Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 maja 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Maria Padarewska - Hajn (spr.)

Sędziowie: SSA Janina Kacprzak

SSA Lucyna Guderska

Protokolant: st.sekr.sądowy Patrycja Stasiak

po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2014 r. w Łodzi

sprawy K. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddziałowi w Ł.

o odsetki i odszkodowanie,

na skutek apelacji organu rentowego

od wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi

z dnia 26 kwietnia 2013 r., sygn. akt: VIII U 3426/12;

zmienia zaskarżony wyrok w punkcie pierwszym i oddala odwołanie.

Sygn. akt: III AUa 1170/13

UZASADNIENIE

Decyzją z 28 czerwca 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., realizując wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z 28 kwietnia 2011 r. w zakresie punktu drugiego tj. co do zawartego w odwołaniu wniosku o wypłatę renty z tytułu niezdolności do pracy za okres od 17 maja 2008 r. do 18 września 2008 r. odmówił K. K. prawa do wypłaty świadczenia. Organ rentowy wskazał, że na skutek otrzymania formularza cypryjskiej instytucji ubezpieczeniowej zawierającego datę zaprzestania pobierania przez K. K. zasiłku chorobowego na Cyprze decyzją z 14 października 2011 r. przyznano ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy od 15 maja 2008 r. tj. od zaprzestania pobierania zasiłku chorobowego. Należne z tego tytułu wyrównanie za okres od 15 maja 2008 r. do 31 października 2011 r.
w kwocie 5228,21 zł wraz ze świadczeniem za listopad w kwocie 1308,41 zł Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazał na rachunek bankowy ubezpieczonego. W tym stanie rzeczy organ rentowy uznał roszczenie K. K. za zaspokojone.

W odwołaniu od powyższej decyzji K. K. wskazał, że zwłoka
w wypłacie renty nastąpiła z winy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Organ rentowy był bowiem w dyspozycji wszystkich dokumentów niezbędnych do podjęcia świadczenia. Jego wstrzymanie doprowadził zaś do pogorszenia się sytuacji majątkowej ubezpieczonego oraz jego stanu zdrowia – wstrzymanie wypłaty renty zmusiło ubezpieczonego do podjęcia pracy. Z tego powodu K. K. domagał się wypłaty odsetek za okres od 15 maja 2008 r. do 31 października 2011 r. oraz odszkodowania za utracone zdrowie w kwocie 50 000 złotych.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, argumentując jak w treści zaskarżonej decyzji.

Zaskarżonym wyrokiem z 26 kwietnia 2013 r. Sąd Okręgowy w Łodzi (1) zmienił sporną decyzję i zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Ł. na rzecz K. K. kwotę 1908,88 złotych tytułem odsetek za nieterminowo wypłacone świadczenie należne za okres od 17 maja do 18 września 2008 r. oraz (2) stwierdził swą niewłaściwość rzeczową w zakresie roszczenia o odszkodowanie i przekazał je do rozpoznania Sądowi Rejonowemu dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi Wydziałowi Cywilnemu.

Powyższe orzeczenie poprzedziły następujące ustalenia faktyczne:

