Sygn. akt VIII Ns 504/22
Dnia 20 listopada 2023 roku
Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny
w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Małgorzata Sosińska-Halbina
po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2023 roku w Łodzi
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku B. (...) Spółki komandytowej z siedzibą w Ł.
z udziałem Miasta Ł.
o wydanie przedmiotu świadczenia z depozytu sądowego
postanawia:
1) oddalić wniosek,
2) stwierdzić, że każdy z uczestników postępowania ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.
Sygn. akt VIII Ns 504/22
We wniosku z dnia 27 września 2022 roku (UP) wnioskodawca – B. (...) Spółka komandytowa z siedzibą w Ł., złożył wniosek o wydanie z depozytu sądowego kwoty 384.000 zł złożonej, stosowanie do decyzji Starosty Ł. z dnia 9 sierpnia 2021 roku, tytułem odszkodowania za przejęcie pod drogę publiczną nieruchomości stanowiącej działki gruntu oznaczone numerami (...), wobec odpadnięcia podstawy jego przechowywania przez Sąd z uwagi na uregulowanie stanu prawnego nieruchomości oraz zawarcie z dotychczasową właścicielka umowy, na mocy której Spółka nabyła wszelkie prawa i roszczenia związane z ustaleniem i wypłatą przedmiotowego odszkodowania.
W piśmie przygotowawczym z dnia 30 grudnia 2022 roku (UP) pełnomocnik wnioskodawcy wskazał nadto, że depozyt został złożony zgodnie z treścią postanowienia zapadłego przed tutejszym Sądem w sprawie VIII Ns 558/22, a interes prawny w wydaniu depozytu wnioskodawca upatruje w treści § 8 umowy sprzedaży z dnia 29 czerwca 2022 r. rep. A nr (...).
(wniosek k. 4-12, pismo k. 32)
Postanowieniem z dnia 20 stycznia 2023 roku postępowanie w sprawie zostało zawieszone do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w toczącej się przed tutejszym sadem sprawy o sygn. akt VIII Ns 558/22, dotyczącej złożenia do depozytu sądowego w/w kwoty.
Postanowieniem z dnia 12 maja 2023 roku postępowanie w sprawie zostało podjęte w związku z uprawomocnieniem się postanowienia Referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z dnia 29 marca 2023 roku, wydanego w sprawie o sygn. VIII Ns 558/22, w przedmiocie zezwolenia na złożenie do depozytu sądowego przedmiotowej kwoty.
(postanowienie k. 39, postanowienie k. 46)
Zarządzeniem z dnia 12 maja 2023 roku, referendarz sądowy, wezwał wnioskodawcę do wykazania uwierzytelnionymi dokumentami uprawnienia do odebrania depozytu zgodnie z warunkami określonymi w pkt 2 postanowienia Referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z dnia 29 marca 2023 roku, sygn. akt VIII Ns 558/22, w szczególności poprzez złożenie wypisów za aktów notarialnych sporządzonych w dniu 28 grudnia 2021 roku przed notariuszem M. W. za nr rep A nr (...) oraz z dnia 29 czerwca 2022 roku za nr Rep A nr (...) jak również innymi dokumentami wykazującymi w sposób niesporny prawo własności do wywłaszczonej nieruchomości I. K. na dzień 31 sierpnia 2018 roku w terminie dwóch tygodni od daty doręczenia pod rygorem oceny niewykonania zobowiązania.
(zarządzenie k. 45)
W odpowiedzi, w piśmie przygotowawczym z dnia 24 maja 2023 roku (UP), wnioskodawca wskazał, że postanowieniem z dnia 24 czerwca 2021 roku, wydanym w sprawie I Ns 563/21, przez tut. Sąd z wniosku poprzednika prawnego wnioskodawcy – I. K., córki J. B., stwierdzono, iż na dzień 31 sierpnia 2018 roku status właściciela nieruchomości gruntowej podlegającej podziałowi i przejęciu przez Miasto Ł. przysługiwał J. B. (a zatem I. K. była umocowana do zbycia przysługujących praw i roszczeń do odszkodowania z tego tytułu na rzecz Wnioskodawcy, jako jedyna spadkobierczyni J. B.). Do pisma pełnomocnik załączył odpisy umów sprzedaży sporządzone w formie aktów notarialnych: z dnia 28.12.2021 roku oraz z dnia 29.06.2022 roku, postanowienie z dnia 24.06.2021 roku wydane w sprawie
I Ns 563/21 w przedmiocie nabycia własności nieruchomości stanowiących oznaczone działki gruntu przez zasiedzenie przez J. B., zezwolenie na realizację inwestycji drogowej oraz akt poświadczenia dziedziczenia.
