Sygn. akt VI U 143/23
Dnia 17 lipca 2024 rok
Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: sędzia Joanna Napiórkowska - Kasa
po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2024 roku
na posiedzeniu niejawnym
sprawy M. S.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.
w związku z odwołaniem od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z dnia 19 stycznia 2023 r. znak: JO/0/045281198
o jednorazowe odszkodowanie
zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z dnia 19 stycznia 2023 r. znak: JO/0/045281198 w ten sposób, że przyznaje odwołującej M. S. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy w wysokości 3 % (trzy procent) stałego uszczerbku na zdrowiu.
Sygn. akt VI U 143/23
Decyzją z dnia 19 stycznia 2023 roku znak: JO/0/045281198 Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. odmówił M. S. prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z uwagi na fakt, iż Komisja Lekarska ZUS na podstawie przeprowadzonego badania nie stwierdziła naruszenia sprawności organizmu powodującego stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu.
(decyzja z dnia 19.01.2023r. – akta rentowe)
Od powyższej decyzji M. S. wniosła odwołanie wskazując, iż nie zgadza się z zaskarżoną decyzją.
(odwołanie – k. 1)
W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie, uzasadniając swoje stanowisko orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 11 stycznia 2023 roku.
(odpowiedź na odwołanie – k. 2v)
Sąd ustalił, co następuje:
Odwołująca się M. S., będąc zatrudnioną w Piekarni K. i A. C., E. F. na stanowisku pracownika biurowego, w dniu 25 lutego 2022 roku o godzinie 10:20 uległa wypadkowi przy pracy przy próbie ściągnięcia segregatora z regału, gdy schodząc z drabinki o wysokości około 40 cm i stawiając prawą nogę na ziemi, doszło u niej do urazu skrętnego prawego stawu skokowego. Po wypadku odwołująca się udała się do M. Szpitala (...), gdzie przeprowadzano badania RTG oraz TK, a także wydano skierowanie na dalsze leczenie w (...) i zaopatrzono ją w szynę gipsową, którą nosiła przez 3 tygodnie. Po tym czasie odwołująca się przez kolejne 3 tygodnie nosiła ortezę typu Walker, odbyła również jedną serię rehabilitacji. W związku z powstałym rozluźnieniem więzadeł, po zakończonym leczeniu odczuwa niestabilność oraz ból prawego stawu skokowego jako następstwo dłuższego chodzenia, poruszania się po nierównym terenie i na wyższych obcasach. Konsekwencją wypadku przy pracy jest stały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 3%.
(karta wypadku – akta rentowe; opinia biegłego ortopedy K. K. – k. 9v)
Powyższy stan faktyczny został ustalony przez Sąd na podstawie karty wypadku oraz opinii biegłego ortopedy – K. K., która została sporządzona w rzetelny sposób, jest spójna i zawiera uzasadnione wnioski. ZUS wniósł zastrzeżenia do przedmiotowej opinii i złożył wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego ortopedy, który został oddalony przez Sąd. Należy zwrócić uwagę, iż ZUS nie zanegował opinii biegłego w zakresie sposobu przeprowadzenia badania, dokonanego rozpoznania, oceny skutków wypadku przy pracy dla stanu zdrowotnego odwołującej oraz zastosowanego punktu rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania z dnia 18 grudnia 2002 roku. Zastrzeżenia organu rentowego dotyczyły jedynie niewłaściwego jego zdaniem ustalenia przez biegłego procentu uszczerbku na zdrowiu. Podkreślenia wymaga fakt, iż z pkt 162a rozporządzenia wynika, iż ograniczenie ruchomości w stawach skokowych bez zniekształceń, może skutkować przyznaniem od 1% do 15% stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Stanowisko ZUS, w myśl którego wnioski biegłego uzasadniają przyznanie odwołującej się 1% stałego uszczerbku na zdrowiu, a nie 3% jak wskazał biegły, nie stanowi podstawy do dopuszczenia dowodu z opinii innego biegłego – ortopedy. W ocenie Sądu biegły K. K. właściwie i zgodnie z dopuszczalnym w świetle przepisu rozporządzenia przedziałem procentowym ocenił wysokość stałego uszczerbku na zdrowiu. Sąd stwierdził również, iż opinia nie zawiera nieweryfikowalnych wniosków oraz luk, jest kompletna, oparta na niewadliwych założeniach faktycznych i dostarczyła odpowiedzi na postawione tezy dowodowe, w związku z czym nie ma obowiązku dopuszczenia dowodu z opinii dalszych biegłych (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 28 lutego 2012 r., VI ACa 1124/11). Należy zwrócić uwagę, iż sam fakt zakwestionowania opinii biegłego przez stronę oraz jej niezadowolenie z treści opinii nie może być traktowane jako potrzeba uzasadniająca w myśl art. 286 k.p.c. przeprowadzenie przez sąd dowodu z opinii kolejnego biegłego (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 14 lutego 2018 r., I ACa 925/17). W związku z powyższym, zważywszy na całokształt ustalonych okoliczności związanych z ustaleniem procentowego uszczerbku na zdrowiu, Sąd nie dostrzegł podstaw do rozszerzenia materiału dowodowego.
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie podlegało uwzględnieniu.
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytuły wypadków przy pracy i chorób zawodowych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1205), ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Z ust. 2 oraz ust. 3 powołanego przepisu wynika zaś, iż stałym uszczerbkiem na zdrowiu jest takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy, a za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące ulec poprawie.
Jednorazowe odszkodowanie może być przyznane ubezpieczonemu pod warunkiem spełnienia przesłanki wystąpienia wypadku przy pracy lub choroby zawodowej oraz przesłanki stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, które muszą być spełnione łącznie. Organ rentowy nie podważał faktu, iż zdarzenie z dnia 25 lutego 2022 roku było wypadkiem przy pracy. Spór w niniejszej sprawie dotyczył kwestii spełnienia drugiej przesłanki przyznania jednorazowego odszkodowania z uwagi na fakt, iż organ rentowy zakwestionował wystąpienie u odwołującej się w wyniku wypadku przy pracy stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.
W oparciu o wnioski zawarte w opinii biegłego ortopedy Sąd uznał, iż odwołująca się M. S. doznała stałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 3%. Ubezpieczona doznała skręcenia prawego stawu skokowego w następstwie zsunięcia się z drabinki z wysokości około 40 cm. Wypadek spowodował konieczność zaopatrzenia odwołującej się w szynę gipsową, leczenie w (...), noszenie ortezy oraz odbycie rehabilitacji. Po zakończeniu leczenia odwołująca w następstwie wypadku i powstałej niestabilności więzadłowej I stopnia nadal odczuwa niestabilność podczas dłuższego chodzenia, chodzenia na wyższych obcasach i po nierównym terenie. Sąd miał na uwadze, iż istnienie powyższych dysfunkcji i charakter tych dolegliwości sprawia, iż nie jest zasadnym przyjęcie za słuszne stanowiska organu rentowego wystosowanego w piśmie procesowym z dnia 7 grudnia 2023 roku (k. 16), w myśl którego wnioski biegłego uzasadniają przyznanie jedynie 1%, a więc najniższego możliwego do przyznania - na podstawie pkt 162a rozporządzenia Ministra Pracy I Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania z dnia 18 grudnia 2002 r. - stałego uszczerbku na zdrowiu.
Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.