18 marca 2008 r. K. K. wniósł o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Orzeczeniem z 30 czerwca 2009 r. lekarz orzecznik ZUS uznał ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy od 30 czerwca 2009 r., przyjmując, że niezdolność ta powstała 14 listopada 2007 r. Od 31 października 2007 r. K. K. był zatrudniony na terenie Cypru. 30 lipca 2008 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wysłał do cypryjskiej instytucji ubezpieczeniowej druki (...), (...), (...) i (...) z prośbą
o nadesłanie cypryjskich formularzy ubezpieczeniowych (...) i (...) oraz przekazanie informacji, co do okresu pobierania przez ubezpieczonego świadczeń z tytułu choroby przysługujących z cypryjskiego ustawodawstwa. Organ renty poinformował K. K. o przesunięciu terminu załatwienia wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy do czasu zakończenia postępowania w cypryjskiej instytucji ubezpieczeniowej. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. poinformował, że ubezpieczony przedłożył zaświadczenia o czasowej niezdolności do pracy za okres od 12 listopada 2007 r. do 16 maja 2008 r. Zaświadczenia lekarskiej za ten okres wraz
z formularzami E115 przesłano do instytucji cypryjskiej. Mając na uwadze fakt, że cypryjski organ rentowy nie nadesłał ww. dokumentów dotyczących okresów pobierania przez ubezpieczonego zasiłku chorobowego, decyzją zaliczkową z 23 września 2008 r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy na okres od 19 września 2008 r. do 30 czerwca 2009 r. z terminem płatności świadczenia na 20 dzień każdego miesiąca. Decyzją zaliczkową z 12 sierpnia 2009 r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy na okres do 31 lipca 2011 r. Przeliczenie renty z uwzględnieniem okresu zasiłkowego od 3 marca 2009 r. do 17 marca 2009 r. spowodowało obniżenie kwoty świadczenia. W odwołaniu od decyzji K. K. wniósł o przyznanie renty za okres od 17 maja 2008 r. do 18 września 2008 r. wraz z odsetkami. Wyrokiem z 28 kwietnia 2011 r., sygn, akt: VIII U 1040/10 Sąd Okręgowy w Łodzi (1) oddalił odwołanie (2) przekazując do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
I Oddziału w Ł. wniosek ubezpieczonego o wypłatę renty z tytułu niezdolności do pracy za okres od 17 maja 2008 r. do 18 września 2008 r. Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z 24 stycznia 2012 r. oddalił apelację ubezpieczonego. Cypryjska instytucja ubezpieczeniowa nadesłała: 31 lipca 2009 r. – formularz E205CY, zgodnie z którym K. K. pobierał zasiłek chorobowy od 12 listopada 2007 r. do 15 sierpnia 2008 r., 12 maja 2011 r. – formularz E001CY, zgodnie z którym ubezpieczony pobierał zasiłek chorobowy od 12 listopada 2007 r. do 14 maja 2008 r. 10 października 2011 r. organ rentowy ustalił, że prawidłową datą zakończenia pobierania zasiłku jest dzień 14 maja 2008 r., a okres ubezpieczenia K. K. na Cyprze wynosi 49 tygodni. Decyzją z 14 października 2011 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy od 15 maja 2008 r. do 31 lipca 2013 r. Organ rentowy przekazał wyrównanie za okres od 15 maja 2008 r. do 31 października 2011 r. w kwocie 5228,21 wraz ze świadczeniem za listopad w kwocie 1308,41 zł. Decyzją z 21 sierpnia 2012 r. organ rentowy dokonał wyrównania renty za okres trzech lat poprzedzających miesiąc,
w którym wydano decyzję tj. od 1 sierpnia 2009 r. do 31 lipca 2012 r. – 484,11 zł wraz
z odsetkami za okres od 21 listopada 2011 r. do 20 września 2012 r. w kwocie 45,84 zł. 16 kwietnia 2007 r. ubezpieczony przedłożył do (...) Oddział w C. cztery zaświadczenia lekarskiej (...) za okres od 26 lutego 2007 r. do 29 marca 2007 r. Organ rentowy 11 maja 2007 r. wypłacił ubezpieczonemu zasiłek chorobowy. Przedłożone przez ubezpieczonego (w dniach 23 listopada 2007 r., 19 grudnia 2007 r., 14 stycznia 2008 r. 11 lutego 2008 r., 10 marca 2008 r., 14 kwietnia 2008 r.) zaświadczenia lekarskie za okres od 12 listopada 2007 r. do 16 maja 2008 r. wraz z formularzami E115 przesłano instytucji cypryjskiej. Odsetki za okres od 17 maja 2008 r. do 20 października 2011 r. obliczono od kwoty wyrównania świadczenia za okres od 17 maja 2008 r. do 18 września 2008 r. w kwocie 4588,26 zł – dało to kwotę 1 908,88 zł.