Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 września 2023 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. odmówił S. P. prawa do renty rodzinnej, w oparciu o przepisy art. 65, 68 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U z 2022 r. poz. 504). W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż zgodnie z art. 65 ust. 1 renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń. Na mocy art. 68 ustawy dzieci własne maja prawo do rodzinnej:

1. do ukończenia 16 roku życia;

2. do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do 25 roku życia;

3. bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie w okresie, o którym mowa w punkcie 1 lub 2. Lekarz Orzecznik orzeczeniem z dnia 25 sierpnia 2023 roku ustalił, iż wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy i niezdolny do samodzielnej egzystencji do 30 listopada 2024 roku oraz ustalił, iż niezdolność do pracy powstała 14 maja 2008 roku to jest nie powstała przed 16-tym rokiem życia ani w trakcie pobierania nauki. Wnioskodawca nie złożył sprzeciwu do Komisji Lekarskiej (decyzja w aktach ZUS ).

W dniu 20 października 2023 roku wnioskodawca, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika odwołał się od powyższej decyzji i wniósł o jej zmianę przez organ rentowy w ramach samokontroli, wskazując, iż organ rentowy błędnie ustalił, iż niezdolność do pracy nie powstała w okresie nauki (odwołanie k.3-5).

W odpowiedziach na odwołanie organ rentowy wniósł o jego odrzucenie na mocy art. 477 ⁹ § 3 ¹ kpc ponieważ odwołanie opiera się na zarzutach dotyczących orzeczenia Lekarza Orzecznika a wnioskodawca nie złożył od niego sprzeciwu (odpowiedź na odwołanie k.7-8 ).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca S. P. urodził się (...) (okoliczność niesporna).

W dniu 16 lutego 2023 roku wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie prawa do renty rodzinnej po zmarłej matce A. P. (wniosek k.1 - 5 akt ZUS załączonych do sprawy VIII U 1729/23).

Odwołujący jest już uprawniony do renty socjalnej oraz świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji do 30 listopada 2023 roku (okoliczność bezsporna).

Decyzją z dnia 7 kwietnia 2023 roku organ rentowy odmówił mu prawa do renty rodzinnej. Odwołanie jest rozpoznawane w sądzie w sprawie o sygnaturze akt VIII U 806/23 (okoliczność bezsporna).

W dniu 5 czerwca 2023 roku wnioskodawca złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od orzeczenia Lekarza Orzecznika z dnia 20 marca 2023 roku (okoliczność bezsporna).

Decyzją z dnia 21 sierpnia 2023 roku organ rentowy odmówił mu prawa do renty rodzinnej. Odwołanie jest rozpoznawane w sądzie w sprawie o sygnaturze akt VIII U 1729/23 (okoliczność bezsporna).

Dodatkowo wnioskodawca 3 sierpnia 2023 roku złożył zaświadczenie od lekarza (okoliczność bezsporna).

Orzeczeniem z dnia 25 sierpnia 2023 roku Lekarz Orzecznik ustalił, iż wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy i niezdolny do samodzielnej egzystencji do 30 listopada 2024 roku oraz ustalił, iż niezdolność do pracy powstała 14 maja 2008 roku to jest nie powstała przed 16-tym rokiem życia ani w trakcie pobierania nauki (opinia i orzeczenie LO k. 84 akt ZUS ze sprawy VIII U1729/23).

Wnioskodawca nie wniósł sprzeciwu od tego orzeczenia do Komisji Lekarskiej (okoliczność bezsporna).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie podlega odrzuceniu.

Stosownie do treści art. 477 ⁹ § 3 ¹ kpc Sąd odrzuci odwołanie w sprawie
o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy, zasadnym jest odrzucenie odwołania wniesionego przez ubezpieczonego od wyżej wymienionej decyzji. Wnioskodawca nie złożył sprzeciwu od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS,
a zatem nie wyczerpał drogi odwoławczej przewidzianej, cytowaną powyżej, ustawą
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Argumenty przywołane w odwołaniu odnoszą się natomiast jedynie do daty ustalenia niezdolności do pracy a zatem dotyczą wyłącznie kwestii ustalonych przez Lekarza Orzecznika

Mając powyższe na uwadze Sąd odrzucił odwołanie.