie są znaczne. Wzajemne zaufanie jest bowiem podstawą prawidłowego obrotu handlowego, zaś oskarżony zobowiązując się do przekazania wręczonych mu przez S. W. pieniędzy i zatrzymując je dla siebie zaufania takiego w sposób rażący nadużył. Już tylko ta okoliczność statuuje tak poziom winy A. K., jak i stopień społecznej szkodliwości popełnionego przezeń czynu powyżej określonego w art. 66 kk pułapu. W tym zakresie Sąd aprobuje i podziela zawarte w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku rozważania, podobnie jak i argumentację, dotyczącą oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego. Ocena ta jest bowiem w pełni zgodna z wymogami, określonymi w art. 7 kpk i żadną miarą nie sposób uznawać ją za dowolną. Powracając zaś do kwestii wymiaru kary podnieść należy, że wszystkie zawarte w apelacji argumenty zostały przez Sąd I instancji dostrzeżone i w sposób poprawny ocenione. Wymownym przejawem tego jest skorzystanie przez Sąd Rejonowy z instytucji, przewidzianej w art. 37 a § 1 kk a w jej ramach ukształtowanie orzeczonej grzywny na najniższym, ustawowo dozwolonym poziomie. Przedstawiona w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku argumentacja także i w tej materii zasługuje na pełna aprobatę.

Wniosek

zmiana zaskarżonego poprzez uniewinnienie oskarżonego

ewentualnie

poprzez warunkowe umorzenie postepowania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Podniesione w apelacji zarzuty nie okazały się zasadne a co za tym idzie również zawarte w niej, korelujące z zarzutami wnioski zasadne nie są.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok Sądu I instancji jest wolny od uchybień, opisanych w apelacji i nie zawiera on również uchybień, o jakich mowa w art. 439 kpk i art. 440 kpk..

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II, III

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu za postępowanie odwoławcze stanowi przepis art. 636 § 1 k.p.k. Sąd nie stwierdził podstaw faktycznych, uzasadniających odstąpienie od obciążania oskarżonego tymi należnościami. Z kolei podstawą zasądzenia od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego należności z tytułu zastępstwa procesowego jest art. 634 kpk w zw. z art. 627 kpk.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana