Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 04 czerwca 2014 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Jowita Sikorska

Protokolant st.sekr.sądowy Elżbieta Kowalczyk

po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2014 r. w Szczytnie

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Szczytnie

sprawy z powództwa K. S.

przeciwko P. S.

o ustanowienie przez sąd rozdzielności majątkowej

I.  ustanawia z dniem 01 listopada 2012 roku rozdzielność majątkową między powódką K. S. i pozwanym P. S., wynikającą z ustawowej wspólności majątkowej powstałej w wyniku zawarcia małżeństwa przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w S. dnia 17 kwietnia 2010 roku,

II.  w pozostałej części powództwo oddala,

III.  koszty procesu między stronami znosi.

Sygn. akt III RC 14/14

UZASADNIENIE

Powódka K. S. wniosła o ustanowienie rozdzielności majątkowej powódki K. S. i pozwanego P. S. wynikającej z zawartego między stronami małżeństwa w USC w S. – z dniem 01 września 2012 r. W uzasadnieniu pozwu podała, iż strony pozostają w faktycznej separacji, przed Sądem Okręgowym w Olsztynie toczy się postępowanie rozwodowe. Pozwany bez wiedzy powódki sprzedał w sierpniu 2012 r, a następnie w styczniu 2013 r. krowy, pieniądze ze sprzedaży nie weszły do majątku wspólnego stron, pozwany pieniądze roztrwonił. Pozwany prowadzi własną działalność gospodarczą, nie opłaca terminowo faktur, pozostaje w związku z inną kobietą. Od lipca strony mieszkają osobno, pozwany sporadycznie odwiedza dzieci. Od tego czasu powódka sama zajmuje się dziećmi i domem.

Powódka rozszerzyła powództwo wnosząc o ustanowienie rozdzielności majątkowej z datą od 01 lipca 2012 r. na rozprawie dnia 21 marca 2014 r. /protokół k. 153/.

Pozwany P. S. wniósł o oddalenie powództwa w całości. Podniósł, iż strony nigdy nie dysponowały znacznymi środkami finansowymi, utrzymywały się z zasiłków uzyskiwanych przez powódkę i dochodów pozwanego, które wystarczały tylko na bieżące potrzeby. Zaprzeczył, aby posiadał jakiekolwiek długi, wprawdzie działalność gospodarcza nie przynosi dużych zysków, ale wystarcza na pokrycie bieżących zobowiązań i alimentów na dzieci. Pozwany informował powódkę o sprzedaży W. D. bydła, zaś pieniędzy nie roztrwonił, a przeznaczył na zaspokojenie potrzeb rodziny. Wskazał także, że nieprawomocnym wyrokiem Sąd Okręgowy w Olsztynie rozwiązał małżeństwo stron dnia 24 lutego 2014 r. /odpowiedź na pozew k. 119-122/.

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Szczytnie wniósł o uwzględnienie powództwa w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka K. S. i pozwany P. S. zawarli związek małżeński 17 kwietnia 2010 r. w S.. Mieli już wówczas wspólne dziecko A. S. urodzoną (...), zaś (...) urodziła się ich druga córka M. S. (1). Powódka z wcześniejszego związku ma dwóch synów w wieku 14 i 12 lat.

Strony mieszkały razem wraz z dziećmi w S. w mieszkaniu rodziców powódki. Pozwany prowadził własną działalność gospodarczą w postaci warsztatu naprawy samochodów w miejscowości S. na posesji gospodarstwa rolnego swoich rodziców. po śmierci ojca pomagał także matce w prowadzeniu gospodarstwa. Tam też remontował część domu rodziców, wydzieloną do korzystania dla rodziny pozwanego, w którym strony miały wspólnie zamieszkać.

Powódka odwoziła męża rano do S. do warsztatu, zaś popołudniu, powódka lub inna osoba, przywoziła pozwanego do S., czasami pozwany zostawał na noc w S..