(pismo przygotowawcze wraz z załącznikami k. 56-74v.)
Postanowieniem z dnia 12 lipca 2023 roku referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym dla Łodzi-Widzewa w Łodzi oddalił wniosek o wydanie przedmiotu świadczenia z depozytu sądowego wobec niewykazania przez wnioskodawcę spełnienia warunków wypłaty depozytu wynikających z postanowienia Sądu z dnia 29 marca 2023 roku wydanego w sprawie VIII Ns 558/22.
(postanowienie k. 81, uzasadnienie k. 91-91v.)
Na powyższe postanowienie skargę złożył wnioskodawca zaskarżając
je w całości i podnosząc zarzut naruszenia przepisu 233 § 1 k.p.c. w zw.
z art. 13 § 2 k.p.c. polegające na wadliwej ocenie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, które doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych polegającego na przyjęciu, że wnioskodawca nie spełnił warunków pozwalających na wydanie depozytu sądowego mimo, że w ocenie wnioskodawcy wykazał on, że posiada tytuł prawny do przedmiotowej nieruchomości. Skarżący wskazał, że I. K. jako spadkobierczyni J. B. legitymowała się tytułem prawnym do nieruchomości oznaczonej nr 8 jako całości, że w ramach postępowania I Ns 563/21 Sądowi orzekającemu w tej sprawie doskonale znany był stan posiadania całej działki nr (...), że do podziału działki nr (...) doszło na mocy decyzji zezwalającej na realizację inwestycji drogowej z dniem nastąpienia ostateczności decyzji tj. 31 sierpnia 2018 roku, nadto skarżący podniósł, że referendarz niezasadnie pominął dowody z dokumentów złożonych w ramach postępowania w przedmiocie wniosku uczestnika o zezwolenie na złożenie świadczenia pieniężnego do depozytu sądowego w sprawie
VIII Ns 558/22. Skarżący zarzucił nadto naruszenie przepisu art. 316 § 1 k.p.c. poprzez pominięcie, że wniosek o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie, ani orzeczenie Sądu w sprawie I Ns 563/21 nie mogło swoją sentencją objąć nieistniejącej już na dzień 24 czerwca 2021 roku działki ewidencyjnej nr (...) w całości pomimo, że stwierdzało stan nabycia własności na dzień 22 stycznia 2013 roku.
Pełnomocnik wnioskodawcy wniósł jednocześnie o zwolnienie z depozytu i wypłacenie wierzycielowi kwoty 384.000 zł oraz zasądzenie na rzecz wnioskodawcy kosztów postępowania od według norm przepisanych.
W uzasadnieniu skarżący wskazał dodatkowo, że postępowanie w przedmiocie wydania depozytu jest nierozerwalnie powiązane z postępowaniem w przedmiocie jego złożenia. Zdaniem pełnomocnika skarżącego stosownie do wskazań doktryny zakres badania wniosku o wydanie przedmiotu świadczenia do depozytu sadowego jest analogiczny do zakresu badania wniosku o zezwolenie na jego złożenie.
(skarga na orzeczenie referendarza sądowego k. 98-100)
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Postanowieniem z dnia 29 marca 2019 roku sygn. akt VIII Ns 558/22 referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym dla Łodzi-Widzewa w Łodzi zezwolił wnioskodawcy Miastu Ł. – Zarządowi Inwestycji Miejskich na złożenie do depozytu sądowego na okres 10 lat kwoty 384.000,00 zł należnej tytułem odszkodowania za nieruchomość o nieuregulowanym stanie prawnym, przejętą na własność Miasta Ł. pod budowę drogi, położoną w Ł. przy ul. (...), oznaczoną w ewidencji gruntów jako działka nr (...) o pow. 923 m ( 2) o pow. 1954 m ( 2) w obrębie (...), określonej decyzją Starosty Ł. nr (...). (...).16. (...).AM z dnia 9 sierpnia 2021 roku o ustaleniu wysokości odszkodowania, oraz uznać, że złożenie do depozytu sądowego wskazanej kwoty nastąpiło z dniem wpłaty na rachunek sądu tj. z dniem 8 września 2021 roku (pkt 1), w postanowieniu stwierdzono nadto, że kwota złożona do depozytu sądowego na podstawie pkt 1 niniejszego postanowienia może zostać wydana osobom, które przedłożą tytuł prawny do przedmiotowej nieruchomości, według stanu na dzień 31 sierpnia 2018 roku tj. na dzień kiedy decyzja wydana przez Prezydenta Miasta Ł. nr (...) z dnia 17 lipca 2018 roku o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna albo ich następcom prawnym (pkt 2), nadto referendarz dokonał ogłoszenia o złożeniu przedmiotu do depozytu sądowego (pkt 3) oraz ustalił na podstawie art. 520 § 1 k.p.c., że uczestnicy ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.
