Sygn. akt VII U 146/23
Dnia 31 stycznia 2024 r.
Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i (...)
w składzie:
Przewodniczący Sędzia SO Renata Gąsior
Protokolant sekr. sądowy Marta Jachacy
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 stycznia 2024 r. w W.
sprawy P. P.
przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego
o zwrot nienależnie pobranego zasiłku pogrzebowego
na skutek odwołania P. P.
od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 2 grudnia 2022 r. znak: (...)
zmienia zaskarżoną decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 2 grudnia 2022 r. znak: (...) w ten sposób, że stwierdza, że odwołująca P. P. nie ma obowiązku zwrotu zasiłku pogrzebowego wypłaconego po zmarłej J. K..
W dniu 19 grudnia 2022 r. P. P. złożyła odwołanie od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 2 grudnia 2022 r. znak: (...). Odwołująca podniosła, że decyzja jest niezgodna ze stanem faktycznym i zaznaczyła, że urzędnicy w momencie składania wniosku o zasiłek pogrzebowy w 2018 r. nie pouczyli jej o tym, kiedy zasiłek jest nienależny, została wówczas zapewniona, że zasiłek jest należny. Dalej odwołująca wskazała, że po śmierci matki w 2018 r. podejrzewała, że była ona ubezpieczona w KRUS i zgłosiła się do KRUS, gdzie potwierdzono jej tą informację, jednak nie poinformowano jej o stanie konta ubezpieczonej i w tym zakresie nie uzyskała żadnych informacji. Następnie odwołująca również po śmierci ojca w 2022 r. udała się do KRUS uzyskać informację o stanie konta ubezpieczonego, gdzie uzyskała informację, że zasiłek pogrzebowy za ojca jej się nie należy. Wówczas uzyskała również informację, że wypłacony zasiłek za matkę w 2018 r. był nienależny, należało bowiem złożyć taki wniosek w ZUS, gdzie jej zmarła matka była ubezpieczona. W momencie składania wniosku o zasiłek pogrzebowy w 2018 r., pracownicy KRUS nie poinformowali ubezpieczonej, o tym, że jej zmarła matka nie podlegała ubezpieczeniom w KRUS. Odwołująca wniosła i uchylenie zaskarżonej decyzji (odwołanie, k. 3- 5 a.s.).
W odpowiedzi na odwołanie Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział (...) w W. wniósł o oddalenie odwołania w całości. W uzasadnieniu swojego stanowiska organ wskazał, że P. P. w dniu 26 września 2018 r. złożyła w KRUS wniosek o zasiłek pogrzebowy po matce J. K. zmarłej w dniu 17 września 2018 r. załączając do wniosku odpis skróconego aktu zgonu. W odpowiedzi na wniosek KRUS decyzją z 8 października 2018 r., znak: (...)-PT. (...).29.2018 przyznał P. P. zasiłek pogrzebowy w kwocie 4.000 zł po zmarłej w dniu 17 września 2018 r. J. K. na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. W dniu 3 października 2022 r. odwołująca złożyła wniosek o stwierdzenie braku odpowiedzialności za zaległości z tytułu składek na KRUS za okres od 1 stycznia 2001 r. do 8 września 2022 r. oraz braku podlegania przez K. K. i J. K. ubezpieczeniu społecznemu rolników, na dowód czego przedstawiła umowę dzierżawy gruntów rolnych z 1 stycznia 2016 r. i oświadczenia świadków na okoliczność zaprzestania pracy w gospodarstwie rolnym przez ww. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego organ odpisał składki na ubezpieczenie społeczne rolników z okresem wstecznym od 1 stycznia 2001 r., w sprawie nie została wydana decyzja o ustaniu ubezpieczenia społecznego rolników za K. K. i J. K. ze względu na ich zgon. Konsekwencją odpisania składek było ustalenie nadpłaty zasiłku pogrzebowego w kwocie 4.000 zł po zmarłej w dniu 17 września 2018 r. J. K., ze względu na zaprzestanie pracy w gospodarstwie rolnym od 1 stycznia 2001 r. Dalej organ podkreślił, że na dzień wpływu wniosku o zasiłek pogrzebowy po zmarłej w dniu 17 września 2018 r. J. K. nie miał wiedzy, że K. K. i J. K. nie prowadzą działalności rolniczej (odpowiedź na odwołanie, k. 6-7 a.s.).
Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:
Małżeństwo K. K. i J. K. od 1 stycznia 2001 r. zaprzestali pracy w gospodarstwie rolnym położonym we wsi N. (...), (...)-(...) O.. Nie były opłacane składki na ubezpieczenia społeczne rolników i z tego tytułu powstała zaległość w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. KRUS P. Terenowa w G. już w styczniu 2018 r. wzywała K. K. do uregulowania zaległości w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne rolników. Od 1 stycznia 2016 r. grunty rolne wchodzące w skład gospodarstwa rolnego (...) były dzierżawione przez P. G., który opłacał z tego tytułu podatek rolny (pismo KRUS P. Terenowa w G. z 31 stycznia 2018 r., k. 26 a.s., pismo Urzędu Gminy O. z 19 września 2022 r., k. 20 a.r., kopia umowy dzierżawy z 1 stycznia 2016 r., k. 23 a.r., oświadczenia A. J., G. K., P. G., D. F., E. L., W. F., k. 24-29 a.r.).
P. P. w dniu 26 września 2018 r. złożyła w KRUS wniosek o zasiłek pogrzebowy po matce J. K. zmarłej w dniu 17 września 2018 r. załączając do wniosku odpis skróconego aktu zgonu. Wówczas pracownik KRUS nie poinformował jej o nieprawidłowościach, ani o braku opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne rolników, mimo że składki te nie były opłacane (wniosek z 26 września 2018 r., k. 2-4 a.r.).
Z karty ewidencyjnej ubezpieczonego sporządzonej przez pracownika KRUS na dzień 28 września 2018 r., wynika, że J. K. zam. Nowe (...), (...)-(...) O. jest rolnikiem wykonującym pracę na rzecz płatnika/rolnika K. K. w gospodarstwie o wielkości fizycznej 11,1900 ha, przeliczeniowej 4,2400 ha, została objęta ubezpieczeniami społecznymi rolników od 1 listopada 1997 r., wymieniono okresy ubezpieczenia wypadkowego, chorobowego, emerytalno – rentowego: od 30 stycznia 1992 r. do 31 października 1997 r. – nie podlega, od 1 listopada 1997 r. do 30 czerwca 2004 r. podlega ustawowo, od 1 lipca 2004 r. do 15 kwietnia 2008 r. - nie podlega, od 16 kwietnia 2008 r. do 30 września 2008 r. podlega ustawowo, od 1 października 2008 r. do 31 sierpnia 2012 r. - nie podlega, od 1 września 2012 r. do 17 września (...). podlega ustawowo, od 18 września 2018 r. - nie podlega (karta ewidencyjna ubezpieczonego nr (...)-1- (...), k. 5 a.r.).
Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego decyzją z 8 października 2018 r., znak: (...)-PT. (...).29.2018 przyznał P. P. zasiłek pogrzebowy w kwocie 4.000 zł po zmarłej w dniu 17 września 2018 r. J. K. na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (decyzja KRUS z 8 października 2018 r., k. 7 a.r.).
KRUS ustalił zadłużenie z tytułu składek na ubezpieczenie emerytalno – rentowe K. K. na dzień 11 maja 2019 r. za okres od lutego 2006 r. do lutego 2019 r. na łączną kwotę 41.520 zł wraz z odsetkami (rozliczenie konta płatnika, k. 8-19 a.r.).
Po śmierci K. K. P. P. w dniu 3 października 2022 r. złożyła w KRUS wniosek o stwierdzenie braku odpowiedzialności za zaległości z tytułu składek oraz braku podlegania przez K. K. i J. K. ubezpieczeniu społecznemu rolników (wniosek z 3 października 2022 r., k. 21 a.r.).
KRUS przeprowadził postępowanie wyjaśniające w sprawie zasadności podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników K. K. i J. K., w wyniku którego ustalił, że zostali oni wyłączeni z ubezpieczenia społecznego rolników od 1 stycznia 2001 r. (pismo KRUS z 2 listopada 2022 r., k. 30 a.r.).
W dniu 28 listopada 2022 r. KRUS ujawnił nadpłatę zasiłku pogrzebowego w kwocie 4.000 zł i wskazał, że przyczyną powstania nadpłaty było wyłączenie z ubezpieczenia społecznego rolników zmarłej J. K. od 1 stycznia 2001 r. w związku z zaprzestaniem pracy w gospodarstwie rolnym (notatka służbowa i ujawnieniu nadpłaty, k. 33 a.s.).
