Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

X Ka 1150/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie

z dnia 17 października 2023 r., sygn. akt II K 1201/22

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☒

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

K. A.

aktualne dane o karalności oskarżonej

informacja z KRK

308-310

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

K. A.

nie dotyczy

nie dotyczy

nie dotyczy

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

informacja z KRK

Dowód pochodzi z obiektywnego źródła jakim jest Krajowy Rejestr Karny. Treść dowodu nie była kwestionowana przez strony postępowania.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2.1.2.1

nie dotyczy

nie dotyczy

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Oskarżyciel publiczny zarzucił zaskarżonemu wyrokowi błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na nieuprawnionym przyjęciu, iż w stosunku do K. A. zaistniały okoliczności uzasadniające warunkowe umorzenie postępowania karnego, podczas gdy stopień winy i społecznej szkodliwości czynów popełnionych przez oskarżoną, jak również dotychczasowa linia życiowa oraz postawa K. A. po popełnieniu czynów, prowadzą do wniosku, że koniecznym było wymierzenie oskarżonej kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut nie podlegał rozpoznaniu przez Sąd odwoławczy.

Uwzględnienie zarzutu z pkt 1 apelacji obrońcy skutkowało stwierdzeniem bezwzględnej przyczyny odwoławczej, co było wystarczające do wydania orzeczenia o charakterze kasatoryjnym. Rozpoznanie pozostałych uchybień byłoby przedwczesne (art. 436 k.p.k.).

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez:

1)  skazanie K. A. za czyn z pkt. I zaskarżonego wyroku i wymierzenie jej za ten czyn kary 8 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym;

2)  skazanie K. A. za czyn z pkt. 2 zaskarżonego wyroku i wymierzenie jej za ten czyn kary 5 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym;

3)  wymierzenie K. A. kary łącznej 10 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym;

4)  zasądzenie od K. A. na rzecz D. B. kwoty 1.000 PLN tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę;

5)  obciążenie K. A. kosztami postępowania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. Wobec stwierdzonej bezwzględnej przesłanki odwoławczej z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. Sąd ad quem był zobligowany do uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

3.2.

Obrońca oskarżonej zarzuciła zaskarżonemu wyrokowi:

1)  istotne naruszenie przepisów postępowania poprzez wydanie wyroku pomimo istnienia bezwzględnych przyczyn odwoławczych, a to faktu, że sąd w niniejszej sprawie był nienależycie obsadzony z uwagi na to, że Katarzyna Olczak jest osobą powołaną na stanowisko Sędziego Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie (postanowienie Prezydenta RP z dnia 8 czerwca 2022 r. Nr 1130.34.2022) w wyniku rekomendacji organu – Krajowej Rady Sądownictwa – ukonstytuowanej po nowelizacji ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa w 2017 roku (dalej jako „neoKRS”), która to nowelizacja doprowadziła do tego, że skład neoKRS jako upolityczniony nie spełnia wymagań wskazanych w postanowieniach Konstytucji RP oraz wymaganiami obowiązującego Polskę prawa międzynarodowego, a to skutkuje naruszeniem w niniejszej sprawie art. 45 Konstytucji RP oraz art. 6 §1 ratyfikowanej za zgodą wyrażoną w ustawie Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (dalej: „EKPCz”) wobec rozpoznania sprawy oskarżonej przez organ nie będący sądem ustanowionym zgodnie z ustawą.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zasadne jest stanowisko apelującej, że w przedmiotowej sprawie zachodzi bezwzględna przesłanka odwoławcza z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.

Sąd Okręgowy stwierdza, że Sąd meriti – Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie, orzekający w sprawie o sygn. akt II K 1201/22, zakończonej wyrokiem z dnia 17 października 2023 r., był sądem nienależycie obsadzonym w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k, albowiem brała w nim udział Pani Katarzyna Olczak.

