Sygn. akt XII K 65/20
Dnia 5 września 2023 roku
Sąd Okręgowy w Warszawie XII Wydział Karny w składzie:
Przewodnicząca: sędzia Katarzyna Stasiów
Protokolant: Mirosław Grzęda, Paulina Powązka-Płóciennik
przy udziale prokuratora Beaty Dutkiewicz-Pasternak i Justyny Szetelnickiej
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2023 r. i 29 sierpnia 2023 r.
sprawy:
Ł. S. syna A. i Z. z domu W., urodzonego (...) w W.
oskarżonego o to, że:
w dniu 2 kwietnia 2016 r. w W. przywłaszczył pojazd marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...) i numerze VIN (...) rok produkcji 2012 o wartości 430 000 złotych brutto powierzony mu na podstawie umowy leasingu operacyjnego z dnia 17 maja 2013 r. nr (...) na szkodę (...) SA z siedzibą w Ł. (poprzednio (...) sp. z o.o. z siedzibą w Ł.) w ten sposób, że nie zwrócił go w terminie oraz do chwili obecnej leasingodawcy pomimo rozwiązania umowy leasingu,
tj. o przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.
Ł. S. uznaje za winnego dokonania zarzucanego mu czynu, z tym, że ustala iż został on popełniony 23 lipca 2018 r. i usuwa z opisu czynu słowa „oraz do chwili obecnej” i za to na podstawie art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. skazuje go na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;
na podstawie art. 62 k.k. orzeka wykonanie kary pozbawienia wolności w systemie terapeutycznym dla osób uzależnionych od alkoholu;
na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu Ł. S. 1 (jeden) dzień zatrzymania - 10 stycznia 2020 roku;
na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza oskarżonemu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny, określając wysokość jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesięciu) złotych;
zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych, obciążając wydatkami Skarb Państwa.
UZASADNIENIE |
|||||||||||||
Formularz UK 1 |
Sygnatura akt |
XII K 65/20 |
|||||||||||
Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza. |
|||||||||||||
USTALENIE FAKTÓW |
|||||||||||||
Fakty uznane za udowodnione |
|||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
|||||||||||
|
Ł. S. |
w dniu 23 lipca 2018 r. w W. przywłaszczył pojazd marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...) i numerze VIN (...) rok produkcji 2012 o wartości 430 000 złotych brutto powierzony mu na podstawie umowy leasingu operacyjnego z dnia 17 maja 2013 r. nr (...) na szkodę (...) SA z siedzibą w Ł. (poprzednio (...) sp. z o.o. z siedzibą w Ł.) w ten sposób, że nie zwrócił go w terminie leasingodawcy pomimo rozwiązania umowy leasingu, tj. o przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. |
|||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||
Ł. S. od 26 listopada 2005 r. do 11 kwietnia 2017 r. prowadził działalność gospodarczą – (...). 17 maja 2013 r. w ramach swojej działalności gospodarczej zawarł z (...) sp. z o.o. z siedzibą w Ł. (obecnie (...) SA z siedzibą w Ł.) umowę leasingu operacyjnego nr (...). Przedmiotem umowy był samochód osobowy marki P. (...) rok produkcji 2012 o wartości 430 000 złotych. Umowa została zawarta na czas oznaczony do 31 maja 2017 r., przedmiot leasingu wydany 21 maja 2013 r. Właścicielem przedmiotu leasingu pozostawał leasingodawca. Miał on prawo rozwiązania umowy leasingu ze skutkiem natychmiastowym, jeżeli leasingobiorca pomimo upomnienia na piśmie i wyznaczenia dodatkowego terminu zalega z jakąkolwiek płatnością związaną z umową. W takiej sytuacji korzystający zobowiązany był do zwrotu przedmiotu leasingu bezzwłocznie, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia przedterminowego rozwiązania umowy. Ł. S. nie płacił rat regularnie. Z tego względu umowa leasingu była z nim rozwiązywana trzykrotnie. Dwukrotnie umowę wznowiono na wniosek Ł. S. – 29 lipca 2014 r. i 17 listopada 2015 r. Na dzień 18 marca 2016 r. zaległość wynosiła (...) złotych. W tym dniu (...) rozwiązał z Ł. S. umowę leasingu po raz trzeci, wezwał go do zapłaty zaległych opłat i do zwrotu pojazdu w terminie do 1 kwietnia 2016 r. Do 16 sierpnia 2016 r. oskarżony dokonywał jeszcze wpłat na konto leasingodawcy. Po tej dacie zaprzestał wpłat całkowicie. Pojazdu oskarżony nie zwrócił. S. K. prowadzący czynności windykacyjne jako pełnomocnik Kancelarii (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. bezskutecznie poszukiwał samochodu pod czterema adresami stanowiącymi miejsca pobytu oskarżonego i prowadzonej przez niego działalności. 20 października 2016 r. oskarżony złożył do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia pozew o ustalenie istnienia wznowionej umowy leasingu. Początkowo sąd postanowieniem z 22 listopada 2016 r. zabezpieczył roszczenie poprzez pozostawienie pojazdu w posiadaniu oskarżonego, jednakże orzeczenie to zostało uchylone i postanowieniem z 27 czerwca 2017 r. wniosek o zabezpieczenie powództwa został oddalony. 23 lipca 2018 r. zostało nadane pismo cofające to powództwo, co spowodowało umorzenie postepowania postanowieniem z 31 sierpnia 2018 r. 18 grudnia 2017 r. (...) SA zawiadomiła Policję o możliwości popełnienia przestępstwa. W toku postępowania karnego 23 października 2019 r. funkcjonariusze Policji ujawnili przedmiot leasingu na posesji oskarżonego, zabezpieczyli go, a następnie zwrócili właścicielowi – (...) SA. |
zeznania S. K. i W. S. (1) |
k. 77-78, 278-279 (czytelny odpis k. 441-442) |
|||||||||||
dokumentacja dotycząca umowy leasingu |
k. 9-31, 266, 271-272, 287-290, 451-456, 552-556 |
||||||||||||
protokół przeszukania |
k. 158-161 |
||||||||||||
zeznania Ł. W. |
k. 649 |
||||||||||||
wybrane dokumenty z postepowania cywilnego SR Łódź-Śródmieście |
załącznik nr 2, zwłaszcza cofnięcie powódz-twa – k. 7. i 8. od końca załącznika |
||||||||||||
częściowo wyjaśnienia Ł. S. |
k. 356 |
||||||||||||
W toku postępowania zasięgnięto opinii biegłych psychiatrów. W wydanej opinii biegli psychiatrzy nie stwierdzili u oskarżonego ani aktualnie, ani w okresie czynu choroby psychicznej czy upośledzenia umysłowego. Stan psychiczny oskarżonego w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu nie znosił ani nie ograniczał zdolności do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Biegli rozpoznali u oskarżonego (...). |
opinia sądowo-psychiatryczna |
k. 594-596 |
|||||||||||
W chwili czynu oskarżony był osobą niekaraną. |
informacja z KRK |
k. 253 |
|||||||||||
Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
|||||||||||
BRAK |
|||||||||||||
OCena DOWOdów |
|||||||||||||
1.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
|||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
|||||||||||
|
częściowo wyjaśnie-nia Ł. S. |
Za wiarygodne należało uznać wyjaśnienia oskarżonego, który nie kwestionował, że umowa została zawarta, posiadał przedmiot leasingu, miały miejsce opóźnienia w płatnościach rat leasingowych |
|||||||||||
|
zeznania S. K. i W. S. |
Zeznania obu świadków nie budzą żadnych wątpliwości sądu. Są one zgodne ze zgromadzonymi dokumentami dotyczącymi umowy leasingu, spójne ze sobą wzajemnie, a ponadto obaj świadkowie są osobami całkowicie obcymi dla oskarżonego, które ze sprawą zetknęły się przy wykonywaniu swoich rutynowych obowiązków. |
|||||||||||
|
zeznania Ł. W. |