Powódka nie pracowała, opiekowała się czwórką dzieci, wszystkie dzieci mają orzeczoną niepełnosprawność, syn powódki O. jest dzieckiem niesłyszącym. Utrzymywała się z zasiłków otrzymywanych z opieki społecznej oraz na starsze dzieci otrzymywała alimenty.

Wiosną 2012 r. matka pozwanego przekazała stronom 6 krów, dwie jałówki i cztery cielaki. Formalnie krowy były własnością siostry pozwanego M. G.. Pozwany przyjeżdżając do S. zajmował się obrządkiem krów. Powódka co pewien czas również przyjeżdżała do S., w 2011 r. z jej inicjatywy zostało wydzielone na posesji koło domu miejsce, na którym powstał ogródek kwiatowy i miejsce zabawy dla dzieci.

Latem 2012 między stronami zaczęło dochodzić do poważnych konfliktów, w efekcie których 20 lipca 2012 r. pozwany wyprowadził się z mieszkania rodziców powódki zabierając swoje rzeczy. We wrześniu 2012 r. pozwany powiedział powódce o zdradzie z inną kobietą. Nadal jednak strony myślały o wspólnej przyszłości, powódka przyjeżdżała do S., brała udział jesienią w wykopkach, strony robiły wspólnie zakupy. W sierpniu i wrześniu 2012 r. pozwany sprzedał dwa cielaki, z których pieniądze przeznaczył na dalszy remont domu i na bieżące potrzeby.

Na początku września 2012 r. powódka wniosła do Sądu Rejonowego w Szczytnie pozew o przyczynianie się do zaspokajania potrzeb rodziny. Na rozprawie 26 października 2012 r. strony zgodnie oświadczyły, że obecnie stosunki między nimi są poprawne, powódka chciała dać mężowi szansę, robią wspólnie zakupy, za które płaci pozwany i wspólnie mieszkają. Powódka jednak z uwagi na wcześniejsze zachowania męża chciała, aby alimenty zostały ustalone, aby czuła się bezpieczniej. Strony zawarły ugodę na łączną kwotę po 800 zł. miesięcznie.

Wkrótce po tej dacie między stronami doszło do całkowitego zerwania pożycia. Strony przestały utrzymywać ze sobą jakiekolwiek kontakty, pozwany jedynie od czasu do czasu kontaktował się z dziećmi. Dnia 18 grudnia 2012 r. powódka złożyła do Komornika wniosek o egzekucję alimentów za okres od listopada 2012 r.

W listopadzie 2012 r. pozwany kupił jednego cielaka, zaś na początku 2013 r. sprzedał całe bydło. Wiosną 2013 r. doszło między stronami do sporu o telefon, który formalnie był zarejestrowany na pozwanego, a korzystała z niego powódka.

Dnia 24 lutego 2014 r. Sąd Okręgowy w Olsztynie orzekł rozwód między stronami, w chwili ogłoszenia wyroku w niniejszej sprawie, wyrok o rozwód nie był prawomocny.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty: odpis aktu małżeństwa k. 9, oświadczenie k. 12, wydruki z konta bankowego powódki, zaświadczenia o stanie zdrowia dzieci, orzeczenia o niepełnosprawności i faktury za leki k. 17-108, umowa k. 127, oświadczenia k. 128—129, odpis wyroku wraz z uzasadnieniem i protokołem k. 134-147, wnioski egzekucyjne k. 148, 149, informacje od Komornika k. 150-152, 216-218, protokół k. 168-171, karty zdarzeń zwierzęcych k. 182, 189-196, zaświadczenie MOPS-u k. 207, oświadczenie B. U. k. 208, wydruk z rachunku k. 219-221, decyzje MOPS-u k. 222-226, akta SR w Szczytnie III RC 293/12; zeznania świadków: J. R. k. 183v-184 B. U. (2) k. 230, M. P. k.184, M. S. (2) k. 185, J. K. k. 185v-186, P. G. k. 229v-230; wyjaśnienia stron K. S. k. 231v-232, P. S. k. 232-233.