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że odwołanie ubezpieczonego jest zasadne i skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji. Zdaniem Sądu I instancji zaskarżona decyzja organu rentowego z 28 czerwca 2012 r. odmawiająca wypłaty K. K. odsetek od kwoty wyrównania świadczenia rentowego przekazanego decyzją z 14 października 2011 r. jest wadliwa. Z akt sprawy jednoznacznie wynika, że zaświadczenia o niezdolności do pracy wystawione nieprzerwanie za okres od 12 listopada 2007 r. do 16 maja 2008 r. przedłożone zostały przez ubezpieczonego w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w okresie od listopada 2007 r. do kwietnia 2008 r. Dokumenty te przesłano następnie cypryjskiej instytucji ubezpieczeniowej. Tak więc, w dacie ustalania uprawnień K. K. do renty z tytułu niezdolności do pracy organ rentowy miał wiedzę o okresie korzystania ze zwolnień z tytułu niezdolności do pracy. To przecież Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazywał ów dokumenty organowi cypryjskiemu. Wiedział zatem, że istnieją podstawy do tego, aby prawo do świadczenia rentowego ubezpieczonego było realizowane, co najmniej począwszy od 17 maja 2008 r. Mimo to, organ rentowy ustalił, że prawo do renty przysługuje za okres od 19 września 2008 r. do 30 czerwca 2009 r. Dopiero decyzją z 14 października 2011 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał, że renta przysługuje K. K. począwszy od 15 maja 2008 r. tj. od daty faktycznego zaprzestania pobierania zasiłku chorobowego. Tak więc, w okresie od 15 maja 2008 r. do 18 września 2008 r. ubezpieczony nie uzyskiwał renty
z tytułu niezdolności do pracy z powodu wadliwego działania organu rentowego. Co za tym idzie, za opóźnienie w terminowej wypłacie świadczenia, ubezpieczonemu należą się odsetki ustawowe za okres od 21 maja 2008 r. tj. od dnia następnego po dniu płatności renty należnej za maj 2008, do dnia w którym wypłacono wyrównanie emerytury za okres od 15 maja 2008 r. do 18 września 2008 r. w kwocie 1 908,88 zł. Z uwagi na powyższe, Sąd Okręgowy, działając na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekła jak w sentencji, przekazując do Sądu Rejonowego – Wydziału Cywilnego, na podstawie art. 200 § 1 k.p.c., roszczenie K. K. o zasądzenie odszkodowania od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Powyższe orzeczenie, w części zasądzającej kwotę 1 908,88 zł tytułem odsetek za nieterminowo wypłacone świadczenie (punkt 1 wyroku), zaskarżył Zakład Ubezpieczeń Społecznych zarzucając (1) naruszenie prawa materialnego, a w szczególności art. 85 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 118 ust. 1, 116 ust. 5
i 100 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poprzez niewłaściwą wykładnię przepisów i ich zastosowanie polegające na przyjęciu, że organ rentowy jest zobowiązany do wypłaty odsetek z powodu opóźnionego terminu wypłacenia wyrównania renty z tytułu niezdolności do pracy w następstwie okoliczności, za które ponosi odpowiedzialność, (2) naruszenie prawa procesowego tj. art. 233 k.p.c. polegające na wydaniu wyroku bez wyjaśnienia wszystkich okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. W uzasadnieniu zarzutów organ rentowy wskazał, że prawo do wypłaty świadczenia od 15 maja 2008 r. zrealizowane zostało dopiero, gdy cypryjska instytucja ubezpieczeniowa 10 października 2011 r. potwierdziła fakt zakończenia pobierania zasiłków chorobowych. Bez potwierdzenia z zagranicy danych, każde wcześniejsze uruchomienie wypłaty byłoby ryzykowne. Ustalenie faktycznego okresu pobierania przez K. K. zasiłku chorobowego wypłacanego przez cypryjską instytucję ubezpieczeniową, było obowiązkiem organu rentowego, któremu bez odpowiedniego przepisy nie zezwalają na podejmowanie wypłaty do czasu ostatecznego i pełnego wyjaśnienia pobierania zasiłku chorobowego. Wydanie decyzji o sugerowanej przez Sąd Okręgowy treści stanowiło by więc samowole organu rentowego, nie popartą właściwą podstawą faktyczną. Co za tym idzie nie sposób uznać, by organ rentowy popadł w zwłokę
i ponosił odpowiedzialność za późniejsze wyrównanie świadczenia, skoro jego działanie było wyważone i zgodne z obowiązującymi przepisami. Mając na uwadze powyższe, skarżący wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części i oddalenie odwołania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie na obecnym etapie postępowania jest prawo wnioskodawcy do odsetek od kwoty wypłaconego wyrównania z tytułu renty, za okres od 17 maja 2008 r. do 18 września 2008 r., który to okres został zakreślony zaskarżoną decyzją oraz wyrokiem Sądu I instancji.

