Sygn.akt VIII GCo 1968/24
Dnia 17 października 2024r.
Sąd Rejonowy w Białymstoku, VIII Wydział Gospodarczy w składzie następującym:
Przewodniczący – Sędzia Paweł Hempel
po rozpoznaniu w dniu 17 października 2024r. w Białymstoku
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku wierzyciela (...) spółki z o.o. w B.
z udziałem dłużnika A. K.
o wydanie zaświadczenia europejskiego tytułu egzekucyjnego
postanawia:
oddalić wniosek.
Sędzia Paweł Hempel
Sąd Rejonowy w Białymstoku nakazem zapłaty z dnia 24 stycznia 2012r. uwzględnił żądania finansowe (...) S.A. w B. skierowane przeciwko A. K., prowadzącej wówczas działalność gospodarczą pod (...) K. A. w K. (sygn.akt VIII GNc 187/12). Nakaz zapłaty wraz z odpisem pozwu został wysłany do pozwanej na adres ul. (...), (...)-(...) K., przy czym korespondencja po dokonaniu podwójnej awizacji nie została podjęta przez adresata (k 45 sygn.akt VIII GNc 187/12). Przewodniczący zarządzeniem z dnia 5 marca 2012r. złożył korespondencję do akt ze skutkiem doręczenia na dzień 29 lutego 2012r. (k 45 sygn.akt VIII GNc 187/12). Następnie Sąd Rejonowy w Białymstoku postanowieniem z dnia 10 listopada 2016r. nadał klauzulę wykonalności powyższemu prawomocnemu nakazowi zapłaty na rzecz (...) spółki z o.o. w B. (sygn.akt VIII GCo 450/16).
Następca prawny wierzyciela (...) spółka z o.o. w B. domaga się obecnie wydania zaświadczenia europejskiego tytułu egzekucyjnego.
Sąd zważył, co następuje:
Wniosek wierzyciela nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art.3 ust.1 lit.a – d rozporządzenia (WE) nr 805/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004r. w sprawie utworzenia Europejskiego Tytułu Egzekucyjnego dla roszczeń bezspornych (Dz.U.UE.L. z 30 kwietnia 2004r. L 143, str.15 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem o (...), rozporządzenie stosuje się do orzeczeń, ugód sądowych oraz dokumentów urzędowych dotyczących roszczeń bezspornych, przy czym roszczenie uznaje się za bezsporne, jeżeli:
dłużnik wyraźnie zgodził się co do niego poprzez uznanie lub w drodze ugody zatwierdzonej przez sąd lub zawartej przed sądem w toku postępowania (litera a); lub
dłużnik nigdy nie wniósł przeciwko niemu sprzeciwu, zgodnie ze stosownymi wymogami proceduralnymi wynikającymi z prawa Państwa Członkowskiego wydania, w toku postępowania sądowego (litera b); lub
dłużnik nie stawił się ani nie był reprezentowany na rozprawie sądowej dotyczącej tego roszczenia, po początkowym zakwestionowaniu roszczenia w toku postępowania sadowego, pod warunkiem że takie zachowanie traktuje się jako milczące uznanie roszczenia lub uznanie faktów przedstawianych przez wierzyciela na mocy prawa Państwa Członkowskiego wydania (litera c); lub
dłużnik wyraźnie zgodził się co do niego w dokumencie urzędowym (litera d).