Pani Katarzyna Olczak została powołana na stanowisko Sędziego Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia na podstawie postanowienia Prezydenta RP z dnia 8 czerwca 2022 r., nr 1130.34.2022, w wyniku rekomendacji z dnia 14 lutego 2022 r., nr uchwały 103/2022, wydanej przez Krajową Radę Sądownictwa ukształtowaną w trybie ustawy z 8 grudnia 2017 roku. Wadliwość tej procedury omówiona została w uchwale składu połączonych Izb: Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r., BSA I-4110-1/20 i w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 2 czerwca 2022 r., I KZP 2/22.

Niniejszy Sąd w pełni aprobuje stanowisko przedstawione w powyższych judykatach,
z których wynika, że Krajowa Rada Sądownictwa, ukształtowana przepisami ustawy z
8 grudnia 2017 r., nie spełnia standardu organu konstytucyjnego, będąc w rzeczywistości organem zależnym od władzy ustawodawczej i wykonawczej oraz niewypełniającym zadania ochrony niezależności sądów i niezawisłości sędziów, jak również obiektywnej, rzetelnej i transparentnej oceny kandydatów na stanowiska sędziowskie.

Zaznaczyć również należy, że w ocenie niniejszego Sądu postanowienie Prezydenta RP
o powołaniu do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego nie ma mocy konwalidującej wadliwą procedurę przeprowadzoną przez niekonstytucyjnie powołaną Krajową Radę Sądownictwa i nie uzdrawia skażonego procesu nominacyjnego sędziów. Akt nominacji musi opierać się na sumie niezbędnych etapów gwarantujących obiektywny i transparentny wybór najlepszych, niezależnych, kandydatów do służby sędziowskiej.

Osoba, która decyduje się na objęcie stanowiska sędziego w wyniku wadliwej procedury nominacyjnej, może być w odbiorze ogólnym postrzegana, jako osoba zależna, o skłonnościach do sprzyjania innym podmiotom i innym wartościom niż te, którym ma obowiązek służyć sędzia. Udział w składzie sądu sędziego, którego niezależność może być podważona, jest niedopuszczalny.

Opierając się na treści uchwały KRS z dnia 14 lutego 2022 r., nr 103/2022, wskazuje się, że Pani Katarzyna Olczak była jedyna kandydatką na ogłoszone wolne stanowisko sędziego sądu rejonowego w Sądzie Rejonowym dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie, ogłoszone w Monitorze Polskim z 2021 r. pod poz. 728.

Uprzednio Pani Katarzyna Olczak nie pełniła urzędu na stanowisku sędziego. Egzamin sędziowski złożyła w 2009 r. z łączną oceną dostateczną. W okresie poprzedzającym kandydowanie na stanowisko sędziego sądu rejonowego zajmowała stanowiska - asystenta sędziego, a następnie referendarza sądowego. W opinii sędziego wizytatora, oceniającego kwalifikacje Pani Katarzyny Olczak jako kandydatki na stanowisko sędziego sądu rejonowego, posiada ona predyspozycje do wykonywania zawodu sędziego.

Kolegium Sądu Okręgowego w Warszawie pozytywnie i jednomyślnie zaopiniowało Panią Katarzynę Olczak. Podczas posiedzenia Krajowej Rady Sądownictwa w dniu 14 lutego
2022 r. jednomyślnie podjęto stanowisko o rekomendowaniu kandydatury Pani Katarzyny Olczak do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego sądu rejonowego w Sądzie Rejonowym dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie.

Mieć należy na uwadze, że Pani Katarzyna Olczak w wyniku powyższej procedury została powołana do popełnienia urzędu na stanowisku sędziego sądu rejonowemu, zatem jej kandydatura nie podlegała wcześniej weryfikacji przez prawidłowo ukształtowaną KRS.

Kluczowe jest również podkreślenie czasu, w jakim Pani Katarzyna Olczak ubiegała się o stanowisko sędziego. Wskazuje się, że w tym czasie w obiegu prawnym pozostawał szereg orzeczeń sądów i trybunałów międzynarodowych stwierdzających naruszenie prawa w procedurze powoływania sędziów z udziałem Krajowej Rady Sądownictwa, która po zmianie przepisów ustawą z dnia 8 grudnia 2017 r. nie posiada gwarancji niezależności od władzy wykonawczej i ustawodawczej, co narusza konstytucyjną zasadę trójpodziału władzy oraz art. 6 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności gwarantujący prawo do rzetelnego procesu.