Zgodnie z treścią przepisu art. 85 ust. 1 ustawy systemowej, jeżeli Zakład –
w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych – nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które nakład nie ponosi odpowiedzialności.

Zgodnie natomiast z treścią przepisu art. 118 ust. 1 i 1a ustawy emerytalnej organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji, z uwzględnieniem ust. 2 i 3 oraz art. 120. W razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi| odpowiedzialności za nie ustalenie ostatnie okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Organ odwoławczy, wydając orzeczenie, stwierdza odpowiedzialność organu rentowego.

Będące przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie żądanie wnioskodawcy przyznania mu prawa do odsetek ma swoje źródło w przyznaniu przez organ rentowy świadczenia rentowego a w szczególności w określeniu daty początkowej przyznania tego prawa w świetle art. 100 ust. 2 ustawy emerytalnej.

Zgodnie z tym przepisem jeżeli ubezpieczony pobiera zasiłek chorobowy, prawo do renty powstaje z dniem zaprzestania pobierania tego zasiłku.

Przeprowadzone przed Sądem I instancji postępowanie dowodowe oparte
w szczególności na analizie akt rentowych wskazuje, iż zarzutom apelacji w zakresie naruszenia przez Sąd Okręgowy prawa materialnego art. 85 ustawy systemowej oraz wskazanego w apelacji przepisu art. 233 § 1 k.p.c. trudno odmówić słuszności.

Z materiału dowodowego wynika odmienna ocena od dokonanej przez Sąd I instancji stanu faktycznego i dowodów zebranych w sprawie a w szczególności, co do możliwości przyjęcia opóźnienia po stronie organu rentowego w wypłacie wnioskodawcy świadczenia rentowego na skutek jego wadliwego działania.

Na uwagę zasługuje treść orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 25 stycznia 2005 r.
w sprawie I UK 159/05 (OSNP 2005/19 /308), w którym to Sąd dokonał wykładni przepisu art. 85 ustawy systemowej i stwierdził, iż wydanie przez organ rentowy niezgodnej z prawem decyzji odmawiającej wypłaty świadczenia w sytuacji, gdy było możliwe wydanie decyzji zgodnej z prawem, w szczególności, gdy ubezpieczony wykazał wszystkie przesłanki świadczenia, oznacza, że opóźnienie w spełnieniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które organ rentowy ponosi odpowiedzialność, choćby nie można było mu zarzucić niestaranności w wykładni i zastosowaniu prawa. W uzasadnieniu swego stanowiska Sąd ten podał, że organ rentowy mógłby uwolnić się od obowiązku wypłaty odsetek, gdyby wykazał, że opóźnienie w wypłaceniu „świadczenia było następstwem okoliczności za które nie ponosi odpowiedzialności (art. 85 ust. 1 zdanie drugie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych). Przepis ten stanowi o okolicznościach, za które organ nie ponosi odpowiedzialności, a więc okolicznościach od niego niezależnych. Niewystarczające jest więc wykazanie, zdaniem Sądu Najwyższego, wyłącznie braku winy w odmowie wypłaty świadczenia, ale konieczne jest także stwierdzenie, że po stronie organu rentowego nie występowały żadne okoliczności, za które ponosi on odpowiedzialność.

Z analizy akt rentowych wynika, że wnioskodawca z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy wystąpił w dniu 18 marca 2008 r. W tym czasie od 12 listopada 2007 r. do 16 maja 2008 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim z tytułu niezdolności do pracy.

