Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2021 roku powód E. 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. wniósł do Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie pozew przeciwko pozwanej K. W. o zapłatę kwoty 16 666,38 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. Powód jako nabywca wierzytelności od operatora telekomunikacyjnego dochodzi nieuregulowanych przez pozwaną należności za korzystanie z usług telekomunikacyjnych świadczonych przez spółkę P4 spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w W., opłat wyrównawczych w związku z wypowiedzeniem umowy, a także skapitalizowanych odsetek od tych należności i dalszych odsetek.

Postanowieniem z 21 grudnia 2021 roku przekazano sprawę do tut. Sądu.

W odpowiedzi na pozew kurator pozwanej wniosła o oddalenie powództwa w całości, zasadzenie na rzecz pozwanej kosztów procesu, a nadto o przyznanie wynagrodzenia kuratorowi oraz zwrotu wydatków poniesionych przez kuratora.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana K. W. (obecnie B.-W.) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – szkoły nauki języka angielskiego W. począwszy od 2015 roku zawierała z P4 spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W. szereg umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

W dniu 26 października 2015 r. pozwana zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) dla numeru (...) w pakiecie taryfowym SIM Formuła Rodzina U.. Abonament wynosił 29,99 zł miesięcznie.

W dniu 6 maja 2017 r. pozwana zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) dla numeru (...) w pakiecie taryfowym Formuła B.. Abonament wynosił 39,99 zł miesięcznie.

W dniu 25 kwietnia 2018 r. pozwana zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) dla numeru (...) w pakiecie taryfowym Formuła B.. Abonament wynosił 39,99 zł miesięcznie.

W dniu 5 czerwca 2018 r. pozwana zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) dla numeru (...) w pakiecie taryfowym Formuła B.. Abonament wynosił 39,99 zł miesięcznie.

W dniu 13 czerwca 2018 r. pozwana zawarła z P4 spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) dla numeru (...) w pakiecie taryfowym Formuła B.. Abonament wynosił 39,99 zł miesięcznie.

Zgodnie z umowami (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. zobowiązała się do świadczenia na rzecz pozwanej usług telekomunikacyjnych, a pozwana zobowiązała się do uiszczenia opłat abonamentowych w miesięcznym okresie rozliczeniowym. Wszystkie umowy zostały zawarte na okres 24 miesięcy, przy czym po upływie tego okresu ulegały automatycznemu przedłużeniu na czas nieokreślny, chyba że najpóźniej 30 dni przed końcem obowiązywania umowy na czas określony zostanie ona wypowiedziana. Zakres odpowiedzialności z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, wysokość odszkodowania oraz zasady i terminy jego wypłaty określał Regulamin Oferty Promocyjnej i Cennik Usług (...). Operator miał prawo naliczyć karę umowną w przypadku wypowiedzenia umowy przed czasem - z winy abonenta (pkt. 12 ogólnych postanowień umowy).

Dowód:

- umowa (...) k.43-46 z oświadczenie, k.47-48, zdjęciem dowodu osobistego pozwanej k.49 i aneksem k.50-52,

- umowa (...) k.53-56,

- umowa nr (...) k.57-60,

- umowa nr (...) k.65-66 z aneksem k.67-68,

- umowa nr (...) k. 61-64.

W toku realizacji umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych P4 spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wystawiała K. W. faktury VAT, których pozwana nie opłaciła. Wobec czego pismem z dnia 24 kwietnia 2019 r. P (...) sp. z o.o. w W. wypowiedziała pozwanej umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych dla numerów (...), (...), (...), (...), (...), (...) ze skutkiem na dzień 5 czerwca 2019 r. z powodu nieuregulowanych należności za usługi telekomunikacyjne w łącznej kwocie 1 497,80 zł wynikających nw. z nieopłaconych faktur VAT o numerze:

- (...) z dnia 8 kwietnia 2019 r. na kwotę 351,60 zł z terminem płatności 23 kwietnia 2019 r.,

- (...) z dnia 8 marca 2019 r. na kwotę 351,60 zł z terminem płatności 22 marca 2019 r.,

- (...) z dnia 8 lutego 2019 r. na kwotę 352,10 zł z terminem płatności 22 lutego 2019 r.,

- (...) z dnia 8 stycznia 2019 r. na kwotę 351,60 zł z terminem płatności 22 stycznia 2019 r.,

- (...) z dnia 24 grudnia 2018 r. na kwotę 345,45 zł z terminem płatności 24 grudnia 2018 r.

Dowód:

- wypowiedzenie umowy k.69-70 z załącznikiem k.71,

P (...) sp. z o.o. w W. obciążyła również pozwaną karami umownymi z tytułu rozwiązania umów przed upływem okresu, na jaki zostały one zawarte, a kwota kar odpowiadała wartości przyznanej przez operatora telekomunikacyjnego ulgi, pomniejszonej proporcjonalnie za okres od dnia zawarcia umów do dnia ich rozwiązania. I tak:

W dniu 4 lipca 2019 r. P 4 sp. zo.o. w W. wystawiła na pozwaną notę obciążeniową nr (...) na kwotę 1 115,61 zł z tytułu kary umownej naliczonej na podstawie Regulaminu Świadczenia Usług (...) za przedterminowe rozwiązanie umowy dla numeru (...).

Dowód:

- nota obciążeniowa k.72-73 z załącznikiem k.74,

W dniu 4 lipca 2019 r. P 4 sp. zo.o. w W. wystawiła na pozwaną notę obciążeniową nr (...) na kwotę 238,16 zł z tytułu kary umownej naliczonej na podstawie Regulaminu Świadczenia Usług (...) za przedterminowe rozwiązanie umowy dla numeru (...).

Dowód:

- nota obciążeniowa k.75-76 z załącznikiem k.77,

W dniu 4 lipca 2019 r. P (...) sp. z o.o. w W. wystawiła na pozwaną notę obciążeniową nr (...) na kwotę 1 318,07 zł z tytułu kary umownej naliczonej na podstawie Regulaminu Świadczenia Usług (...) za przedterminowe rozwiązanie umowy dla numeru (...).

Dowód:

- nota obciążeniowa k.78-79 z załącznikiem k.80,

W dniu 4 lipca 2019 r. P (...) sp. z o.o. w W. wystawiła na pozwaną notę obciążeniową nr (...) na kwotę 523,42 zł z tytułu kary umownej naliczonej na podstawie Regulaminu Świadczenia Usług (...) za przedterminowe rozwiązanie umowy dla numeru (...).

Dowód:

- nota obciążeniowa k.81-82 z załącznikiem k.83,

W dniu 4 lipca 2019 r. P (...) sp. z o.o. w W. wystawiła na pozwaną notę obciążeniową nr (...) na kwotę 1 183,68 zł z tytułu kary umownej naliczonej na podstawie Regulaminu Świadczenia Usług (...) za przedterminowe rozwiązanie umowy dla numeru (...).

Dowód:

- nota obciążeniowa k.84-5 z załącznikiem k.86,

W dniu 4 lipca 2019 r. P (...) sp. z o.o. w W. wystawiła na pozwaną notę obciążeniową nr (...) na kwotę 792,65 zł z tytułu kary umownej naliczonej na podstawie Regulaminu Świadczenia Usług (...) za przedterminowe rozwiązanie umowy dla numeru (...).

Dowód:

- nota obciążeniowa k.87-88 z załącznikiem k.89.

W dniu 12 sierpnia 2020 roku pomiędzy P (...) sp. z o.o. w W. (cedentem) a E. 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny (cesjonariuszem) zawarta została umowa przelewu wierzytelności.

Przedmiotem przelewu zgodnie z § 1 ust 1 w związku z § 2 były wierzytelności wynikające z zawartych z dłużnikami umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawarte w załączniku nr 1A, w tym wierzytelności operatora telekomunikacyjnego wobec pozwanej wynikające z opisanych wyżej faktur VAT i not obciążeniowych oraz odsetek od tych kwot, wskazane pod pozycjami od 46041-46052

Dowód:

• Umowa ramowa k. 8-18 z załącznikiem 3 k.19, zawiadomieniem k.20, oświadczenie, k.21, załącznikiem nr 6 k.22-23, potwierdzeniem realizacji przelewu k.24, pełnomocnictwem k.25-26,

• Informacja z Rejestru Funduszy k.27-29,

• Informacja z KRS k.30-35,

• Załącznik 1 A k.92-97,

Pismem z dnia 9 września 2020 roku P (...) sp. z o.o. w W. zawiadomiła pozwaną o dokonaniu cesji wierzytelności należności powstałych z tytułu świadczonych usług wynoszących 7 517,18 zł na rzecz E. 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny.

Pismem z dnia 10 września 2020 roku powód wezwał pozwaną do zapłaty ww. kwoty ze wskazaniem, że pochodzą w opisanych wyżej faktur Vat i not obciążeniowych.

Dowód:

• Zawiadomienie o cesji k.40-42,

• Wezwanie do zapłaty k.36-38.

Stan faktyczny sprawy sąd oparł o złożone przez powoda dokumenty, co do których strony procesu częściowo wyprowadzały odmienne wnioski.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się częściowo zasadne.