W dniu 2 grudnia 2022 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wydał decyzję znak: (...) w pkt 1 decyzji na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 6 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników ustalił nadpłatę zasiłku pogrzebowego po zmarłej J. K. w kwocie 4.000 zł z powodu wyłączenia z ubezpieczenia społecznego rolników J. K. od 1 stycznia 2001 r. w związku z zaprzestaniem pracy w gospodarstwie rolnym, w pkt 2 decyzji wskazał, że ponieważ P. P. była pouczona o okolicznościach powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń, a mimo zajścia tych okoliczności pobierała świadczenie stosownie do art. 52 ust. 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników i art. 84 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych jest zobowiązana do zwrotu kwoty 4.000 zł z odsetkami naliczonymi do dnia wydania decyzji w kwocie 1.211,22 zł (decyzja KRUS z 2 grudnia 2022 r., k. 34 a.r.).
Sąd Okręgowy ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych dokumentów, które nie były kwestionowane przez strony i nie budziły zastrzeżeń co do ich wiarygodności. Ponadto podstawę ustaleń faktycznych stanowiły zeznania odwołującej P. P., które jako potwierdzające to, co wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego, zostały ocenione jako zasługujące na wiarę.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Odwołanie P. P. podlegało uwzględnieniu.
Spór w niniejszej koncentrował się wokół kwestii obowiązku zwrotu przez odwołującą P. P. nienależnie pobranego świadczenia w postaci zasiłku pogrzebowego po zmarłej J. K..
Dokonując rozważań prawnych, wstępnie należy wskazać na treść art. 35 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych rolników (Dz. U. z 2024 r., poz. 90). Zgodnie z ust. 1 tego przepisu zasiłek pogrzebowy przysługuje osobie, która poniosła koszty pogrzebu po śmierci:
1) ubezpieczonego, nie wyłączając osoby podlegającej tylko ubezpieczeniu wypadkowemu, chorobowemu i macierzyńskiemu;
2) uprawnionego do emerytury lub renty z ubezpieczenia;
3) członka rodziny osoby, o której mowa w pkt 1 lub 2;
4) osoby, która w dniu śmierci nie miała ustalonego prawa do emerytury lub renty z ubezpieczenia, lecz spełniała warunki do jej przyznania i pobierania.
Zgodnie z ust. 1a tego przepisu członkami rodziny, o których mowa w ust. 1 pkt 3, są: małżonek (wdowa i wdowiec); rodzice, ojczym, macocha oraz osoby przysposabiające; dzieci własne, dzieci drugiego małżonka, dzieci przysposobione i dzieci umieszczone w rodzinie zastępczej; przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności inne dzieci niż wymienione w pkt 3; rodzeństwo; dziadkowie; wnuki; osoby, nad którymi została ustanowiona opieka prawna.
P. P. w dniu 26 września 2018 r. złożyła w KRUS wniosek o zasiłek pogrzebowy po matce J. K. zmarłej w dniu 17 września 2018 r. Z uwagi na okoliczność, że odwołująca jest córką zmarłej J. K. oraz poniosła ona koszty jej pogrzebu, była osobą uprawnioną do wystąpienia z wnioskiem o zasiłek pogrzebowy, co też uczyniła. Wówczas w dacie składania wniosku 26 września 2018 r. P. P. nie miała wiedzy o tym, że J. K. nie podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników, bowiem nie została o tym poinformowana przy składaniu wniosku. Pracownicy przyjmujący wniosek w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego nie poinformowali P. P., że są nieprawidłowości w opłacaniu składek KRUS. Zasiłek pogrzebowy po zmarłej matce J. K., został przyznany P. P. i wypłacony w kwocie 4.000 zł.
