Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 1734/23

UZASADNIENIE

Decyzją z 21.08.2023r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł., po rozpoznaniu wniosku z 20.07.2023 r., odmówił M. Z. prawa do emerytury pomostowej na podstawie art. 4 i art. 49 ustawy z 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych (t.j. Dz. U. z 2022r., poz. 1340). ZUS odmówił przyznania emerytury zgodnie z art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, ponieważ po dniu 31.12.2008 r. wnioskodawca nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy pomostowej. Do pracy w warunkach szczególnych zgodnie z art. 4 w/w ustawy, ZUS nie uwzględnił ubezpieczonemu okresu zatrudnienia od 1.01.2009 r. ponieważ pracodawca nie potwierdził, że w tym okresie wnioskodawca wykonywał pracę w warunkach szczególnych, gdyż nie zgłosił go do ZUS na drukach (...). Zakład odmówił przyznania prawa do emerytury pomostowej na podstawie art. 49 w/w ustawy, ponieważ na dzień 1.01.2009 r. wnioskodawca nie udowodnił okresu pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ust.1 i 3 w/w ustawy, wynoszącego co najmniej 15 lat. ZUS nie uznał do pracy w warunkach szczególnych w myśl art. 49 w/w ustawy okresu zatrudnienia od 11.05.1982 r. do 2.04.1985 r., od 19.05.1988 do 31.12.2008 r ponieważ pracodawca nie potwierdził, że wnioskodawca wykonywał prace wymienione w załączniki nr 1 lub 2 do ustawy o emeryturach pomostowych. ZUS przyjął za udowodnione okresy: nieskładkowe tj. 1 rok i 14 dni, składkowe tj. 36 lat, 11 miesięcy, 13 dni, staż sumaryczny tj. 38 lat i 13 dni, staż w szczególnych warunkach/ charakterze tj. 23 lata,4 m-ce, 15 dni. (decyzja – k. 11 akt ZUS)

Odwołanie od w/w decyzji złożył wnioskodawca, reprezentowany przez radcę prawnego, wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie prawa do emerytury pomostowej w wyniku uwzględnienia do stażu pracy o szczególnym charakterze okresów zatrudnienia od 1.01.2009 r r. do 21.03.2009 r na stanowisku monter – konserwator sieci kanalizacyjnej i oczyszczalni ścieków – kanalarza, wykonujący prace bezpośrednio w kanałach lub przy ściekach. Wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (odwołanie k. 3)

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko. (odpowiedź na odwołanie k. 10-11)

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca – M. Z. urodził się (...) ( niesporne)

Ubezpieczony złożył w dniu 20.07.2023 r., wniosek o emeryturę pomostową. ( niesporne)

Wnioskodawca był zatrudniony w Zakładzie (...) sp z oo w Ł. na stanowisku monter konserwator sieci wodno – kanalizacyjnej w okresie 19.05.1988 – 31.03.2009 r..

(niesporne)

Do 1994 r wnioskodawca pracował na oczyszczalni, a później na punktach zlewnych. W oczyszczalni czyścił kanały i sita, wywoził nieczystości. Wykonywał czynności w kanale oraz poza kanałem. W kanale pracował połowę wymiaru czasu pracy. W ramach punktów zlewnych przyjmował ścieki, zapisywał samochody, utrzymywał czystość, nie pracował w kanałach. Obliczał, ile było ścieków.

(zeznania wnioskodawcy e - prot. 00:01:43 w zw. 00:38:57, zeznania świadka J. L. 00:31:22)

Wnioskodawca posiada świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach z dnia 19.07.2023 r., w którym zaświadczono, że był zatrudniony w okresie 19.05.1988 – 31.03.2009 r i w okresie 19.05.1988 – 31.12.2008 stale w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w kanałach ściekowych – wykaz A dział IX poz. 1, monter konerw. Sieci wod.kan. – stanowisko tożsame ze stanowiskiem monter – konserwator sieci kanalizacyjnej i oczyszczalni ścieków – kanalarz, wykonujący prace bezpośrednio w kanałach lub przy ściekach wymienionym w wykazie A dział IX poz. 1 pkt. 1 zał. nr 1 do zarządzenia nr 9 (...) z dnia 1.07.1983 r w sprawie stanowisk pracy w zakładach pracy resortu administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach, uprawniające do niższego wieku emerytalnego . ( świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach – k. 13 zał. akt osobowych, zeznania świadka B. H. – 00:15:24)