Zwolnienia lekarskie składał w organie rentowym w C. w okresie od listopada 2007 r. do maja 2008 r. Zwolnienia te zostały przekazane wraz z formularzami ubezpieczeniowymi zawierającymi dane niezbędne do uzyskania informacji w zakresie okresu pobierania przez wnioskodawcę zasiłku chorobowego przez organ rentowy
w C. do instytucji ubezpieczeniowej cypryjskiej, z racji zatrudnienia K. K. na terenie Cypru do października 2007 r.

Cypryjska instytucja ubezpieczeniowa nie nadesłała żadnej informacji w tym zakresie wraz z wypełnionymi formularzami w związku, z czym organ rentowy decyzją z dnia 23 września a 2008 r. przyznał wnioskodawcy prawo do renty od 19 września 2008 r. do 30 czerwca 2009 r.

Datę początkową przyznania prawa do w/w świadczenia, nie mając żadnych informacji dotyczących długości okresu pobierania przez wnioskodawcę zasiłku chorobowego, organ rentowy określił biorąc pod uwagę maksymalny okres trwania możliwości pobierania świadczeń chorobowych na Cyprze, który wynosi 312 dni.

Na skutek odwołania wnioskodawcy od decyzji z dnia 29 marca 2010 r. w którym zawarł po raz pierwszy wniosek o przyznanie mu prawa do renty wraz z odsetkami za okres od 17 maja 2008 r. do 18 września 2008 r., Sąd Okręgowy prawomocnym wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2011 r. przekazał do rozpoznania organowi rentowemu.

Celem wykonania pkt. 2 zaskarżonego wyroku organ rentowy przystąpił do powtórnego wyjaśniania z instytucją ubezpieczeniową na Cyprze okresu trwania zasiłku chorobowego wnioskodawcy.

W zakresie długości pobierania tego zasiłku organ rentowy miał dwie sprzeczne informacje od w/w instytucji. W formularzu E 205 CY nadesłanym do organu rentowego
w dniu 31 lipca 2009 r. cypryjska instytucja ubezpieczeniowa zaświadczyła, że wnioskodawca pobierał zasiłek chorobowy do dnia 15 sierpnia 2008 r. – k. 297 akt rentowych. Natomiast w formularzu E 001 CY nadesłanym do organu rentowego w dniu 12 maja 2011 r. instytucja ta zaświadczyła, że wnioskodawca pobierał zasiłek chorobowy do dnia 14 maja 2008 r. k/ 142-143 akt rentowych.

W dniu 10 października 2011 r. na skutek kontaktu mailowego i telefonicznego
z cypryjską instytucją ubezpieczeniową organ rentowy ostatecznie wyjaśnił, iż zasiłek chorobowy wnioskodawca miał wypłacany do 14 maja 2008 r. i w dniu 14 października 2011 r. wydał decyzję o przyznaniu renty od 15 maja 2008 r. tj. od daty zaprzestania pobierania zasiłku chorobowego i wypłacił wyrównanie za ten okres do 31 października 2011 r.

Ocena zatem w/w stanu faktycznego nie pozwala na przyjęcie stanowiska Sądu
I instancji jak słusznie podniósł w apelacji organ rentowy, iż w niniejszej sprawie wystąpiło opóźnienie w wypłacie świadczenia z winy organu rentowego.

Przede wszystkim o braku winy w opóźnieniu wypłaty renty decydują takie okoliczności, jak brak jakiejkolwiek informacji od cypryjskiej organizacji ubezpieczeniowej czy też jakiegokolwiek dokumentu w zakresie podania okresu pobierania przez wnioskodawcę zasiłku chorobowego.

Słuszne jest stanowisko organu rentowego zawarte w apelacji, iż organ rentowy nie może dowolnie takiego okresu ustalić. Ponadto nie można uznać tak jak to przyjął Sąd I instancji, iż skoro wnioskodawca do maja 2008 r. składał zwolnienia lekarskie w ZUS to organ rentowy w dacie ustalania prawa do renty miał informacje o okresie korzystania ze zwolnień lekarskich i już powinien przyznać wnioskodawcy prawo do świadczenia od 17 maja 2008 r.

