Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lipca 2024 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Małgorzata Kryńska-Mozolewska

po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2024 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148 (1) § 1 k.p.c

sprawy M. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

o świadczenie rehabilitacyjne

na skutek odwołania M. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z dnia 3 czerwca 2022 r. znak (...)

oddala odwołanie

Sygn. akt U 343/22

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 03.06.2022 r Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. odmówił odwołującemu M. D. prawa do świadczenia rehabilitacyjnego od dnia 20 kwietnia 2022 r . W uzasadnieniu decyzji organ rentowy argumentował, że Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 26 maja 2022 r orzekła, że stan zdrowia nie uzasadnia przyznania odwołującemu prawa do tego świadczenia.

Pan M. D. złożył odwołanie od powyższej decyzji powołując się w nim na swoją sytuację życiową.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy podtrzymał argumentację wynikającą z zaskarżonej decyzji.

Postanowieniem z dnia 8 sierpnia 2022 r sąd dopuścił dowód z opinii biegłego specjalisty psychiatrii celem ustalenia czy odwołujący się odzyskał zdolność do pracy po 19 kwietnia 2022 r czy też z uwagi na aktualny stan zdrowia konieczne jest przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego, a jeżeli tak to, na jaki okres i czy ewentualnie po wyczerpaniu świadczenia rehabilitacyjnego odwołujący rokuje odzyskanie zdolności do pracy.

Sąd ustalił, co następuje:

Pan M. D. od marca 2021 r pracował na stanowisku kierownika działu technicznego w Centralnym Ośrodku Sportu –T.. Jego obowiązkiem był nadzór nad firmami świadczącymi usługi. Właściciel jednej z firm złożył na niego doniesienie do (...), powiedział, że go wykończy, ponieważ przyjmuje od niego pieniądze. Przez osiem miesięcy odwołujący miał założony podsłuch, żona, dzieci też. Został zatrzymany na 48 godzin. Był trzy tygodnie w areszcie, Chciał się zabić. Leczenie psychiatryczne podjął po wyjściu z aresztu. Zgłosił się do poradni Volta (...). Odwołujący cierpi na zaburzenia adaptacyjne. Jest pod opieką lekarską poradni psychiatrycznej od kwietnia 2021 roku, gdzie zgłosił się w związku z trudną sytuacją zawodową i postawionymi mu zarzutami karnymi. W dniu 29 marca 2021 r do jego domu weszło (...), przewrócili jego dom, a po trzech tygodniach wypuścili go z aresztu po złożenia zażalenia. Rozpadło się małżeństwo odwołującego.

Zdarzenia te spowodowały zaburzenia adaptacyjne. Odwołujący przyjmował Z., Z., X.. Otrzymał zwolnienie lekarskie od 20 kwietnia do 25 maja 2021 r. Z kolejnych wizyt lekarskich wynika, że utrzymywał się lęk, zaburzenia snu, myśli natrętne, zmienny napęd i nastrój. Zmodyfikowano leczenie farmakologiczne – zmieniono na wenlafaksynę. Kontynuowano zwolnienie lekarskie. W czasie wizyty lekarskiej 8 października 2021 r wystawiono zwolnienie lekarskie do 10 października oraz zaświadczenie, że po tej dacie odwołujący może wrócić do pracy. Podczas kolejnej wizyty lekarskiej lekarz w historii choroby wpisał w dniu 27 stycznia 2022 r „nadal trudna sytuacja zawodowa i domowa”. W nastroju w granicach normy, z tendencją do obniżonego napędu, skargi na anergię, okresowo występujący lęk, ruminacje natrętne, zaburzenia snu”. Kolejna wizyta w dniu 3 lutego 2022 r- zburzenia adaptacyjne. Pomimo leczenia nadal był niezdolny do pracy. Otrzymał zwolnienie lekarskie od 2 lutego 2022 r do 3 marca 2022 r . Kolejna wizyta u lekarza psychiatry odbyła się 3 marca 2022 r gdzie lekarz napisał „problemy w związku, w nastroju sytuacyjnie obniżonym, w nieznacznie obniżonym napędzie, relacjonował okresowo występujący lęk, nadal był niezdolny do pracy. W kwietniu 2022 r z dokumentacji lekarskiej wynika, że odwołujący nadal czuł się bardzo źle. Były takie sytuacje, że w ogóle nie mógł się skoncentrować, zapominał nazwy i słowa. Miał zaburzenia pamięci, obniżony nastrój, nie funkcjonował. Leżał pod kocem i kołdrą. Z opinii głównej biegłej M. L. wynika, że po dniu 19 kwietnia 2022 r stan psychiczny odwołującego uniemożliwił mu pracę zawodową – utrzymywały się zaburzenia koncentracji, zaburzenia snu, obniżony nastrój, lęki. Od dnia 25 czerwca 2022 r stan psychiczny Pana M. D. uległ poprawie. Kolejna wizyta psychiatryczna została wyznaczona po prawie 8 miesiącach w dniu 9 lutego 2023 r. Odwołujący odzyskał zdolność do pracy zawodowej od dnia 20 kwietnia 2022 r.