Wnioskodawca wezwał pracodawcę do wystawienia prawidłowego świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Pracodawca odmówił wnioskodawcy wskazując, że wnioskodawcy nie ma w wykazie pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach w roku 2009. W 2009 r zostało ustalone przez komisję, że prace wymienione w zał. nr 1 poz.36 ustawy o emeryturach pomostowych są wykonywane przez pracowników zatrudnionych na stanowisku monter konserwator sieci wod. – kan. w Wydziale (...), ale tylko w okresach, w których odbywają się remonty kanałów. Każdego roku są sporządzane imienne wykazy pracowników wykonujących w/w prace, będące podstawą do odprowadzenia składek na Fundusz Emerytur pomostowych.

(pisma w aktach osobowych – k. 15,14)

J. L. (2) pracował razem z wnioskodawcą w tożsamych warunkach. Starał się o emeryturę pomostową, ale jego wniosek nie został uwzględniony przez ZUS oraz przez sąd. Ma prawo do „zwykłej” emerytury. Początkowo otrzymał świadectwo pracy w warunkach szczególnych za okres 1.01.2009 do 22.03.2009 na stanowisku monter konserwator sieci wod, - kan. – zał nr 1 poz. 36 ustawy z dnia 19.12.2008 (duplikat świadectw pracy z dnia 8.04.2021 r. Pismem z dnia 29.09.2023 r został poinformowany, że świadectwo pracy w szczególnych warunkach po 31.12.2008 r za okres 1.01.2009 do 22.03.2009 r jest nieaktualne.

(świadectwa, pismo – zał. w kopercie – k. 25, zeznania świadka J. L. 00:31:22)

Sąd Okręgowy dokonał następującej oceny dowodów i zważył, co następuje:

Odwołanie podlega oddaleniu.

W myśl art. 4 ustawy z 19.12.2008 r. o emeryturach pomostowych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1340 ze zm.), prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5 -9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5) przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6) po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Jakkolwiek w świetle art. 4 pkt 2 i 5 w związku z art. 3 ust. 7 w/w ustawy o emeryturach pomostowych, do wymaganego stażu przypadającego przed dniem jej wejścia w życie, tj. przed 1 stycznia 2009, wlicza się okresy pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu zarówno art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy, jak i art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach, to właściwego ograniczenia do zamierzonego przez ustawodawcę kręgu osób uprawnionych do emerytury pomostowej dokonuje konieczność spełnienia przesłanki z art. 4 pkt 6. Wymaganie to spełnia zasadniczą funkcję eliminacyjną, ograniczając ostatecznie prawo do emerytury pomostowej do kręgu osób wykonujących pracę kwalifikowaną jako szczególną w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych ( tak trafnie wyrok Sądu Najwyższego z 25.10.2016 r., II UK 373/15, L.).

Dodać należy, że wykładnia art. 4 ustawy z 2008 roku o emeryturach pomostowych zawiera dodatkowe warunki, aby praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze była wykonywana przed dniem 1 stycznia 1999 roku oraz po dniu 31 grudnia 2008 roku, jednak nie zakreśla ram czasowych odnośnie do stażu 15 lat pracy w tych warunkach. Ten okres 15 lat może więc dotyczyć całego okresu ubezpieczenia, jednak co najmniej jeden miesiąc musi przypadać przed dniem 1 stycznia 1999 r. oraz co najmniej jeden miesiąc po dniu 31 grudnia 2008 roku ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 stycznia 2013 r., I UK 448/12, LEX Nr 1396383). Po dniu 31 grudnia 2008 r. muszą to być prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wymienione wyłącznie w nowych wykazach (praca w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych).