W przedmiotowej sprawie jak wynika to z karty ewidencyjnej ubezpieczonego, sporządzonej przez pracownika KRUS na dzień 28 września 2018 r., J. K. od 18 września 2018 r. - nie podlega ubezpieczeniom wypadkowemu, chorobowemu, emerytalno – rentowemu wobec nieopłacania składek. Mimo powyższych okoliczności – stwierdzenia w dacie 28 września 2018 r., niepodlegania ubezpieczeniom społecznym rolników przez J. K. od 18 września 2018 r., organ rentowy wydał decyzję z dnia 8 października 2018 r., znak: (...)-PT. (...).29.2018, mocą której przyznał P. P. zasiłek pogrzebowy w kwocie 4.000 zł po zmarłej w dniu 17 września 2018 r. J. K.. Decyzja ta została wydana na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Wobec powyższego organ rentowy z jednej strony w ramach wewnętrznego postępowania stwierdził, że J. K. od 18 września 2018 r. - nie podlega ubezpieczeniom społecznym rolników, a jednocześnie wydał decyzję opierając się na art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, który stanowi, że zasiłek pogrzebowy przysługuje osobie, która poniosła koszty pogrzebu po śmierci ubezpieczonego. Organ rentowy sam sobie zaprzecza, z jednej strony uznając w decyzji, że zmarła była osobą ubezpieczoną, a z drugiej strony w kartach ewidencji osoby ubezpieczonej przedstawia informację, że zmarła od 18 września 2018 r. - nie podlega ubezpieczeniom społecznym rolników. Skoro więc organ rentowy stwierdził, że zmarła nie podlega ubezpieczeniom społecznym rolników, co ewidentnie miało miejsce przed wydaniem decyzji o przyznaniu zasiłku pogrzebowego, to nie powinien wydać decyzji niezgodnej ze stanem faktycznym i przyznawać świadczenia. W tej sytuacji zasiłek pogrzebowy po zmarłej J. K. nie przysługiwał, a więc był świadczeniem nienależnym. Świadczenie nienależne nie jest jednak różnoznaczne ze świadczeniem nienależnie pobranym i z obowiązkiem dokonania zwrotu. Konieczne jest w tym zakresie rozróżnienie świadczenia nienależnie pobranego od świadczenia nienależnego.
W ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych rolników zagadnienie zwrotu świadczeń nienależnie pobranych nie zostało samodzielnie uregulowane. Art. art. 52 ust. 2 stawy wskazuje, że w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
Zgodnie z art. 84. ust. 1 i 2 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j.: Dz. U. z 2023r. poz. 1230) osoba, która pobrała nienależne świadczenie z ubezpieczeń społecznych, jest obowiązana do jego zwrotu, wraz z odsetkami, w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego. W myśl ust. 2 tego przepisu za kwoty nienależnie pobranych świadczeń uważa się:
1) świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do świadczeń albo wstrzymanie ich wypłaty w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenie była pouczona o braku prawa do ich pobierania;
2) świadczenia przyznane lub wypłacone na podstawie nieprawdziwych zeznań lub fałszywych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd organu wypłacającego świadczenie przez osobę pobierającą świadczenie;
3) świadczenia z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej chorobą z ubezpieczenia chorobowego lub wypadkowego, co do których stwierdzono, że w okresie ich pobierania świadczeniobiorca wykonywał w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystywał zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia.
W rozpoznawanej sprawie regulacją, która mogłaby mieć zastosowanie, jest art. 84 ust. 2 pkt 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Uwzględniając ten przepis należało rozstrzygnąć, czy zasiłek pogrzebowy po zmarłej J. K. wypłacony odwołującej w wysokości 4.000 zł wskazany w zaskarżonej decyzji jest świadczeniem nienależnie pobranym w rozumieniu art. 84 ust. 1, wypłaconym mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczeń w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenia była pouczona o braku prawa do ich pobierania. Dokonując takiego rozstrzygnięcia pamiętać należy, że organ rentowy może domagać się zwrotu nienależnie pobranego świadczenia tylko wówczas, gdy ubezpieczonemu można przypisać złą wolę. Przyjmuje się, że obowiązek zwrotu obciąża tylko tego, kto przyjął świadczenie w złej wierze, wiedząc, że mu się nie należy, co dotyczy zarówno osoby, która została pouczona o okolicznościach, w jakich nie powinna pobierać świadczeń, jak też tej osoby, która uzyskała świadczenia na podstawie nieprawdziwych zeznań lub dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd instytucji ubezpieczeniowej. Wypłacenie świadczenia w sposób, na który nie miała wpływu wina świadczeniobiorcy, nie uzasadnia powstania po stronie osoby ubezpieczonej obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia. Inaczej mówiąc, nie można przyjąć, aby doszło do nienależnego pobrania świadczenia, jeżeli jego wypłata nastąpiła z przyczyn niezależnych od ubezpieczonego. Mogą to być zarówno przyczyny leżące po stronie organu rentowego (błędne pouczenie lub brak pouczenia), jak też okoliczności niezależne od organu (np. wniosek komornika, zaświadczenie pracodawcy). W takich przypadkach wypłacenie świadczenia w sposób, na który nie miała wpływu postawa i świadomość (wina) świadczeniobiorcy, nie uzasadnia powstania po stronie osoby ubezpieczonej obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia (por. wyroki Trybunału (...) z dnia 11 stycznia 1966r., III TR 1492/65, OSPiKA 1967 Nr 10, poz. 247, z dnia 24 czerwca 1965r., III TR 86/65 oraz z dnia 19 lipca 1965r., III TR (...), niepublikowane; wyroki Sądu Najwyższego z dnia 28 lipca 1977r., II UR 5/77, OSNCP 1978 Nr 2, poz. 37 oraz z dnia 16 lutego 1987r., II URN 16/87, (...) 1988 nr 6; a także wyroki Sądów Apelacyjnych w Krakowie z dnia 11 września 1996r., III AUr 105/96, OSA 1997 nr 7-8, poz. 21, s. 74 oraz w B. z dnia 10 listopada 1999r., III AUa 602/99, OSA 2000 Nr 6, poz. 29, s. 70, postanowienie Sądu Najwyższego z 7 listopada 2023 r., (...) 56/23, LEX nr 3623641).
