Sygn. akt IV Ka 739/12
Dnia 24 stycznia 2013 r.
Sąd Okręgowy w Legnicy - IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Paweł Pratkowiecki (spr.) |
Sędziowie |
SO Barbara Gabrysz SO Andrzej Środek |
Protokolant |
stażysta Antonina Kubiena |
przy udziale Józefa Stryjaka
Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Legnicy
po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2013 r.
sprawy P. F. (F.)
oskarżonego o przestępstwa z art. 278 § 2 k.k.
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Złotoryi
z dnia 9 listopada 2012 r. sygn. akt II K 319/12
I. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę oskarżonego P. F. przekazuje Sądowi Rejonowemu w Złotoryi do ponownego rozpoznania,
II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. M. 516,60 złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu przed sądem odwoławczym.
Sygn. akt IV Ka 739/12
Oskarżony P. F. stanął pod zarzutem tego, że:
I. w dniu 01 października 2011 roku w C. rejonu (...) działając wspólnie i w porozumieniu z J. M., w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej bez zgody osób uprawnionych uzyskał 6 cudzych programów i gier komputerowych o łącznej wartości 2.199,95 zł, i tak:
1) uzyskał i zainstalował na twardym dysku m-ki (...) model (...) o nr seryjnym (...) i poj. 500 GB jednostki centralnej komputera stacjonarnego marki (...) należącej do J. M. program komputerowy (...) o wartości 1.490,00 zł firmy (...) reprezentowanej przez (...)- Kancelaria Radców Prawnych i Adwokatów Spółka Komandytowa” z/s W.
2)
uzyskał zainstalował na twardym dysku m-ki (...) model (...) o nr seryjnym (...) i poj. 500 GB jednostki centralnej komputera stacjonarnego marki (...) należącej do J. M. dwie kopie gry komputerowej „ (...)”
o łącznej wartości 260,00 zł firmy (...) reprezentowanej przez (...)sp. k. z/s w W.
3)
uzyskał zainstalował na twardym dysku m-ki (...) model (...) o nr seryjnym (...) i poj. 500 GB jednostki centralnej komputera stacjonarnego marki (...) należącej do J. M. dwie kopie gry komputerowej (...)
o łącznej wartości 279,98 zł firmy (...) reprezentowanej przez (...) Sp. z o.o. z/s
w W.
4)
uzyskał i zainstalował na twardym dysku m-ki (...) model (...) o nr seryjnym (...) i poj. 500 GB jednostki centralnej komputera stacjonarnego marki (...) należącej do J. M. grę komputerową (...)
o wartości 29,99 zł firmy (...) reprezentowanej przez (...) S.A. z/s w W.
5)
uzyskał i zainstalował na twardym dysku m-ki (...) model (...) o nr seryjnym (...) i poj. 500 GB jednostki centralnej komputera stacjonarnego marki (...) należącej do J. M. grę komputerową (...) o wartości 80,00 zł firmy (...) reprezentowanej przez (...) Sp. z o.o. z/s
w W.
6) uzyskał i zainstalował na twardym dysku m-ki (...) model (...) o nr seryjnym (...) i poj. 500 GB jednostki centralnej komputera stacjonarnego marki (...) należącej do J. M. dwie kopie gry komputerowej (...) o łącznej wartości 59,98 zł firmy (...) reprezentowanej przez (...) S.A. z/s w W.
tj. o czyn z art. 278 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.
II. w dniu 05 października 2011 roku w C. rejonu (...) działając wspólnie i w porozumieniu z J. M. oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej bez zgody osoby uprawnionej uzyskał i zainstalował na twardym dysku m-ki (...) model (...) o nr seryjnym (...) i poj. 500 GB jednostki centralnej komputera stacjonarnego marki (...) należącym do J. M. dwie kopie gry komputerowej (...) o łącznej wartości 69,80 zł firmy (...) reprezentowanej przez (...)SP. z o.o. z/s w W.
tj. o czyn z art. 278 § 2 k.k.