Możliwość uzyskania emerytury pomostowej przez osoby niespełniające warunku z art. 4 pkt 6 przewiduje zaś art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych, według którego prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Określenie „okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3”, zawarte w art. 49 pkt 3 ustawy o emeryturach pomostowych , oznacza okres pracy wskazany w art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy bez wliczania do niego okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 32 i art. 33 ustawy emeryturach i rentach z FUS ( tak trafnie postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 października 2020r., I UK 336/19).

W orzecznictwie jednolicie przyjmuje się, że art. 49 ustawy pomostowej zmienia wymagania konieczne do uzyskania emerytury dla osób niespełniających warunku z art. 4 pkt 6 tej ustawy, zwalniając je wprawdzie z konieczności wykonywania po dniu 31.12.2008 r. pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy, jednakże wprowadzając równocześnie w to miejsce wymaganie, aby ubiegający się o to świadczenie pracownik spełniał w dniu wejścia w życie ustawy (1.01.2009 r.) warunek posiadania co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy. Warunek ten został jasno wyrażony (art. 49 pkt 3 ustawy) i jest zgodny z jej celem. W świetle tego przepisu nie ma podstaw prawnych do przyznania emerytury pomostowej ubezpieczonemu, którego dotychczasowy okres pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze nie może być kwalifikowany jako okres pracy w warunkach szczególnych lub pracy o szczególnym charakterze w rozumieniu dziś obowiązujących przepisów ( zob. wyroki SN: z 13 marca 2012 r., II UK 164/11, OSNP 2013 nr 5-6, poz. 62; z 4 września 2012 r., I UK 164/12, OSNP 2013 nr 15-16, poz. 185; z 22 lipca 2013 r., III UK 106/12, LEX nr 1555688; z 4 grudnia 2013 r., II UK 159/13, LEX nr 1405231; z 25 października 2016 r., II UK 373/15, LEX nr 217708; a także postanowienie SN z 21.06.2023 r., (...) 267/22, LEX nr 3573241). Podobne stanowisko w kwestii wykładni art. 49 zostało zaprezentowane w doktrynie prawa ( zob. M. Zieleniecki: Emerytura pomostowa w nowym systemie emerytalnym, Gdańsk 2011, LEX).

Z powołanego wyżej art. 4 ustawy pomostowej wynika, że przy nabywaniu prawa do emerytury pomostowej na podstawie tego przepisu, uwzględnieniu podlegają przypadające przed dniem 1.01.2009 r. okresy pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 32 i art. 33 ustawy emerytalnej, jednakże wyłącznie w sytuacji spełnienia przez ubezpieczonego wszystkich pozostałych przesłanek określonych w art. 4, gdyż muszą one być spełnione łącznie. Przy spełnieniu warunków formalnych, warunkiem koniecznym jest praca po 31.12.2008r. w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze określonych ustawą o emeryturach pomostowych, wskazana w wykazie prac, stosownie do art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy. Te wskazane w wykazie prace, stosownie do art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych prace w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze, są jeszcze bardziej „szczególne”, niż obowiązujące przed 1.01.2009 r.

Prace w szczególnych warunkach, to w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych, prace związane z czynnikami ryzyka, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy.

Z kolei, prace o szczególnym charakterze, to w myśl art. 3 ust. 3 w/w ustawy, prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się; wykaz prac o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy.

W myśl ust. 4 i 5 art. 3 za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach uważa się pracowników wykonujących po dniu wejścia w życie ustawy, w pełnym wymiarze czasu pracy, prace, o których mowa w ust. 1, zaś za pracowników wykonujących prace o szczególnym charakterze uważa się pracowników wykonujących po dniu wejścia w życie ustawy, w pełnym wymiarze czasu pracy, prace, o których mowa w ust. 3. Zgodnie zaś z ust. 7 art. 3 za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze uważa się również osoby wykonujące przed dniem wejścia w życie ustawy prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Sąd Okręgowy podziela pogląd wyrażony w postanowieniu Sądu Najwyższego z 16 marca 2021, I (...) 156/21, zgodnie z którym osoby mające możliwość kwalifikowania okresów zatrudnienia na podstawie dotychczasowych przepisów muszą spełnić dodatkowy warunek z art. 4 pkt 6 stawy z dnia 19.12.2008 r. o emeryturach pomostowych (t.j. Dz.U. z 2018r., poz. 1924 ze zm.). Nie nabywają zatem prawa do emerytury pomostowej w oparciu jedynie o okresy pracy w szczególnych warunkach lub pracy w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 32 i art. 33 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2020r., poz. 53 ze zm.). W konsekwencji osoby te nie są faworyzowane względem osób niekontynuujących „szczególnego” zatrudnienia po 31 grudnia 2008 r. W obu tych grupach bowiem jednym z warunków prawa do emerytury pomostowej jest „szczególne” zatrudnienie w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych ( zob. postanowienie SN z 16.03.2021 r., I (...) 156/21, LEX nr 3220075).