Na zasadzie art.12 ust.1 rozporządzenia o (...), zawartego w rozdziale „Minimalne standardy dla procedur dotyczących roszczeń bezspornych” orzeczeniu w sprawie roszczenia, które jest bezsporne w rozumieniu art.3 ust.1 lit.b lub c, może być nadane zaświadczenie Europejskiego Tytułu Egzekucyjnego jedynie wówczas, gdy postępowanie sądowe w Państwie Członkowskim wydania spełniało wymagania proceduralne określone w niniejszym rozdziale. W myśl art.14 ust.1 – 2 rozporządzenia o (...), regulującego doręczenie bez potwierdzenia odbioru przez dłużnika, zawartego w rozdziale „Minimalne standardy dla procedur dotyczących roszczeń bezspornych” doręczenia dłużnikowi dokumentu wszczynającego postępowanie lub równoważnego dokumentu oraz wszelkich wezwań na rozprawę można również dokonać z zastosowaniem jednej z następujących metod:
a) osobiste doręczenie na osobisty adres dłużnika do rąk osób mieszkających z dłużnikiem w tym samym gospodarstwie domowym lub tam zatrudnionych;
b) w przypadku dłużnika prowadzącego działalność gospodarczą lub osoby prawnej, osobiste doręczenie w lokalu przedsiębiorstwa dłużnika, do rąk osób zatrudnionych przez dłużnika;
c) złożenie dokumentu w skrzynce pocztowej dłużnika;
d) złożenie dokumentu na poczcie lub we właściwym organie władzy publicznej, za pisemnym powiadomieniem o takim złożeniu pozostawionym w skrzynce pocztowej dłużnika, pod warunkiem że pisemne powiadomienie wyraźnie określa charakter dokumentu jako dokumentu sądowego lub skutek prawny powiadomienia jako skutkującego doręczeniem i powodującego uruchomienie biegu terminów;
e) doręczenie drogą pocztową bez potwierdzenia, zgodnie z ust.3, gdy dłużnik ma adres w Państwie Członkowskim wydania;
f) drogą elektroniczną, za automatycznym potwierdzeniem dostarczenia, pod warunkiem że dłużnik uprzednio wyraźnie zgodził się na taką metodę doręczenia,
przy czym do celów niniejszego rozporządzenia, doręczenie zgodnie z ust.1 nie jest dopuszczalne, jeżeli nie ma pewności co do adresu dłużnika. Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że istniały i nadal istnieją poważne wątpliwości co do adresu dłużnika ul. (...), (...)-(...) K., na jaki w lutym 2012 roku próbowano doręczyć A. K. odpis pozwu wraz z odpisem nakazu zapłaty. Przedmiotowy adres nie wynikał z ewidencji działalności gospodarczej, bowiem dłużnik posiadał w (...) od dnia 31 grudnia 2011r. tj. od momentu przeniesienia wpisu z ewidencji gminnej do dnia 23 marca 2016r. tj. do chwili wykreślenia działalności gospodarczej ujawniony jeden adres przy ul. (...), (...)-(...) K. (k 14, 15). Identyczny adres figurował w rejestrze REGON (k 13). Jeśli uwzględnimy fakt, iż dłużniczka od bliżej nieokreślonego czasu przebywa na terenie Niemiec, to adres przy ul. (...) w K. budzi poważne wątpliwości. Nie zmienia tego okoliczność, że A. K. pozostawała w okresie od dnia 5 czerwca 2005r. do dnia 31 maja 2016r. zameldowana na pobyt stały pod powyższym adresem (k 16). Baza PESEL – SAD nie stanowi bowiem zbioru informacji o miejscu zamieszkania osób, ile o adresach ich zameldowania stałego lub czasowego, które czasami mają się nijak do rzeczywistego miejsca zamieszkania.
Niezależnie od powyższego złożenie dokumentu na poczcie za pisemnym powiadomieniem o takim złożeniu pozostawionym w skrzynce pocztowej dłużnika (pozwanego), o jakim mowa w art.14 ust.1 lit.d rozporządzenia o (...) nie spełnia w polskich realiach minimalnych standardów dla procedur dotyczących roszczeń bezspornych, ponieważ pisemne powiadomienie (awizo) zostawiane przez polskiego operatora pocztowego (Pocztę Polską) nie określa charakteru dokumentu jako dokumentu sądowego, a tym bardziej nie informuje o skutku prawnym powiadomienia jako skutkującego doręczeniem i powodującego uruchomienie biegu terminów. Okazuje się więc, że postępowanie sądowe w Polsce nie spełnia wymagań proceduralnych określonych w art.14 ust.1 lit.d rozporządzenia o (...). Z tych dwóch przyczyn (wątpliwości co do adresu dłużnika oraz ułomności informacyjnych awizacji dokonywanych przez polskiego operatora pocztowego) uczynienie zadość żądaniu wierzyciela okazało się niemożliwe.
Zgodnie z art.795 1 § 1 kpc jeżeli tytuł egzekucyjny w postaci orzeczenia sądu lub ugody zawartej przed sądem lub zatwierdzonej przez sąd spełnia warunki określone w przepisach rozporządzenia (WE) nr 805/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004r. w sprawie utworzenia Europejskiego Tytułu Egzekucyjnego dla roszczeń bezspornych (Dz.Urz. UE L 143 z 30 kwietnia 2004, str.15, ze zm.), sąd, który wydał orzeczenie albo przed którym została zawarta ugoda lub który zatwierdził ugodę, na wniosek wierzyciela wydaje zaświadczenie, że stanowią one europejski tytuł egzekucyjny, zwane dalej "zaświadczeniem europejskiego tytułu egzekucyjnego".
Mając powyższe na względzie, a w szczególności fakt, iż nakaz zapłaty Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 24 stycznia 2012r. (sygn.akt VIII GNc 187/12) nie spełnia warunków określonych w rozporządzeniu o (...), orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Sędzia Paweł Hempel