Sąd zważył co następuje:

Żądanie strony powodowej jest częściowo uzasadnione.

Zgodnie z art. 52 § 1 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej. Paragraf 2 stanowi, iż rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym w wyroku, który ją ustanawia. W wyjątkowych wypadkach sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, jeżeli małżonkowie żyli w rozłączeniu.

Strona powodowa wykazała, iż istnieją przesłanki do ustanowienia rozdzielności majątkowej z datą wsteczną. Stan faktycznej separacji między małżonkami podnoszony przez stronę powodową należy uznać za ważną przyczynę do ustanowienia rozdzielności majątkowej, chociaż Sąd nie podzielił w pełni argumentów strony powodowej i ustalił rozdzielność z data 1 listopada 2012 r.

Odnośnie ważnych powodów do zniesienia wspólności majątkowej z powodu separacji fatycznej małżonków wielokrotnie wypowiadał się Sąd Najwyższy m. in. w wyroku z dnia 7 grudnia 2000 r. w sprawie II CKN 401/00 „jednym z ważnych powodów w rozumieniu art. 52 § 1 k.r.o. jest długotrwała separacja małżonków, mająca swe źródło w nieporozumieniach między nimi, która sprawia, że małżonkowie tracą zdolność wykonywania aktów zarządu majątkiem wspólnym.”

Rozpatrując niniejszą sprawę Sąd oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony oraz na zeznaniach świadków i wyjaśnieniach stron.

Strona powodowa zakwestionowała ważność umowy przedłożonej przez pozwanego dotyczącej darowizny 6 krów przez M. G. – siostrę pozwanego – pozwanemu do jego majątku odrębnego /umowa k. 127/.

Pozostałe dokumenty urzędowe i prywatne zostały sporządzone w przepisanej formie i przez kompetentne organy, tym samym korzystają z domniemania prawdziwości /art. 244 i 245 Kpc/ - okoliczności z nich wynikające są bezsporne.

W zakresie ustaleń tutejszego Sądu nie jest ocena ważności umowy darowizny z 22 maja 2012 r., będzie ona należała do Sądu w sprawie o podział majątku. W niniejszej sprawie istotną okolicznością jest, że w świadomości powódki było, że krowy zostały darowane przez matkę pozwanego stronom jako małżonkom, zaś o istnieniu umowy M. G., która była właścicielką krów, z pozwanym, powódka dowiedziała się dopiero na rozprawie 21 marca 2014 r., gdy pozwany złożył kserokopie tej umowy do akt sprawy – jest to okoliczność bezsporna /protokół k. 153/.

Zeznania świadków są zasadniczo wiarygodne, chociaż, jak w każdej sprawie o charakterze rodzinnym, należy stwierdzić, że świadkowie przedstawieni przez każdą ze stron starli się uwypuklić stanowisko strony, która ich zawnioskowała i z którą pozostają w bliskich relacjach z uwagi na pokrewieństwo lub koleżeństwo, dlatego w ocenie przedstawionych dowodów ważne znaczenie dla Sądu miały dowody nieosobowe. I tak świadkowie zawnioskowani przez powódkę: siostra powódki - J. R. /k. 183v-184/ i matka powódki - B. U. (2) /k. 230/ zeznały, że strony prowadziły wspólne gospodarstwo domowe do momentu wyprowadzenia się pozwanego z mieszkania w S.. Świadkowie zawnioskowani przez pozwanego: siostra pozwanego - M. P. /k.184/ i matka pozwanego M. S. (2) /k. 185/ zeznały, że także po wyprowadzce pozwanego ze S. strony jeszcze po wyprowadzce pozwanego utrzymywały wspólne gospodarstwo domowe, co najmniej do czasu wykopków w S. w których uczestniczyła także powódka.

Wyjaśnienia złożone przez strony, różnią się przede wszystkim odnośnie oceny do jakiego czasu strony prowadziły wspólne gospodarstwo domowe i podejmowały wspólne decyzje związane z rodziną i wspólnym majątkiem, w pozostały zakresie dotyczą spraw nieistotnych dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie lub są bezsporne.