W toku postępowania wyjaśniającego przed organem rentowym fakt wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze powinien być potwierdzony przez zakład pracy stosownym zaświadczeniem, zgodnie z treścią art. 51 ustawy o emeryturach pomostowych. Ta reguła dowodowa nie obowiązuje jednak przed sądem. Jak trafnie wskazał Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 20 lutego 2013 r. „nie można podzielić poglądu, że wykonywania pracy w szczególnych warunkach, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy z 2008 r. o emeryturach pomostowych, można dowodzić przed sądem jedynie na podstawie świadectwa pracy wystawionego przez płatnika składek, gdyż przepis art. 51 tej ustawy nie zmienia przepisów kodeksu postępowania cywilnego określającego katalog środków dowodowych, przy pomocy których strona może udowadniać fakty, z których wywodzi skutki prawne” ( tak SA w Łodzi w wyroku z 20 lutego 2013 r. III AUa 1044/12, LEX nr 1289529).

Okoliczność sporna w przedmiotowej sprawie dotyczyła ostatecznie posiadania przez wnioskodawcę wymaganego 15-letniego okresu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych.

ZUS odmówił przyznania emerytury zgodnie z art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, ponieważ po dniu 31.12.2008 r. wnioskodawca nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy pomostowej. Do pracy w warunkach szczególnych zgodnie z art. 4 w/w ustawy, ZUS nie uwzględnił ubezpieczonemu okresu zatrudnienia od 1.01.2009 r. ponieważ pracodawca nie potwierdził, że w tym okresie wnioskodawca wykonywał pracę w warunkach szczególnych, gdyż nie zgłosił go do ZUS na drukach (...). Zakład odmówił przyznania prawa do emerytury pomostowej na podstawie art. 49 w/w ustawy, ponieważ na dzień 1.01.2009 r. wnioskodawca nie udowodnił okresu pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ust.1 i 3 w/w ustawy, wynoszącego co najmniej 15 lat. ZUS nie uznał do pracy w warunkach szczególnych w myśl art. 49 w/w ustawy okresu zatrudnienia od 11.05.1982 r. do 2.04.1985 r., od 19.05.1988 do 31.12.2008 r ponieważ pracodawca nie potwierdził, że wnioskodawca wykonywał prace wymienione w załączniki nr 1 lub 2 do ustawy o emeryturach pomostowych.

Podkreślić należy, że przepisy prawa ubezpieczeń społecznych mają charakter norm bezwzględnie obowiązujących, co powoduje, iż regulacja dotycząca emerytury pomostowej podlega ścisłej wykładni.

Należy także wskazać, że praca w szczególnych warunkach to praca wykonywana stale (codziennie) i w pełnym wymiarze czasu pracy (8 godzin) w warunkach pozwalających na uznanie jej za jeden z rodzajów pracy wymienionych w załączniku do ustawy o emeryturach pomostowych.

Jednocześnie Sąd zważył, że w orzecznictwie ugruntowane jest stanowisko, że Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych nie jest związany ograniczeniami dowodowymi określonymi dla dowodzenia przed organem rentowymi. Jeżeli zatem pracownik nie otrzymał odpowiedniego dokumentu, poświadczającego jego pracę w szczególnych warunkach, okoliczność tą może on udowadniać przed Sądem, wykorzystując do tego przewidziane w kodeksie postępowania cywilnego środki dowodowe / por. uchwała SN z 27.05.1985 r. III UZP 5/85; uchwała SN z 10.03.1984 r. III UZP 6/84; wyrok SN z 30.03.2000 r. II UKN 446/99/.