W niniejszym procesie powód domagał się od pozwanej zapłaty w kwocie 16 666,38 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Natomiast w uzasadnieniu pozwu wskazał, że sporna zaległość pozwanej stanowi kwotę połowę niższą, tj. 8.333,19 zł, z czego kwota 7020,99 zł stanowi sumę niezapłaconych dokumentów księgowych, a w pozostałej części są to kwoty naliczonych odsetek (k. 5).

Powód wskazuje, że jest nabywcą wierzytelności od P4 Sp. z o.o. w W. z tytułu umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych, które zostały pozwanej wypowiedziane. Umowa ta uregulowana jest w ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 171 poz. 1800 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 56. ust. 1 tej ustawy świadczenie usług telekomunikacyjnych odbywa się na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

Z kolei w myśl art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Natomiast art. 509 § 2 k.c. stanowi, iż wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Legitymacja czynna nie był kwestionowana przez stronę pozwaną, a sąd nie dopatrzył się nieważności przedłożonej przez powoda umowy sprzedaży wierzytelności zawartej w dniu 12 sierpnia 2020 roku, wraz z porozumieniem oraz załącznikiem nr 3 do tej umowy. Analiza treści wymienionych dokumentów prowadzi do wniosku, że powód wykazał fakt nabycia przez niego wierzytelności dochodzonych pozwem. Z treści wymienionych dokumentów wynika następstwo prawne - powód zawarł umowę sprzedaży z pierwotnym wierzycielem tj. P4 spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W. (z którą pozwana zawierała umowy i która wystawiała z tego tytułu dokumenty rozliczeniowe). W załączniku do umowy nr (...) wskazano nabywane wierzytelności w stosunku do pozwanej, pod pozycjami od 46041-46052 wynikające z opisanych faktur Vat i not obciążeniowych oraz odsetek od tych kwot. Tak więc z treści umowy i załącznika wynikało, że konkretne wierzytelności objęte pozwem zostały nabyte przez powoda.

Kurator pozwanej sprzeciwiając się żądaniu pozwu, podniósł natomiast zarzut nieważności załączonych do pozwu umów o usługi telekomunikacyjne. Wskazał, że umowy stanowiące podstawę kwot dochodzonych pozwem nie zostały podpisane przez osobę umocowaną do działania w imieniu poprzednika prawnego powoda, a na umowach dla numerów telefonów nr (...) nie ma pewności, czy widnieją podpisy pozwanej. Zarzucił, że wypowiedzenie umów dokonane pismem z dnia 24 kwietnia 2019 r. zostało złożone przez osobę nieumocowaną do działania w imieniu poprzednika prawnego powoda, a oświadczenie o wypowiedzeniu nie zostało doręczone pozwanej. Podniósł również zarzut nieudowodnienia wysokości roszczenia.

W replice powód wskazał, że pozwana podpisała umowy własnoręcznie, wierzyciel pierwotny zaś wypowiedzenie umowy wysłał do pozwanej pocztą, o czym świadczy potwierdzenie nadania znajdujące się w aktach sprawy, więc było ono skuteczne.

W ocenie sądu chybiony okazał się zarzut kuratora pozwanej dotyczący niezawarcia przez pozwaną umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Brak pewności kuratora pozwanej co do autentyczności złożonych pod umowami podpisów pozwanej (co niejako jest usprawiedliwione taktyką procesową kuratora dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej) nie oznacza jeszcze, że własnoręczne podpisy w istocie od pozwanej nie pochodzą. Powód reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika (radcę prawnego) przedstawił kopie umów, opatrzonych czytelnymi, własnoręcznymi podpisami sygnowanymi nazwiskiem pozwanej, co nakazuje przyjąć, że umowy te zostały przez pozwaną zawarte. Strona pozwana nie zaoferowała natomiast dowodów przeciwnych na tę okoliczność, poza poddaniem pod wątpliwość autentyczności podpisów. Sąd w całości podziela wywód prawny powoda w replice z dnia 28 kwietnia 2023 r. odpowiedzi na pozew (k. 175) i przyjmuje za własny. Podobnie sąd w całości podziel argumentację powoda, iż osobę podpisaną w imieniu operatora telekomunikacyjnego pod tekstem umowy czy wypowiedzenia należy traktować jako umocowaną do działania w imieniu powoda, na zasadzie art. 97 k.c. Nie sposób z tej przyczyny podważyć skuteczności tudzież ważności wypowiedzenia i pozostałych dokumentów wystawionych przez operatora. Powód wykazał dowodami nadania przesyłek poleconych, że pozwana o wypowiedzeniu umów dowiedziała się przed wytoczeniem powództwa w niniejszej sprawie, czy to z zawiadomienia, czy z wezwania do zapłaty skierowanego przez powoda.