Okoliczność korzystania ze zwolnień lekarskich w świetle prawa ubezpieczeniowego nie przekłada się automatycznie na prawo do zasiłku chorobowego, który jest związany
z niezdolnością pracownika do pracy. Jednakże nie każde zwolnienie lekarskie rodzi obowiązek wypłaty takiego świadczenia, które w zakresie przyznania wymaga jeszcze spełnienia innych przesłanek wymienionych w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r.
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
(Dz. U. z 1999 r. Nr 60 poz. 636 ) – art. 4, 9 a dotyczących wymaganego okresu zasiłkowego. A zatem samo złożenie zwolnień lekarskich przez wnioskodawcę w okresie od listopada 2007 do maja 2008 jeszcze nie stanowiło dostatecznej podstawy do uznania, iż za ten okres wnioskodawcy przysługiwał zasiłek chorobowy w świetle prawa polskiego.

Ponadto o braku winy organu rentowego świadczą dwie sprzeczne informacje nadesłane przez cypryjską instytucję ubezpieczeniową w zakresie długości trwania zasiłku chorobowego, które wymagały wyjaśnienia i ostatecznego ustalenia daty pobierania w/w zasiłku, która to okoliczność była konieczna do określenia daty początkowej przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Ponadto na uwagę zasługuje okoliczność, iż roszczenie zarówno w zakresie przyznania prawa do świadczenia jak i w zakresie odsetek musi być poprzedzone żądaniem strony w tym zakresie, zgodnie z art. 129 ustawy emerytalnej.

Wnioskodawca po raz pierwszy roszczenie w zakresie samych odsetek zgłosił
w odwołaniu od decyzji z dnia 29 marca 2010 r. z tym, że wyrok Sądu Okręgowego z dnia 28 kwietnia 2011 uprawomocnił się po zakończeniu postępowania apelacyjnego, które nastąpiło wraz z wydaniem wyroku w dniu 24 stycznia 2012 r.

A zatem organ rentowy nie miał podstaw do przyznania wnioskodawcy odsetek od wyrównania z tytułu renty za okres od 17 maja 2008 r. do 18 września 2008 r. z powodu chociażby braku wniosku skarżącego w tym zakresie.

Roszczenie w zakresie odsetek stało się wymagalne dopiero z chwila uprawomocnienia się wyroku Sadu Okręgowego z dnia 28 kwietnia 2011 r.

Przyznanie, zatem obecnie prawa do odsetek za okres przyjęty przez Sąd I instancji, mogło zatem nastąpić jedynie w trybie art. 133 ust. 1 pkt. 2 ustawy emerytalnej przy przyjęciu błędu organu rentowego, która to okoliczność nie stanowiła podstawy ustaleń
i rozstrzygnięcia Sądu I instancji ani zarzutów apelacji.

Ponadto o braku winy organu rentowego w opóźnieniu wypłaty świadczenia świadczą również takie okoliczności, które podniósł organ skarżący w apelacji jak podjęcie niezwłocznie starań o uzyskanie informacji w zakresie trwania zasiłku chorobowego w drodze wysłania formularzy oraz wydanie decyzji z dnia 23 września 2008 r.

Zgodnie z treścią art. 83 ust. 1 pkt. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, to na organie rentowym ciąży obowiązek dołożenia należytej staranności przy wydawaniu decyzji dotyczących przyznawania prawa do świadczeń. Ocena całokształtu materiału dowodowego zebranego w sprawie prowadzi do wniosku, iż nie można organowi rentowemu postawić w niniejszej sprawie zarzutu, iż nie zachował staranności wymaganej w w/w przepisie.

W niniejszej sprawie warunki do określenia daty początkowej przyznania prawa do świadczenia istniały dopiero od wyjaśnienia z cypryjską instytucją ubezpieczeniową daty końcowej pobierania zasiłku chorobowego, co nastąpiło w dniu 10 października 2011 r. co
w świetle wydania decyzji z 14 października 2011 przyznającej prawo do renty od zakończenia ustalonego okresu pobierania zasiłku chorobowego , nie pozwala na przyjęcie opóźnienia po stronie organu rentowego z jego wypłatą i nie uzasadnia przyznanie prawa do odsetek.

Z tych wszystkich względów uznając apelację za zasadną, orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 386 § 1 k.p.c.