Oznacza to, że nie można podzielić poglądu, że wykonywania pracy w szczególnych warunkach, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy z 2008 r. o emeryturach pomostowych, można dowodzić przed sądem jedynie na podstawie świadectwa pracy wystawionego przez płatnika składek, gdyż przepis art. 51 tej ustawy nie zmienia przepisów kodeksu postępowania cywilnego określającego katalog środków dowodowych, przy pomocy których strona może udowadniać fakty, z których wywodzi skutki prawne /por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 20 lutego 2013 r. III AUa 1044/12, LEX nr 1289529/.

Zgodnie z rozporządzeniem RM z dnia 7.02.1983 r w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, działem IX, do prac w warunkach szczególnych zaliczono:

1. prace w kanałach ściekowych

2. oczyszczanie ścieków i filtrów otwartych

3. prace przy wywozie nieczystości stałych i płynnych oraz prace na wysypiskach i wylewiskach nieczystości, a także prace przy pryzmach kompostowych z nieczystości miejskich.

Zgodnie z zał. nr 1 do ustawy z dnia 19.12.2008 r o emeryturach pomostowych do prac w warunkach szczególnych zalicza się:

- prace fizyczne ciężkie w podziemnych kanałach ściekowych (pkt. 36)

- prace przy wywozie nieczystości stałych i płynnych oraz prace na wysypiskach i wylewiskach nieczystości związane z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym (pkt. 38)

Sąd Okręgowy na okoliczność rodzaju i charakteru wykonywanych przez wnioskodawcę czynności w spornym okresie zatrudnienia przeprowadził postępowanie dowodowe obejmujące analizę złożonej do akt sprawy dokumentacji znajdującej się w aktach osobowych oraz zeznania wnioskodawcy i zgłoszonych przez niego świadków.

W przypadku odwołującego nie można w realiach n/n sprawy mówić, że wykonywał w okresie objętym jego żądaniem stale i w pełnym wymiarze czasu, prace w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Z niespornych ustaleń faktycznych, poczynionych na podstawie zeznań wnioskodawcy i świadków wynika, że wnioskodawca był zatrudniony w Zakładzie (...) sp z oo w Ł. na stanowisku monter konserwator sieci wodno – kanalizacyjnej w okresie 19.05.1988 – 31.03.2009 r. Do 1994 r wnioskodawca pracował na oczyszczalni, a później na punktach zlewnych. W oczyszczalni czyścił kanały i sita, wywoził nieczystości. Wykonywał czynności w kanale oraz poza kanałem. W kanale pracował połowę wymiaru czasu pracy. W ramach punktów zlewnych przyjmował ścieki, zapisywał samochody, utrzymywał czystość, nie pracował w kanałach. Obliczał ile było ścieków.

Zatem ani w okresie od 18.05.1988 r do 31.12.2009 r , ani od 1.01.2009 do 31.03.2009 r nie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy prac polegających na ciężkich pracach fizycznych w podziemnych kanałach ściekowych (pkt. 36) /wykonywał bowiem także czynności poza kanałami, nadto nie wykazał, aby te prace były ciężkie/

- pracach przy wywozie nieczystości stałych i płynnych oraz prace na wysypiskach i wylewiskach nieczystości związane z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym (pkt. 38)/brak wykazania, aby stale i w pełnym wymiarze czasu wykonywał prace z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym/

Wnioskodawca nie dysponował też ostatecznie świadectwem wykonywania pracy w warunkach szczególnych za ten okres, a takie świadectwo wystawione dla świadka zostało anulowane.

Mając na uwadze powyższe Sąd stwierdził, że wnioskodawca nie spełnia wszystkich wymaganych przepisami prawa przesłanek do uzyskania prawa do emerytury pomostowej.

Z tych względów, Sąd Okręgowy, na postawie art. 477 14 §1 k.p.c., oddalił odwołanie.