Dowód: opinia biegłego psychiatry M. L. k.14-17, wniosek o świadczenie rehabilitacyjne, orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS, orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS – akta rentowe;

W dniu 4 kwietnia 2022 r odwołujący złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. wniosek o świadczenie rehabilitacyjne. W dniu 4 marca 2022 r Główny Lekarz Orzecznik po dokonaniu badania odwołującego i analizie przedstawionej dokumentacji medycznej wydał orzeczenie, że odwołujący nie jest niezdolny do pracy i brak okoliczności uzasadniających ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego. Od tego orzeczenia odwołujący odwołał się do Komisji Lekarskiej, która dnia 26 maja 2022 r stwierdziła, że brak jest okoliczności uzasadniających ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego.

Z opinii biegłego psychiatry wynika, że analiza dokumentacji medycznej oraz przeprowadzone badanie sądowo psychiatryczne pozwoliły na ustalenie, że po dniu 19 kwietnia 2022 r stan psychiczny ubezpieczonego uniemożliwiał mu pracę zawodową.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U z 2017r. poz. 1368 z pózn. zm.) świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy. Oznacza to, że przesłankami przyznania prawa do świadczenia rehabilitacyjnego są: 1) wyczerpanie okresu zasiłkowego, 2) utrzymywanie się niezdolności do pracy po wyczerpaniu tego okresu oraz 3) rokowanie przywrócenia zdolności do pracy.

W przypadku odwołującego Sąd zważył, że wykorzystało on okres zasiłkowy, co nie było sporne między stronami. Następnie odwołujący złożył wniosek o przyznanie świadczenie rehabilitacyjne na okres od 20 kwietnia 2022 r. Kwestią sporną między stronami było to czy odwołujący po wykorzystaniu zasiłku chorobowego był dalej niezdolny do pracy, co uzasadniałoby przyznanie mu świadczenia rehabilitacyjnego na dalszy okres.

W niniejszej sprawie Sąd ustalił, że odwołujący korzystał ze zwolnień lekarskich ze względu na dolegliwości związane ze stanami depresyjnymi. Wobec czego Sąd nie mając wiedzy specjalistycznej z zakresu medycyny, niezbędnej do oceny stanu zdrowia i zdolności do pracy odwołującego zasięgnął opinii biegłej M. L.. Biegła w dniu 27 marca 2024 r po zapoznaniu się z dodatkową dokumentacją medyczną uznała, że po 5 czerwca 2022 r odwołujący odzyskał zdolność do pracy. Z zapisów w dokumentacji z dnia 31 marca 2022 r wynika, że odwołujący w rozmowie z lekarzem prowadzącym był smutny, miał poczucie rezygnacji i niesprawiedliwości z powodu nieprzyznanego świadczenia rehabilitacyjnego, chciał złożyć odwołanie. Natomiast z wpisu lekarza prowadzącego z dnia 25 czerwca 2022 r wynika, że stan psychiczny odwołującego uległ poprawie, zaburzenia nastroju i napędu, lęk pojawiał się okresowo, sam pacjent odczuwał poprawę samopoczucia. W badaniu był w obniżonym nastroju i napędzie bez objawów psychotycznych.

Z opinii głównej biegłej sporządzonej w dniu 27 marca 2023 r wynika, że odwołujący 19 kwietnia 2022 r był niezdolny do pracy, chociaż biegła nie dysponowała pełną dokumentacją medyczną. Natomiast z opinii uzupełniającej z dnia 27 marca 2024 r wynika, że odwołujący w dniu 5 czerwca 2022 r odzyskał zdolność do pracy, chociaż nie potwierdza to dokumentacja medyczna z tego okresu. Strony nie zgłaszały zarzutów do opinii a wobec braku stanowczości opinii sąd uznał, że odwołujący nie udowodnił zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu, że po 19 kwietnia 2022 r był nadał niezdolny do pracy. Dla sądu bardziej wiarygodne było badanie Głównego Lekarza Orzecznika i Komisji Lekarskiej, którzy zapoznali się z dokumentacją medyczną i przeprowadzili bieżące badanie stanu zdrowia odwołującego w marcu a następnie w maju 2022 r. Z orzeczenia Komisji Lekarskiej wynika, że stopień naruszenia sprawności organizmu, rodzaj i charakter wykonywanej pracy, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy, poziom wykształcenia, wiek, predyspozycje psychofizyczne powodują naruszenie sprawności organizmu w stopniu niewielkim i nie spełniają warunków do ustalenia uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego. Badania były przeprowadzone na bieżąco i z większym prawdopodobieństwem odpowiadają stanowi zdrowia odwołującego niż badania biegłego przeprowadzone dopiero po dwóch latach.

Mając na uwadze powyższe odwołanie podlegało oddalaniu, o czym orzeczono jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)