Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lipca 2023r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Maciej Flinik

po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2023 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy R. K.

przeciwko Wojskowemu Biuru Emerytalnemu w B.

w związku z odwołaniem R. K. od decyzji Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w B.

z dnia 13 kwietnia 2023r. nr (...)

o wysokość emerytury

1/zmienia zaskarżoną decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w B. z dnia 13 kwietnia 2023r. nr (...) w ten sposób, że wysługa emerytalna odwołującego się z tytułu okresów służby wojskowej w warunkach szczególnych zaliczanych ze zwiększeniem 0,5% za każdy miesiąc wynosi 10 % podstawy wymiaru , a procentowy wymiar emerytury wynosi łącznie 61, 27 %

2/ stwierdza , że pozwany ponosi odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji

3/ zasądza od pozwanego na rzecz odwołującego się kwotę 180 zł ( sto osiemdziesiąt złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego

Sędzia Maciej Flinik

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 kwietnia 2023r. Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w B. ustalił ubezpieczonemu R. K. prawo do emerytury wojskowej, począwszy od 1 lutego 2023r. w kwocie 3779,87 z podstawą jej wymiaru wynoszącą 60,27 %. Jednocześnie stwierdzono, że procentowy wymiar wysługi z tytułu okresów służby wojskowej w warunkach szczególnych - łącznie 1 rok 5 miesięcy i 12 dni, zaliczane jest ze zwiększeniem 0,5 % za każdy miesiąc i wynosi 9 %.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył ubezpieczony wskazując na treść art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych / DZ.U. 2022 poz. 520 / oraz zarzucając pozwanemu błędną wykładnię § 26 ust.1 rozporządzenia MON z dnia 10 lutego 2012 r. w sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin., w myśl którego przy obliczaniu wysługi emerytalnej sumuje się poszczególne okresy o jednakowym procentowym wskaźniku , obejmujące lata miesiące i dni. Sumę miesięcy zamienia się na lata przyjmując pełne 12 miesięcy za jeden rok, w końcowym podsumowaniu okresy niepełnych miesięcy nie są uwzględniane , z wyjątkiem okresów, o których mowa w art. 15 ust. 3 .

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie. Stan faktyczny w sprawie pozostawał bezsporny . R. K. w okresach od 21 lipca 2005 r. do 25 stycznia 2006 r. , od 19 kwietnia 2007 r. do 28 października 2007 r. oraz w okresie od 22 maja 2009 r. do 17 października 2009 r. przebywał na misjach wojskowych w strefach działań wojennych w polskim kontyngencie wojskowym. Art. 15 ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin / Dz. U. 2020.586 t.j. / stanowi, iż emeryturę wojskową podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych . O prawidłowości takiej wykładni przywołanego przepisu ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy i ich rodzin jak ta zaprezentowana przez odwołującego się ( czyli uwzględnianiu każdego rozpoczętego miesiąca , a nie sumowaniu dni , a następnie przyjmowaniu 30 dni za miesiąc ) przesądził Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 24 października 2019 r. sygn. akt III AUa 1335/18. stwierdzając, że w przypadku służby w strefie działań wojennych , każdy rozpoczęty miesiąc służby powoduje podwyższenie podstawy wymiaru świadczenia niezależnie od tego ile dni w tym miesiącu służba była pełniona . W uzasadnieniu przedmiotowego orzeczenia SA zauważył, iż „ stosownie do treści § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia RM z dnia 15 lipca 2011 r. w sprawie szczególnych warunków podwyższania emerytur wojskowych emeryturę wojskową podwyższa się o 0, 5 % podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby w strefie działań wojennych w polskich kontyngentach wojskowych wydzielonych z Sił Zbrojnych RP lub kierowanych do pełnienia służby … Z kolei zgodnie z § 26 ust. 1 rozporządzenia MON z dnia 10 lutego 2012 r. w sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin., w myśl którego przy obliczaniu wysługi emerytalnej sumuje się poszczególne okresy o jednakowym procentowym wskaźniku , obejmujące lata miesiące i dni. Sumę miesięcy zamienia się na lata przyjmując pełne 12 miesięcy za jeden rok, w końcowym podsumowaniu okresy niepełnych miesięcy nie są uwzględniane , z wyjątkiem okresów, o których mowa w art. 15 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy . W ocenie Sądu Apelacyjnego , treść tych przepisów nie pozostawia wątpliwości , iż w przypadku służby w strefie działań wojennych , każdy rozpoczęty miesiąc służby powoduje podwyższenie podstawy wymiaru świadczenia niezależnie od tego, ile dni w tym miesiącu służba była pełniona „. Podzielając w całości zaprezentowane wyżej rozumienie cytowanych przepisów, należy zauważyć, iż analogiczna sytuacja zachodzi w przypadku ubezpieczonego, który łącznie w warunkach szczególnych służył 20 rozpoczętych miesięcy. W konsekwencji przemnażając wskaźnik 0, 5 % za każdy miesiąc służby odwołującego się w warunkach szczególnych ( 20) otrzymujemy wskaźnik wynoszący 10 %, a nie jak wadliwie przyjął pozwany 9 %. I o wskazane 10 % winna ulec podwyższeniu emerytura wojskowa odwołującego.

W tym stanie rzeczy, Sąd Okręgowy uznając odwołanie za zasadne na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w punkcie 1 sentencji. Orzeczenie w oparciu o art. 148 ¹§ 1 k.p.c. wydane zostało na posiedzeniu niejawnym ( strony w pismach procesowych nie wnosiły o przeprowadzenie rozprawy i nie było to konieczne w świetle całokształtu przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych ) .

W punkcie 2 wyroku Sąd Okręgowy zgodnie z treścią art. 118 ust. 1a ustawy o emeryturach i rentach z FUS ( w zw. z art. 11 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy i ich rodzin ) z urzędu orzekł w przedmiocie odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Za wadliwą ( jednoznacznie niekorzystną dla odwołującego się ) interpretację przywoływanych wyżej przepisów przez organ rentowy w sytuacji, w której prawidłowa ich wykładnia została już zaprezentowana w orzecznictwie sądowym ( także tutejszego sądu – patrz wyrok z uzasadnieniem w sprawie VI U 192/20 ) , odpowiedzialność ponosi tenże pozwany.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. § 9 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych / Dz. U. 2015.1804 / obciążając nimi stronę pozwaną jako przegrywającą proces ( pkt 3 sentencji wyroku ) .

Sędzia Maciej Flinik