III.
w dniu 08 października 2011 roku w C. rejonu (...) działając wspólnie i w porozumieniu z J. M. oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej bez zgody osoby uprawnionej uzyskał i zainstalować na twardym dysku m-ki (...) model (...) o nr seryjnym (...) i poj. 500 GB jednostki centralnej komputera stacjonarnego marki (...) należącej do J. M. grę komputerową (...) o wartości 29,90 zł na szkodę firmy (...) sp. j. -
(...)z/s w W.
tj. o czyn z art. 278 § 2 k.k.
IV.
w dniu 13 października 2011 roku w C. rejonu (...) działając, wspólnie i w porozumieniu z J. M. oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej bez zgody osoby uprawnionej uzyskał i zainstalował na twardym dysku m-ki (...) model (...) o nr seryjnym (...) i poj. 500 GB jednostki centralnej komputera stacjonarnego marki (...) należącej do J. M. grę komputerową (...)
o wartości 80,00 zł firmy (...) reprezentowanej przez (...)Sp. z. o.o. z/s w W.
tj. o czyn z art. 278 § 2 k.k.
Sąd Rejonowy w Złotoryi wyrokiem z dnia 9 listopada 2012 roku
w sprawie o sygn. akt II K 319/12 uznał oskarżonego P. F. za winnego tego, że wiedząc, iż wspomniane programy komputerowe pochodzą
z czynu zabronionego zbył je J. M., tj. popełnienia przestępstwa
z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 293 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 293 § 1 k.k. w zw. z art. 291 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. i art. 58 § 3 k.k. wymierzył temu oskarżonemu karę 120 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda stawka zawieszając warunkowo jej wykonanie na okres roku próby oraz zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych.
Powyższy wyrok zaskarżyła w całości obrońca oskarżonego P. F. i stawiając zarzuty błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia oraz obrazy prawa procesowego, które to uchybienia mogły mieć wpływ na treść wyroku, wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku
i uniewinnienie oskarżonego, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja zasługiwała na częściowe uwzględnienie, a w szczególności postawiona tam teza poddająca w wątpliwość zasadność przypisania oskarżonemu popełnienia przestępstwa paserstwa.
Lektura części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku pokazuje, iż Sąd Rejonowy uznając oskarżonego P. F. za winnego popełnienia występku z art. 293 § 1 k.k. w zw. z art. 291 § 1 k.k., stanął na stanowisku, że oskarżony wyczerpał ustawowe znamiona tego czynu w ten sposób, że „zbył” innej osobie programy komputerowe, wiedząc, iż pochodzą one z czynu zabronionego. Rzecz jednak w tym, że przestępstwo paserstwa zawiera cztery formy działania sprawczego, do których należą nabycie, pomoc do zbycia, przyjęcie oraz pomocy do ukrycia rzeczy uzyskanej za pomocą czynu zabronionego. Jak zatem widać, nie wyczerpuje ustawowych znamion przestępstwa paserstwa takie zachowanie, które polega na zbyciu rzeczy uzyskanej za pomocą czynu zabronionego. Tymczasem sąd pierwszej instancji takie właśnie zachowanie („zbycie”) przypisał oskarżonemu P. F. w części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku.
Opisana wyżej sytuacja doprowadziła Sąd Okręgowy do przekonania
o konieczności uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, podczas którego konieczne będzie rozważenie, czy opis czynu zamieszczony w części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku, w obliczu kierunku apelacji i obowiązującego w związku z tym zakazu
reformationis in peius, pozwala na przypisanie oskarżonemu P. F. jakiegokolwiek przestępstwa. W tym zakresie ewentualnego rozważenia wymagać będą przepisy ustawy o prawie autorskim
i prawach pokrewnych, ale sąd musi pamiętać, iż w obliczu obowiązującego zakazu
reformationis in peius, oskarżonemu nie można już przypisać innego zachowania, jak tylko „zbycie” lub synonim tejże czynności.
Z powyższych względów sąd odwoławczy uznał za zbędne odnoszenie się do pozostałych zarzutów apelacji obrońcy, albowiem stwierdzenie omówionego uchybienia było wystarczające dla wydania orzeczenia (art. 436 k.p.k.).