Pani Katarzyna Olczak, jako prawnik, wieloletni merytoryczny pracownik sądów powszechnych, następnie referendarz sądowy a finalnie osoba ubiegająca się o stanowisko sędziego, niewątpliwie była zaznajomiona z tymi judykatami, a mimo to zdecydowała się na udział w konkursie na stanowisko sędziego sądu rejonowego w tamtym czasie, które to stanowisko następnie objęła.

Zaznaczyć należy, że w uzasadnieniu uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 2 czerwca 2022 r., w sprawie I KZP 2/22 podkreślono kluczową dla procesu nominacyjnego okoliczność, że Krajowa Rada Sądownictwa ukształtowana w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw nie jest organem tożsamym z organem konstytucyjnym, którego skład i sposób wyłaniania reguluje Konstytucja RP, w szczególności w art. 187 ust. 1. Oznacza to, że w istocie samo wzięcie udziału w konkursie przed niekonstytucyjnym organem nie pozostawia wątpliwości, że ścieżka powoływania w Polsce sędziów jest obarczona fundamentalnymi mankamentami, obala domniemanie bezstronności.

Wszystkie te okoliczności wskazują na brak niezbędnej niezależności i bezstronności Sędzi Katarzyny Olczak, a sąd w którego składzie zasiada jest sądem obsadzonym nienależycie
w rozumieniu art. 439 1 pkt 2 k.p.k.

Wniosek

1)  uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji;

2)  z ostrożności procesowej, na wypadek nieuwzględnienia zarzutu wskazanego w pkt 1 apelacji, umorzenie postępowania z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość czynu oskarżonej opisanego w pkt 1 części wstępnej wyroku Sądu I instancji oraz uniewinnienie oskarżonej od zarzutu popełnienia czynu wskazanego w pkt 2 części wstępnej wyroku Sądu I instancji z uwagi na fakt, że oskarżona czynu nie popełniła.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec stwierdzonej bezwzględnej przesłanki odwoławczej z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. zasadne jest – zgodnie z wnioskiem apelującej – uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

3.3.

3)  obraza przepisów prawa materialnego polegająca na błędnej wykładni przepisów art. 1 § 2 k.k. w zw. z art. 115 § 2 k.k. poprzez przyjęcie przez Sąd, że czyn przypisany oskarżonej jest szkodliwy w stopniu wyższym niż znikomy, podczas gdy przyjęcie, że czyn oskarżonej polegający na złapaniu i pociągnięciu pokrzywdzonego za pas u spodni od munduru był szkodliwy społecznie w stopniu wyższym niż znikomy, mimo że doszło do niego w sytuacji, gdy pokrzywdzony swoim działaniem naruszał prawo do zgromadzeń i publicznego wyrażania poglądów przez oskarżoną i osoby jej towarzyszące, co powinno doprowadzić sąd do uznania, że sposób i okoliczności popełnienia czynu, jak również postać zamiaru, którym kierowała się oskarżona wskazują na to, że nie jest on szkodliwy społecznie w stopniu wyższym niż znikomy, gdyż funkcjonariuszowi publicznemu działającemu wbrew prawu lub naruszającemu prawa obywateli nie przysługuje szczególna ochrona wskazana w art. 222 § 1 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut nie podlegał rozpoznaniu przez Sąd odwoławczy.

Uwzględnienie zarzutu z pkt 1 apelacji obrońcy skutkowało stwierdzeniem bezwzględnej przyczyny odwoławczej, co było wystarczające do wydania orzeczenia o charakterze kasatoryjnym. Rozpoznanie pozostałych uchybień byłoby przedwczesne (art. 436 k.p.k.).

Wniosek

1)  uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji;

2)  z ostrożności procesowej, na wypadek nieuwzględnienia zarzutu wskazanego w pkt 1 apelacji, umorzenie postępowania z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość czynu oskarżonej opisanego w pkt 1 części wstępnej wyroku Sądu I instancji oraz uniewinnienie oskarżonej od zarzutu popełnienia czynu wskazanego w pkt 2 części wstępnej wyroku Sądu I instancji z uwagi na fakt, że oskarżona czynu nie popełniła.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec stwierdzonej bezwzględnej przesłanki odwoławczej z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. zasadne jest – zgodnie z wnioskiem apelującej – uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

3.4.