Z wyjaśnień powódki wynika, iż strony prowadziły wspólne gospodarstwo domowe do lipca 2012 r. tj. do momentu, gdy pozwany wyprowadził się z mieszkania jej rodziców w S.. Data wyprowadzki jest bezsporna, jednakże wedle wyjaśnień pozwanego także po tej dacie strony jeszcze spotykały się, wspólnie robiły zakupy, powódka odwoziła lub przywoził męża do S., wspólnie zajmowali się dziećmi. Powódka potwierdza, że jeszcze jesienią przyjechała do S. na wykopki oraz że przyjeżdżała jeszcze także jesienią, gdyż pozwany groził, że popełni samobójstwo, natomiast zaprzecza pozostałym okolicznościom. Z akt sprawy o rozwód wynika, iż we wrześniu 2012 r. po przyznaniu się pozwanego do zdrady, powódka stwierdziła, że nie widzi przyszłości dla tego związku. Natomiast na rozprawie 18 października 2012 r. w Sądzie Rejonowym w Szczytnie oświadczyła, że chce dać mężowi szansę, strony wówczas robiły wspólnie zakupy, pozwany płacił za paliwo, a ponadto stwierdził, że mieszka u teściów. Świadkowie J. K. i P. G. widywali powódkę w S. jeszcze jesienią 2012 r. Z ich zeznań wynika, że widzieli powódkę u pozwanego w siódmaku bezpośrednio po zawarciu przez pozwanego transakcji sprzedaży dwóch krów. brak jest wprawdzie jednoznacznych dowodów, aby powódka wiedziała o sprzedaży tych krów, jednak jeśli strony w tamtym okresie jeszcze próbowały ratować małżeństwo, jeździły razem na zakupy i pozwany ponosił przynajmniej część kosztów utrzymania rodziny, to niewątpliwie także część pieniędzy ze sprzedaży krów przeznaczył także na ten cel. Z zeznań świadków wynika także, że w tym okresie kontynuował prace remontowe mieszkania, a mieszkanie miało być przeznaczone na potrzeby rodziny, wówczas jeszcze strony nie wiedziały, że wkrótce dojdzie do sprawy o rozwód.

Biorąc pod uwagę rozbieżności między wyjaśnieniami powódki składanymi w przedmiotowym postępowaniu a okolicznościami wynikającymi z innych dowodów, jak akta sprawy III RC293/12 i zeznania świadków, a także w tym zakresie zbieżne wyjaśniania pozwanego, należy stwierdzić, że strony wprawdzie od połowy lipca 2012 r. nie mieszkały razem, jednak nadal łączyła je więź gospodarcza polegająca na tym, że strony spotykały się, wspólnie robiły zakupy, powódka pomagała przy pracach w gospodarstwie.

Pozwany twierdzi, że ta więź istniała do czasu, gdy spadł w 2012 r. pierwszy śnieg, albowiem kojarzy ten fakt ze wspólnie spędzanym czasem wraz z dziećmi w ogrodzie w S., gdzie wspólnie lepili bałwana i robili zdjęcia, jednak nie jest w stanie wskazać dokładniejszej daty. Sąd określił datę ustania wspólności majątkowej na dzień 1 listopada 2012 r., albowiem brak jakichkolwiek dowodów, aby po tej dacie dochodziło między stronami do podejmowania wspólnych decyzji, a ponadto z wniosku egzekucyjnego złożonego u Komornika przez powódkę wynika, iż z datą 1 listopada 2012 r. domaga się ściągnięcia od pozwanego alimentów z tytułu przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny, co wskazuje, iż do tej daty pozwany dobrowolnie przyczyniał się do jej utrzymania, a tym samym potwierdza w tym zakresie wyjaśnienia pozwanego.

Z tych względów na podstawie art. 51§1 i §2 Krio Sąd orzekł jak w punktach I i II wyroku, o kosztach procesu orzekł na podstawie art. 100 Kpc.