Uczestnikiem przedmiotowego postępowania o zezwolenie na złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego był B. (...) Spółka komandytowa z siedzibą w Ł., któremu w dniu 15 lutego 2023 roku skutecznie doręczono odpis wniosku, w którym wskazano, jako warunek wydania depozytu, że ten ma być wypłacony osobom, które przedłożą tytuł prawny do nieruchomości położonej w łodzi przy ul. (...), oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr (...) i działka (...), według stanu na dzień 31 sierpnia 2018 roku, tj. na dzień, w którym decyzja Prezydenta Miasta Ł. nr (...) z dnia 17.07.2018r. o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna albo ich następcom prawnym.
Zawodowy pełnomocnik wskazanego uczestnika w odpowiedzi na wniosek z dnia 17 lutego 2023 roku (UP) wniósł o zezwolenie na złożenie świadczenia do depozytu sądowego.
Wskazana kwota została uiszczona do depozytu sądowego.
(z akt sprawy VIII Ns 558/22: postanowienie z dn. 29.03.2023r k. 39-40, postanowienie o sprostowaniu, wniosek k. 5-5v, potwierdzenie doręczenia odpisu wniosku k. 29, pismo przygotowawcze k. 30v, okoliczności niesporne)
We wniosku z dnia 30 września 2019 roku J. B. wniosła o stwierdzenie, że nabyła ona przez zasiedzenie z dniem 22 stycznia 2013 roku własność następujących nieruchomości:
- niezabudowanej działki gruntu o powierzchni 0,2957 ha oznaczonej jako działka ewidencyjna o numerze (...) położonej w Ł. przy ulicy (...) w obrębie (...),
- niezabudowanej działki gruntu o powierzchni 1,1826 ha oznaczonej jako działka ewidencyjna o numerze (...) położonej w Ł. przy ulicy (...) w obrębie (...);
- zabudowanej budynkiem mieszkalnym działki gruntu o powierzchni 0,1628 ha oznaczonej nr 90/1 położonej w Ł. przy ul. (...) w obrębie (...)
- oraz niezabudowanej działki gruntu o powierzchni 0,2685 ha oznaczonej jako działka ewidencyjna o numerze (...) położonej w Ł. przy ulicy (...) w obrębie (...).
Prawomocnym postanowieniem z dnia 24 czerwca 2021 roku, Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, w sprawie I Ns 563/21, stwierdził, że J. B. nabyła z dniem 22 stycznia 2013 r. przez zasiedzenie własność nieruchomości w postaci:
a. niezabudowanej działki gruntu o powierzchni 0,2957 ha oznaczonej jako działka ewidencyjna o numerze (...) położonej w Ł. przy ulicy (...) w obrębie (...);
b. niezabudowanej działki gruntu o powierzchni 1,1826 ha oznaczonej jako działka ewidencyjna o numerze (...) położonej w Ł. przy ulicy (...) w obrębie (...);
c. niezabudowanej działki gruntu o powierzchni 0,2685 ha oznaczonej jako działka ewidencyjna o numerze (...) położonej w Ł. przy ulicy (...) w obrębie (...);
d. udziału wynoszącego 2/3 (dwie trzecie) w prawie własności działki gruntu o powierzchni 0,1628 ha oznaczonej jako działka ewidencyjna o numerze (...) zabudowanej budynkiem mieszkalnym położonej w Ł. przy ulicy (...) w obrębie (...);
dla których to nieruchomości nie jest prowadzona księga wieczysta.
W przedmiotowym postępowaniu J. B. była reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika.
W dniu 15 lipca 2020 roku zmarła J. B.. Jej jedynym spadkobiercą jest córka I. K. z domu B..
(z akt sprawy I Ns 563/21: wniosek k. 4-6, postanowienie k. 160, odpis aktu zgonu k. 83, poświadczenie dziedziczenia k. 85-85v)
W dniu 28 grudnia 2021 roku I. K. zawarła z B. (...) Spółką komandytową z siedzibą w Ł., umowę sprzedaży w formie aktu notarialnego za rep. A nr (...).