Podkreślenia wymaga również, że w prawie ubezpieczeń społecznych "świadczenie nienależnie pobrane", to nie tylko "świadczenie nienależne" (obiektywnie, np. wypłacane bez podstawy prawnej), ale także "nienależnie pobrane", a więc pobrane przez osobę, której można przypisać określone cechy dotyczące stanu świadomości (woli) lub określone działania (zaniechania). Świadomość nienależności świadczenia może mieć źródło w pouczeniu udzielonym przez organ rentowy co do okoliczności powodujących konieczność zwrotu świadczenia bądź też może wynikać z zawinionego działania osoby, która spowodowała wypłatę świadczeń. Przyjmuje się, że świadomym wprowadzeniem w błąd jest umyślne działanie świadczeniobiorcy, które ma postać zamiaru bezpośredniego lub zamiaru ewentualnego. W rozumieniu art. 84 ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, błąd stanowi następstwo świadomego działania pobierającego świadczenie, determinowanego wolą wywołania przekonania po stronie organu, że zostały spełnione warunki nabycia prawa do świadczenia lub świadczenia o określonej wysokości. Błąd ten wiąże się zawsze z pierwotną wadliwością rozstrzygnięć organu rentowego lub odwoławczego, z etapem ustalania prawa do świadczeń, a jego istotną cechą konstrukcyjną, odróżniającą od innych uchybień, jest istnienie fałszywego wyobrażenia organu o stanie uprawnień ubezpieczonego, wywołanego na skutek świadomego zachowania osoby pobierającej świadczenie (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 25 października 2023 r., (...) 328/22, LEX nr 3619219).
W ocenie Sądu przesłanki wskazane w powołanym art. 84 ust. 2 pkt 1 i pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, warunkujące zasadność żądania przez organ rentowy zwrotu od P. P. nienależnie pobranych świadczeń, nie zostały spełnione. Wypłata zasiłku pogrzebowego uprawnionej P. P. nastąpiła na skutek złożonego przez nią wniosku o to świadczenie, wówczas pozostawała ona w przekonaniu, że zmarła w dniu 17 września 2018 r. J. K. podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników i nie została wyprowadzona z błędu przez pracowników Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, którzy już wówczas posiadali informację o tym, że J. K. od 18 września 2018 r. - nie podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników i nie przekazali takiej informacji, mimo że wnioskodawczyni sygnalizowała im brak pewności, co do prawidłowości w kwestii ubezpieczenia zmarłej matki. Następnie organ mimo, że posiadał wiedzę w zakresie braku ubezpieczenia zmarłej wydał decyzję przyznającą zasiłek pogrzebowy i wypłacił P. P. świadczenie. W ocenie Sądu wypłata zasiłku pogrzebowego została dokonana z przyczyn, za które ubezpieczona nie ponosi odpowiedzialności. Oczywiście słuszne jest stanowisko Zakładu, że skoro J. K. nie podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników, to nie było podstaw do wypłaty zasiłku pogrzebowego. Mimo tego organ rentowy przyznał wnioskodawczyni świadczenie i je wypłacił, ale tylko i wyłącznie z przyczyn, za które to organ powinien ponosić odpowiedzialność. Wnioskodawczyni była przekonana o tym, że jej zmarła matka podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników, jednak z uwagi na jej śmierć i brak po stronie organu rentowego woli udzielenia informacji w tym zakresie, nie miała wiedzy, że jest inaczej. Wobec tego, nie mając świadomości i złej woli, mogła nie wiedzieć, że J. K. została wyłączona z ubezpieczeń społecznych rolników wobec nieopłacania należnych składek.
Reasumując, w okolicznościach rozpatrywanego przypadku nie można przyjąć, że ubezpieczona ponosi winę za niepoinformowanie Prezesa KRUS o okolicznościach wyłączających prawo do zasiłku pogrzebowego.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c., Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję.
Sędzia SO Renata Gąsior