Świadek zeznała spokojnie i wiarygodnie, choć nie orientuje się w szczegółach sprawy. Twierdzi, że samochód stał na posesji oskarżonego. Rzeczywiście 23 października 2019 r. stał, ale we wcześniejszym okresie były problemy z ustaleniem miejsca postoju samochodu, co wynika z wiarygodnych zeznań S. K.. Zeznania tej świadek korespondują z treścią opinii biegłych psychiatrów odnośnie faktu uzależnienia oskarżonego (...). |
|||||||||||
|
dowody nieosobo-we |
Dokumenty uznane za ujawnione bez odczytywania nie wzbudziły żadnych wątpliwości sądu. Zostały sporządzone zgodnie z przepisami prawa. |
|||||||||||
|
opinia sądowo-psychiatryczna |
Opinia sądowo-psychiatryczna jest jasna, pełna i wyczerpująca. Sporządzona została przez biegłych posiadających odpowiednią wiedzę specjalną i umiejętności. Biegli udzielili precyzyjnej odpowiedzi na postawione im pytania. |
|||||||||||
1.2.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
|||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
|||||||||||
|
częściowo wyjaśnie-nia Ł. S. |
Sąd nie dał wiary twierdzeniom oskarżonego, że umowa leasingu była wypowiadana aż 5-6 razy. Z załączonej dokumentacji wynika, że 3 razy. |
|||||||||||
PODSTAWA PRAWNA WYROKU |
|||||||||||||
|
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Oskarżony |
|||||||||||
☒ |
Podstawa prawna skazania/warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
I |
Ł. S. |
||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||
Zgodnie z treścią art. 284 § 2 k.k. odpowiedzialność karną za wskazany w tym przepisie występek ponosi osoba, która działając z zamiarem bezpośrednim, przywłaszcza sobie powierzoną jej rzecz ruchomą - pozbawia osobę uprawnioną własności jej rzeczy, bez żadnego tytułu i ekwiwalentu, z zamiarem uczynienia z niej swojej własności. Przestępstwo określone w art. 284 § 2 k.k. należy do kategorii tzw. przestępstw kierunkowych, albowiem zachowanie sprawcy musi być ukierunkowane na określony cel, którym jest włączenie powierzonej rzeczy do majątku sprawcy lub postępowanie z nią jak z własną w inny sposób. Na gruncie poczynionych ustaleń faktycznych sąd doszedł do przekonania, że najpóźniej 23 lipca 2018 r. Ł. S. dokonał przywłaszczenia pojazdu powierzonego mu na mocy umowy leasingu. Oskarżony zdecydował się zawrzeć umowę na cztery lata, a już w pierwszym roku jej obowiązywania nie płacił pełnych rat, co skutkowało rozwiązaniem umowy przez (...). Ł. S. ledwo doprowadzał do wznowienia umowy i natychmiast znowu rosły jego zaległości. Od sierpnia 2016 roku w ogóle przestał płacić. Można więc stwierdzić, że przez cały czas obowiązywania umowy oskarżony nienależycie się z niej wywiązywał, „kombinował”, aby samochód posiadać, a płacić jak najmniej, jednakże trudno przypisać mu ponad wszelką wątpliwość, że zachowywał się jak właściciel samochodu już w kwietniu 2016 roku – jak w zarzucie. Po tej bowiem dacie oskarżony dokonywał jeszcze wpłat na konto leasingodawcy, wniósł pozew o ustalenie istnienia umowy leasingu, a nawet przez kilka miesięcy pojazd w drodze zabezpieczenia pozostawał w jego posiadaniu na mocy decyzji sądu. W momencie jednak, kiedy oskarżony zrezygnował z zachowywania choćby pozorów istnienia umowy leasingowej, całkowicie zaprzestał płatności, cofnął 23 lipca 2018 r. powództwo o ustalenie istnienia umowy, a pojazdu aż do przybycia policji na jego posesję nie zwracał, z całą pewnością można uznać, że postanowił traktować rzecz jak właściciel – miał zamiar zachowania jej dla siebie. 