W § 4 umowy I. K. oświadczyła, że niniejszym odpłatnie przenosi na spółkę pod firmą: B. (...) Spółką komandytową z siedzibą w Ł. wszelkie prawa i roszczenia związane z ustaleniem i wypłatą odszkodowania wynikającego z art. 98 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami przysługującego z tytułu wywłaszczenia pod drogę nieruchomości stanowiącej działki gruntu oznaczone numerami (...) za cenę w kwocie 143.850,00 zł, zaś J. W. działająca w imieniu i na rzecz spółki pod firmą: B. (...) Spółką komandytową z siedzibą w Ł. oświadczyła, że reprezentowana przez nią spółka powyższe prawa i roszczenia kupuje (przejmuje).
W dniu 29 czerwca 2022 roku I. K. zawarła z B. (...) Spółką komandytową z siedzibą w Ł., umowę sprzedaży oraz oświadczenie o zmianie umowy sprzedaży, w formie atu notarialnego.
W umowie w § 4 wskazano, że I. K. oświadcza, że przenosi na spółkę pod firmą: B. (...) Spółką komandytową z siedzibą w Ł. wszelkie prawa i roszczenia związane z ustaleniem i wypłatą odszkodowania przysługującego z tytułu przejęcia pod drogę publiczną, niezależnie od podstawy prawnej przejęcia, nieruchomości stanowiącej działkę gruntu oznaczoną numerem (...) za cenę 7.500,00 zł, zaś działająca w imieniu i na rzecz wskazanej spółki (...) oświadczyła, że reprezentowana przez nią spółka powyższe prawa i roszczenia kupuje (przejmuje).
W § 8 strony umowy zgodnie oświadczyły nadto, że w dniu 28 grudnia 2021 roku I. K. jako strona sprzedająca i spółka pod firmą: (...) Spółką komandytową z siedzibą w Ł. jako strona kupująca zawarli umowę sprzedaży objętą aktem notarialnym sporządzonym przez notariusza w Ł. M. W. za numerem Rep. A (...). I. K. i J. W. działająca w imieniu i na rzecz spółki pod firmą: (...) Spółką komandytową z siedzibą w Ł. oświadczają, że niniejszą powołaną umowę zmieniają w ten sposób, iż § 4 ustęp 2 otrzymuje następujące brzmienie:
„I. K. oświadczają, że niniejszym odpłatnie przenosi na spółkę pod firmą: (...) Spółką komandytową z siedzibą w Ł. wszelkie prawa i roszczenia związane z ustaleniem i wypłatą odszkodowania przysługującego z tytułu przejęcia pod drogę publiczną nieruchomości stanowiącej działki gruntu oznaczone numerami (...) za cenę w kwocie 143.850,00 zł, zaś J. W. działająca w imieniu i na rzecz (...) Spółką komandytową z siedzibą w Ł. oświadcza, że reprezentowana przez nią spółka powyższe prawa i roszczenia kupuje (przejmuje).”
(odpis aktu notarialnego z dn. 28.12.2021r. k. 57-63, odpis aktu notarialnego z dn. 29.06.2022r. k. 6-7v)
Działka ewidencyjna nr (...) uległa podziałowi na działki: 8/1, 8/2, 8/3 i 8/4.
(decyzja k. 71, okoliczności niesporne)
Sąd zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 398 22 § 3 k.p.c. w przypadku wniesienia skargi na orzeczenie referendarza sądowego orzeczenie to traci moc.
Skarga na orzeczenie referendarza ma charakter anulacyjny, jej wniesienie powoduje automatycznie utratę mocy zaskarżonego orzeczenia, wobec czego Sąd orzekający po wniesieniu skargi nie może oddalić skargi ale zobowiązany jest ponownie zbadać zasadność wniosku. Zauważyć również należy, że wniesienie skargi powoduje utratę mocy orzeczenia referendarza w całości, choćby zaskarżono to orzeczenie tylko w części. Jest jasne, że utrata mocy orzeczenia następuje także wtedy, gdy skargę wniósł tylko jeden z uczestników, przy bierności pozostałych uczestników, a nawet przy ich aprobacie dla tego orzeczenia ( por. Gudowski Jacek. Art. 398(22). W: Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom III. Postępowanie rozpoznawcze, wyd. V. Wolters Kluwer, 2016).
W ocenie Sądu orzekającego w sprawie wniosek podlega oddaleniu.