Częściowo zasadny natomiast okazał się zarzut pozwanej nieudowodnienia wysokości roszczenia. Powód w ocenie sądu wykazał zasadność wypowiedzenia umowy przez operatora z winy pozwanej w związku z zadłużeniem z tytułu wystawionych pozwanej faktur. Kurator pozwanej nie wykazał natomiast spełnienia roszczenia wobec operatora czy powoda wynikającego z tytułu zawartej z operatorem umowy, zresztą nawet nie podnosił zarzutu w tym kierunku, wskazując tylko na brak zadłużenia (art. 6 k.c.).

Powód dokumentem wypowiedzenia umowy z tytułu częściowo nieopłaconych przez pozwaną faktur (k. 69) wykazał wysokość roszczenia z tytułu nieopłaconego abonamentu w kwocie 1497,80 zł i naliczonych w związku z powyższym opłat nazwanych w notach obciążeniowych karami umownymi, tj. w kwotach: 1115,61 zł (k. 72), 238,16 zł (k. 75), 1318,07 zł (k. 78), 523,42 zł (k. 81), 1183,68 zł (k. 84) i 792,65 zł (k. 87). Pozwana nie naprowadziła żadnych dowodów przeciwnych (art. 6 k.c.). Podstawą prawną roszczenia z tego tytułu jest art. 57 ust. 6 Prawa telekomunikacyjnego. Zgodnie z nim w przypadku zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej, związanego z ulgą przyznaną abonentowi, wysokość roszczenia z tytułu jednostronnego rozwiązania umowy przez abonenta lub przez dostawcę usług z winy abonenta przed upływem terminu, na jaki umowa została zawarta, nie może przekroczyć wartości ulgi przyznanej abonentowi pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. Roszczenie nie przysługuje w przypadku rozwiązania przez konsumenta umowy przed rozpoczęciem świadczenia usług, chyba że przedmiotem ulgi jest telekomunikacyjne urządzenie końcowe.

Analizując przywołaną dokumentację źródłową, w ocenie sądu powód wykazał wysokość roszczenia w zakresie wskazanej w uzasadnieniu pozwu kwoty należności głównej, jako sumy niezapłaconych dokumentów księgowych, w szczególności tzw. opłat wyrównawczych (nazwanych w notach karami umownymi), tj. co do kwoty 7020,99 zł, a ponad tę kwotę powództwo – jako niewykazane, nieznajdujące odzwierciedlania w załączonych do pozwu dokumentach, podlegało oddaleniu. Nawiasem powyższa rozbieżność kwot w zakresie żądania pozwu stanowiła przyczynę stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w punkcie I wyroku.

Orzeczenie o odsetkach ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych zapadło w oparciu o treść przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w płatnościach w transakcjach handlowych.

Dalej idące powództwo podlegało oddaleniu, o czym orzeczono w pkt. II wyroku.

W pkt III wyroku Sąd przyznał r. pr. K. P. pełniącej obowiązki kuratora nieznanej z miejsca pobytu pozwanej K. W. wynagrodzenie w kwocie 1 440 zł wraz z podatkiem VAT w wysokości 23 % od tej sumy, to jest 331,20 zł oraz zwrot wydatków w kwocie 6,80 zł – łącznie 1 778 zł, stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej z dnia 9 marca 2018 r. przy uwzględnieniu wskazanej przez powoda wartości przedmiotu sporu. Wysokość wynagrodzenia kuratora wynika z § 1 ust. 1 cyt. rozporządzenia, zgodnie z którym wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla strony w sprawie cywilnej, zwanego dalej „kuratorem”, ustala się w kwocie nieprzekraczającej 40 % stawki minimalnej ustalonej w tym przypadku zgodnie z § 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (40% z 3600 zł).

O kosztach procesu w pkt. IV wyroku orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. Powód wygrał sprawę w 42 %. Na koszty poniesione przez powoda składają się opłata od pozwu 1000 złotych, opłata od pełnomocnictwa 17 złotych, wynagrodzenie pełnomocnika powoda będącego radcą prawnym w stawce minimalnej adekwatnie do wartości sporu - 3600 złotych oraz wydatek na kuratora pozwanej w kwocie 1178 zł, pokryty z uiszczonej przez powoda zaliczki. Łącznie to kwota 6 395 zł, z czego pozwana powinna zwrócić 42 % tej sumy, czyli kwotę 2686 zł. O odsetkach od kosztów procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 ¹ k.p.c.

SSR Kalina Gomuła

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)

(...)

SSR Kalina Gomuła