Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z 9 marca 2023 roku, Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w Ł. przyznał M. S. emeryturę wojskową, uwzględniając 7% zwiększenie wysługi emerytalnej za pełnienia służby w strefie działań wojennych.

(decyzja k. 62 akt (...))

Ubezpieczony – M. S. złożył odwołanie od tej decyzji, wnosząc o podwyższenie zwiększenia jego emerytury wojskowej o 0,5 % za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby w strefie działań wojennych, tj. z 7% do 7,5%. Odwołujący wniósł o przyjęcie, że pełnił służbę wojskową na misjach w okresach: 1) od 10.05.2010 r. do 2.11.2010 r. oraz 2) od 18.04.2013 r. do 25.11.2013 r.

(odwołanie k. 3)

W odpowiedzi na odwołanie, Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w Ł. wniósł o jego oddalenie, podtrzymując zajęte stanowisko, jak w zaskarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie k. 5-6)

Na rozprawie w dniu 26.06.2023 r. – bezpośrednio poprzedzającej wydanie wyroku w niniejszej sprawie – wnioskodawca poparł odwołanie.

(e -protokół rozprawy z dnia z 26.06.2023 r.:

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – M. S. urodził się (...)

( okoliczność niesporna)

Odwołujący się złożył w dniu 9.02.2023 r. wniosek o przyznanie emerytury wojskowej.

( okoliczność niesporna, a nadto wniosek k. 7 akt (...))

Wnioskodawca pełnił służę w strefie działań wojennych w Polskim Kontyngencie Wojskowym w składzie Międzynarodowych Sił Stabilizacyjnych w Islamskiej Republice Afganistanu w okresach:

1) od 10.05.2010 r. do 2.11.2010 r.,

2) od 18.04.2013 r. do 25.11.2013 r.

( okoliczność bezsporna, a nadto zaświadczenia k. 20 (...), rozkaz k. 21 (...), świadectwo służby k. 14-16 (...))

Zaskarżoną decyzją z 9.03.2023 r. Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w Ł. przyznał M. S. od dnia 1.02.2023 r. emeryturę wojskową, uwzględniając 7% zwiększenia wysługi emerytalnej z tytułu pełnienia służby w szczególnych warunkach, tj. w strefie działań wojennych.

( decyzja z załącznikami – k. 56-62- akt (...))

Powyższy stan faktyczny był w całości niesporny i wynika z niekwestionowanych przez strony dokumentów zalegających w aktach sprawy i załączonych aktach emerytalnych wnioskodawcy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie i skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

Pomiędzy stronami nie było sporu, co do okresu pełnienia służby w strefie działań wojennych, a sposób liczenia tego okresu. Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie była bowiem zasadność domagania się przez wnioskodawcę podwyższenia podstawy wymiaru świadczenia emerytalnego (emerytury wojskowej) o 0,5% z tytułu pełnienia służby w strefie działań wojennych do 7,5% w miejsce 7%.

Zasady ustalenia podstawy wymiaru emerytury z tytułu służby wojskowej reguluje art. 15 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2016 r. poz. 1037 j.t. z późn. zm.).

W myśl przepisu art. 15 ust. 3 w/w ustawy, emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych.

Jak przyjmuje judykatura, w przypadku służby w strefie działań wojennych każdy rozpoczęty miesiąc służby powoduje podwyższenie podstawy wymiaru świadczenia, niezależnie od tego, ile dni w tym miesiącu służba była pełniona, co nie stanowi naruszenia art. 15 ust 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz § 4 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur wojskowych (Dz. U. z 2004 r. Nr 67, poz. 618 z późn. zm.) (zob. wyroki Sądu Apelacyjnego w Białymstoku: z dnia 2 grudnia 2014 r., III AUa 898/14, oraz z dnia 29 października 2014 r., III AUa 756/14, L.).

Z kolei § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 lipca 2011 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur wojskowych stanowi, że emeryturę wojskową podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby w strefie działań wojennych w polskich kontyngentach wojskowych wydzielonych z Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej lub przez kierowanych do pełnienia służby w tej strefie z polskich przedstawicielstw wojskowych oraz polskich zespołów łącznikowych przy organizacjach międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych albo bezpośrednio z organizacji międzynarodowych, międzynarodowych struktur wojskowych i obcych jednostek wojskowych.

Zgodnie, również, z treścią § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 lutego 2012 r. w sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin (Dz.U. z 2012 r. poz. 194) przy obliczaniu wysługi emerytalnej sumuje się poszczególne okresy o jednakowym procentowym wskaźniku, obejmujące lata, miesiące i dni. Sumę dni zamienia się na miesiące, przyjmując za miesiąc trzydzieści dni kalendarzowych. Sumę miesięcy zamienia się na lata, przyjmując pełne 12 miesięcy za jeden rok. W końcowym podsumowaniu okresy niepełnych miesięcy nie są uwzględniane, z wyjątkiem okresów, o których mowa w art. 15 ust. 3 ww. ustawy.