Zgodnie z art. 693 14 k.p.c. na żądanie wierzyciela sąd postanowi wydać mu depozyt, jeżeli zachodzą warunki określone we wniosku o złożenie do depozytu.
Innymi słowy wierzyciel we wniosku, oprócz określenia przedmiotu, który ma być wydany, musi udowodnić, że jest osobą uprawnioną do odbioru depozytu zgodnie z treścią postanowienia zezwalającego na złożenie przedmiotu do depozytu, nadto jeżeli dłużnik wskazał warunki, pod którymi ma nastąpić wydanie przedmiotu, wierzyciel powinien wykazać, że zostały one spełnione. Dopiero zrealizowanie warunków wskazanych w postanowieniu o zezwoleniu na złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sadowego, jeśli takie były zastrzeżone, czyni zasadnym wniosek o wydanie z depozytu sądowego złożonego świadczenia.
A contrario - Sąd nie uwzględnia wniosku jeżeli nie zachodzą warunki pod jakimi depozyt ma być wydany.
W postępowaniu o wydanie depozytu sąd nie bada, czy wierzycielowi przysługuje prawo żądania wydania depozytu. Kognicja sądu ogranicza się jedynie do sprawdzenia, czy żądający wydania jest osobą przewidzianą we wniosku dłużnika oraz czy zostały spełnione warunki, od których dokonania dłużnik uzależnił wydanie depozytu ( por. post. SN z 11.7.1996 r., III CRN 18/96, orzeczenie SN z dnia 31 sierpnia 1963 r., III CR 129/63, OSNC 1964, nr 12, poz. 155). Według zarówno doktryny jak i orzecznictwa Sąd w postępowaniu o wydanie przedmiotu depozytu nie jest uprawniony do badania i rozstrzygania, czy wierzycielowi służy prawo żądania wydania i otrzymania depozytu; uprawnienie sądu ogranicza się jedynie do sprawdzenia, czy treść wniosku dłużnika uzasadnia wydanie depozytu osobie tego żądającej. Sąd bada tylko, czy żądający wydania depozytu jest wskazanym przez dłużnika we wniosku wierzycielem, któremu depozyt ma być wydany, albo jego następcą prawnym oraz czy spełniły się warunki, pod którymi depozyt ma być wydany ( por. orzeczenie SW w Katowicach z dnia 20 sierpnia 1976 r., II CR 1074/76, OSP 1977, z. 2, postanowienie Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 8 września 2011 r., sygn. Akt III Ca 96/11, poz. 32, por. Demendecki Tomasz. Art. 693(14). W: Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz aktualizowany. Tom I. Art. 1-729. System Informacji Prawnej LEX, 2019, Pruś Piotr. Art. 693(14). W: Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom II. Art. 506-1217, wyd. III. Wolters Kluwer, 2015.).
Na gruncie niniejszego postępowania wnioskodawca nie wykazał spełnienia warunków pod jakimi wydanie kwoty z depozytu może nastąpić. Zgodnie bowiem z treścią postanowienia z dnia 29 marca 2019 roku, wydanego w sprawie o sygn. akt VIII Ns 558/22, zezwalającego na złożenie świadczenia do depozytu sądowego, kwota złożona do depozytu sądowego może być wypłacona osobom, które przedłożą tytuł prawny do nieruchomości położonej w Ł. przy ul. (...), oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr (...) o pow. 923 m ( 2) o pow. 1954 m ( 2) w obrębie (...), według stanu na dzień 31 sierpnia 2018 roku tj. na dzień kiedy decyzja wydana przez Prezydenta Miasta Ł. nr (...) z dnia 17 lipca 2018 roku o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna albo ich następcom prawnym.
Podkreślić w tym miejscu należy, że nie budzi najmniejszych wątpliwości Sądu, że warunek wskazany w postanowieniu o zezwoleniu na złożenie do depozytu sądowego jest czytelny i zrozumiały a sam wnioskujący z niniejszego postępowania był również uczestnikiem postępowania o zezwolenie na złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego. Warunek wypłaty świadczenia był przy tym od początku taki sam a zawodowy pełnomocnik B. (...) Spółki komandytowej z siedzibą w Ł. nie tylko nie sprzeciwił się temu ale wręcz przyłączył się do wniosku o zezwolenie na złożenie świadczenia do depozytu sadowego pod wskazanymi warunkami.
Tym samym wnioskodawca od początku miał świadomość warunków, które muszą był spełnione by kwota z depozytu została wypłacona. Pomimo powyższego warunek wypłaty świadczenia na rzecz wnioskodawcy nie został spełniony.