23 października 2019 r. w chwili przeszukania przez policję samochód był na posesji Ł. S.. Nie jest to jednak okoliczność wykluczająca przypisanie winy. Dla bytu przestępstwa przywłaszczenia nie jest niezbędna odsprzedaż przedmiotu czy trwałe ukrycie go. Może to być niekorzystne dla sprawcy, który nie chce pozbawiać się całkowicie możliwości korzystania z rzeczy. Oskarżony nie zwracał pojazdu, pomimo, że doskonale znał stanowisko pokrzywdzonego żądającego zwrotu przez długi czas. Zmusił pokrzywdzonego do korzystania z pomocy firm windykacyjnych, którym jednak nie udało się ustalić miejsca przechowywania samochodu pomimo poszukiwań pod wieloma adresami. Wskazuje to na ukrywanie pojazdu przynajmniej w pewnych okresach. W toku przeszukania Ł. S., mimo, że był obecny w domu, nie otworzył policjantom bramy, którą musieli siłowo otwierać, ani nie wyszedł początkowo z domu. Nawet fakt zainicjowania przez pokrzywdzonego śledztwa nie zmobilizował oskarżonego do oddania samochodu. Podsumowując – oskarżony bezprawnie traktował (...) jak własną rzecz, mając pełną świadomość braku ku temu tytułu. Leasingodawca został pozbawiony swojej własności, pomimo wielu starań o odzyskanie pojazdu, o których oskarżony wiedział. Okoliczności zewnętrzne wskazują na istniejący po stronie Ł. S. zamiar zatrzymania rzeczy dla siebie. Wartość pojazdu wynosząca 430 000 zł skutkowała zakwalifikowaniem przestępstwa w związku z art. 294 § 1 k.k. Oskarżony ponosi winę, gdyż jest osobą dorosłą i był w chwili czynu w pełni poczytalny. |
|||||||||||||
KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie |
|||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||
Ł. S. |
|
I., II., IV. |
Wymierzając oskarżonemu kary, sąd kierował się zasadami określonymi w rozdziale VI kodeksu karnego, w szczególności w art. 53 k.k. Sąd wnikliwie analizował zarówno elementy przedmiotowe, jak i podmiotowe czynu z troską, aby wymiar kary spełnił poczucie społecznej sprawiedliwości kary, był adekwatny do stopnia winy i osiągnął swe cele zapobiegawcze i wychowawcze. Z okoliczności wpływających obciążająco na wymiar kar sąd uwzględnił znaczny stopień winy, jak i znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego. Na korzyść sąd uwzględnił niekaralność Ł. S. i fakt odzyskania przez pokrzywdzonego przedmiotu procesu. Spowodowało to orzeczenie kary pozbawienia wolności i grzywny w pobliżu dolnej granicy ustawowego zagrożenia. Grzywna została orzeczona dlatego, że przypisany oskarżonemu czyn popełniony był w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Ustalając wysokość stawek dziennych, sąd uwzględnił dochody oskarżonego, jego warunki rodzinne, osobiste, stosunki majątkowe, jak i możliwości zarobkowe. W ocenie sądu tak orzeczone kary uczynią zadość zasadom prewencji indywidualnej i ogólnej, a nadto będą karami adekwatnymi do stopnia zawinienia oskarżonego. Na podstawie art. 62 k.k. sąd orzekł wykonanie kary pozbawienia wolności w systemie terapeutycznym dla osób uzależnionych od alkoholu. |
||||||||||
1 Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU |
|||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||
Ł. S. |
III. |
|
Mając na uwadze, że oskarżony był zatrzymany w niniejszej sprawie, sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności dzień zatrzymania. |
||||||||||
6. inne zagadnienia |
|||||||||||||
W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, |
|||||||||||||
nie dotyczy |
|||||||||||||
KOszty procesu |
|||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||
V |
Z uwagi na orzeczenie bezwzględnej kary pozbawienia wolności uniemożliwiającej zarobkowanie oraz grzywny sąd nie obciążał oskarżonego kosztami sądowymi. |
||||||||||||
1 Podpis |
|||||||||||||
|