` Treść tych przepisów nie pozostawia w ocenie Sądu Okręgowego wątpliwości, iż w przypadku służby w strefie działań wojennych każdy rozpoczęty miesiąc służby powoduje podwyższenie podstawy wymiaru świadczenia niezależnie od tego, ile dni w tym miesiącu służba była pełniona (zob. wyroki Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 15 lutego 2023 r., III AUa 696/21, L. oraz z dnia 17 lipca 2018 r., III AUa 554/17, L.).

Podstawą rozstrzygnięcia jest przepis § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 lutego 2012 r. w sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin, które to rozporządzenie obowiązuje od dnia 7 marca 2012 r. W przepisie tym, w sposób jasny wskazano, iż okresy niepełnych miesięcy nie są uwzględniane, z wyjątkiem okresów, o których mowa w art. 15 ust. 3 ww. ustawy.

Zaskarżona aktualnie decyzja, została wydana z naruszeniem przepisów art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 lipca 2011 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur wojskowych oraz § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 lutego 2012 r. w sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin (por. w tym zakresie wyrok SA w Białymstoku z dnia 2 grudnia 2014 r, III AUa 898/14, Lex nr 1623819, jak również wyrok SA w Łodzi z dnia 16 kwietnia 2019 r. III AUa 1144/18).

Sąd Okręgowy zważył, iż organ w tym zakresie kierował się brzmieniem § 26 ust. 1 zdanie czwarte rozporządzenia wykonawczego z uwzględnieniem zapisu, że "w końcowym podsumowaniu okresy niepełnych miesięcy nie są uwzględniane" - jednakże błędnie pomijając dalszą część tego zdania, tj. "z wyjątkiem okresów, o których mowa w art. 15 ust. 3 ww. ustawy". A zatem pozwany ustalił sumując wyłącznie konkretne okresy służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych ubezpieczonego, iż wynosi one 13 miesięcy i 4 dni, po czym dopiero tak ustaloną już sumę w oparciu o art. 15 ust. 3 ustawy zaokrąglił w górę do pełnego miesiąca - uzyskując wynik 14 miesięcy, co w konsekwencji oznacza obliczenie wymiaru świadczenia z tytułu pełnienia służby na froncie podczas wojny lub w strefie działań wojennych na poziomie 7%.

W ocenie Sądu Okręgowego sposób liczenia rozpoczętych miesięcy przez pozwany organ emerytalny jest sprzeczny z powołanymi przepisami. W oparciu bowiem o, cytowane wyżej, przepisy art. 15 ust. 3 ustawy w związku z § 4 ust. 1 punkt 2 rozporządzenia w związku z § 26 ust. 1 zdanie czwarte rozporządzenia wykonawczego, do ustalenia ubezpieczonemu wymiaru świadczenia z tytułu pełnienia służby na froncie podczas wojny lub w strefie działań wojennych należało uwzględnić nie tylko konkretne okresy służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych ubezpieczonego - ale, co wynika z § 26 ust. 1 zdanie czwarte rozporządzenia wykonawczego, pełne miesiące takiej służby. Okres służby wnioskodawcy w strefie działań wojennych powinien wynosić 15 miesięcy z uwagi na pełnienie służby w Polskim Kontyngencie Wojskowym w składzie Międzynarodowych Sił Stabilizacyjnych w Islamskiej Republice Afganistanu w okresach: od 10.05.2010 r. do 2.11.2010 r. - czyli 7 miesięcy rozpoczętych, a także od 18.04.2013 r. do 25.11.2013 r. – czyli 8 miesięcy rozpoczętych. To zaś oznacza, że wnioskodawca legitymuje się łącznie okresem 15 miesięcy rozpoczętych, a zatem zwiększenie winno wynieść 7,5% (7+8=15 miesięcy x 0,5%). Powyższe obliczenie powoduje wzrost liczby miesięcy pełnienia służby o 1 miesiąc, co w kontekście przelicznika 0,5% za każdy miesiąc (art. 15 ust. 3) oznacza, iż podstawa wymiaru świadczenia z tytułu pełnienia służby na froncie podczas wojny lub w strefie działań wojennych dla ubezpieczonego powinna zostać ustalona na poziomie 0,5 % wyżej niż to miało miejsce. Zasadnie więc wnioskodawca domagał się podwyższenia podstawy wymiaru świadczenia o 0,5% z tytułu pełnienia służby w strefie działań wojennych do 7,5% w miejsce 7%.

Z uwagi na powyższe, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przeliczył wysokość emerytury wojskowej wnioskodawcy od dnia 1.02.2023 r., uwzględniając procentowe zwiększenie wysługi emerytalnej do 7,5% z tytułu służby w strefie działań wojennych.

A.P.