Niewątpliwie tytułem prawnym wykazującym prawo własności nieruchomości może być dokument w postaci umowy nabycia własności nieruchomości, orzeczenie sądu, decyzja administracyjna, czy też odpis księgi wieczystej.
Dokumentem tym nie jest jednak wyłącznie oświadczenie I. K., że ta odpłatnie przenosi na spółkę pod firmą: B. (...) Spółką komandytową z siedzibą w Ł. wszelkie prawa i roszczenia związane z ustaleniem i wypłatą odszkodowania przysługującego z tytułu przejęcia pod drogę publiczną nieruchomości stanowiącej działki gruntu oznaczone numerami (...) za cenę w kwocie 143.850,00 zł. To bowiem w żaden sposób nie dowodzi, że I. K., jako spadkobierczyni J. B., przysługiwał tytuł prawny do przedmiotowej nieruchomości, co za tym idzie, że ta mogła skutecznie przenieść na wnioskującego wierzytelność o wypłatę odszkodowania z czego swoją legitymację czynną w sprawie o wydanie depozytu wywodzi zawodowy pełnomocnik wnioskodawcy.
Jeszcze raz podkreślić należy, że wnioskodawca nie wykazał, żadnym dokumentem prawa własności nieruchomości przysługującego w dniu 31 sierpnia 2018 roku zmarłej J. B., do nieruchomości położonej w Ł. przy ul. (...), oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr (...) o pow. 923 m 2 o pow. 1954 m 2 w obrębie (...).
Z dokumentów znajdujących się w załączonych aktach sprawy o sygn. I Ns 563/21 wynika, że postępowanie o stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości dotyczyło od samego początku jedynie działek o nr (...) położonych w Ł. przy ul. (...) w obrębie (...) oraz działek położonych w innych obrębach nie związanych z przedmiotowym wnioskiem. Na żadnym etapie tegoż postępowania nie przeprowadzano postępowania dowodowego w zakresie zasiedzenia działek o nr (...), jak i nie podnoszono powstania tych działek z podziału działki nr (...). Miasto Ł. jako obecny właściciel mający interes prawny w zakresie działek (...) nie był również uczestnikiem tamtego postępowania. Podkreślić w tym miejscu należy, co oczywiste, że Sąd jest związany jedynie sentencją postanowienia, a zatem stwierdzeniem nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie tylko wskazanych w sentencji postanowienia, konkretnie oznaczonych nieruchomości. Biorąc zaś pod uwagę wskazany wyżej formalizm postępowania w sprawie o wypłatę z depozytu sądowego, Sąd w tym postępowaniu nie może przestankowo badać, czy spełnione zostały również warunkiem do stwierdzenia nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie również innych nieruchomości. Bez znaczenia pozostaje przy tym, że na dzień ewentualnego orzekania w sprawie o zasiedzenie te inne nieruchomości zostały przejęte przez Miasto Ł.. Skutków postanowienia Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z dnia 24 czerwca 2021 roku o stwierdzeniu zasiedzenia przez J. B. z dniem 22 stycznia 2013 roku własności m.in. nieruchomości położonej przy ul. (...) w obrębie (...) o nr działek (...) nie można w żaden sposób rozciągać na działki o nr (...).
Jeszcze raz podkreślić należy, że postępowanie depozytowe nie służy zastępowaniu postępowania o ustalenie praw do nieruchomości, ustalaniu wysokości należnych spornych świadczeń, czy też rozstrzyganiu sporów. Jest to postępowanie związane z „przechowaniem” świadczenia w przypadku trudności w jego spełnieniu na rzecz wierzyciela, m.in. mające na celu uchronić dłużnika od popadnięcia w zwłokę oraz wydaniu świadczenia wierzycielowi po spełnieniu warunków.
Reasumując, wnioskodawca nie wykazał aby I. K. jako spadkobierczyni J. B. posiadała tytuł prawny do przejętych na rzecz Miasta Ł. nieruchomości.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji uznając, że wnioskodawca nie wykazał spełnienia warunków uprawniających do wydania mu przedmiotu świadczenia z depozytu sądowego.
W sprawie brak jest podstaw do odstępowania od ogólnych reguł ponoszenia kosztów w postępowaniu nieprocesowym, w związku z czym stwierdzono skuteczność ustawowej reguły, zgodnie z którą każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie (art. 520 § 1 k.p.c.).