Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 sierpnia 2023 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Maciej Flinik

Protokolant – starszy sekretarz sądowy M. W.

po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2023 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: W. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 27 stycznia 2023 r., znak:(...)

z dnia 27 stycznia 2023 r., znak: (...)

w sprawie: W. W.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o ponowne ustalenie wysokości kapitału początkowego i przeliczenie emerytury

1/ zmienia zaskarżone decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. z dnia 27 stycznia 2023 roku, w ten sposób, że zobowiązuje organ rentowy do ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego oraz ponownego przeliczenia emerytury ubezpieczonej z uwzględnieniem okresu jej zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...) (...) – K.- (...) w okresie od 18 stycznia 1984 roku do 21 października 1986 roku,

2/ stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sędzia Maciej Flinik

Sygn. akt VI U 423/23

UZASADNIENIE

Ubezpieczona W. W. wniosła odwołania od decyzji (...) Oddział w B. z dnia 27 stycznia 2023r. , którymi odmówiono jej ponownego przeliczenia kapitału początkowego oraz ponownego przeliczenia emerytury . W uzasadnieniu podnosiła , że dokumenty które otrzymała potwierdzają jej zatrudnienie i ubezpieczenie w (...) (...) K. –(...). Odprowadzane były składki na ubezpieczenie – zgodnie z wynagrodzeniem .

W odpowiedzi na odwołania pozwany wniósł o ich oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, iż z przedłożonej dokumentacji nie wynika, czy wynagrodzenie ubezpieczonej stanowiło wymaganą przez obowiązujące wówczas przepisy połowy najniższego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej ( co było warunkiem istnienia obowiązku ubezpieczenia z tytułu umowy agencyjnej ).

Sąd Okręgowy ustalił co następuje :

W okresie od 18 stycznia 1984 r . do 21 października 1986 r. ubezpieczona W. W. była zatrudniona w (...) K. –(...) – (...) Wynagrodzenie w/w- nej we wskazanym okresie znacząco przekraczało połowę najniższego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej , która we wskazanym okresie wynosiła 2700 zł.

/ dowód : zeznania świadka i ubezpieczonej - zapis AV k. 22 , informacje dotyczące wynagrodzenia zatrudnionych na tej samej zasadzie co powódka – k. 27 i 41 akt sprawy /

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie zeznań świadka i ubezpieczonej ( które były wewnętrznie spójne, logiczne i konsekwentne ) oraz i przede wszystkim w oparciu o informacje przedłożone przez ZUS , a dotyczące wysokości wynagrodzenia uzyskiwanego przez osoby zatrudnione w tym samym miejscy ( zakładzie ) na tej samej zasadzie ( umowy agencyjnej ) i w tym samym okresie ( lata 1984 – 1986 ) .

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie. Stosownie do treści art. 27 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia / Dz. U. 1983 Nr 31 poz. 146 -tekst jednolity ) jeżeli po upływie roku kalendarzowego okaże się, że w ciągu tego roku przeciętny miesięczny dochód z wykonywania umowy nie osiągnął połowy najniższego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej składki opłacone za ten rok podlegają zwrotowi, a tego roku nie wlicza się do okresu ubezpieczenia wymaganego do uzyskania świadczeń na podstawie ustawy. Kwotę składek podlegającą zwrotowi pomniejsza się o kwotę pobranych w ciągu tego roku zasiłków przewidzianych w art. 6 ust. 1 pkt 2 i 3. Zgodnie z § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia MPPiSS z dnia 14 lutego 1976 r. w sprawie trybu postępowania w zakresie ubezpieczenia społecznego osób wykonujących pracę na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia / DZ.U.1976.6.33 / umowa - oznacza umowę agencyjną lub umowę zlecenia zawartą na okres co najmniej 6 miesięcy. W myśl natomiast § 10 ust. 2 tegoż aktu prawnego jeżeli roczna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie była niższa od sześciokrotnej kwoty najniższego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce uspołecznionej, jednostka gospodarki uspołecznionej zwraca ubezpieczonemu opłaconą przez niego część składki na ubezpieczenie, pomniejszoną o wypłacone w tym okresie zasiłki chorobowe, macierzyńskie, porodowe i rodzinne. Mając powyższe na uwadze w świetle materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie nie ulega wątpliwości fakt, iż ubezpieczona pracując na podstawie umowy agencyjnej w K. - (...) – (...)w okresie od 18 stycznia 1984 r. do 21 października 1986 e. w skali roku uzyskiwała znacząco wyższe dochody aniżeli wskazana w przywołanym wyżej przepisie połowa najniższego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej . To wynosiło w tamtych latach 5400zł miesięcznie , tym samym połowa to 2700 zł , co pomnożone przez 12 miesięcy daje 32 400 zł . Tymczasem podjęta przez sąd ( z uwagi na brak źródłowej dokumentacji płacowej ) próba zrekonstruowania dochodów ubezpieczonej w tym okresie pozwoliła ustalić ( głównie w oparciu o dane dotyczące wynagrodzeń osób zatrudnionych w tym samym miejscu ( ten sam kioski ) , w tym samym czasie ( na przestrzeni lat 1984 – 1986 ) i na tej samej zasadzie ( umowy agencyjnej ) , że przeciętne wynagrodzenie miesięczne wynosiło - w przypadku W. K. ponad 5000 zł miesięcznie w 1985 ( 60 210/ 12 ) i ponad 13 000 ( 159949 /12 )złotych miesięcznie ( patrz k. 27 akt ) , a w przypadku E. S. ponad 11 000 zł ( 135 292/12 ) miesięcznie ( patrz k 41 akt ) , a zatem stanowiło co do zasady parokrotność ( 2, 5 ) najniższego miesięcznego wynagrodzenia, o połowie takowego wynagrodzenia w ogóle nie wspominając. Tym samym , okres zatrudnienia ubezpieczonej W. W. w K. - (...) -(...)w latach 1984 – 1986 podlega uwzględnieniu przy ustalaniu kapitału początkowego i emerytury w/w- nej .

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc uznając odwołanie za zasadne orzekł jak w punkcie 1 sentencji

Sąd nie obciążył organu rentowego odpowiedzialnością za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, albowiem poczynienie wiążących ustaleń skutkujących zmianą zaskarżonej decyzji wymagało ( wobec nie przedłożenia przez ubezpieczoną niezbędnej dokumentacji źródłowej ) przeprowadzenia stosownego postepowania dowodowego ( pkt 2 sentencji wyroku).

Sędzia Maciej Flinik