3)  w zakresie czynu opisanego w części wstępnej wyroku w pkt 2 – obraza przepisów postępowania, mająca istotny wpływ na treść orzeczenia, tj.:



naruszenie art. 7 k.p.k. poprzez uznanie za wiarygodne zeznań świadka D. B., mimo że stoją w sprzeczności z obiektywnym materiałem dowodowym zebranym w niniejszej sprawie, tj. nagraniem wideo z zajścia przed pomnikiem ofiar katastrofy smoleńskiej w dniu 10 maja 2021 r. i przyjęcie, że oskarżona dopuściła się jego znieważenia słowami uważanymi powszechnie za obraźliwe i obelżywe, tj. „złodziej, kutas”, mimo iż na ujawnionym nagraniu słowa te nie padają w stosunku do pokrzywdzonego;



naruszenie art. 7 k.p.k. poprzez uznanie wyjaśnień oskarżonej za niewiarygodne w części, w której oskarżona zaprzecza, że używała wobec pokrzywdzonego D. B. słów uważanych powszechnie za obraźliwe i obelżywe, podczas gdy prawidłowa ocena tego dowodu dokonana w kontekście innych dowodów przeprowadzonych w niniejszej sprawie, w szczególności oględzin i odtworzenia nagrania wideo dokumentującego zajście w dniu 10 maja 2021 r. doprowadziłaby do uznania, że wyjaśnienia oskarżonej są spójne z obiektywnym materiałem dowodowym w postaci nagrania wideo oraz że nie dopuściła się ona znieważenia D. B. słowami uważanymi powszechnie za obraźliwe i obelżywe tj. „złodziej,(...)”.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut nie podlegał rozpoznaniu przez Sąd odwoławczy.

Uwzględnienie zarzutu z pkt 1 apelacji obrońcy skutkowało stwierdzeniem bezwzględnej przyczyny odwoławczej, co było wystarczające do wydania orzeczenia o charakterze kasatoryjnym. Rozpoznanie pozostałych uchybień byłoby przedwczesne (art. 436 k.p.k.).

Wniosek

1)  uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji;

2)  z ostrożności procesowej, na wypadek nieuwzględnienia zarzutu wskazanego w pkt 1 apelacji, umorzenie postępowania z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość czynu oskarżonej opisanego w pkt 1 części wstępnej wyroku Sądu I instancji oraz uniewinnienie oskarżonej od zarzutu popełnienia czynu wskazanego w pkt 2 części wstępnej wyroku Sądu I instancji z uwagi na fakt, że oskarżona czynu nie popełniła.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec stwierdzonej bezwzględnej przesłanki odwoławczej z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. zasadne jest – zgodnie z wnioskiem apelującej – uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

nie dotyczy

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

nie dotyczy

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

nie dotyczy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

nie dotyczy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

nie dotyczy

Zwięźle o powodach zmiany

nie dotyczy

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.

☒ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Wobec zasadności zarzutu z pkt 1 apelacji obrońcy oskarżonej i stwierdzonej na jego podstawie bezwzględnej przyczyny odwoławczej z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k., tj. nienależytego obsadzenia Sądu I instancji, konieczne było uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu dla Warszawy – Śródmieścia do ponownego rozpoznania w należycie obsadzonym składzie, tj. z wyłączeniem sędziów mianowanych z udziałem Krajowej Rady Sądownictwa utworzonej ustawą z 8 grudnia 2017 roku.

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

nie dotyczy

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

nie dotyczy

5.3.1.4.1.

nie dotyczy

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

nie dotyczy

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

nie dotyczy

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

nie dotyczy

nie dotyczy

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

nie dotyczy

nie dotyczy

PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżyciel publiczny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie z dnia 17 października 2023 r., sygn. akt II K 1201/22 - co do winy

1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonej

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie z dnia 17 października 2023 r., sygn. akt II K 1201/22 - w całości

1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☒

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana